Μέσα στο σπίτι οι νεκροί. Πεθαμένων δωμάτια. Σπίτι-τεφροδόχος. Στο τραπέζι της σιωπής ψαροκόκαλα. Δείπνο νεκρό. Χώμα και χώμα. Ένα φως ανεμπόδιστο πάνω σε κάτι ρούχα πέφτει. Άλλα καινούργια κι άλλα παλιά και φθαρμένα. Οφθαλμαπάτη ζωής. Πτερόεσσα σιωπή. Στων πεθαμένων τα δωμάτια, τρυγήθηκε τ’ άγρυπνου μυαλού το μέλι.. Στο σπίτι-τεφροδόχο. Στο δίχως τοίχους. Σκεπή. Έπιπλα. Στο δίχως τίποτα. Κάτι ξερόκλαδα μονάχα στην αυλή του θ’ αντικρίσεις, που πάνω τους ξεχάστηκαν παλτά, σακάκια και λίγα σωθικά αλεξιβρόχια. Τύμβοι στον άνεμο μοναχικοί, σπάνε τους κύκλους του αγέρα. Μέσα βαθιά τερμίτες σκάβουνε αφήνοντάς μας κούφιους, όπως το σαράκι το ξύλο αφήνει.
Στο χώμα. Πρόσωπα και πρόσωπα με χέρια δεμένα.
Ομίχλη. Μέσα στο σπίτι οι νεκροί. Σιωπή. Χώμα και χώμα. Μνήμη. Σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου