 |
| Π. Πικάσο, Μητέρα και παιδί. 1902 |
“Μάνα, μητέρα, μαμά”
Συγγνώμη που δεν πιστεύω ότι η αγάπη της μάνας είναι ανιδιοτελής.
Συγγνώμη που βλέπω ξεκάθαρα πόση ζημιά κάνει η υποτιθέμενη ανιδιοτελής αγάπη της μάνας.
Είμαστε μια χώρα που πάσχει από μαμακίαση.
Μαμάδες που δεν αφήνουν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν, που τα εγκλωβίζουν στην αγκαλιά τους και δεν τα αφήνουν να πετάξουν. Που τους κόβουν τα φτερά. Που μεγαλώνουν παιδιά-ιδιοκτησίες και τα καθιστούν ανήμπορα να αντιμετωπίσουν οτιδήποτε. Που αν το παιδί πάει να ξεφύγει, παθαίνουν καρδιακά και εγκεφαλικά. Μανάδες που θέλουν να ελέγχουν και να κουμαντάρουν τα πάντα στη ζωή των παιδιών τους ακόμα και αν αυτά είναι 40+. Γυναίκες που από τη στιγμή που γεννάνε, εξαφανίζονται οι άντρες τους και υπάρχουν μόνο τα παιδιά τους, γιατί πολύ απλά ξεχνάνε ότι το παιδί θα μεγαλώσει και θα φύγει από το σπίτι και θα μείνουν να κοιτάνε τον άνθρωπο που μαζί το δημιούργησαν, σαν ξένο. Γυναίκες που όλα τα θέματα τους, είναι παιδοκεντρικά. Μανάδες που όταν χωρίζουν, ξεχνάνε ότι το παιδί δεν το έκαναν μόνες τους και του στερούν από πείσμα τον πατέρα του. Που παρουσιάζουν τον εαυτό τους τέλειο και αλάθητο στα παιδιά τους.
Όχι, όλα αυτά δεν είναι εξαιρέσεις, είναι ο κανόνας. Και γεμίσαμε ανώριμους “μάτσο” άντρες και ανώριμες “πριγκήπισσες” γυναίκες.
Οι εξαιρέσεις λίγες. Είναι οι μανάδες που φέρονται ακριβώς αντίθετα από ότι οι παραπάνω. Αλλά υπάρχουν και αξιοπρόσεχτες, ιδιαίτερες μάνες. Μητέρες που μεγαλώνουν τα παιδιά μόνες, χωρίς καμία βοήθεια. Που αντιμετωπίζουν ολομόναχες αρρώστιες, νοσοκομεία, βραδυνά κλάμματα. Γυναίκες που αντιμετωπίζουν μόνες την κατακραυγή του κόσμου, επειδή κρατήσαν ένα παιδί που ήρθε στη ζωή τους. Μανάδες που υιοθέτησαν ένα παιδί γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν οι ίδιες. Γυναίκες που τους στερήθηκε η χαρά της μητρότητας, αλλά δίνουν αγάπη σε παιδιά άλλων. Που γίνονται ανάδοχες μητέρες. Ναι, είναι μάνες και αυτές. Σπουδαίες μάνες. Πολύ πιο σπουδαίες από πολλές που γέννησαν δικά τους παιδιά. Γυναικες παραδείγματα προς μίμηση και χτύπημα στην εγωιστική περηφάνεια πολλών βιολογικών μητέρων.
Μάνα, μητέρα, μαμά. Λέξεις ιερές. Αλλά για να έχουν ουσία πρέπει να ακολουθούνται από την προσπάθεια για ιερές πράξεις. Ανιδιοτελείς πράξεις. Και αυτό θα συμβεί μόνο όταν καταλάβουμε εμείς οι γυναίκες, ότι το παιδί που φέρνουμε στον κόσμο, δεν μας ανήκει. Ας μη το πετάξουμε. Ας μεγαλώσουμε ελεύθερα παιδιά. Παιδιά με προσωπικότητα. Τότε μόνο, οι λέξεις "ανιδιοτελής αγάπη" θα μπουν στην ίδια πρόταση με τη λέξη "μάνα".
Angie Insomniac - Ramnousia
Συγγνώμη που δεν πιστεύω ότι η αγάπη της μάνας είναι ανιδιοτελής.
Συγγνώμη που βλέπω ξεκάθαρα πόση ζημιά κάνει η υποτιθέμενη ανιδιοτελής αγάπη της μάνας.
Είμαστε μια χώρα που πάσχει από μαμακίαση.
Μαμάδες που δεν αφήνουν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν, που τα εγκλωβίζουν στην αγκαλιά τους και δεν τα αφήνουν να πετάξουν. Που τους κόβουν τα φτερά. Που μεγαλώνουν παιδιά-ιδιοκτησίες και τα καθιστούν ανήμπορα να αντιμετωπίσουν οτιδήποτε. Που αν το παιδί πάει να ξεφύγει, παθαίνουν καρδιακά και εγκεφαλικά. Μανάδες που θέλουν να ελέγχουν και να κουμαντάρουν τα πάντα στη ζωή των παιδιών τους ακόμα και αν αυτά είναι 40+. Γυναίκες που από τη στιγμή που γεννάνε, εξαφανίζονται οι άντρες τους και υπάρχουν μόνο τα παιδιά τους, γιατί πολύ απλά ξεχνάνε ότι το παιδί θα μεγαλώσει και θα φύγει από το σπίτι και θα μείνουν να κοιτάνε τον άνθρωπο που μαζί το δημιούργησαν, σαν ξένο. Γυναίκες που όλα τα θέματα τους, είναι παιδοκεντρικά. Μανάδες που όταν χωρίζουν, ξεχνάνε ότι το παιδί δεν το έκαναν μόνες τους και του στερούν από πείσμα τον πατέρα του. Που παρουσιάζουν τον εαυτό τους τέλειο και αλάθητο στα παιδιά τους.
Όχι, όλα αυτά δεν είναι εξαιρέσεις, είναι ο κανόνας. Και γεμίσαμε ανώριμους “μάτσο” άντρες και ανώριμες “πριγκήπισσες” γυναίκες.
Οι εξαιρέσεις λίγες. Είναι οι μανάδες που φέρονται ακριβώς αντίθετα από ότι οι παραπάνω. Αλλά υπάρχουν και αξιοπρόσεχτες, ιδιαίτερες μάνες. Μητέρες που μεγαλώνουν τα παιδιά μόνες, χωρίς καμία βοήθεια. Που αντιμετωπίζουν ολομόναχες αρρώστιες, νοσοκομεία, βραδυνά κλάμματα. Γυναίκες που αντιμετωπίζουν μόνες την κατακραυγή του κόσμου, επειδή κρατήσαν ένα παιδί που ήρθε στη ζωή τους. Μανάδες που υιοθέτησαν ένα παιδί γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν οι ίδιες. Γυναίκες που τους στερήθηκε η χαρά της μητρότητας, αλλά δίνουν αγάπη σε παιδιά άλλων. Που γίνονται ανάδοχες μητέρες. Ναι, είναι μάνες και αυτές. Σπουδαίες μάνες. Πολύ πιο σπουδαίες από πολλές που γέννησαν δικά τους παιδιά. Γυναικες παραδείγματα προς μίμηση και χτύπημα στην εγωιστική περηφάνεια πολλών βιολογικών μητέρων.
Μάνα, μητέρα, μαμά. Λέξεις ιερές. Αλλά για να έχουν ουσία πρέπει να ακολουθούνται από την προσπάθεια για ιερές πράξεις. Ανιδιοτελείς πράξεις. Και αυτό θα συμβεί μόνο όταν καταλάβουμε εμείς οι γυναίκες, ότι το παιδί που φέρνουμε στον κόσμο, δεν μας ανήκει. Ας μη το πετάξουμε. Ας μεγαλώσουμε ελεύθερα παιδιά. Παιδιά με προσωπικότητα. Τότε μόνο, οι λέξεις "ανιδιοτελής αγάπη" θα μπουν στην ίδια πρόταση με τη λέξη "μάνα".
Angie Insomniac - Ramnousia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου