Powered By Blogger

8.10.18

Σε λίγες ημέρες θα γιορτάσουμε την επέτειο του ηρωικού ΙΣΩΣ...


Αλήθεια αφού γιορτάζουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, δεν θα έπρεπε να γιορτάζουμε και την 29η Μαΐου του 1453;
Εντάξει, τα τελευταία αυτά έξι χρόνια, το CD της Λαγκάρντ μπήκε με δική του πρωτοβουλία στη χώρα, αντέγραψε τον εαυτό του σε ένα φλασάκι και εξαφανίστηκαν και τα δύο... 

Η επονείδιστη δεξιά - μετά από 3.000 χιλιάδες αυτοκτονίες - με τους μνημονιακούς συνοδοιπόρους της  αποφάσισε να παραδώσει την αρχή, αφού αυτοκλειδώθηκε στο "χρονοντούλαπο" της Ιστορίας... 
Η "πρώτη φορά αριστερά" μετά από εκλογικές μάχες, περιπέτειες με τον Βαρουφάκη, κάπιταλ κοντρόλς - εκεί να έβλεπες στενέματα και ραφές "μαύρων" στα στρώματα - και ηρωικά δημοψηφισματικά "Όχι"  που στο πλυντήριο μας βγήκαν "Ναι", ζει κι' ελπίζει...
Οι παρελάσεις πια γίνονται χωρίς κιγκλιδώματα και στο "Ναι " και στο "Όχι"... 
Στο Όχι όμως της συμφωνίας των Πρεσπών και στα συλλαλητήρια για την ονομασία του γειτονικού προτεκτοράτου έπεσαν "λίγα" χημικά και ξύλο...
Είναι περιχαρής ο επί των εξωτερικών υπουργός, γιατί ετοιμάζει και την συμφωνία της αποξηραμένης Κωπαϊδας…
( αυτές οι λίμνες είναι μπελάς)... θα ακολουθήσουν οι προσυμφωνημένες συμφωνίες περί της ελληνικής ΑΟΖ και η συμφωνία του Καστελόριζου... 
Όλα τα σκάνδαλα π.χ Novartis κλπ, ήρθαν στο φως... και το μαχαίρι στο κόκκαλο...
Τι δεν καταλαβαίνετε; Τα ίδια ακριβώς έκανε και ο Χριστοφοράκος και κανείς δεν εντυπωσιάστηκε.
Δεν θυμάστε και τον Καραβέλα; Ένα λεπτό τον αφήσαμε στο αεροδρόμιο με μια βίζα για τη Βραζιλία, και αμέσως την έκανε...
Το ίδιο ακριβώς συνέβη και σε τρεις φοριαμούς που περιείχαν τη δικογραφία για τη Siemens. Τους έδωσε ο ένας στον άλλον, ο άλλος δεν είχε διαβιβαστικό, τους ξέχασε στην τσέπη του, έστειλε το κοστούμι στο καθαριστήριο, πάει η δικογραφία...
Και η Αγροτική Τράπεζα κάπως έτσι πήγε επίσης. Χάθηκε κάπου μέσα στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στο γκισέ με τα κέρματα...
Συμβαίνουν αυτά... 
Πρέπει κάποιος να είναι "γκάου" σαν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για να μην μπορεί να το καταλάβει... 
Ευτυχώς την έβαζε στη θέση της ο πρόεδρος την επιτροπής... "Εδώ, κυρία Κωνσταντοπούλου, είναι Βουλή, έχουμε και άλλες δουλειές, δεν μπορείτε να μας τρώτε την ώρα με ερωτήσεις ουσίας"...
Και πήρατε και απάντηση... μάλιστα απάντηση. "Άμα δεν σας αρέσει που χάνονται τα φλασάκια, να πάτε στη Βόρεια Κορέα".
Υποχωρεί η "τρόικα - θεσμοί" στο ζήτημα της περικοπής των συντάξεων, μιας και μας λυπάται λόγω του αρνητικού ισοζυγίου γεννήσεων και θανάτων…
Τι άλλο να τους κόψουμε, σου λέει, αυτοί πεθαίνουν σαν κουνούπια κι' από τα κουνούπια του Νείλου... Τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του χρόνου... 
Είναι ένας αρκετά έντιμος συμβιβασμός πάντως... Οι βαρώνοι - αφεντικά του χρήματος και της εξουσίας εφαρμόζουν τον νόμο της "χειραγωγημένης κοινωνικής ησυχίας" κι' έτσι έχουν πετύχει εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης... 
Και την επαναφορά στον κατώτατο μισθό (750) που την βάζεις;
Και έχουν βγάλει στο γυαλί - καθημερινά - τους δικηγόρους και τους φοροτεχνικούς να μας πείσουν εμάς τα κακομαθημένα για τα κόκκινα δάνεια, για τις οφειλές μας που αφελώς χρεωθήκαμε να οφείλουμε... 
Έχουν βγάλει στο σεργιάνι και τους βουλευτές της Κεντροαριστεράς και πάσης Αριστεροδεξιάς για να μαγειρέψουν το "νέο πολιτικό αχταρμά" της κυβερνησιμότητας της "νέας εποχής"...
Και παρ' όλα αυτά, ακόμα να το χωνέψουν οι φασίστες που αφήσανε τη σημαία μόνη της με τον Γλέζο...
Αν και ο Πάγκαλος επιμένει από καιρό, ότι επρόκειτο για τη σύγκρουση των δύο άκρων... 
Το κέντρο τότε ήταν ο Τσολάκογλου πού ήταν ρεαλιστής. Διότι, σου λέει, ούτε εμένα μου αρέσει η κατοχή, αλλά, τι θέλετε, να μας διώξουν από τη φασιστοζώνη; 
Να εκτιναχθεί ο πληθωρισμός, να εξαφανιστούν τα τρόφιμα και να οργιάζει η μαύρη αγορά; Και τον χειμώνα του '42 να πεθαίνει κόσμος στους δρόμους; 
Το μόνο πρόβλημα εκείνης της περιόδου απ' ότι φαίνεται ήταν η Αριστερά που έκανε αντάρτικο και τσάκισε τον τουρισμό.
Σε λίγες ημέρες λοιπόν με αυτές τις συνθήκες, θα γιορτάσουμε την επέτειο του ηρωικού μας ΙΣΩΣ.
(η ιδέα από το άρθρο του 2012: Γεωργίου Κυρίτσεως και Άγγελου Τσεκέρεως, διασκευάστηκε και επικαιροποιήθηκε από τον Αλέξανδρο Ρεμούνδο)

