Ξεχάστε τις διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια, τις 24ωρες και 48ωρες απεργίες, τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και τις πορείες που καταλήγουν, στην καλύτερη περίπτωση, στην επίδοση κάποιου ψηφίσματος στους αρμόδιους φορείς και στη χειρότερη, σε σκηνές βίας και βανδαλισμών.
Και που κατέβασαν, άλλωστε, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ 100.000 ανθρώπους στο δρόμο την περασμένη Τετάρτη, τι έγινε; Ίδρωσε κανενός το αυτί; Μήπως πήρανε πίσω τα επώδυνα μέτρα των 11,9 δισ. ευρώ; Το αντίθετο: έσπευσαν να τα συμφωνήσουν, ανεβάζοντας μάλιστα το λογαριασμό στα 13,9 δισ. ευρώ.
Καλώς ή κακώς, οι κινητοποιήσεις, με τη μορφή που τις γνωρίζουμε ως τώρα τουλάχιστον, δείχνουν να έχουν «πεθάνει» -ή, καλύτερα, δεν οδηγούν πουθενά. Εάν οι απεργίες δεν είναι διαρκείας και τα συλλαλητήρια δεν κατεβάζουν στο δρόμο κάθε μέρα όλες εκείνες τις ψυχές που υποφέρουν ή, τουλάχιστον, αυτό το 1.000.000 -και βάλε- των ανέργων, που είναι ν' απορεί κανείς τι άλλο περιμένουν πια, για να ξεσηκωθούν, τότε καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να «φοβηθεί».
Σύμφωνοι, αγώνας χαμένος είναι ο αγώνας που δεν δόθηκε ποτέ, ωστόσο αυτό αυτό που «τρέμουν» στο Μαξίμου, δεν είναι αν ο Φωτόπουλος, ο Παναγόπουλος, ο Τσίπρας και η Παπαρήγα κατεβάσουν 100.000-200.000 νοματαίους στο δρόμο. Δεν τους νοιάζει αν η Αθήνα γίνει παρανάλωμα του πυρός. Τουναντίον, αυτό που «καίει» την κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο, είναι η αδυναμία είσπραξης φόρων, που αναδεικνύεται στο «υπ' αριθμόν ένα» εμπόδιο, προκειμένου να εισρεύσουν χρήματα στα κρατικά ταμεία.
Την ώρα, λοιπόν, που ο κ. Στουρνάρας και οι συν αυτώ σχεδιάζουν την επιβολή νέων φόρων, προσβλέποντας μάλιστα σε έσοδα της τάξης των τριών δισ. ευρώ, τα επίσημα στοιχεία καταδεικνύουν ότι χιλιάδες φορολογούμενοι «σηκώνουν τα χέρια ψηλά», μπροστά στο αβάσταχτο βάρος των φόρων εισοδήματος, των έκτακτων εισφορών, του τέλους επιτηδεύματος...
Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών μόλις την περασμένη Πέμπτη, μόνο τον Αύγουστο του 2012 καταγράφηκε «άλμα» των ληξιπρόθεσμων οφειλών κατά τρία δισ. ευρώ. Η «νέα γενιά» ληξιπρόθεσμων οφειλών παίρνει διαστάσεις «χιονοστιβάδας», αναδεικνύοντας τόσο την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να εισπράξει βεβαιωμένους φόρους, όσο και την αδυναμία των φορολογουμένων να σηκώσουν το βαρύ φορτίο των σαρωτικών επιβαρύνσεων των τελευταίων ετών.
Συνοπτικά, από τις αρχές του έτους τα «φρέσκα» ληξιπρόθεσμα χρέη προς εφορίες και τελωνεία αγγίζουν τα 6,8 δισ. ευρώ. Αν στο ποσό αυτό προστεθεί και το συσσωρευμένο «βουνό» των ληξιπρόθεσμων χρεών των προηγούμενων ετών, ανείσπρακτα παραμένουν 48,884 δισ. ευρώ. Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων δείχνουν «εκτίναξη» των νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών με την έλευση των πρώτων εκκαθαριστικών φόρου εισοδήματος. Σύμφωνα με αυτά, κάθε μήνα από τις αρχές του 2012 οι φορολογούμενοι έβαζαν «φέσι» στην εφορία, της τάξης των 500-800 εκατ. ευρώ. Έτσι, τα 834 εκατ. ευρώ νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών το Φεβρουάριο, έφθασαν στα 2,190 δισ. ευρώ τον Απρίλιο, εκτινάχθηκαν σε 3,885 δισ. ευρώ τον Ιούλιο και άγγιξαν τα 6,871 δισ. ευρώ στο τέλος Αυγούστου.
Τι σημαίνουν όλοι αυτοί οι αριθμοί; Ότι οργανωμένα ή μη, ηθελημένα ή αθέλητα, ολοένα και περισσότεροι πολίτες εντάσσονται στο κίνημα «Δεν Πληρώνω». Όχι τόσο γιατί δεν θέλουν, αλλά γιατί δεν μπορούν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για τον παραλογισμό των φοροεισπρακτικών μέτρων και, ταυτόχρονα, ο μεγαλύτερος «πονοκέφαλος» για την κυβέρνηση, το υπουργείο Οικονομικών και την Τρόικα, που κάνουν σχέδια επί χάρτου, αρνούμενοι να αντικρίσουν κατάματα την αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ότι η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει πια εξαντληθεί, απειλώντας να «τινάξει στον αέρα» κάθε πλάνο για περιορισμό του ελλείμματος και ανάσχεση της ύφεσης και, για να πάμε ένα βήμα πιο πέρα, κάθε δέσμευση της κυβέρνησης προς τους δανειστές...
Εκεί λοιπόν δίνεται θα δοθεί και μελλοντικά η πραγματική «μάχη» κατά των νέων μέτρων. Όχι στο δρόμο. Στις εφορίες.
Εκτός εάν, σε μια ιδεατή υπόθεση εργασίας, μπορούν να συνδυαστούν και τα δύο.
