Powered By Blogger

21.4.14

Χ. Δάλκου: Ὁ Γρηγόρης Λαμπράκης καί τό μήνυμα τῆς Λαμπρῆς


Χ. Δάλκου: Ὁ Γρηγόρης Λαμπράκης καί τό μήνυμα τῆς Λαμπρῆς

by


Χ. Δάλκου: Ὁ Γρηγόρης Λαμπράκης καί τό μήνυμα τῆς Λαμπρῆς
Ἤμουν ἀπό τούς λίγους τυχερούς πού εἶδαν σέ πρώτη προβολή τήν ἐξαιρετική ταινία τοῦ Στέλιου Χαραλαμπόπουλου γιά τόν Γρηγόρη Λαμπράκη (Γρηγόρης Λαμπράκης: Μαραθώνιος μιας Ημιτελούς Άνοιξης).
Βεβαίως ἄλλοι, ἁρμοδιώτεροι ἐμοῦ, θά ἀναλάβουν τό ἔργο τῆς κριτικῆς μιᾶς κινηματογραφικῆς ταινίας / ντοκουμέντου πού διεκπεραιώθηκε μέ γνώση, τιμιότητα, ἀφοσίωση καί σχεδόν ἱστοριογραφική εὐσυνειδησία. Ἄν βάλθηκα κι ἐγώ νά γράψω αὐτό τό σύντομο σημείωμα, εἶναι ἐπειδή μιά πλευρά τῆς ματιᾶς τοῦ σκηνοθέτη μέ ἐξέπληξε εὐχάριστα. Δέν τό κρύβω πώς, συνηθισμένος στήν «νοησιαρχική» ὀπτική μιᾶς ἀριστερᾶς πού ἐγκλωβίζει τήν ζωντανή ζωή σέ μηχανιστικά, δῆθεν ὀρθολογικά σχήματα, περίμενα μιά «πολιτική» ἀνάγνωση, μιά «ἀνάλυση» «πολιτικοκοινωνικοοικονομικοῦ» τύπου, σάν αὐτές μέ τίς ὁποῖες ἡ γηγενής ἀριστερά ὡδήγησε τά πιό ἀνήσυχα μυαλά τοῦ τόπου στήν γραμμιτζήδικη ἀποχαύνωση.
Ἀντ᾿ αὐτοῦ εἶδα, καί σέ ὡρισμένες περιπτώσεις πρωτογνώρισα, τό ἀνθρώπινο, φιλάνθρωπο πρόσωπο τοῦ νεομάρτυρα τῆς ἐλευθερίας μας καί κατάλαβα γιατί ἦταν αὐτός πού ἐπελέγη ὡς στόχος ἐκείνων τῶν δυνάμεων πού μίσησαν τόν τόπο καί τόν ἄνθρωπο.
Εἶδα τόν ἄνθρωπο Λαμπράκη πού ὡς γιατρός συνέτρεχε τούς λαϊκούς ἀνθρώπους δωρεάν, εἶδα τόν γιό πού ἀγκάλιασε μέ ἀγάπη καί τρυφερότητα τίς ρίζες πού τόν γέννησαν καί τόν ἔθρεψαν, εἶδα τήν συγκινητική εὐαισθησία μιᾶς ψυχῆς πού φυλάει σάν πολύτιμο κειμήλιο τά κομματάκια ἀπό τίς λαμπάδες τῆς Λαμπρῆς.
Μαντεύω τίς ἀντιρρήσεις μιᾶς «ἀντιφιλάνθρωπης» καί «ἀντίχριστης» ἀριστερᾶς πού θά ἔσπευδε νά ἀποδοκιμάσῃ τό πνεῦμα τῆς φιλανθρωπίας, ἐπειδή «δέν λύνει τά κοινωνικά προβλήματα». Εἶναι αὐτό μιά χρόνια «νοησιαρχική» πληγή πού ἡ ἀριστερά κουβαλάει ἀπό γεννησιμιοῦ της, ὅπως τό δείχνει χαρακτηριστικά ἡ κριτική τοῦ Ν. Γιαννιοῦ γιά τόν Κωνσταντῖνο Θεοτόκη: «Δυστυχῶς εἶχε μιά δική του ἀντίληψη περί σοσιαλισμοῦ, παιδική ἀκόμη, ἐπειδή μέ κάλεσε, κατόπι, κάτω στήν αὐλή, νά δῶ πῶς περιποιεῖται τίς ἀρρωστημένες χωρικές. Πράγματι, μέ πόση εὐχαρίστηση ἔπλενε τήν πληγή μιανῆς ἀπ᾿ αὐτές. Εἴτανε σοσιαλιστής – φιλάνθρωπος. Δέν εἶχε μελετήσει καί καταλάβει πώς ὁ σοσιαλισμός ζητεῖ νά ἀφαιρέσῃ τά αἴτια τῶν κοινωνικῶν πληγῶν ἤ ἀσθενειῶν.» (Βλ. Κωνσταντίνος Θεοτόκης, ο αριστοκράτης κατάδικος, επιμέλεια Θ. Πυλαρινός, Μεταίχμιο, 2007, σ. 1 ).
Στό ἴδιο πνεῦμα εὐθυγραμμισμένη καί ἡ ἀντίδραση μιᾶς προοδευτικῆς βουλευτίνας, ἐγκαλούμενης γιά φυγάδευση, νόμιμη πάντως, ἑνός σημαντικοῦ ποσοῦ στό ἐξωτερικό, ἡ ὁποία μᾶς διαβεβαίωσε πρόσφατα ὅτι δέν πρέπει νά ἔχουμε καμμία ἀμφιβολία πώς, ἄν ἡ φιλανθρωπία ἔλυνε τά κοινωνικά προβλήματα, θά ἦταν ἡ πρώτη πού θά προσέφευγε σ᾿ αὐτήν.
Μά ἡ φιλανθρωπία, ἀγαπητή κυρία, δέν εἶναι πολιτική τακτική, δέν εἶναι πρᾶγμα ὅλως μηχανικό ἀλλά ξεχείλισμα τῆς ψυχῆς: Εἴτε τήν ἔχεις, εἴτε δέν τήν ἔχεις. Ὁ Λαμπράκης τήν εἶχε, καί ὁ Χαραλαμπόπουλος τό ἔδειξε. Γι᾿ αὐτό καί μόνο -ἄν καί ἡ ταινία ἔχει καί πολλές ἄλλες ἀρετές- ἀξίζει τά συγχαρητήρια καί τίς εὐχαριστίες μας.
Χρῖστος Δάλκος

H Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε τους νέους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους απαγορεύεται πλέον η «επαναπροώθηση» των λαθρομεταναστών στην ανοιχτή θάλασσα.




From HEIL GAP (or mind the GAP)

Όπως γίνεται σταδιακά αντιληπτό από όλο και περισσότερους ανθρώπους, η Ευρωπαϊκή Ένωση  φορώντας την μάσκα της καλοκαγαθίας ... καταφέρνει στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης να αρπάξει την κυριαρχία των κρατών και να επιβάλει την δύναμη της ... δίχως να ρίξει ούτε μια τουφεκιά!

Οι στόχοι είναι πλέον ξεκάθαροι:
Η αργή … σχεδόν ανεπαίσθητη αποδυνάμωση του κράτους-έθνους μέσω της αντικατάστασης μας από χαμηλόμισθους τριτοκοσμικούς και η κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών μας μέσω της οικονομικής εξαθλίωσης του πληθυσμού .... με απώτερο στόχο την την συνολική εξάρτηση της χώρας από τις Βρυξέλλες.
Με ψήφους 528 ψήφους υπέρ, 46 κατά και 88 αποχές, η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε τους νέους κανόνες, οι οποίοι έχουν ήδη προσυμφωνηθεί  ανεπίσημα μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την γνωστή οξεία έλλειψη διαφάνειας και το δημοκρατικό έλλειμμα που το διακρίνει νομιμοποιώντας έτσι τα νέα αιτήματα των αφεντικών τους .

Με βάση τους νέους κανονισμούς θα απαγορεύονται οι πρακτικές «επαναπροώθησης» των μεταναστών στην ανοικτή θάλασσα ... οι συνοριοφύλακες θα μπορούν μόνο να προειδοποιούν και να διατάσσουν ένα σκάφος να μην εισέλθει στα χωρικά ύδατα ενός κράτους μέλους.
Εάν θέλει …. να μην εισέρθει ( εννοείται !!! )
Διαφορετικά το δουλεμπορικό θα μπορεί να τους αγνοεί και να συνεχίζει την πορεία του φέρνοντας φρέσκους σκλάβους για εκμετάλλευση στους διάφορους Μπόμπολες και τις τόσες Μανωλάδες της πατρίδας μας.

Η Ελλάδα βέβαια υπήρξε πάντα μια πύλη για τους μετανάστες που ψάχνουν για αυτό που υποτίθεται θα ήταν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη.
Αλλά πολλοί από εκείνους που εισήλθαν παράνομα στην Ελλάδα έχουν διαπιστώσει ότι …  απλά έχουν βρεθεί από τη μια κακή κατάσταση σε μια άλλη ….  εγκλωβισμένοι σε μια χώρα που μάχεται όχι μόνο μια οικονομική κρίση …. αλλά και που δεν της περισσεύει ούτε μια θέση εργασίας για ένα ξένο εφόσον η ανεργία των νέων της ξεπερνά πλέον το 60% …

Καλό επίσης θα ήταν να γνωρίζουμε ότι αμέσως μετά την δραστηριοποίηση της Frontex στην Ελλάδα άρχισε να παρατηρείται μια τεράστια αύξηση των μεταναστευτικών ροών μέσω θαλάσσης προς την Χώρα μας. 
Δυστυχώς ίσως επίσηςνα αγνοούμε ότι η Frontex τυπικά συνεργάζεται με το Δουβλίνο ΙΙ για την επιστροφή των λαθρομεταναστών από την Ευρώπη στην Ελλάδα (αδιαφορώντας για το αν η Ελλάδα μπορεί να τους επαναπατρίσει), άσχετα εάν τελευταία έγινε μια αναστολή αυτής της διαδικασίας … λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τον τόπο μας.

Χμ, « η Frontex που δαπανά 34 εκατομμύρια το χρόνο για τις διοικητικές της δαπάνες και τη γραφειοκρατία της οι οποίες αντιπροσωπεύουν το τεράστιο μέγεθος του 40 % του ισολογισμού της ...  και που η έδρα της βρίσκεται στη Βαρσοβία , " … δηλαδή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Χίο και την Μυτιλήνη …..»

Με ψήφους 528 ψήφους υπέρ, 46 κατά και 88 αποχές, λοιπόν ... η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε σήμερα, τους νέους κανόνες, με βάση τους οποίους διευκρινίζεται το πώς οι φύλακες των συνόρων που συμμετέχουν σε θαλάσσιες επιχειρήσεις του ευρωπαϊκού οργανισμού για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων (Frontex) θα πρέπει να συμπεριφέρονται στους μετανάστες και πού θα πρέπει να τους αποβιβάζουν.
Το «επιχειρησιακό σχέδιο» της Frontex σχετικά με τις συντονισμένες επιχειρήσεις επιτήρησης των συνόρων θα περιλαμβάνει στο εξής διαδικασίες με στόχο να εντοπίζονται και να λαμβάνουν βοήθεια τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας, τα θύματα εμπορίας ανθρώπων, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι και άλλα ευάλωτα άτομα.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΙ :
Μόνο αφότου ταυτοποιηθούν οι μετανάστες, θα είναι δυνατό να ληφθούν καταναγκαστικά μέτρα.
Κατά την άποψη των ευρωβουλευτών, οι μετανάστες δεν θα πρέπει να υποχρεώνονται να επιστρέφουν στη χώρα καταγωγής τους ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα όπου θα μπορούσαν να υποστούν διώξεις, βασανιστήρια ή άλλες σοβαρές βλάβες.

«Επίτευγμα η συμφωνία για τις επιχειρήσεις της FRONTEX» όπως έλεγε και ο Βενιζέλος πριν μια ημέρα:  «ο Κανονισμός σέβεται την αρχή της μη επαναπροώθησης και εναρμονίζεται με τις προβλέψεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, όπως αυτός έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου». «Εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον των κρατών» ….

Βέβαια ποιος νοιάζεται ;;
Οι δημοσιογράφοι δεν σκέπτονται … απλά αντιγράφουν ότι τους υπαγορεύει το πρακτορείο ειδήσεων
Στο 90% έφτασε η πληρότητα των ξενοδοχείων σήμερα.
Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για τίποτα ….

Σε μια δημοκρατία όμως " η πολιτική των ηγετών είναι η πολιτική των ανθρώπων " .
Έτσι, κανείς δεν θα πρέπει να είναι σοκαρισμένος όταν τα εγγόνια μας θάψουν ένα μεγάλο μέρος αυτής της γενιάς ως προδότες του έθνους μας, της φυλής μας και της ελευθερίας !
Το πιο πιθανό ... διότι θα γνωρίζουν ότι αυτή η γενιά γαλουχήθηκε με το φόβο, την ανασφάλεια την προδοσία την απάτη και την αδιαφορία, αφήνοντας τη χώρα μας τόσο ευάλωτη ... ώστε να εισβάλουν ανεξέλεγκτα τα τόσα εκατομμύρια των ξένων.
HEIL GAP (or mind the GAP)

HEIL GAP (or mind the GAP)

Κρισναμούρτι: Εμείς μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική επανάσταση


Κρισναμούρτι: Εμείς μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική επανάσταση

[…] Εμείς μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική επανάσταση.
Μιλάμε για μια επανάσταση η οποία μεταμορφώνει ριζικά, βαθιά, την ψυχολογική δομή του ανθρώπου [...]


[…] Ένα σοβαρό πείραμα βαθιάς αλλαγής πρέπει ν’ αρχίσει από τον εαυτό μας, από τον καθένα μας. Είναι μάταιο να αλλάζουμε μόνο τις εξωτερικές συνθήκες χωρίς βαθιά εσωτερική αλλαγή.

Η κοινωνία είναι ό,τι είναι ο άνθρωπος΄ αυτό που είναι η σχέση τού ενός με τον άλλο είναι και η δομή της κοινωνίας μιας χώρας.

Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ειρηνική κοινωνία που να έχει νοημοσύνη, αν το άτομο είναι αδιάλλακτο, βάναυσο και ανταγωνιστικό.

Αν από κάθε άνθρωπο λείπει η ευγένεια, η στοργή, η φροντίδα στη σχέση του με τους άλλους, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί σύγκρουση, ανταγωνισμό και σύγχυση.

Η κοινωνία είναι επέκταση των ανθρώπων, η κοινωνία είναι προβολή του εαυτού μας. Μέχρι να το συλλάβουμε αυτό, να κατανοήσουμε βαθιά τον εαυτό μας και να τον αλλάξουμε ριζικά, η αλλαγή απλώς του έξω δεν θα δημιουργήσει ειρήνη στον κόσμο ούτε θα φέρει αυτή την ηρεμία και τη γαλήνη που είναι απαραίτητες για ευτυχισμένες σχέσεις σε μια κοινωνία.

Ας μη σκεφτόμαστε, λοιπόν, ν’ αλλάξουμε το περιβάλλον ΄ αυτό θα συμβεί –και πρέπει να συμβεί- αν ολόκληρη η προσοχή μας κατευθύνεται στη μεταμόρφωση του ατόμου, του εαυτού μας και της σχέσης μας με τον άλλο…
[…] Τι είναι κοινωνία; Δεν είναι δημιούργημα της σχέσης μας, της σχέσης ανάμεσα σε εσάς και σε εμένα και κάποιους άλλους; Οι σχέσεις μας είναι η κοινωνία και η κοινωνία δεν είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς.

Επομένως, το ν’ αλλάξουμε τη δομή της τωρινής κοινωνίας χωρίς να κατανοήσουμε τις σχέσεις μας μεταξύ μας είναι απλώς το να συνεχίζουμε την τωρινή κοινωνία με τροποποιημένη μορφή.

Η σύγχρονη κοινωνία είναι σάπια, είναι μια διαδικασία διαφθοράς, βίας, μέσα στην οποία υπάρχουν πάντα αδιαλλαξία, σύγκρουση και πόνος΄ και για να επιφέρουμε μια ριζική αλλαγή στην κοινωνία, της οποίας είμαστε μέρος, πρέπει να υπάρξει κατανόηση του εαυτού μας.

[…] Μια ριζική αλλαγή στην κοινωνία μπορεί να γίνει όχι μέσα από ιδέες, αλλά μέσα από τη δική μου μεταμόρφωση στη σχέση μου με τους άλλους.

Η κοινωνία προφανώς χρειάζεται μεταμόρφωση –πάντα όλες οι κοινωνίες χρειάζονται μεταμόρφωση. Θα έπρεπε, όμως, αυτή η μεταμόρφωση να βασίζεται σε κάποια ιδέα, δηλαδή στην σκέψη, σε υπολογισμούς, σε έξυπνες διαλεκτικές αποδοχές ή αρνήσεις κι ένα σωρό άλλα; Ή από τη στιγμή που όλα τα μοντέλα το μόνο που δημιουργούν είναι αντιθέσεις, θα έπρεπε μια τέτοια επανάσταση να πραγματοποιηθεί χωρίς κανένα ιδιαίτερο μοντέλο;
Μια πραγματική επανάσταση μπορεί να γίνει μόνο όταν πάψει να υπάρχει η ιδέα του «εγώ σαν μια οντότητα ξεχωριστή από την κοινωνία΄ και αυτό το «εγώ» θα υπάρχει μόνο όσο θα συνεχίζεται η σκέψη, που είναι η διαμορφωμένη επιθυμία για ασφάλεια με διάφορους τρόπους.

Η κοινωνική επανάσταση –είτε είναι η γαλλική είτε η κομμουνιστική είτε οποιαδήποτε άλλη- είναι αποτέλεσμα γεγονότων, απρόβλεπτων περιστάσεων, εννοιών, ιδεών, συμπερασμάτων και, τελικά, το συμπλήρωμα ενός κύκλου.

[…] Εμείς μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική επανάσταση. Μιλάμε για μια επανάσταση η οποία μεταμορφώνει ριζικά, βαθιά, την ψυχολογική δομή του ανθρώπου.

[…] Βλέπει κανείς ότι μια ριζική επανάσταση πρέπει να γίνει στο κέντρο, όχι στην επιφάνεια. Η αλλαγή στην επιφάνεια δεν έχει κανένα νόημα.

[…] Αυτό, λοιπόν που πρέπει σίγουρα να κάνουμε είναι να έχουμε επίγνωση του συνόλου του προβλήματαος, όχι μόνο στο συνειδητό, αλλά κυρίως στο υποσυνείδητο΄ πρέπει να έχουμε επίγνωσή του εσωτερικά, βαθιά.

Ο επιφανειακός νους μπορεί να δώσει αιτίες, εξηγήσεις, μπορεί λογικά να ξεδιαλύνει ορισμένα προβλήματα΄ αλλά όταν ενδιαφερόμαστε για ένα βαθύ πρόβλημα, η επιφανειακή προσέγγιση έχει πολύ μικρή αξία.

Κι εμείς νοιαζόμαστε για ένα πολύ βαθύ πρόβλημα, που είναι πώς να φέρουμε μια αλλαγή, μια επανάσταση στο κέντρο.

Χωρίς αυτή τη θεμελιώδη μεταμόρφωση, οι αλλαγές απλώς στην επιφάνεια δεν έχουν νόημα και οι αναμορφώσεις χρειάζονται διαρκή αναμόρφωση.

[…] Δεν ξέρετε πραγματικά τον εαυτό σας. Το να ξέρετε τον εαυτό σας σημαίνει ότι ξέρετε την εξαιρετική ικανότητα του νου σας να φωτίζει τις κρυφές γωνίες της καρδιάς σας΄ σημαίνει ότι ξέρετε πώς λειτουργεί ο νους σας και αν αυτό που σκέφτεστε είναι δράση ή απλώς αντίδραση΄ σημαίνει ότι έχετε επίγνωση της πολυπλοκότητας του υποσυνείδητου και ότι βλέπετε όλους τους υπαινιγμούς και τις νύξεις που το υποσυνείδητο προβάλλει στο συνειδητό.

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Jiddu Krishnamurti, "Εγώ χωρίς εγώ", εκδόσεις Καστανιώτη, 2013. Ανθολόγηση: Νίκος Πιλάβιος. Μετάφραση: Ανθή Ανδρεοπούλου, Νίκος Πιλάβιος


Ο Τζίντου Κρισναμούρτι κατάγεται από οικογένεια Βραχμάνων. Γεννήθηκε το Μάιο του 1895 στο Μαντάναπαλι, ένα μικρό χωριό κοντά στο Μαντράς. Η μητέρα του πέθανε το 1905 και ο πατέρας του, την επόμενη χρονιά, πήγε μαζί με τους τέσσερις γιους του να ζήσει στο Άντιαρ, όπου ήταν τα κεντρικά γραφεία της Θεοσοφικής Εταιρείας, στα οποία τον προσέλαβαν.

Λίγο αργότερα ο Κρισναμούρτι υιοθετήθηκε από την Annie Besant, πρόεδρο της Θεοσοφικής, που είχε πειστεί ότι το αγόρι ήταν ο Παγκόσμιος Διδάσκαλος τον οποίο περίμεναν οι θεοσοφιστές σε όλο τον κόσμο. Τρία χρόνια αργότερα τον πήγαν στην Αγγλία για να μορφωθεί, ενώ ίδρυσαν στο όνομά του το "Τάγμα του Αστέρα της Ανατολής", που αριθμούσε χιλιάδες οπαδούς.

Το 1929, όμως, ύστερα από 18 χρόνια, ο Κρισναμούρτι το διέλυσε και επέστρεψε όλη την περιουσία του πίσω στους δωρητές της. Η αναγγελία της διάλυσης εκείνη την ημέρα άρχισε έτσι: "Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι μια χώρα χωρίς κανένα μονοπάτι προς αυτήν, και δεν μπορεί να πλησιαστεί μέσα από κανένα δρόμο, καμιά θρησκεία, καμιά οργάνωση...".

Από τότε ο Κρισναμούρτι -και μέχρι το θάνατό του, το Φεβρουάριο του 1986- συνέχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο μιλώντας, συζητώντας και ακούγοντας εκατοντάδες ανθρώπους που ήθελαν να τον δουν.

Μιλούσε όπου τον καλούσαν - σε ιδιώτες και μικρά σχολεία, σε πανεπιστήμια ή στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στο Los Alamos και στον Ο.Η.Ε., που τον παρασημοφόρησε για το έργο του, λίγο πριν πεθάνει, το 1985. Ο Κρισναμούρτι ανέπτυξε τη μοναδική, πραγματικά, διδασκαλία του αντλώντας την από την ίδια του την ύπαρξη και τη ζωή του, αφού δεν είχε διαβάσει κανενός είδους φιλοσοφικό ή θρησκευτικό βιβλίο.

Έως τώρα έχουν εκδοθεί γύρω στα 80 δικά του βιβλία, ενώ τα πιο πολλά έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 10 γλώσσες σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν επίσης καταγραμμένες, σε βιντεοκασέτες και κασέτες ήχου, δημόσιες ομιλίες του και προσωπικές συζητήσεις του με διάφορους επιστήμονες και πνευματικούς ανθρώπους, ενώ γι' αυτόν έχουν γράψει κείμενα ο Άλντους Χάξλεϋ, ο Χένρι Μίλλερ, η Άιρις Μέρντοχ κ.ά.

Ο Κρισναμούρτι υπήρξε τελικώς ένας παγκόσμιος διδάσκαλος. Παρ' όλο που είχε γεννηθεί από Ινδούς γονείς, δε σταμάτησε να δηλώνει ότι δεν είχε καμιά εθνικότητα, ότι δε συνέχιζε καμιά παράδοση και δεν ανήκε σε καμιά οργάνωση. Ο ίδιος βίωσε όλα όσα έλπιζε πως θα μάθουν εκείνοι που τον άκουγαν.

Ο Κρισναμούρτι άφησε ένα πολύ μεγάλο υλικό από δημόσιες ομιλίες, συζητήσεις (με δασκάλους, μαθητές, επιστήμονες, σημαντικούς εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών, ιδιώτες), τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, γραπτά κείμενα και επιστολές. Ένα μεγάλο μέρος από αυτό το υλικό έχει καταγραφεί σε βιβλία, κασέτες ήχου και DVD.
πηγή
Πηγή: Κρισναμούρτι: Εμείς μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική επανάσταση - RAMNOUSIA

Η εύθραυστη (αν-) ισορροπία της διχασμένης ελληνικής κοινωνίας


Η εύθραυστη (αν-) ισορροπία της διχασμένης ελληνικής κοινωνίας

Ο δρόμος προς τις εκλογές- αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές- είναι απολύτως αναπαραστατικός- και όχι αναγκαστικά αντιπροσωπευτικός- στο πολιτικό εποικοδόμημα των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα στην κοινωνική βάση.

Η κοινωνία διάγει περίοδο εύθραυστης (αν-) ισορροπίας. Χρησιμοποιώ τον όρο για να εννοήσω την κατάσταση κατά την οποία συναντώνται τρία χαρακτηριστικά: πρώτον, ο οργανωμένος και μαζικός ριζοσπαστισμός έχει εμφανώς υποχωρήσει εξαιτίας της παθητικοποίησης και του αποπροσανατολισμού του λαού.

Δεύτερον, η υποχώρηση αυτή, μαζί με τη διαμορφωθείσα- εξαιτίας της κυβερνητικό- μιντιακής προπαγάνδας- ελπίδα ορισμένων μεσοαστικών και μικροαστικών τμημάτων ότι ίσως τα χειρότερα να έχουν περάσει και ότι μπορούν να επιβιώσουν μεσοπρόθεσμα ακόμα και στο παρόν βιοτικό επίπεδο ενισχύουν το κλίμα παθητικής αναμονής και διαμορφώνει μια βάση στήριξης της ενωμένης δεξιάς πέραν της κλειστής ολιγαρχικής κάστας, με κύριο κερδισμένο τη ΝΔ.

Τρίτον, οι προαναφερθείσες φρούδες ελπίδες «συναντώνται» στην άλλη πλευρά της κοινωνικής βάσης με τη μεγάλη μάζα της επισφάλειας, της ανεργίας, της φτώχειας και της περιθωριοποίησης. Ο κόσμος αυτός ενώ βιώνει εκείνο που η πρώτη ομάδα ακόμα δεν αντιλαμβάνεται πλήρως- ότι δηλαδή η κρίση σοβεί και χειροτερεύει κάθε μέρα που δε διαφαίνεται ούτε ίχνος ισχυρής αναπτυξιακής και ανασυγκροτητικής πορείας προς όφελος του λαού- δε διαθέτει οργάνωση, χάνει τη διάθεση για δράση, δε βλέπει σαφές σχέδιο παραμένει κοινωνικά αδρανής και πολιτικά ορφανός.

Η συνάντηση των δύο πλευρών, εκείνων που αναπτύσσουν φρούδες ελπίδες και γι’ αυτό έστω πρόσκαιρα κινούνται πιο συστημικά κι εκείνων που έχουν ολοένα λιγότερα να χάσουν αλλά ελλείψει πρωτοπορίας νιώθουν ως ήττα και όχι ως κάλεσμα σε δράση αυτή τους την κατάσταση εμπεριέχει το σπέρμα του διχασμού της κοινωνίας.

Έτσι στη βάση του προπαρατιθέντος συνδυασμού βιώνουμε την κατάσταση κοινωνικής ύφεσης και άρα επιφανειακής ηρεμίας, που ερμηνεύεται και ίσως εκδηλωθεί εκλογικά ως ένα νέο σημείο εξισορρόπησης της ελληνικής κοινωνίας, μετά τους βίαιους και ριζοσπαστικούς, κοινωνικούς και εκλογικούς κραδασμούς της διετίας 2010- 2012. Στην πραγματικότητα όμως η εικόνα της ισορροπίας είναι αντεστραμμένη. Η κατάσταση της διχασμένης ελληνικής κοινωνίας είναι θεμελιακά ανισόρροπη, περιμένοντας είτε τη διαβρωτική επίδραση της κρίσης, είτε κάποιο καταλυτικό γεγονός για να εκδηλωθεί σε όλη της την ένταση.

Η παρούσα εικόνα εύθραυστης (αν-)ισορροπίας εκδηλώνεται τόσο στις κινητοποιήσεις που παραμένουν υποτονικές και κατατετμημένες, σε χτυπητή αντίθεση με το βάθος της κρίσης και με τη μαζικότητα της πρώτης μνημονιακής διετίας, όσο και στη διαφαινόμενη εκλογική συμπεριφορά. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές η αριστερά φαίνεται ότι δε θα καταγράψει ισχυρό ρεύμα υπέρ της, τουλάχιστον όχι όσο θα ήλπιζε κανείς μετά τα καταστροφικά για τον παραδοσιακό δικομματισμό αποτελέσματα του 2012.

Στις ευρωεκλογές φαίνεται- με πολλή επιφύλαξη μιλώντας- ότι η δεξιά θα αντέξει παρότι διαρκώς συρρικνούμενη. Επίσης ότι θα διαφανεί ένας πρόσκαιρος, ασθενής δικομματισμός, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Δεν πρόκειται για κατά κυριολεξία δικομματισμό καθώς όλες οι άλλες δυνάμεις θα συσπειρώνουν ισχυρές δυνάμεις, ίσως αθροιστικά ισχυρότερες των δύο κομμάτων.

Δεν έχει κοινωνικό βάθος με την έννοια ότι τα δύο κόμματα δεν εκφράζουν αντίστοιχες παρατάξεις με συνείδηση διακριτής ιστορικής ταυτότητας και διαφορετικά στρατηγικά σχέδια για την Ελλάδα μετά την κρίση.

Επιπλέον, η κεντρώα στροφή της πλειοψηφούσας γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ τον απομακρύνει ολοένα περισσότερο από την ανέκφραστη και βουβή ακόμα κοινωνική πλειοψηφία, τον εξελίσσει σε συστημική δύναμη, φοβική προς τα όποια ριζοσπαστικά ρεύματα. Στροφή από την οποία δεν εισπράττει ούτε δημοσκοπικά οφέλη.

Εν κατακλείδι, είναι αρκετά πιθανό οι επερχόμενες εκλογές να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση μιας κοινωνικής και εκλογικής εξισορρόπησης, που είναι ενδεικτική της αδυναμίας κυρίως της αριστεράς να προωθήσει τις προοδευτικές κοινωνικές διεργασίες και να τις εκφράσει σε κεντρικό επίπεδο. Η υπέρβαση αυτής της αδυναμίας δεν είναι αυτονόητη, ούτε εύκολη και θα κριθεί στο διάστημα μέχρι και μετά τις επερχόμενες εθνικές εκλογές από την προγραμματική επάρκεια και την οργανωτική αποτελεσματικότητα όποιου φιλοδοξεί να διαδραματίσει ηγεμονικό ρόλο.

Θέμης Τζήμας
Πηγή: Η εύθραυστη (αν-) ισορροπία της διχασμένης ελληνικής κοινωνίας - RAMNOUSIA

20.4.14

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΑΡΑ ΣΟΥ ΒΕΝΕΤΙΑ - ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ


Αλλα θέλω κι'άλλα κάνω -Σωκράτης Μάλαμας


ΜΟΙΡΑΙΑ-ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΝΑ


Στου Δελιβοριά (Μπιθικώτσης Γρηγόρης) (+playlist)


ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ - ΠΟΥ 'ΣΑΙ ΘΑΝΑΣΗ


ΑΛΕΞΙΟΥ ΧΑΡΙΣ ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ


ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ _ Ελένη Λεγάκη


Τούτο το μήνα (Μαύρα μου μάτια)


Χριστός Ανέστη

Χριστός Ανέστη


Κάθε παραμονή εκλογών…


Τέτοιες μέρες που είναι θα δανειστούμε.
Για μια ακόμη φορά.
Αλλή αυτή το φορά θα δανειστούμε μονάχα από το κλίμα των ημερών.
Βλέπετε, είναι μια βδομάδα μεγάλη γεμάτη θαύματα.
Γιατί τα θαύματα κατά πως φαίνεται δεν έχουν τελειώσει με τον Ιησού:
Ο άνθρωπος που μιλάει με το θεό, ο Αντώνης Σαμαράς, έβγαλε την Ελλάδα στις αγορές.
Μια πραγματική νεκρανάσταση.
Φυσικά αναστάσεις δε γίνονται στις μέρες μας και η λογική λέει ότι δε γίναν ποτέ.
Όταν εκείνη η ασαφής στιγμή που ο θάνατος επέρχεται σημάνει, το σώμα παίρνει το δρόμο χωρίς επιστροφή και αποσυντίθεται αργά επιστρέφοντας τα δάνεια της ζωής.
Φυσικά, δε σταματάν όλες οι κυτταρικές λειτουργίες με την στιγμή του θανάτου. Απλά έχει χαθεί για πάντα εκείνη η όμορφη και ακόμη ακατανόητη έμβια, ρευστή αρχιτεκτονική της συνέργειας.
Ακριβώς όπως συμβαίνει  με την ελληνική οικονομία που διατηρεί λίγες πλέον από τις ζωτικές της λειτουργίες και βρισκόμενη σε αποσύνθεση υφίσταται μονάχα για να επιστρέφει δάνεια.
Επειδή η οικονομία όμως δεν έχει την όλη εκείνη την πολυσύνθετη συνέργεια ενός έμβιου σώματος παρότι και η ίδια καθορίζεται από συνεργιστικά φαινόμενα, στην οικονομία δεν υπάρχουν οριστικά σημεία θανάτου: η οικονομία μπορεί αέναα να αποσυντίθεται διατηρώντας ελάχιστες μόνο μονωμένους «θαλάμους» που συνεχίζουν να έχουν δραστηριότητα. Αυτή η αποσύνθεση με τη σειρά της επάγει φαινόμενα κοινωνικής διάλυσης και καθώς η πρόσβαση σε βασικές ανάγκες του ανθρωπίνου βίου περιορίζεται μαζικά, μαζική μπορεί και να επάγει ατομικούς θανάτους: από πείνα, από νόσους, από κρύο, από απόγνωση και από επικίνδυνες εναλλακτικές τους όπως έχουμε δει και θα συνεχίσουμε να μαρτυρούμε να συμβαίνει συχνότερα στην Ελλάδα.
Αυτή είναι μια νεκροζώντανη οικονομία, μια οικονομία ζόμπι και αυτή ακριβώς την οικονομία έχουμε στην Ελλάδα. Από την παρασιτική οικονομία των τελευταίων 30 ετών, περάσαμε στην οικονομία ζόμπι των τελευταίων 4 ετών, με την κορυφή της παρασιτικής πυραμίδας να γίνεται όλο και πιο εύρωστη.
Καθώς φυσικά ανάκαμψη σε τέτοιες τοξικές συνθήκες είναι τόσο πιθανή όσο και η νεκρανάσταση, οι Σαμαράς και Σια καταφεύγουν στην παλιά καλή μεθόδου της «δημιουργικής» λογιστικής: Παστώνουν το πρόσωπο της οικονομίας με πλαστούς αριθμούς για να μη φαίνεται η νεκρίλα και περιφέρουν το πτώμα σε κοινή θέα σαν να ταν ζωντανό για να μην πανικοβληθούν τα ελληνικά πλήθη και να μην κάνουν αυτό που οφείλουν να κάνουν υπό την απειλή θανάτου: να πολεμήσουν για τη ζωή τους απέναντι σε αυτούς που την απειλούν…
Τώρα λοιπόν, προεκλογικά, αφού έχουν εφεύρει το «πρωτογενές πλεόνασμα» με μια φοροεπιδρομή που σπανίως πολιτισμοί έχουν την κακαοδαιμονία να αντιμετωπίζουν, κάνουν την επόμενη ταχυδαχτυλουργία: Μια έξοδο στις αγορές που θα επιβαρύνει τη χώρα για πολλά μα πάρα πολλά χρόνια (το πόση αλητεία έκρυβε αυτή η «έξοδος» μπορείτε να το διαπιστώσετε στο άρθρο του πάντα ενδιαφέροντα Πάνου Παναγιώτου «Με όρους αποικίας της Goldman Sachs η έξοδος στις αγορές»).
Το ιερατείο της ελληνικής ελίτ προκειμένου να κρατήσει τη Θεϊκή του εξουσία, καταφεύγει σε πολλές προεκλογικές Θαυμαπάτες:
Μοιράζει από τη μεγάλη του έθνους ληστεία που διέπραξε τα ψίχουλα του κοινωνικού μερίσματος που υπακούουν τέτοια κριτήρια ώστε να αποκλείεται η πρόσβαση σε αυτό της πλειοψηφίας των ανθρώπων που το έχουν ανάγκη για να επιβιώσουν κάποιες βδομάδες παραπάνω…
Αφού έχει ποινικοποιήσει την κατοικία του μέσου Έλληνα και του ζητάει νοίκια για αυτήν, παραχωρεί σε μερικές χούφτες αστέγων κτήρια του δημοσίου για να στεγαστούν.
Και συνεχίζει το λυσσαλέο φοροκυνηγητό αυτών ακριβώς των μαζών που δεν μπορούν να πληρώσουν:
Φορολογεί αναδρομικά ακόμη και την άθλια επιδότηση που έδωσε για προγράμματα επιμόρφωσης ανέργων…
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πλέον ότι η ελληνική οικονομία έχει γίνει παραγωγική:
Παράγει ζητιάνους και τους πετάει ψίχουλα σε μια χούφτα από αυτούς … κάθε παραμονή εκλογών.
Παράγει αστέγους για να στεγάσει κάπου πρόχειρα μια χούφτα από αυτούς… κάθε παραμονή εκλογών
Παράγει άνεργους και τους ζητάει μαφιάζικα φόρους από τα ψίχουλα που τους έδωσε:
Αυτό το καθεστώς δεν είναι απλά σκληρό ή απάνθρωπο: Είναι διεστραμμένο: Παραδίδει στις επόμενες γενιές όχι μόνο μια οικονομία ζόμπι-πρεζάκι, αλλά ένα κατεστραμμένο ηθικό κώδικα καθώς έχει αποθεώσει τον αμοραλισμό, τον υλισμό και έχει νομιμοποιήσει και δώσει πλήρη ασυλία στην μεγαλοκλοπή:
Αυτή είναι η κληρονομιά που αφήνεται στα παιδιά σας νεοέλληνες: Την κατάρα της μούμιας.
Ελλάδα Δεύρο έξω: Αυτό δεν είναι Ευροεκλογές, είναι Δευροεκολογές.
Για να τονώσουν τη θαυμαπάτη οι αδίστακτοι εξουσιαστές καταφεύγουν οι σε παιδιά «θαύματα» του τηλεοπτικού σύμπαντος, ενός σύμπαντος που μοιάζει με πολυτελή κουρτίνα που κρύβει από τον πολίτη την ίδια του τη μιζέρια:
Σαν να μην μας έφτανε το Ποτάμι από τα τηλεοπτικά μπάζα, 4 τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι εντάσσονται στο (δ)ευρψηφοδέλτιο της ΝΔ: Ανάμεσα τους η Μαρία (κακό) Σπυράκι, ο Αμυράς του μένουμε Ελλάδα που θα αντιπροσωπεύσει στην Ευρωβουλή το κόμμα του «φεύγουμε από την Ελλάδα», ο ποδηλάτης που θα ενταχθεί στο κόμμα που έκανε τη ζωή μας ποδήλατο, ο Αμυράς και το κόμμα που μας έκανε Άμοιρους, δίχως στην ήλιο μοίρα.
Στο προηγούμενο άρθρο κάναμε μερικούς μόνο υπαινιγμούς για το τι εξυπηρετεί το ποδόσφαιρο. Για να μας δικαιώσει, ο Θοδωρής (Ζ)αγοράκης μπήκε και αυτός στο Δευροψηφοδέλτιο της ΝΔ. Φυσικά: Έξοδος στις αγορές χωρίς (Ζ)αγοράκι γίνεται; Δεν γίνεται.
Το κόμμα των Δυναστειών που έγινε κόμμα των Δυναστών, δείχνει το βρωμερά λαϊκίστικο πρόσωπο του, την απίστευτα απολιτίκ προβιά του: Εκμεταλλεύεται στο έπακρο την αποβλάκωση των μαζών και δίνει το πρόσωπο γνώριμο τηλεπερσόνων στην καταστροφή που ανελλιπώς παράγει.
Μόνο η βλακεία των ανθρώπων μπορεί να το διασώσει από την πτώση και την τιμωρία: και σε αυτήν ακριβώς επενδύει. Γιατί μόνο η βλακεία μπορεί να αποδειχτεί την καταστροφή ως σωτηρία.
Θα σας τάξουν λαγούς με πετραχήλια.
Θα κάνουν κοινωνική πρόνοια με λοτταρία.
Θα κερδίσουν λίγο χρόνο ακόμα: Και όσα περισσότερο χρόνο κερδίζουν, τόσα περισσότερα εσείς θα χάνετε και θα βλαστημάτε την ώρα και τη στιγμή που γεννηθήκατε αλλά όχι αυτούς που σας κατάντησαν έτσι.
Είπε ο Γιούνγκερ για τους πρώην εύπορους και νυν φτωχοδιάβολους Έλληνες: Αν επιδιώκαμε να περάσουμε αλλού αυτές τις μεταρρυθμίσεις, θα γινόταν εξέγερση.
Λέει αλήθεια όταν μας λέει ραδιάγες.
Λέει ψέματα όταν λέει ότι εφαρμόσαν μεταρρυθμίσεις, αν εξαιρέσει κανείς την μεταρρύθμιση των ανελέητων φοροεπιδρομών χωρίς τέλος που εφαρμόσαν για να μπορούν οι τράπεζες τα κόμματα και κανάλια και οι μεγαλοπαράγοντες τους να τρώνε στην υγειά του κορόιδου από τα δάνεια που παίρνουν και τα χρεώνουν στις πλάτες μας. Και στις πλάτες των παιδιών μας. Και των παιδιών των παιδιών τους.
Με εξαίρεση τη μεγάλη των φόρων μεταρρύθμιση που στραγγίζει το εισόδημα και την εσωτερική οικονομία, δεν εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις: Εφαρμόζουν απορρυθμίσεις.
Οικονομική και κοινωνική αποσύνθεση.
Εσείς να κοιτάζετε μπροστά: Μόνο μπροστά: Στο ανοιχτό στόμα του κοινωνικού χάους που σας περιμένει: Να κοιτάζετε στη θεαμαπάτη που στήνουν.
Να κοιτάζετε μπροστά: Ναι παλιομαλάκες: Κοιτάξτε μπροστά: Αμνηστεύστε αυτούς που διαπράξαν τη Μεγάλη του Έθνους Κλοπή.
Δώστε παράταση στους Δυνάστες, σε αυτούς που σας κλέψαν τη ζωή, το μέλλον, την ελπίδα.
Να σας κλέψουν κι άλλα.
Δώστε και κώλο στους βιαστές σας.
Δώστε. Δώσε κι άλλο τόπο στον πόνο που σας χαρίζουν. Τόπο στην οργή σας. Δώστε τόπο στην κοροϊδία τους. Τόπο στον χλευασμό και την απαξίωσή της. Δώστε τους τον τόπο σας.
Αθωώστε σαν βρώμικοι δικαστές τους εκμαυλιστές σας. Δικαιώστε αυτούς που σας βγάλαν κλέφτες, άχρηστους, τεμπέληδες και πως σας τιμωρήσαν σαν να ταν βιβλικοί θεοί.
Κάποτε είχατε τουλάχιστον άλλοθι: Καμωνόσασταν πως τάχαμου δεν ξέρατε.
Από εδώ και πέρα θα είσαστε άξιοι της μοίρας σας την οποία ξανά και ξανά ΨΗΦΙΣΑΤΕ.
Δε θα σας πω Καλή Ανάσταση και τέτοια. Δε θα ρθει.
Ήρωες των γενιών που περάσανε. Μην τολμήσετε να έρθετε μήτε στο παρόν μήτε στο μέλλον. Μην σας τύχει η πιο σκληρή μοίρα ω εσείς που πήγατε στον Άδη παλεύοντας για τη ζωή των πληθυσμών να δείτε τον Άδη να βασιλεύει και στους τόπους των ζωντανών.
Μα τι λέω; Να μην ανησυχώ για τους ήρωες του παρελθόντος.
Είναι νεκροί.
Και ανάσταση δεν υπάρχει.
Υπάρχει μόνο εμπόριο ελπίδας.
Και είναι πολύ πιο επικερδές όταν η απόγνωση είναι τόσο κυρίαρχη που η μόνη λύση κατοικεί στη μεταφυσική.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr 16/4/2014

Πάσχα των Ελλήνων!



γραφει ο αρισταρχος
“Και δια γενομένου του Σαββάτου…”
keri
Μεγάλη Παρασκευή, χτες, και όλοι οι δρόμοι μποτιλιαρισμένοι. Όλα τα supermarket γεμάτα κα με ξεχειλίζοντα καρότσια. Ουρές στα ταμεία και οι επαίτες στην απ’ έξω με κρεμασμένες τις σακούλες και απλωμένα χέρια. Να και κανά κοριτσάκι που παίζει “αμέριμνο” στα κιγκλιδώματα επειδή δεν έχει να φάει. Το θεώρησα στημένο, απελπισμένο εν πάσει περιπτώσει και… τ’ άφησα ασχολίαστο.
Τα δυό πρωτοκάναλα, επίτηδες(;), μου θύμισαν τον παλιό καλό καιρό. Τότε που ουρά το κομβόϊ εκδράμει προς ύπαιθρο για να σουβλίσει τον ανυποψίαστο οβελία.
-Για πού το βάλατε; Και να το μικρόφωνο στο στόμα του οδηγού με φόντο συνοδηγού την μάνα και πίσω στην τουριστική την πεθερά αγκαζέ με τα παιδιά.
Χαμόγελα και με δόση περίσσειας εξυπνάδας
-Να, πάμε στο χωριό για να κάνουμε Πάσχα!
-Και η ανεργία, η ύφεση, η δυσχέρια;
Χα χα χα, αμήχανα γέλια και έπεται η εξυπνάδα “την έχουμε στο portbaggage”. Από μέσα στο βάθος ακούγεται η φωνή της πεθεράς “η φτώχεια θέλει καλοπέραση” και βρουουουμ ο κινητήρας τρέχει το αυτοκινούμενο για το χωριό. Οι ρόδες θα γράψουν χιλιόμετρα και το καρμπυρατέρ θα φάει βενζίνα προς 1.7ευρώ το λίτρο συν τα απερίγραπτα διόδια.
Όλη την νύχτα θα καίει μια σόμπα, ένα τζάκι να ξεράνει την χειμωνιάτικη υγρασία και την άλλη μέρα από το πρωί τα μεγάφωνα στη διαπασών με δημοτικά, μη πάει τζάμπα το σκηνικό, με το μηχανάκι να σφυρίζει αγκομαχώντας από το ζόρι που τραβάει να γυρίσει το αρνί πάνω από τη φωτιά. Ένα αρνί που ψάχνει απελπισμένα την μετά… Πάσχα ζωή!
Καλά όλα αυτά και εντελώς μέσα στο Ελληνικό πνεύμα για την συμμετοχή στην γιορτή της Ανάστασης(μερικοί συμμετέχουν μόνο σ’ αυτό αδιαφορούντες για την βδομάδα των παθών που πέρασε). Πέρασε;
Αλήθεια αναρωτήθηκε κανείς ύστερα από την μνημονιακή λαίλαπα πόσοι πρώην οικονομικά άνετοι και σήμερα αξιοπρεπώς άποροι πεινάνε; Όχι, δεν ανησύχησε κανείς ! Η ζωή τραβάει την ανηφόρα με νταούλια. Αρκεί να τα βολέψουμε εμείς. Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν. Χωρίς αυτό να εμποδίσει τους μεγαλόσταυρους ή την συμμετοχή, με οίστρο είναι αλήθεια,  στην  εξόδιο του επιταφίου “Καθελών του ξύλου ο Αριμαθαίας, εν τάφω σε κηδεύει” Και ύστερα, το Μέγα Σάββατο, “ Και διαγενομένου του Σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή…” και να τα φιλιά της αγάπης με έκσταση πάνω στον πεινασμένο ουρανίσκο με μια Θεϊκή μαγειρίτσα και ψητό αρνί το μεσημέρι.
Διόδια μετά το Πάσχα και στο μικρόφωνο η ατάκα του οδηγού σε οποιαδήποτε ερώτηση του… μικροφώνου “Ταλαιπωρηθήκαμε, μπλα μπλα… και τώρα πρέπει αυτοί που κυβερνούν να παραιτηθούν γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν στον κόσμο μπλα μπλα… ”
Μέσα στο φτωχικό το φως σβήνει και η ήρεμη φωνή καληνυχτίζει την θεία ημέρα του Πάσχα.
-Κλείσε την τηλεόραση καρδιά μου και έλα να πλαγιάσουμε. Πάλι μας εισάκουσε ο Θεός”… και δος ημίν σήμερον…” Αλήθεια στο είπα; έλα να σε φιλήσω. Χριστός Ανέστη!
-Αληθώς ο κύριος…
Αύριο πάλι μέρα είναι για δικαίους και αδίκους.

Το πασχαλινό παραλήρημα του μητροπολίτη Αμβρόσιου


Το πασχαλινό παραλήρημα του μητροπολίτη Αμβρόσιου

Ότι ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος είναι αμετροεπής είναι γνωστό. Ότι είναι ακροδεξιός και φίλα προσκήμενος στη νεοναζοστική Χρυσή Αυγή είναι επίσης γνωστό. Τώρα, με αφορμή τα όσα έγραψε ο Νίκος Δήμου για το Άγιο Φως, απέδειξε ότι σκέφτεται και με όρους Μεσαίωνα, καθώς αφού εξύβρισε με χυδαιότητα τον συγγραφέα, πρότεινε και τον αφορισμό του.

«Όποιον υβρίζει τόν γονηό μου, τον συγχωρώ! Αντιθέτως, όποιον υβρίζει τον Ουράνιο Πατέρα μου, τον Σωτήρα και Λυτρωτή μου, τον Χριστό, θα τον κατασπαράξω», αναφέρει ο Αμβρόσιος, σε γραπτή του δήλωση για τον Νίκο Δήμου, ξεχνώντας ακόμη και τα διδάγματα του Ιησού, το οποίο πιστεύει, ο οποίος σίγουρα δεν θα πρότεινε κάτι τέτοιο για οποιονδήποτε. Σε άλλο σημείο, ο κατά τ' άλλα "Άγιος" Καλαβρύτων, σχολιάζει πως ο Νίκος Δήμου, «έβγαλε αυτό, που έκρυβε μέσα του, δηλαδή την σαπίλα της ψυχής του, την ασέβεια πρός τόν Θεό».

Διαβάστε εδώ τη δήλωσή του μητροπολίτη
«Ξεπρόβαλε και πάλι ο αθεόφοβος, για να προσβάλει την αγία Ορθοδοξία μας!
Πρόκειται για το ανθρωπάκι, το δημοσιογράφο - στρεβλωτή και διαστρεβλωτή της αλήθειας δημοσιογράφο- Νίκο Δήμου!
Είπεν ο αθεόφοβος, ότι το Άγιο Φώς, το οποίο πηγάζει θαυματουργικά από τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού μας, είναι μύθος, η δέ ευλαβική αποδοχή του εκ μέρους των ευσεβών χριστιανών, συνιστά ειδωλολατρείαν!
'Ετσι έβγαλε αυτό, που έκρυβε μέσα του, δηλ. την σαπίλα της ψυχής του, την ασέβεια πρός τόν Θεό! Και αυτό είναι φυσικό!
Ο καθένας μας, της ευκαιρίας δοθείσης, βγάζει αυτό, που έχει μέσα του! Έτσι, λοιπόν, ο σκύλος γαυγίζει!
Ο γάϊδαρος γκαρίζει! Ο βάτραχος κράζει κοάξ-κοάξ! Και ο άθεος βγάζει πρός τά έξω τη σαπίλα της ψυχής του!
Εάν υπήρχε στιβαρά εκκλησιαστική Διοίκηση, τότε θά είχε εκδώσει ΑΦΟΡΙΣΜΟ για το ασεβέστατο αυτό ανθρωπάκι.
Αφού όμως αυτό δέν έγινε, εμείς παρακαλούμε τόν Θεό νά σαπίσει τό στόμα του! Συγχωρήστε με, Αδελφοί καί Πατέρες!
Υποχρεούμεθα νά είμεθα ευγενείς πρός την αυτού μεγαλειότητα, τόν άνθρωπο, όχι όμως και πρός τά ανθρωπάκια!
Όποιον υβρίζει τόν γονηό μου, τον συγχωρώ! Αντιθέτως, όποιον υβρίζει τον Ουράνιο Πατέρα μου, τον Σωτήρα και Λυτρωτή μου, τον Χριστό, θα τον κατασπαράξω!».
Πηγή: Το πασχαλινό παραλήρημα του μητροπολίτη Αμβρόσιου - RAMNOUSIA

Πάσχα και υποκρισία του Νεοέλληνα


Πάσχα και υποκρισία του Νεοέλληνα

Νεοέλληνας. Αυτός ο απίστευτα υποκριτής άνθρωπος σε όλες τις πτυχές της ζωής του. Από που να πρωτοξεκινήσεις; Από το γεγονός ότι θα είναι περήφανος για τους αρχαίους Έλληνες (τους αναφέρει και μάλιστα ως προγόνους του) αλλά δε θα έχει διαβάσει ούτε ένα βιβλίο για την αρχαιότητα, θα ακούει Πάολα και Παντελίδη και θα διαβάζει Χρυσηίδα Δημουλίδου; 


Από το γεγονός ότι κάθε φορά που βλέπει ένα άτομο με αναπηρία συγκινείται, αλλά παρόλα αυτά δεν έχει πρόβλημα να παρκάρει σε θέση Α.με.Α ή πάνω σε διάβαση αν είναι να φτάσει πιο γρήγορα στο ραντεβού του;

Για να μη πούμε για το γεγονός ότι μπορεί να σε πρήζουν με τις ώρες για τα πολιτισμένα κράτη της Δυτικής Ευρώπης όπου δεν καπνίζει κανείς σε κλειστό χώρο, ότι δε θα δεις σκουπιδάκι κάτω στο δρόμο κλπ., ωστόσο, όταν πρόκειται για το Ελλαδιστάν, μια χαρά θα καπνίσει σε κλειστό χώρο, παραβλέποντας τη νομοθεσία, όπως επίσης μια χαρά θα πετάξει το σκουπίδι του στο δρόμο άσχετα αν υπάρχει κάδος κάθε 50 μέτρα κλπ.

Αυτοί είμαστε σαν Νεοέλληνες (δε μιλάω φυσικά για όλους τους πολίτες του ελληνικού κράτους, γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που δεν είναι υποκριτές και δεν ανήκουν στην κατηγορία των Νεοελλήνων).

Και φυσικά ο Νεοέλληνας δε θα μπορούσε να είναι υποκριτής και με τη θρησκεία την οποία υποστηρίζει. Η οποία είναι φυσικά η χριστιανική ορθοδοξία. Παρόλο που υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τη διαμόρφωση μιας θρησκευτικής ταυτότητας (οικογένεια, σχολείο, παρέες, κλπ.), ο Νεοέλληνας δε θα ψαχτεί ποτέ ουσιαστικά με τη θρησκεία του. Θα υποστηρίζει κάτι για όλη του τη ζωή επειδή έτσι μεγάλωσε. Δεν έχει διαβάσει ποτέ τη Βίβλο αλλά μπορεί και την υπερασπίζεται με σθένος. Όταν του αναφέρεις κάποιο απόσπασμα από τα "ιερά του βιβλία" θα σου απαντήσει ότι βλασφημάς. Πιστεύει ακράδαντα στο "Πίστευε και μη ερεύνα" και είναι απολύτως λογικό γιατί η έρευνα μπορεί να ταρακουνήσει την πίστη του, και ποιος έχει καιρό για εσωτερικές αναζητήσεις.

Ωστόσο, εγώ θέλω να σταθώ σε συγκεκριμένα περιστατικά για τα οποία είμαι σίγουρος ότι η πλειοψηφία όσων διαβάσει αυτό το άρθρο θα έχει υπάρξει μάρτυράς τους. Πρόκειται φυσικά για την υποκρισία του Νεοέλληνα κατά τη διάρκεια του Πάσχα και πιο συγκεκριμένα, από το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης ως την Κυριακή του Πάσχα.
Πριν ξεκινήσουμε, να αναφερθούμε φυσικά και στο γεγονός ότι ο Νεοέλληνας δε μπαίνει σε εκκλησία για κανένα λόγο τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, παρά μόνο στις μεγάλες θρησκευτικές εορτές (Χριστούγεννα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστος, άντε και στην ονομαστική του εορτή), ενώ επίσης δε νηστεύει ποτέ, παρά μόνο τη μεγάλη εβδομάδα (και αυτή συνήθως κουτσουρεμένη). Ξεκινώντας τώρα από το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, ο Νεοέλληνας θα πάρει σβάρνα τις εκκλησίες και θα περνάει κάτω από τον επιτάφιο. Αυτό βέβαια το κάνουν οι πιο πωρωμένοι, οι υπόλοιποι δε δίνουν τόση σημασία στη Μεγάλη Πέμπτη, γιατί το χριστιανόμετρό τους θα πιάσει ταβάνι τις υπόλοιπες μέρες.

Μεγάλη Παρασκευή και ο Νεοέλληνας χριστιανός εκστασιάζεται. Δεν τρώει κρέας όλη τη μέρα(!!!) και το βράδυ πηγαίνει στην περιφορά του επιταφίου. Προσωπικά, θεωρώ ότι στην περιφορά του επιταφίου αντικατοπτρίζεται ο χαρακτήρας του Νεοέλληνα. Κανένας δε νοιάζεται για το ίδιο το θρησκευτικό γεγονός που λαμβάνει χώρα, αλλά όλοι πηγαίνουν στην περιφορά. Γιατί; Μα φυσικά για να κουτσομπολέψουν τους πάντες και τα πάντα. Θυμάμαι ότι τα παλιά χρόνια που πήγαινα στην περιφορά, μάθαινα τα πάντα για τους πάντες. Ποιος χώρισε με ποια, ποια κεράτωσε ποιον αλλά και με ποιον, ποιος θα κατέβει στις εκλογές, ο ίδιος ο υποψήφιος ο οποίος θα πλάσαρε τον εαυτό του ως ο καλός οικογενειάρχης και χριστιανός, βουλευτές οι οποίοι όλη τη χρονιά δεν πατούσαν στην πόλη αλλά ερχόντουσαν στη περιφορά και πάει λέγοντας. Ο Νεοέλληνας φοράει τα καλά του, πηγαίνει στην περιφορά και εξαφανίζεται σε χρόνο dt με το που ο επιτάφιος φτάσει στην Εκκλησία και καταλήγει σε κάποιο μπαράκι.

Εκεί, όμως, όπου η υποκρισία τερματίζει, φτάνει δηλαδή στο ανώτατο στάδιο, είναι το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Ενώ η λειτουργία ξεκινάει από νωρίς, ο Νεοέλληνας θα πάει στην Εκκλησία γύρω στις 23:45, δηλαδή ένα τέταρτο πριν την Ανάσταση. Θα είναι ντυμένος στην τρίχα, λες και πηγαίνει για καλλιστεία, θα μιλήσει με τον οποιονδήποτε κάνοντας δημόσιες σχέσεις, θα τσουγκρίσει 2 αυγά με τους διπλανούς του αφού πάρει το "άγιο φως" και θα φύγει τρέχοντας σπίτι για να φάει τη μαγειρίτσα του. Συνήθως είναι στο σπίτι του στις 00:10, εκτός αν μένει λίγο πιο μακριά, πάντως ο χρόνος της αποχώρησης από την εκκλησία είναι τα πέντε με εφτά λεπτά. Αφού φάει τη μαγειρίτσα (και όλα τα άλλα συνοδευτικά), θα πάει στις μπουζουκλερί και τα κλαμπάκια για να γιορτάσει την "ανάσταση" του "θεανθρώπου" ως τις πρώτες πρωινές ώρες καταναλώνοντας άφθονο αλκοόλ. Την επόμενη, θα σηκωθεί και θα φάει το αρνάκι του, αφού μετά από τόση νηστεία, θέλει και λίγο κρέας.

Και μια προσωπική εμπειρία: Όταν για πρώτη φορά ανακοίνωσα στην οικογένειά μου ότι δε θα πάω στην Ανάσταση, ξέσπασε ολόκληρος καυγάς στο σπίτι. Αντί να κάτσουν να ακούσουν τα επιχειρήματά μου γιατί δεν ήθελα να πάω σε αυτό το πανηγυράκι, καθόντουσαν και μου έλεγαν ότι έπρεπε να πάω στην Εκκλησία για να μη πει τίποτα ο κόσμος, μην πουν δηλαδή ότι δεν είμαστε μια ευτυχισμένη οικογένεια. Το θεαθήναι δηλαδή πάνω απ'όλα. Δεν είμαστε δηλαδή ευτυχισμένη οικογένεια επειδή δε θα πήγαινα 20 λεπτά στην Εκκλησία. Ενώ οι άλλες που πηγαίνουν όλοι μαζί είναι τίγκα στην ευτυχία. Και όπως έγραψε κάποια ή κάποιος στο τουίτερ: "Μεγαλώσαμε με το τι θα πει ο κόσμος και τελικά ο κόσμος δεν είπε τίποτα".

ΥΓ. 1) Το κείμενο αυτό δε θέλει να προσβάλει κανενός την ατομική πίστη, αλλά σκοπός του είναι να καυτηριάσει την υποκρισία που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία. Αν μετά από αυτό το κείμενο έχεις θυμώσει ή νευριάσει, τότε ξαναδιάβασέ το και σκέψου τι από τα παραπάνω δεν ισχύει.

ΥΓ. 2) Ο Νεοέλληνας γκαβλώνει να μιλάει με τις ώρες για τα πολιτισμένα δυτικά κράτη, αλλά δε θα αναφερθεί σχεδόν ποτέ στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ένα εκ των οποίων είναι και ο σεβασμός στη διαφορετική πίστη ή μη πίστη του άλλου. Και ναι ρε γαμώτο, δε γουστάρω να ακούω κάθε μέρα τις καμπάνες, γκεγκε?

ΠΗΓΗ:
mikro-megalos.blogspot.gr - United we stand, divided we fall
Πηγή: Πάσχα και υποκρισία του Νεοέλληνα - RAMNOUSIA

Αλλιώς...


Αλλιώς...

Τα παπαγαλάκια του Μπόμπολα (λέγε με GOAL), έκαναν πρώτα την αρχή. Με εντολή Σαμαρά κάθαρση, αλλιώς...Θάτσερ.


Δεν πάνε ούτε 2 χρόνια από τότε που δικαιώθηκε η Λίβερπουλ και οι οικογένειες των θυμάτων-οπαδών της απέναντι στο Βρετανικό κράτος για τη χαλκευμένη ιστορία στο Χίλσμπορο. Να τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ημιτελικός κυπέλου, ελλειπή μέτρα ασφαλείας, βίαιη συμπεριφορά της Αστυνομίας, ποδοπατούνται μέχρι θανάτου 96 άνθρωποι. Η Βρετανική Κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τότε τη κυρά Μάργκαρετ, ακραία υποστηρικτή του νεοφιλελευθερισμού, ξεσκίζει τη μνήμη αυτών των ανθρώπων μιλώντας για μέθυσους και ναρκομανείς, καταχωνιάζει εκθέσεις για ευθύνες της αστυνομίας και αλλάζει το αγγλικό ποδόσφαιρο. Τουλάχιστον στα μάτια του ουδέτερο μη γνώστη παρατηρητή.

Ένα χρόνο πριν (8 Απριλίου 2013) η Μάργκαρετ Θάτσερ πεθάινει. Εκείνη την αγωνιστική στις κερκίδες των γηπέδων σε όλη την Αγγλία, στήνεται ένα μεγάλο πάρτι τραγουδώντας πως χορεύουν και πίνουν πάνω από τη μούμια του νεοφιλλευθερισμού, αυτή την τόσο σπουδαία Πρωθυπουργό, που κατέστρεψε το σιδηροδρομικό δίκτυο και σχεδόν διέλυσε το σύστημα υγείας (ανάμεσα στα πολλά επιτεύγματά της).

Τι πιάνει τους Έλληνες δημοσιογράφους και φωνάζουν "μια Θάτσερ μας χρειάζεται". Καταρχήν να πούμε πως εκείνοι και τα αφεντικά τους ανήκουν στην κατηγορία των "ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται", αλλά το εκστομίζουν συγκεκαλυμένα. Άλλωστε μόνο έτσι ξέρουν. Κανένας φασίστας δε θα φωνάξει δημόσια πως είναι φασίστας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι θρασύδειλοι νταβάδες της Χ.Α που δεν παραδέχονται τα αυτονόητα της ιδεολογίας που έχουν αγκαλιάσει. Είπα Χ.Α και οι αναλογίες έρχονται να δέσουν από μόνες τους. Αν στη Χούντα υπήρχε ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟ, η μπασκετική ΑΕΚ και πάει λέγοντας στη Δημοκρατία του σημιτικού ΠΑΣΟΚ και στην μετέπειτα εξέλιξή της κολώνα είναι ο ποδοσφαιρικος Ολυμπιακός. Για όλους τους λόγους του κόσμου.

Με αποκορύφωμα την
κάθοδο της ομάδας (Μώραλη) στις εκλογές. Αντίστοιχο παράδειγμα με την κάθοδο του Μπέου στον Βόλο σε πολύ διαφορετικές αναλογίες. Την εποχή της Θάτσερ τη ζούμε. Την εποχή που το κεφάλαιο ζει και βασιλεύει, αρπάζει λιμάνια (Μαρινάκης), παραλίες τις Χαλκιδικής (Σαββίδης), κάνει λαθρεμπόριο και χτίζει γήπεδα εκτρώματα με δημόσιο χρήμα (Μελισσανίδης), του χαρίζουν τηλεοπτικές συχνότητες για κυβερνητική προπαγάνδα (Αλαφούζος). Με τις ευλογίες της Εκκλησίας και του πολιτικού Συστήματος βεβαίως. Την εποχή Θάτσερ τη ζούμε στα 4 χρόνια Μνημονίου, στις 3.500 αυτοκτονίες, στους 3εκ ανέργους, στους μετανάστες. Στην καταστολή των απεργών, στο ξεπούλημα οτιδήποτε δημόσιου, στο ξέσπασμα του ρατσισμού, στην διάλυση του κοινωνικού ιστού, της συνοχής, στην αποθέωση της ατομικότητας. Η Θάτσερ είναι εδώ και στα γήπεδα, στα ναρκωτικά και οπουδήποτε μπορεί να ανθεί οποιαδήποτε αντικοινωνική συμπεριφορά.

Χρέος όλων μας είναι να γυρίσουμε τις απειλές τους και να απαντήσουμε με μιαν άλλη εποχή. Μια εποχή που θα σημάνει τη διάλυση του επαγγελματικού αθλητισμού (τους), μια εποχή που θα απαντά έμπρακτα στις απειλές τους, μια εποχή που θα τους ξεράσει στην τουαλέτα της Ιστορίας. Μια εποχή που θα πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

Πηγή:Δημήτρης Γκιούλος για το Postin.gr
Πηγή: Αλλιώς... - RAMNOUSIA

Τώρα δεν τους βλέπεις;


Τώρα δεν τους βλέπεις;

Ο Αντώνης Σαμαράς πριν από δύο ημέρες ανακοίνωσε μέτρα για τους άστεγους. Έδωσε εντολή να χρησιμοποιηθούν οι υπάρχουσες δομές και κτήρια του δημοσίου (από αυτά που δεν πουλήθηκαν από το ΤΑΙΠΕΔ, τουλάχιστον μέχρι σήμερα). Τώρα τη βλέπεις τη συναλλαγή;

Τα κτήρια που θα διαθέσει το κράτος δεν ξεφύτρωσαν από το πουθενά προχθές. Στέκονταν αγέρωχα στη θέση τους και πριν από τρεις μήνες, όταν οι άστεγοι πέθαιναν από το βαρύ χειμώνα. Τότε που χάσαμε ένα κοριτσάκι «λάθρο»-μετανάστη επειδή η μητέρα του άναψε το μαγκάλι στο σπίτι που δεν είχε ρεύμα. Τότε όμως δεν είχε εκλογές σε λίγες ημέρες.

«Τώρα, δεν τους βλέπεις και τα δύο κόμματα διά ποίων μέσων προσπαθούν να κερδίσουν την εκλογήν; Δεν βλέπεις τα δύο πρακτορεία των ανοικτά, φανερώς ενεργούντα, δεν ακούεις κρυφομιλήματα όπισθεν πάσης θύρας και πάσης γωνίας της οδού, δεν βλέπεις τα τρεξίματα και τους ιδρώτας των οργάνων των, δεν ακούεις τον κρότον των χαλκίνων κερμάτων όπισθεν των λογιστηρίων; Δεν βλέπεις απλοϊκούς εκλογείς να βαδίζουν και να κοντοστέκονται, να εξάγουν την χείρα από την τσέπην και να μετρούν δεκάρες;»*

Η Ελλάδα ξαναβγήκε στις αγορές, λέει ο πρωθυπουργός. Δηλαδή δανείστηκε με ένα τοκογλυφικό επιτόκιο υπό αγγλικό δίκαιο (που προστατεύει απόλυτα τους δανειστές) με εγγύηση την ελληνική κυριαρχία. Η Ελλάδα θα μπορούσε να δανειστεί τα απαραίτητα χρήματα εντός του προγράμματος σταθερότητας (το οποίο η κυβέρνηση μάς διαβεβαιώνει ότι είναι απαραίτητο) με ελάχιστο επιτόκιο αλλά προτίμησε να παίξει άλλη μια παράσταση της τραγωδίας του Success Story.

«Ο Χριστός είπεν: "Ου δύνασθε Θεώ λατρεύειν και Μαμμωνά". Διατί δεν έλαβεν ως όρον αντιθέσεως άλλο τι βαρβαρικόν είδωλον; Διατί δεν είπε "Θεώ και Μολώχ ή Θεώ και Ασταρώθ ή Θεώ και Βάαλ;" Διότι ο Μαμμωνάς είναι ισχυρός, ο κραταιότατος, όστις υποτάσσει παν άλλο είδωλον και τον Μολώχ και τον Ασταρώθ και τον Βάαλ. Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγει την κοινωνικήν σηπεδόνα. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς».

Τα μνημόνια τελείωσαν, λέει ο πρωθυπουργός. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα καταργηθούν οι έκτακτες (μόνιμες) εισφορές αλληλεγγύης, τα χαράτσια, οι περικοπές των επιδομάτων και των συντάξεων, το ΕΚΑΣ και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Δεν θα προσληφθούν ξανά οι συμπολίτες μας (ένας στους τρεις) που έχασαν τη δουλειά τους, δεν θα επανέλθει στα 700€ ο κατώτατος μισθός, δεν θα λειτουργήσουν ξανά οι πρωτοβάθμιες μονάδες υγείας. Το μόνο που υπόσχεται (ξανά) ο πρωθυπουργός είναι ότι δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα. Αλλά ψεύδεται (ξανά).

Έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, λέει ο πρωθυπουργός και το μοιράζουμε σε όσους το έχουν ανάγκη. Αλλά φαίνεται ότι το έχουν ανάγκη οι ένστολοι και όχι οι καθηγητές στα σχολεία μας, που μεγαλώνουν τα παιδιά μας με 680€ μισθό. Δεν έχουν ανάγκη οι άνεργοι, οι αγρότες, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι εργάτες αλλά οι δυνάμεις καταστολής.

Την προηγούμενη εβδομάδα ο Αντώνης Σαμαράς εξήγγειλε πρόγραμμα επιστροφής των χρωστούμενων του κράτους από μη απόδοση ΦΠΑ. Το μέτρο (που άργησε) θα νομοθετηθεί κάποια στιγμή αργότερα και θα αρχίσει (μάλλον) να ισχύει από το φθινόπωρο, μαζί προφανώς με το δωρεάν Wi-Fi, άρα δεν υπήρχε κανένας λόγος να στηθεί από τώρα η φιέστα, αλλά σε λίγες ημέρες έχουμε εκλογές.

Σήμερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι αυξάνεται το ακατάσχετο των λογαριασμών στα 1500 ευρώ. Στο μεταξύ είχαν προλάβει να ξαφρίσουν μισθούς και συντάξεις για χρέη ακόμα και 3.000 ευρώ από ελεύθερους επαγγελματίες, μισθωτούς και γέροντες επειδή τύχαινε οι συνταξιούχοι να βάζουν δικαιούχους τα παιδιά τους.

«Βλέπεις; Ιδού διατί μισώ τας γενικότητας και επιθυμώ να ειδικεύω. Ομιλώ σχετικώς όχι απολύτως. Δεν λέγω ότι η δωροδοκία είναι καλόν τι, λέγω ότι είναι το ολιγώτερον κακόν. Και σημείωσε ότι ουδείς ποτε εκλέγεται βουλευτής διά της δωροδοκίας. Ο απάνθρωπος τοκογλύφος, όσας και αν αγοράσει ψήφους, ποτέ δεν θα εκλεχθεί. Πριν κατέλθει εις τον αγώνα, θα υποδυθεί την φιλανθρωπίαν ως προσωπείον, θα φορέσει την δημοτικότητα ως κόθορνον. Θα φροντίσει ν’ αποδώσει μέρος των όσων ήρπασεν εις τους εκλογείς. Και μεταξύ των δύο αντιπάλων, μετερχομένων την αυτήν διαφθοράν, θα επιτύχει εκείνος, όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κι επιδεξιώτερον τον κόθορνον».

Τώρα δεν τους βλέπεις;

Οι κρατικοδίαιτοι δημοσιογραφικοί (;) όμιλοι δίνουν τώρα τα ρέστα τους. Και τούτο είναι πέρα για πέρα φυσιολογικό αφού πριν από λίγες ημέρες ξαναδανείστηκαν μερικά εκατομμύρια ευρώ για να συνεχίσουν να λειτουργούν. Μπορεί ο Σίμος Κεδίκογλου να ανακοίνωσε με αυταρέσκεια και ηδονή το κλείσιμο της «ζημιογόνου ΕΡΤ» (που στην πραγματικότητα ήταν πλεονασματική) αλλά συνεχίζουν να δίνουν ζεστό κρατικό χρήμα (αφού είναι κύριοι μέτοχοι στις τράπεζες που έσωσαν με τα λεφτά μας) στον Ψυχάρη, στον Μπόμπολα, στον Αλαφούζο και σε όλους αυτούς που αναλαμβάνουν να μας εξημερώσουν κάθε μέρα από τις 8 έως τις 9 το βράδυ.

Τώρα τους βλέπεις ή βλέπεις ακόμα MEGA;

*Τα αποσπάσματα από το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Οι Χαλασοχώρηδες» γραμμένο το 1892. Παρουσιάστηκε εξαιρετικά τα τελευταία δύο χρόνια σε δραματοποιημένη μορφή υπό τη σκηνοθεσία του Κ. Παπακωνσταντίνου.

Του Κώστα Εφήμερου
Πηγή: Τώρα δεν τους βλέπεις; - RAMNOUSIA