6 σχόλια:

  1. Το κέντρο τότε ήταν ο Τσολάκογλου πού ήταν ρεαλιστής. Διότι, σου λέει, ούτε εμένα μου αρέσει η κατοχή, αλλά, τι θέλετε, να μας διώξουν από τη φασιστοζώνη;
    Να εκτιναχθεί ο πληθωρισμός, να εξαφανιστούν τα τρόφιμα και να οργιάζει η μαύρη αγορά; Και τον χειμώνα του '42 να πεθαίνει κόσμος στους δρόμους;
    Το μόνο πρόβλημα εκείνης της περιόδου απ' ότι φαίνεται ήταν η Αριστερά που έκανε αντάρτικο και τσάκισε τον τουρισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι δεν καταλαβαίνετε; Τα ίδια ακριβώς έκανε και ο Χριστοφοράκος και κανείς δεν εντυπωσιάστηκε.
    Δεν θυμάστε και τον Καραβέλα; Ένα λεπτό τον αφήσαμε στο αεροδρόμιο με μια βίζα για τη Βραζιλία, και αμέσως την έκανε...
    Το ίδιο ακριβώς συνέβη και σε τρεις φοριαμούς που περιείχαν τη δικογραφία για τη Siemens. Τους έδωσε ο ένας στον άλλον, ο άλλος δεν είχε διαβιβαστικό, τους ξέχασε στην τσέπη του, έστειλε το κοστούμι στο καθαριστήριο, πάει η δικογραφία...
    Και η Αγροτική Τράπεζα κάπως έτσι πήγε επίσης. Χάθηκε κάπου μέσα στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στο γκισέ με τα κέρματα...
    Συμβαίνουν αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχουν βγάλει στο σεργιάνι και τους βουλευτές της Κεντροαριστεράς και πάσης Αριστεροδεξιάς για να μαγειρέψουν το "νέο πολιτικό αχταρμά" της κυβερνησιμότητας της "νέας εποχής"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν και ο Πάγκαλος επιμένει από καιρό, ότι επρόκειτο για τη σύγκρουση των δύο άκρων...
    Το κέντρο τότε ήταν ο Τσολάκογλου πού ήταν ρεαλιστής. Διότι, σου λέει, ούτε εμένα μου αρέσει η κατοχή, αλλά, τι θέλετε, να μας διώξουν από τη φασιστοζώνη;
    Να εκτιναχθεί ο πληθωρισμός, να εξαφανιστούν τα τρόφιμα και να οργιάζει η μαύρη αγορά; Και τον χειμώνα του '42 να πεθαίνει κόσμος στους δρόμους;
    Το μόνο πρόβλημα εκείνης της περιόδου απ' ότι φαίνεται ήταν η Αριστερά που έκανε αντάρτικο και τσάκισε τον τουρισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αλήθεια αφού γιορτάζουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, δεν θα έπρεπε να γιορτάζουμε και την 29η Μαΐου του 1453;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η "πρώτη φορά αριστερά" μετά από εκλογικές μάχες, περιπέτειες με τον Βαρουφάκη, κάπιταλ κοντρόλς - εκεί να έβλεπες στενέματα και ραφές "μαύρων" στα στρώματα - και ηρωικά δημοψηφισματικά "Όχι" που στο πλυντήριο μας βγήκαν "Ναι", ζει κι' ελπίζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή