Powered By Blogger

25.8.12

Παιχνίδι...

 


Αισθάνομαι να έρχεσαι
πνοή ζωής στο σφραγισμένο δωμάτιο
οι σκιές παίρνουν φως και ξεθωριάζουν
το σώμα μου αρχίζει να κινείται
προς τα έξω προς εσένα
σε βλέπω
πίσω απ’ την κλειστή πόρτα
σ’ ακούω
- λησμονημένοι πρώτοι της ζωής μας ήχοι -
τα μάτια σου διαβρώνουν τη σιωπή του χρόνου
περιέχομαι σε δυο σταγόνες αλήθειας
εξέρχομαι του σαρκίου για να συναντήσω
το περίγραμμα του χρόνου σου διαστέλλεται
η αφή το άρωμα η μορφή
ένα γέλιο
ήρθαν οι θάνατοι στα χέρια σου
κι έγιναν παιχνίδι
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου