Μικρέ μου σε έβριζα μέχρι χτες…
Απολιτίκ σε ανέβαζα … απληροφόρητο σε κατέβαζα…
Βολεμένο σε ανέβαζα… φλωράκο σε κατέβαζα…
Φασιστάκο σε ανέβαζα κομματοσκυλάκο σε κατέβαζα…
Γενικά … σε "ανέβαζα" και σε "κατέβαζα" γενικώς και ειδικώς…
Και στο βαθύ …πατριωτικό μου στοχασμό πέταγα κι ένα "α ρε μαλακισμένο που δε ξέρεις τι σου γίνετε… που είσαι μόνο τσάρκα, φραπέ, clubbing και διακοπές με το χαρτζιλίκι του μπαμπά …"
Ώσπου … κάποιος εντελώς τυχαία μου σφύριξε πως είμαι ο μπαμπάς!...
Και πολύ στεναχωρήθηκα…
Και αφού κάθισα και σκέφτηκα πολύ, αποφάσισα να σου δώσω μια τελευταία συμβουλή…
Άκου αγόρι μου…
Δεν θα ήσουν τίποτα από τα πιο πάνω αν δεν ήμουν « ο Μαλάκας Της Ζωής σου »…
Για αυτό σε συμβουλεύω να με παρατήσεις στη μιζέρια που με χαρακτηρίζει και να φύγεις αγόρι μου!!!
Να πας αλλού!!!
Εκεί που σου δίνονται οι ευκαιρίες που εγώ σου στέρησα!!!
Εκεί που οι «μαλάκες» είναι αξιοθέατο για τους τουρίστες και όχι φυσικός προσδιορισμός της ταυτότητας ενός λαού!!!
Και επειδή ένα συγγνώμη δεν θα φέρει πίσω τα χαμένα σου χρόνια ευχήσου μου να πεθάνω τόσο «δημοκρατικά» όσο εγωιστικά αντιμετώπισα τη χαμένη σου νιότη!....
Νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών! ποίηση: χάρης καφετζόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου