Casus Belli για ένα βιβλίο ή αλλιώς Φιν-Ελλαδοποίηση*...

filologos10

Άρθρο-απάντηση στις αθλιότητες της Άγκυρας, που μετά τη Θράκη, ασκεί κρατική τρομοκρατία και στην …Πλατεία Συντάγματος

Του Σάββα Καλεντερίδη
«Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος», είπε ο Σταύρος Λυγερός σε πρόσφατη ομιλία του σε συνέδριο με θέμα την εξωτερική πολιτική. Δεν πέρασαν τέσσερις μέρες για να επαληθευθεί με τον καλύτερο τρόπο ο προσφάτως απολυθείς έγκριτος δημοσιογράφος.
Για να εξηγήσουμε το γιατί, θα πρέπει να κάνουμε μια αναφορά στο ζήτημα που προέκυψε με την παρουσίαση του βιβλίου «Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν», του Μουράτ Καραγιλάν, που μετέφρασε ο γράφων και κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων.
Για την παρουσίαση του βιβλίου διαμαρτυρήθηκε έντονα το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών στον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα, ενώ ξεπέρασαν κάθε όριο αναίδειας και παραλογισμού οι παρεμβάσεις του πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και στα κόμματα, ο οποίος μάλλον εζήλωσεν την δόξαν του προξένου της Κομοτηνής, που δρα ως γκαουλάιτερ ή πιο σωστά ως νεοοθωμανός βαλής στη Θράκη.
Η τουρκική πλευρά σε νομικό επίπεδο διατείνεται ότι η ίδια η έκδοση του βιβλίου είναι παράνομη και, απ’ ότι πληροφορούμεθα, σκοπεύει να κινηθεί δικαστικά για να απαγορεύσει την περαιτέρω κυκλοφορία του βιβλίου στην Ελλάδα. Επίσης, σε πολιτικό επίπεδο διατείνεται ότι με την παρουσίαση του βιβλίου στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, και με την παρουσία ανάμεσα στους ομιλητές δυο πρέσβεων, ο ένας εν ενεργεία, αποσπασμένος στο γραφείο του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και ο άλλος επί τιμή (συνταξιούχος), άτυπος και άμισθος σύμβουλος στον υπουργό εθνικής αμύνης, το ελληνικό κράτος εμπλέκεται σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την τρομοκρατία, αφού το ΡΚΚ έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από την Ε.Ε., άρα και από την Ελλάδα.
Τα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς είναι απολύτως γελοία και ανόητα και δεν θα έπρεπε καν η ελληνική πλευρά να δεχτεί τη διαμαρτυρία, την οποία μάλιστα θα έπρεπε να επιστρέψει ως απολύτως απαράδεκτη.
Να εξηγήσουμε γιατί, αφού, αν κρίνουμε από τη δήλωση του εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, όχι μόνο η τουρκική αλλά ούτε η ελληνική πλευρά έχει αντιληφθεί την ουσία του γεγονότος και της όλης υπόθεσης. Είπαμε, η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος!
Πρώτον, το βιβλίο εκδόθηκε στην τουρκική γλώσσα από τις Εκδόσεις Μεσοποταμία, που έχουν έδρα τη Γερμανία, και κυκλοφορείται από διετίας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, όπου έχουν γίνει παρουσιάσεις από στελέχη και υποστηρικτές του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος του Κουρδιστάν που ζουν νόμιμα στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. , χωρίς η Τουρκία να προβεί σε κανένα διάβημα προς τη Γερμανία.
Δεύτερον, η έκδοση, η κυκλοφορία και η παρουσίαση ενός βιβλίου από έναν εκδοτικό οίκο, ασχέτως περιεχομένου και συγγραφέως, δεν είναι τίποτε παραπάνω από αυτό που λεν οι ίδιες οι λέξεις. Είναι μια αλυσίδα διαδικασιών καθαρά ακαδημαϊκού χαρακτήρα.
Τρίτον, η εκδήλωση, την οποία επιχείρησε να απαγορεύσει η τουρκική πρεσβεία και με την εμπλοκή άλλων εξωγενών παραγόντων, ήταν εκδήλωση του εκδοτικού οίκου και όχι οποιασδήποτε οργάνωσης.
Τέταρτον, στην εκδήλωση δεν συμμετείχε κανένας εκπρόσωπος του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος.
Πέμπτον, ο εν ενεργεία διπλωμάτης (ο πρέσβης επί τιμή τελικά δεν παρέστη), συμμετείχε στην εκδήλωση ως πρόσωπο και εξέφρασε προσωπικές απόψεις, μιλώντας απολύτως ακαδημαϊκά για τις διπλωματικές πτυχές των αναφερομένων στο βιβλίο και όχι ως υπηρεσιακός παράγοντας, και
Έκτον, το Πολεμικό Μουσείο δεν διοργάνωσε την εκδήλωση ούτε παραχώρησε την αίθουσα, αλλά την ενοικίασε έναντι υψηλού τιμήματος στον εκδοτικό οίκο, ο οποίος δήλωσε σε σχετικό έντυπο τον τίτλο και τον συγγραφέα του βιβλίου όταν υπέβαλε το αίτημα για την αίθουσα.
Μετά από όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς πού βρήκε το θράσος ή καλύτερα ποιος έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία και τους αγενέστατους εκπροσώπους της να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν θέμα κυριολεκτικά εκεί που δεν υπάρχει;
Όσον αφορά τις δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου εξωτερικών κ. Δελαβέκουρα που έκανε την Τετάρτη το βράδυ σε συντάκτη της «δημοκρατίας» και την Πέμπτη, απαντώντας σε ερώτημα δημοσιογράφου του ΑΠΕ, με τις οποίες επαναλαμβάνει το «ποίημα» ότι το ΡΚΚ έχει αναγνωριστεί από την Ε.Ε. και από την Ελλάδα ως «τρομοκρατική οργάνωση», θα λέγαμε από τούδε και στο εξής να μην παραλείπει να επαναλαμβάνει κάθε μέρα αυτή τη δήλωση τουλάχιστον μια φορά, για να διατηρήσουμε ως χώρα τον τίτλο του “καλού και υπάκουου παιδιού” και να …καταξιωθούμε στα μάτια της Άγκυρας.
Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι πίσω από τη λύσσα και τον τρόμο των μηχανισμών του τουρκικού κράτους, που ασκούν κρατική τρομοκρατία σε υπαλλήλους και σε παράγοντες του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, βρίσκεται η αγωνία της Άγκυρας να μην αποκαλυφθούν τα αποτρόπαια εγκλήματα που διέπραξε και συνεχίζει να διαπράττει το τουρκικό κράτος εναντίον του κουρδικού λαού, εγκλήματα που αποκαλύπτει το βιβλίο, και να μην γίνουν γνωστές οι θέσεις και τα δίκαια του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού.
Για να μη μιλά κανείς στην Ελλάδα για τα 34 παιδιά που σκοτώθηκαν από στοχευμένο βομβαρδισμό τουρκικών F-16 στο χωριό Ρομπόσκι, στα σύνορα με το Ιράκ, έγκλημα για το οποίο δεν λογοδότησε κανείς, αφού οι δολοφόνοι καλύπτονται από τον ίδιο τον Ερντογάν.
Για να μην μιλά κανείς στην Ελλάδα, υπό το φόβο της στάμπας της τρομοκρατίας, για τους δέκα χιλιάδες φυλακισμένους Κούρδους πολιτικούς από την κυβέρνηση Ερντογάν, πολιτικοί που δεν συμμετείχαν σε ένοπλη δράση.
Για να μη μιλά και να μη γράφει κανείς -και δυστυχώς έτσι γίνεται- για την κρατική τρομοκρατία που ασκείται σε δημοσιογράφους που τολμούν να γράψουν για τα δίκαια του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού, τρομοκατία που φέρνει την Τουρκία στην πρώτη θέση των χωρών σε αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων.
Επίσης, επειδή η Άγκυρα γνωρίζει πολύ καλά ότι το μόνο φρένο στα επεκτατικά της σχέδια εναντίον της Ελλάδος μπορούν να αποτελέσουν οι Κούρδοι, μέσω της διεκδίκησης των νόμιμων δικαιωμάτων τους, θέλουν την Ελλάδα στο “καναβάτσο”, για να συνεχίσει να είναι μια χώρα του χεριού της.
Με άλλα λόγια, η Άγκυρα θέλει να τον ελληνικό λαό τυφλό, βουβό και κουφό σε ό,τι αποτελεί εμπόδιο στα επεκτατικά της σχέδια και αποχαυνωμένο στην νεοοθωμανική ευωχία του καναπέ και των δεκάδων τουρκικών τηλεοπτικών σειρών και σε καμία περίπτωση δεν τον θέλει σκεπτόμενο, ούτε ενημερωμένο για τον τιτάνιο αγώνα ενός λαού που, που παρότι μάχεται κόντρα σε γιγαντιαίες δυνάμεις, κατορθώνει να στέκεται όρθιος και να νικά. Και δεν το θέλουν αυτό, την ενημέρωση μέσω του συγκεκριμένου βιβλίου, για να μην παραδειγματιστούμε. Οπότε, άσε τους Έλληνες στους καναπέδες και την νεοοθωμανική αποχαύνωση.
Τώρα, αν αναρωτηθούμε γιατί σε αυτόν τον αγώνα της Άγκυρας, που δίνεται αδιάκοπα με νεοοθωμανική λύσσα από την τουρκική κυβέρνηση και από τους Τούρκους διπλωμάτες, για άλλη μια φορά υποχωρεί η Αθήνα (και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών), που υφίσταται την βάρβαρη τουρκική επιθετικότητα στη γραμμή Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη, αλλά και την εχθρότητα στη γραμμή Σκόπια-Αλβανία και τον υπό δημιουργία άξονα Λιβύη-Αίγυπτος-Γάζα-Συρία (μετά Άσαντ), που στην πρώτη περίπτωση έχει στόχο την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και της Κύπρου και στη δεύτερη τον περιορισμό των δικαιωμάτων της χώρας μας στην ΑΟΖ της Αδριατικής και της Ανατολικής Μεσογείου, την απάντηση θα τη βρούμε στην αρχή του άρθρου μας.
Όμως είπαμε, η λογική του κατήφορου είναι ο …πάτος!!!

*Περί Φινλανδοποίησης, διαβάστε σχετικά το άρθρο του Μάριου Ευρυβιάδη “Η Φινλανδοποίηση της Ελλάδας“
infognomonpolitics

Mi último tango en Atenas...

 

Mi último tango en Atenas
«Το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα» είναι το ολοκαίνουριο τραγούδι των APURIMAC, που κυκλοφορεί σήμερα.
Σε μια χώρα που δεν μπορεί να βρει το βηματισμό της, που δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να φανταστεί το μέλλον της. Σε μια κοινωνία που έχει χάσει τη συνοχή της, σε μια καθημερινότητα που γίνεται όλο και πιο αβάσταχτη. Σε μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια πραγματικότητα, όπου κάποιοι «εγκέφαλοι» παίζουν και τζογάρουν πάνω στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων αποφασίζοντας ποιοι λαοί θα επιβιώσουν και ποιοι θα οδηγηθούν στον αφανισμό, ποιοι θα έχουν δουλειά και ποιοι θα οδηγηθούν στην αυτοκτονία, ποιοι θα μορφωθούν και ποιοι θα παραμείνουν αμόρφωτοι και εύκολοι στόχοι: Οι APURIMAC παρέα με την Έλλη Πασπαλά, μας τραγουδάνε το Τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα τραγούδι με την εξής πρωτοτυπία: ενώ είναι γραμμένο στην ισπανική γλώσσα, ο δημιουργός του Daniel Armando (αργεντινός στην καταγωγή και με πείρα από κρίσεις και χρεωκοπία) χρησιμοποιεί 100 ελληνικές λέξεις δοσμένες στην ισπανική γλώσσα, οι οποίες περιγράφουν με πολύ δυνατές εικόνες όλη την πραγματικότητα που ζούμε στις μέρες μας.
Και γιατί το τελευταίο μας ταγκό; Γιατί αν δεν ξυπνήσουμε και δεν αντιδράσουμε σαν άνθρωποι άμεσα, τότε δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε ένα ταγκό ακόμα.
Είναι μια παραγωγή του Άγγελου Σφακιανάκη Μικρός Ήρως.
Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού.
Στίχοι μουσική Daniel Armando.
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli cultura narcisista en una monarquia dogmatica simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria politico dislexico en parodia onirica tirania fantasma, dilema megalomano de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Patriota heroicο, tragicο, sistematico hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο, sindicato plasticο y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima musica epidermica en un pentagrama masoquista y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Mi último tango en Atenas "Mi último tango en Atenas", la nueva canción que presenta el Grupo Apurimac de Grecia, no deja a nadie indiferente...
Una amiga me la ha recordado hoy en un correo y copio abajo su mensaje:

En un país (Grecia) que no logra encontrar su ritmo, su marcha; un país que no sabe ni se puede imaginar cuál es el futuro que le espera; en una sociedad que ha perdido su coherencia, dentro de una rutina cotidiana que se hace cada vez más insoportable, insostenible; en una realidad europea y mundial en la cual algunos CEREBROS juegan y apuestan las vidas de millones de seres humanos decidiendo cuáles son los pueblos que sobrevivirán y cuáles deben desaparecer, quiénes tendrán trabajo y dignidad y quiénes serán empujados al suicidio, quiénes podrán estudiar y ser cultos y quiénes deberán permanecer incultos y presas fáciles; el Grupo Apurimac, con la participación de la famosa cantante griega Elli Paspalá, nos cantan un último tango en Atenas. Se trata de una canción con un detalle original: si bien está escrita en español, el creador (letra y música) Daniel Armando (argentino y por lo tanto con experiencia en crisis económicas y quiebras), utiliza 100 palabras griegas que usamos en la lengua española, las cuales describen de modo tangente la realidad que vivimos en nuestros días y no solo en Grecia. ¿Y por qué "Mi último tango en Atenas"? Porque si no despertamos y no reaccionamos como seres humanos inmediatamente, entonces posiblemente no tendremos la posibilidad de cantar y bailar ..... ningún tango más !!!
Durante quince días podemos descargar legalmente y totalmente gratis la canción en este enlace.
Publicado por Leonor Quintana

http://aspegr.blogspot.gr/2012/07/mi-ultimo-tango-en-atenas.html

29/11/2011: ΚΟΥΡΕΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ...

 

της Λιάνας Κανέλλη

Προσοχή! Καρχαρίες εν όψει! Έρχονται κατά πάνω σας οι πεινασμένοι, οι γονείς σας με τα προδομένα όνειρα που έκαναν για σας. Να σας δουν κάποια μέρα αφεντικά. Σας βλέπουν να τριγυρνάτε με κάνα δυο πτυχία στο τσεπάκι, τρία τέσσερα ακριβοπληρωμένα μεταπτυχιακά, τρεις γλώσσες κ.λπ. κ.λπ. Και συνάμα με την κατάθλιψη να παραμονεύει στις γκριμάτσες σας, την ώρα που ντρέπεστε να ζητιανέψετε χαρτζιλίκι. Άνεργοι. Μιας άγριας πολυτέλειας - των ξεγελασμένων κι ενίοτε τάχα μου για χάρη σας βολεμένων σε ένα σύστημα που τους ξευτέλισε συστηματικά γονέων, - άνεργοι είστε παλικάρια και κορίτσια μου. Εσείς που ακούτε με δημόσια και ιδιωτική προτροπή τις σειρήνες: Φύγετε στο εξωτερικό. Οπουδήποτε έξω από δω τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη δουλειά είναι καλύτερα. Να οι δουλειές στην Αυστράλια. Νύφες πολύφερνες οι σπουδαγμένοι με ντόπιο ιδρώτα εξειδικευμένοι επιλεκτικοί μετανάστες προλετάριοι made in Greece! Τα ψιλά γράμματα της πρόσκλησης δεν τα διαβάζουν οι μισοπεθαμένοι από την αγωνία νέοι. Ούτε οι ντροπιασμένοι νεόπτωχοι γονείς, τα καθόλου τεμπέλικα μικροαστικά ζώα που πίστεψαν ότι με σκυλίσια δουλειά θα δούνε άσπρη μέρα ασβεστωμένη απ' τ' αφεντικά.
Η πιο χυδαία προπαγάνδα βίαιης αποδόμησης μιας κοινωνίας σε ύφεση και κρίση, η πλέον αποτρόπαιη αποψίλωση ανθρώπινου δυναμικού, με κυνικούς και κραυγαλέους επικοινωνιακούς όρους συντελείται τους τελευταίους μήνες. Σε κάθε αποστροφή άθλιου και λαϊκίστικου αστικού λόγου εντός - εκτός Βουλής και κυρίως σε έντυπα και κανάλια και ελαφριές και σοβαρές εκπομπές πολυδιαφημίζεται η φυγή στο εξωτερικό μιας «ψευδοχρυσής γενιάς». Δημοσκοπήσεις, στατιστικές, πίνακες διογκώνουν και δικαιολογούν συνάμα τη φυγή. Παρουσιασμένη πάντα ως φυγή προς τα μπρος.
Το χειρότερο κομμάτι, όμως, αυτής της γενοκτονικής, ως προς την ουσία της, πολιτικής προπαγάνδας των αστών, το έχουν αναλάβει εργολαβικά κάτι ενσωματωμένοι αριστεροί, κάτι έμμισθοι διανοούμενοι, κάτι επιστάτες της υποχρεωτικής πνευματικής ομοιογένειας της σκοπιμότητας. Είναι αυτοί που πετάνε κάτι ανιστόρητες συγκρίσεις με τη μετανάστευση των δεκαετιών '50 - '60, η Γερμανία κυρίως, τα ορυχεία του Βελγίου και ύστερα η Αμερική και η Αυστραλία, ήταν κακούργα ξενιτιά και νταλκάς καταγραμμένος με τις ρίζες του στη δεκαετία του '20, στα λαϊκά τραγούδια. Περιβάλλουν έτσι με την αχλύ του «γκασταρμπάιτερ» μύθου, την εύκολη λύση της φυγής όλων εκείνων που τυχόν στα ελληνικά πανεπιστήμια έδιναν τόσα χρόνια τον αγώνα υπέρ της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΠ, ελπίζοντας στην εξαργύρωση καριερίστικων ομολόγων. Τώρα που αυτά τα πτυχιούχα παιδιά, με ταλέντα και νοημοσύνη και επιστημονικά εφόδια, κινδυνεύουν να σκεφτούν σε ποια εν τέλει τάξη ανήκουν, πότε και ποιοι και πώς τους εκμεταλλεύτηκαν και τώρα τους ξεριζώνουν κάθε όνειρο που αγόρασαν ακριβά από το θερμοκήπιο των καπιταλιστικών ψευδαισθήσεων, τους πλασάρεται και η ιδέα της θυσιαστικής φυγής, ιδιοτελώς αριστερούτσικης. Η ατομική επιτυχία αποκτά το άλλοθι που χρειάζεται, για να μείνει κοινωνικά ανεύθυνη και κυρίως υπεράνω της άθλιας συλλογικότητας των βασανιζόμενων εργατών που παλεύουν.
Δεν υπάρχει χειρότερη προοπτική για μια κοινωνία απ' τη ρατσιστική ταξική αντίληψη διαχωρισμού της σε νέους με προσόντα και ριψάσπιδες απ' τη μια, και νέους χωρίς προσόντα και καταδικασμένους να διατηρήσουν ακέραιη μια πατρίδα χωράφι, απ' την άλλη, έτοιμη να κυβερνηθεί απ' όσους την εγκατέλειψαν στα δύσκολα. Κάτι σαν αναπαραγωγή του «ευγενούς» κ. πρωθυπουργού σε πολλαπλά αντίτυπα... Επειδή η αστική τάξη φοβάται τη συρρίκνωσή της, εφευρίσκει στις μέρες μας τη χρυσή εφεδρεία των νέων εξωτερικού - καβάντζα στην ανθρώπινη ρουλέτα.
Κι όμως. Η προπαγάνδα της ξενο-λαγνείας, η φαιά και ύπουλη δεν πιάνει ούτε όσο, ούτε σε όσους θα επιθυμούσαν οι εμπνευστές της. Γιατί τα παιδιά πλέον μεγάλωσαν και δεν παίζει ...το παιχνίδι που λέγεται κούρεμα ανθρωπίνων ομολόγων.

Πηγή: RAMNOUSIA

ΑΥΤΑ ΓΡΑΦΑΜΕ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ: 30.11.11 ΕΟΖ, ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...

 

Τι είναι οι Ε.Ο.Ζ. και πώς λειτουργούν; Ε.Ο.Ζ. (Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες) φαίνεται πως θέλουν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα οι «δάνειες» δυνάμεις, οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι Ευρωπαίοι μεγαλοβιομήχανοι. Οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά είναι περιοχές ενός κράτους, οι οποίες λειτουργούν με ιδιότυπο καθεστώς και στην ουσία «απελευθερώνονται» από τα ελεγκτικά όργανα αυτού του κράτους και μεταβάλλονται σε περιοχές «ειδικού καθεστώτος» σε ευρεία και όχι σε στενή κλίμακα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στο Σύνταγμα του 1911, φοβούμενος τάσεις διαφοροποίησης περιοχών της χώρας, είχε προβλέψει με τα κατάλληλα άρθρα να αποκλειστεί κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτά τα άρθρα, δεν τα έλαβαν υπόψη οι σύγχρονοι συνταγματολόγοι.
Ελεύθερες οικονομικά περιοχές έχουν κυρίως οι ασιατικές χώρες. Πρόκειται για περιοχές όπου λειτουργούν οικονομικά, με διαφορετικά επιχειρηματικά κριτήρια από τις άλλες περιοχές της χώρας. Διαμορφώνεται ένα ελκυστικό πλαίσιο προσέλκυσης επενδύσεων, το οποίο περιλαμβάνει «ειδικές οικονομικές ζώνες με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές» (Ελευθεροτυπία 25.10.11).Τη συζήτηση για την ανάπτυξη τέτοιων ζωνών άνοιξε το καλοκαίρι ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομίας κ. Στέφαν Κάπφερερ, ο οποίος υποστήριξε πως «οι γερμανικές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται εγγυήσεις για να επενδύσουν στην Ελλάδα, αρκεί να δημιουργηθούν Ε.Ο.Ζ.».
Την «αναγκαιότητα» των ΕΟΖ έθιξε έμμεσα και η πρώτη τριμηνιαία έκθεση του Χορστ Ραϊχενμπάχ, ο οποίος προ ημερών διαμήνυσε ότι για να επιστρέψει η Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά απαιτείται να προωθηθεί άμεσα το πρόγραμμα Helios, και 5 έργα εκμετάλλευσης αυτοκινητοδρόμων. Το γεγονός ότι οι αλλαγές που φέρνει η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου (σε συνέχεια του πρώτου Μνημονίου και των αποφάσεων του Ιουλίου) στην Ελλάδα, την καθιστούν ένα ιδιότυπο υβριδικό μοντέλο χώρας υπό ιδιόμορφη αποικιοκρατία, αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη.
Ο… «Αγών» της Γερμανίδας καγκελάριου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας της, χρησιμοποιώντας την εθελόδουλη κυβέρνηση του ΓΑΠ (έως τώρα) και τον εντολοδόχο θίασο (βλέπε κυβέρνηση Παπαδήμου) τώρα και εωσότου ολοκληρώσει το… καταστροφικό της έργο, φαίνεται να περνά μέσα από το ΕΣΠΑ και το νέο καθεστώς των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ). Κι εδώ αξίζει να αναρωτηθεί κανείς: Μα είναι δυνατόν να ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το καλό της Ελλάδας και των Ελλήνων εργαζομένων οι Γερμανοί βιομήχανοι; Μάλλον όχι, αφού οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά αποτελούν μηδενικό κέρδος για το κράτος μέσα στο οποίο δημιουργούνται.
Για το συγκεκριμένο θέμα των Ε.Ο.Ζ. ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει δείξει η Γερμανία και γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι. Παράλληλα, έχει ήδη… πέσει η ιδέα οι «φίλοι» μας Γερμανοί «επενδυτές» να αξιοποιήσουν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ για τις επενδύσεις τους. Μια λοιπόν και το ελληνικό κεφάλαιο δεν βάζει χρήματα για να εκμεταλλευτεί αγρίως τις επενδυτικές ευκαιρίες, αναλαμβάνουν οι ξένοι μεγαλοκαρχαρίες να τεμαχίσουν την Ελλάδα σε ΕΟΖ, αξιοποιώντας μάλιστα κοινοτικό χρήμα. Ε, να μην βγάλουν και λεφτά από την τσέπη τους! Και ο ίδιος ο Ραϊχενμπάχ στις… προγραμματικές του δηλώσεις, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός, επισημαίνοντας πως τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ θα πρέπει να αξιοποιηθούν για στήριξη των «πραγματικών» δικαιούχων. Η σύνδεση, δε, με την πολυπόθητη τοπική ανάπτυξη μόνο όνειρο θερινής νυκτός φαντάζει, καθώς οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν στις ζώνες αυτές, θα είναι κακοπληρωμένες και κυριολεκτικά με όρους δουλοπαροικίας.
Στο θέμα των Ε. Ο. Ζ. αναφέρθηκε και ο Όλι. Ρεν –ευρωπαίος επίτροπος– απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Ν. Χουντή: «Στο πλαίσιο της καθιέρωσης ΕΟΖ, η κυβέρνηση μπορεί να προβλέψει απαλλαγές από τους εισαγωγικούς και τους εξαγωγικούς δασμούς, να απλοποιήσει τους τελωνειακούς και διοικητικούς ελέγχους και τις διαδικασίες, να ακολουθήσει φιλελεύθερη συναλλαγματική πολιτική και να παρέχει φορολογικά κίνητρα. Αυτά είναι τα κίνητρα που προσφέρει μια κυβέρνηση για την προσέλκυση νέων επενδυτών. Στη συνέχεια είναι δυνατό να δημιουργηθούν διάφορα είδη ειδικών οικονομικών ζωνών, π.χ. ζώνες ελεύθερου εμπορίου, ζώνες μεταποίησης προς εξαγωγή, βιομηχανικές ζώνες, ελεύθεροι λιμένες, κ.λπ..» (Το Βήμα – 31/10/11)
Πρακτικά πως λειτουργούν οι Ε. Ο. Ζ. που περιγράφει παραπάνω ο Ρέν; Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Οι επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός των ΕΟΖ χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες χωρίς δασμούς. Αξιοποιούν τη φορολογική ασυλία και δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους. Αυτά σε συνδυασμό με τη χαμηλή διασύνδεσή τους με την εγχώρια οικονομία, δείχνει ότι το όφελος για την οικονομία της φιλοξενούσας χώρας είναι μηδαμινό. Παράλληλα, με πρόσχημα την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών και στο όνομα της δήθεν «καταπολέμησης της γραφειοκρατίας» καταλύεται η όποια έννοια προστασίας του περιβάλλοντος, των αρχαιολογικών χώρων, κλπ. (κυριαρχεί σε απόλυτο βαθμό η λογική του fast track).
Όσο για τις θέσεις εργασίας, το όποιο όφελος είναι αμελητέο μπροστά στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι εργαζόμενοι αυτών των ζωνών δουλεύουν 10 – 12 ώρες καθημερινά, ενώ σε κάποιες περιόδους ακόμη και 16 ώρες συνεχώς. Πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούν σύστημα ημερήσιων, ή εβδομαδιαίων πλάνων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει ότι για να πάρει ο εργάτης το μεροκάματό του πρέπει να πετύχει το πλάνο παραγωγής. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν πέραν της «κανονικής» βάρδιας. Σε άλλη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρεται ότι στις Ε. Ο. Ζ. της Κίνας το μέσο ωράριο εργασίας κυμαίνεται από 54 έως 77 ώρες τη βδομάδα.
Αυτό είναι – σε συντομία – το καθεστώς υπό το οποίο λειτουργούν οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που επιδιώκουν να στήσουν και στη χώρα μας οι κυρίαρχοι κύκλοι του κεφαλαίου. Γίνεται προσπάθεια να μεταφερθεί και στην Ελλάδα ένα πρότυπο «ανάπτυξης» που έχει ήδη εφαρμοστεί σε χώρες όπως η Κίνα, Αγκόλα, Μπαγκλαντές, Βραζιλία, Ινδία, Ιράν, Ιορδανία, Καζακστάν, Ομάν, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Πολωνία, Νότια Κορέα, Ρωσία, Ουκρανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Καμπότζη, Περού κ.α. Φαίνεται ότι μαζί με όλα τα άλλα μέτρα που εφαρμόζουν η θα εφαρμόσουν στο άμεσο μέλλον οι κυβερνήσεις του μνημονίου είναι η «κινεζοποίηση» του επιπέδου ζωής του έλληνα εργαζόμενου χρησιμοποιώντας σαν εργαλείο τις Ε. Ο. Ζ. και πρόθυμους φορείς αυτών των μέτρων και αντιλήψεων πολιτικά πρόσωπα.
Αν σκεφτούμε, μάλιστα, και τις πιθανότητες περαιτέρω εμπλοκής των πολιτικών προσώπων στον τρόπο επιλογής και προώθησης εργατικού δυναμικού των «εισαγόμενων» βιομηχανιών, τότε πολύ εύκολα θα αρχίσουμε να σκιαγραφούμε μία νέα μέθοδο πελατειακής σχέσης των πολιτικών με τους απελπισμένους πολίτες που θα ψάχνουν εναγωνίως για εργασία. Κατά τα άλλα, οι πολιτικοί μας έχουν βάλει μυαλό και επιδιώκουν την δημιουργία μίας Ελλάδας χωρίς δεσμούς με το κάκιστο παρελθόν (των πολιτικών) που έφθασαν την χώρα στο να μεταβάλλεται σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης και την μετατροπή των Ελλήνων πολιτών σε εργάτες χαμηλότατου κόστους προς όφελος του κέρδους των «επενδυτών».Ένα τέτοιο πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει ειδικές οικονομικές ζώνες με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές…».΄(Ελευθεροτυπία 25/10/11).
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται επίσης:
«Στο ελληνικό μοντέλο διαχείρισης τέτοιων ζωνών κατά τους Γερμανούς αξιοποιούνται τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ κάτω από την «άριστη συνεργασία» των υπουργείων Οικονομίας Ανάπτυξης Γερμανίας – Ελλάδας, με τρεις κινήσεις:
* Πρώτον: Η Γερμανία βάζει όρους και ζητεί προϋποθέσεις και ευνοϊκές συνθήκες για να επενδύσει στην υπερχρεωμένη Ελλάδα.
* Δεύτερον: Η Γερμανία προτείνει Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ) και συνδέει την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ αποκλειστικά με τις ζώνες αυτές.
* Τρίτον: Η Γερμανία απαιτεί να επενδυθεί το ΕΣΠΑ με δικούς της όρους (ευνοϊκούς για τη γερμανική οικονομία), αποκλειστικά στις υπό γερμανική διαχείριση ΕΟΖ και η Ελλάδα… υπακούει.»
Αρχή με δύο περιφέρειες «μοντέλα»Τα σχέδια του γερμανικού κεφαλαίου και των τροϊκανών κυβερνήσεων, φαίνεται να συμμερίζονται και αρκετοί εκφραστές του κεφαλαίου εν Ελλάδι. Χαρακτηριστική η περίπτωση της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του περιφερειάρχη της Πέτρου Τατούλη, ο οποίος έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του «αναπτυξιακού μοντέλου» των ΕΟΖ, δηλώνοντας μάλιστα σε πρόσφατη συνάντησή του με εκπροσώπους της Γενικής Τράπεζας πως «μετά την αυτόνομη παρέμβασή μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν η χώρα καταρρεύσει, η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ρευστότητας»!
Όπως καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η παράταξη Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου, ο περιφερειάρχης Τατούλης εδώ και μήνες κάνει δημοσίως λόγο για το «αναπτυξιακό μοντέλο» των ΕΟΖ και πώς η περιφέρεια θα μπορούσε, αξιοποιώντας τις εκτάσεις της, να λειτουργήσει ως τέτοια. Το γεγονός ότι οι πρώτες προτάσεις για δημιουργία τεράστιων φωτοβολταϊκών πάρκων προέρχονται από τη συγκεκριμένη περιφέρεια, είναι άραγε τυχαίο;Αντίστοιχο μοντέλο φαίνεται να επεξεργάζονται οι αυτόκλητοι «σωτήρες» της χώρας και για τη Θράκη, όπου οι παραγωγικοί φορείς, δηλαδή οι πρόεδροι των Επιμελητηρίων καθώς και οι επιχειρηματίες εργοστασίων της περιοχής όπως οι Μύλοι Θράκης, Εβροφάρμα, Pharmathen τάσσονται υπέρ της δημιουργίας μιας αντίστοιχης ζώνης. Βέβαια, κατά δήλωση της προέδρου του Χρηματοοικονομικού Φόρουμ Θράκης, οι φορείς είναι υπέρ «χωρίς αυτό να καταστρατηγεί τα δικαιώματα των εργαζομένων». Το τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό σε μια περιφέρεια που η ανεργία χτυπάει διψήφια ποσοστά και τα μεροκάματα είναι ήδη στα ίδια επίπεδα με τη Βουλγαρία, πραγματικά αποτελεί ζητούμενο… Ας σημειωθεί πως τέτοια είναι η σπουδή των τοπικών φορέων να απολαύσουν τα οφέλη των ΕΟΖ, που στην εν λόγω περιφέρεια έχει ήδη συνταχθεί και σχετική νομοτεχνική μελέτη από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φόρουμ, που όλως τυχαίως είναι… Γερμανός.
Βέβαια, η παράμετρος «Τουρκία» και «τουρκικές επενδύσεις», ίσως θα πρέπει να γίνει αντικείμενο ιδιαίτερης έρευνας από αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, αφού –σύμφωνα με την ιστορία αλλά και τις εξελίξεις- υπάρχει σοβαρότατο ενδεχόμενο μεταβολής της Αν. Μακεδονίας και Θράκης σε μία τουρκική οικονομική ζώνη και –άρα- πολύ κοντά στα πλαίσια μίας άτυπης ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Ελλάδα ή συγκυριαρχίας Ελλάδας και Τουρκίας στην συγκεκριμένη Ελληνική ακριτική περιοχή.
http://filologos10.wordpress.com/

BUNDESMINISTERIUM FÜR GESUNDHEIT...

Έτσι θα αποκαλούμε πλέον και το δικό μας υπουργείο Υγείας. Ή μάλλον σε αυτό θα ανήκει ο τομέας της Υγείας στην Ελλάδα. Στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας της Γερμανίας. Βλέπετε, ενώ εμείς περιμέναμε… αγωνιωδώς τα νέα από το Eurogroup, αυτή την οικονομική Eurovision, ο υπουργός Υγείας της Γερμανίας διαβεβαίωνε πως θα παράσχει κάθε υποστήριξη σε ζητήματα οργάνωσης και χρηματοδότησης των νοσοκομείων, διαμόρφωσης τιμών και κάλυψης της χώρας με φάρμακα και αποτελεσματική οργάνωση ολόκληρου του συστήματος υγείας στην Ελλάδα.Φυσικά, ο Γερμανός υπουργός Υγείας δεν την υποσχέθηκε μόνος του, αλλά κατόπιν αιτήματος του Έλληνα ομολόγου του, ο οποίος τον κάλεσε στην Ελλάδα και «στα πλαίσια των μέτρων του Μνημονίου ζήτησε τεχνοκρατική υποστήριξη από τη Γερμανία για τη διοίκηση των νοσοκομείων και την εφαρμογή κλειστών νοσηλίων».
Για να το κάνουμε πιο σαφές, ο Έλληνας υπουργός Υγείας δήλωσε «Ζητήσαμε την βοήθεια των τεχνοκρατών της Γερμανίας στο θέμα των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων (DRG’s). Ζητήσαμε τη συνεργασία τους στο management των νοσοκομείων και στις αναπτυξιακές στρατηγικές τις οποίες έχουμε θέσει, όπως είναι ο τουρισμός υγείας, η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και άλλες πρωτοβουλίες». Εν ολίγοις, ο κ. Λυκουρέντζος το παραχώρησε πακέτο το θέμα και ησύχασε. Άλλωστε, οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, η SIEMENS πρωταγωνιστεί στον τομέα των ιατρικών συσκευών στα ελληνικά νοσοκομεία και η Γερμανία κάπου πρέπει να στείλει τα γενόσημά της.
Το περίεργο είναι ότι, στο ελληνικό υπουργείο Υγείας λειτουργούν εδώ και καιρό έξι επιτροπές για την υγεία στο πλαίσιο της Task Force, αλλά προφανώς δεν αρκούν ούτε στον κ. Λυκουρέντζο, ούτε στον κ. Daniel Bahr. Και οι δύο πιστεύουν ότι η Υγεία στην Ελλάδα είναι θέμα καθαρά γερμανικό. Και φυσικό κερδοφόρο για συγκεκριμένες επιχειρήσεις μίας συγκεκριμένης χώρας.
Ουσιαστικά και για να μην κοροϊδευόμαστε, ο κ. Λυκουρέντζος υποδέχθηκε τον Γερμανό υπουργό Υγείας ως πολιτικό του προϊστάμενο. Το μεγάλο παιχνίδι προβλέπεται να γίνει στα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια, τα οποία είχαν ανεκδοτολογικό χαρακτήρα έως σήμερα, κυρίως λόγω της προχειρότητας με την οποία καταρτίστηκαν. Επειδή γίνεται αρκετός λόγος για τα Κλειστά Νοσήλια, επιτρέψτε μου μία γρήγορη περιγραφή για το τι είναι αυτά.
Τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (DRGs, Diagnosis-Related Groups), αφορούν ένα σύστημα κατάταξης των ασθενών, το οποίο συσχετίζει τον τύπο των ασθενών που αντιμετωπίζει ένα νοσοκομείο, με τις δαπάνες που πραγματοποιούνται από αυτό. Ενώ κάθε ασθενής είναι μοναδικός, ομάδες ασθενών έχουν κοινές δημογραφικές, διαγνωστικές και θεραπευτικές ιδιότητες που καθορίζουν την ένταση των απαιτούμενων πόρων για τη θεραπεία τους. Τα DRGs λοιπόν, αποτελούνται από διακριτά groups όπου σε κάθε ένα από αυτά οι ασθενείς που το αποτελούν είναι κλινικά παρόμοιοι και για αυτό αναμένεται να καταναλώσουν και την ίδια ποσότητα πόρων. Με απλά λόγια τα ΚΕΝ αφορούν προκαθορισμένα πακέτα, βάσει των οποίων τα Ασφαλιστικά Ταμεία και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες θα καλούνται να πληρώσουν τα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία, ανάλογα με την κάθε πάθηση των ασθενών που νοσηλεύονται.
Εδώ, λοιπόν, θα πέσει το μεγάλο σφάξιμο. Οι τιμές των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων θα γίνουν όσο πιο χαμηλές γίνεται και στο θέμα του ημερήσιου κόστους, αλλά και στις προτεινόμενες ημέρες νοσηλείας. Τουτέστιν, το Ταμείο, δηλαδή ο κατεστραμμένος και άφραγκος ΕΟΠΥΥ, θα καλείται να πληρώσει ένα ποσό για τον ασφαλισμένο του, που καμία σχέση δε θα έχει με το πραγματικό κόστος. Τα δημόσια νοσοκομεία θα υποχρεωθούν σε πρώτη φάση να το δεχθούν, παρέχοντας «φτηνή» νοσηλεία. Τα ιδιωτικά, απλώς θα υποχρεώνουν τον ασθενή να «πουλήσει εκείνο το οικοπεδάκι» για να καλύψει το υπόλοιπο ποσό και να γίνει καλά.
Σε δεύτερη φάση κι από τη στιγμή που σχεδόν έχει μηδενιστεί η επιχορήγηση του Κράτους στα νοσοκομεία, ενώ ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία από τότε που ιδρύθηκε, τα δημόσια νοσοκομεία θα αναγκαστούν να κάνουν αγώνα επιβίωσης με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Εκεί κολλάει το 25ευρω που ψηφίστηκε στο Μνημόνιο 3. Κάθε ασθενής που θα εισέρχεται για νοσηλεία σε δημόσιο νοσοκομείο θα πληρώνει 25 ευρώ, από 1/1/2014. Βέβαια, ο κ. Λυκουρέντζος είπε ότι αυτό δε θα ισχύσει ΑΝ η οικονομία της Ελλάδας βρεθεί στο δρόμο της ανάπτυξης ως τότε. Καταλαβαίνουμε όλοι το αστείο.
Τα 25 ευρώ συμμετοχής του ασθενή, είναι η αρχή. Από τη στιγμή που τα δημόσια νοσοκομεία θα λειτουργήσουν με ιδιωτικο – οικονομικά κριτήρια είναι λογικό ότι θα πρέπει να έχουν και ανάλογο management. Ας θυμηθούμε τώρα τη δήλωση του κ. Λυκουρέντζου μετά τη συνάντησή του με τον Γερμανό ομόλογό του «Ζητήσαμε τη συνεργασία τους στο management των νοσοκομείων»! Ουσιαστικά συν-διοίκηση, λοιπόν, όχι με γερμανούς τεχνοκράτες έτσι γενικά και αόριστα, αλλά με γερμανικά ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα που «ξέρουν καλά τη δουλειά κι έχουν εμπειρία».
Τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια, υποτίθεται ότι εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα για να χτυπηθεί το πάρτυ της διαφθοράς και της σπατάλης στα ελληνικά ΔΗΜΟΣΙΑ νοσοκομεία με το κόλπο της υπερκοστολόγησης. Τα αποτέλεσμα ήταν μια ζάλη και μια ναυτία. Τόσο καιρό μετά την εφαρμογή τους, το υπουργείο Υγείας ακόμη ψάχνει γερμανική βοήθεια για να ξεμπερδευτεί, ενώ δεν του αρκούν οι συμβουλές των έξι επιτροπών για την υγεία στο πλαίσιο της Task Force. Εδώ βέβαια γεννάται ένα ερώτημα: Εφόσον τα ΚΕΝ δημιουργήθηκαν για να χτυπήσουν τη διαφθορά στα δημόσια νοσοκομεία, ποιος ο λόγος για τον οποίο εντάχθηκαν σε αυτά και τα ιδιωτικά νοσοκομεία και μάλιστα με μεγάλη τους χαρά;
Η απάντηση είναι απλή. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία δεν άλλαξαν τους τιμοκαταλόγους τους. Τα ΚΕΝ έδιναν πολύ μικρότερη συμμετοχή από τα Ταμεία. Το υπόλοιπο ποσό το πλήρωναν οι ασφαλισμένοι από την τσέπη τους. Ζεστό χρήμα, δηλαδή, για τα ιδιωτικά νοσοκομεία, ενώ αν τα ΚΕΝ κάλυπταν όλο το ποσό του τιμοκαταλόγου, όπως γινόταν παλιότερα με τα Ταμεία, η καθυστέρηση της εξόφλησης τραβούσε μήνες.
Το ακόμη καλύτερο; Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας αλλά και του ΕΟΠΥΥ πρότειναν στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών κλινικών να προχωρήσουν σε έκπτωση στον ΕΟΠΥΥ και στα Κοινά Ενοποιημένα Νοσήλια ακόμη και πάνω από 50%. Τι σημαίνει αυτό; Ακόμη μεγαλύτερο σφίξιμο της θηλιάς στους ασφαλισμένους ασθενείς που θα πρέπει να πληρώνουν μια περιουσία πλέον για τα ιδιωτικά νοσοκομεία ή να βολευτούν στο δημόσιο σύστημα υγείας που με γοργό και σταθερό βήμα καταρρέει, προχωρώντας στην ιδιωτικοποίηση με γερμανικό στυλ.
Συγγνώμη που κούρασα. Αυτά είναι μόνο λίγα συμπεράσματα από τη συνάντηση του Έλληνα υπουργού Υγείας με τον Γερμανό ομόλογό του, η οποία επιμένω να τονίζω ότι πραγματοποιήθηκε την ημέρα που συζητιόταν η έγκριση ή όχι του δανείου στην Ελλάδα. Να σημειώσω επίσης ότι ενώ το Eurogroup ξεκίνησε απόγευμα, η συνάντηση των υπουργών έγινε πρωί! Τόση ειλικρινής αγωνία υπήρχε. Τελειώνοντας, θέλω να υπογραμμίσω κάτι τελευταίο. Ένα από τα βασικά θέματα της συνάντησης των δύο αντρών ήταν η σπατάλη στα ιατρικά υλικά (βηματοδότες, ορθοπεδικά κ.α), και στα φάρμακα. Εντελώς συμπτωματικά, η Γερμανία διαθέτει εταιρείες κολοσσούς στο χώρο κατασκευής ιατρικών υλικών, ενώ εσχάτως μπήκε για τα καλά στο παιχνίδι των «ανώνυμων» γενόσημων φαρμάκων όπως γράφει το περιοδικό Focus.
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

Πηγή: BUNDESMINISTERIUM FÜR GESUNDHEIT - RAMNOUSIA

Δύο απόρρητα τηλεγραφήματα από την Ουάσινγκτον τους προειδοποιούσαν...

Posted by Ramnousia Nemesis

Αποκαλύψεις «φωτιά» για Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου

Δύο απόρρητα τηλεγραφήματα από την Ουάσινγκτον προειδοποιούσαν την τότε ελληνική κυβέρνηση να αποφύγει το πρώτο Μνημόνιο, αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα «6 μέρες», την ώρα που στη Βουλή συζητείται η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, με στόχο να αναζητηθούν ενδεχόμενες ευθύνες για την προσφυγή της χώρας μας και το πρώτο μνημόνιο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, στη δικογραφία που εστάλη στη Βουλή, μετά τις καταγγελίες του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, περιλαμβάνονται δύο κείμενα με τα οποία αποδεικνύεται ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν ενήμερη για τις σοβαρές διαφωνίες του ΔΝΤ να μην προχωρήσει η χώρα σε μνημόνιο πριν συμφωνήσει σε γενναίο «κούρεμα» των χρεών της, όπως και για τις έγκαιρες προειδοποιήσεις για τον ρόλο του γερμανικού παράγοντα στην καταστροφική επιλογή των μνημονίων.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα τηλεγράφημα του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κ. Ρουμελιώτη, προς τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, που απεστάλη από την Ουάσιγκτον στις 29 Μαρτίου 2010, με το οποίο τον ενημερώνει πως υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ θεωρούν πως μόλις συμφωνήσει η Ελλάδα να μπει σε μνημόνιο, θα πρέπει ταυτόχρονα να προχωρήσει σε μεγάλη αναδιάρθρωση του χρέους της. Το τηλεγράφημα, φέρεται να κοινοποιήθηκε στον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Την 1η Απριλίου 2010, το ανώτατο διπλωματικό στέλεχος της ελληνικής πρεσβείας κ. Βράιλας, με άκρως απόρρητο και επείγον τηλεγράφημα από την Ουάσινγκτον, ενημερώνει την ελληνική κυβέρνηση ότι στελέχη του ΔΝΤ αμφισβητούν έντονα το αν μπορεί το ελληνικό πρόγραμμα να αποδειχτεί βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση.
Επίσης, «συστήνουν» στην ελληνική κυβέρνηση να αντιταχθεί στις γερμανικές αντιδράσεις.
Το μεγαλύτερο blog της πόλης

Ξαναληστεύουν τα ασφαλιστικά ταμεία – 82,5% το κούρεμα των αποθεματικών τους...

 

Ο Φ. Σαχινίδης είναι ο μόνος από το οικονομικό επιτελείο των κυβερνήσεων Παπανδρέου που κατάφερε να διασωθεί πολιτικά και σίγουρα ξέρει καλά και τα οικονομικά δεδομένα και αυτά που κρύβονται πίσω από τις γραμμές της τελευταίας απόφασης του Eurogroup, γιατί είναι αυτός που ενημερώθηκε από τον Στουρνάρα για λογαριασμό του Βενιζέλου. Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε στον Χατζηνικολάου (Real FM), το πρωί της Τετάρτης, αποκάλυψε πολλά και ενδιαφέροντα.
Το πρώτο και βασικότερο είναι ότι έδωσε μια τάξη μεγέθους για το περιβόητο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, που πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι τις 13 Δεκέμβρη: «Σύμφωνα με τις τεχνικές ασκήσεις που έχουν γίνει φαίνεται ότι η επιδίωξη να μειωθεί το χρέος κατά περίπου 40 δισ. θα προκύψει κυρίως - σε ένα μεγάλο βαθμό, κατά 50% - από την μείωση τους χρέους μέσα από την διαδικασία επαναγοράς των ομολόγων». Αυτό το επιβεβαίωσε και ο Στουρνάρας, το μεσημέρι της ίδιας μέρας, μιλώντας για συνολική μείωση του χρέους κατά 20 μονάδες. Αρνήθηκε, όμως, να πει ποιος είναι ο στόχος για την επαναγορά. «Υπάρχει ένας γενικός στόχος, αλλά έχουμε πει στο Eurogroup να μην κάνουμε ανακοινώσεις για το στόχο αυτό», δήλωσε. Ο Σαχινίδης, όμως, αποκάλυψε ότι ο στόχος της επαναγοράς είναι το μισό του συνολικού στόχου μείωσης του χρέους, δηλαδή πρέπει να επαναγοραστούν ομόλογα ονομαστικής τιμής τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ.
Το επόμενο ερώτημα είναι από ποιους θα επαναγοραστούν αυτά τα ομόλογα; Ενδέχεται να υπάρχουν μερικά funds του εξωτερικού που ν’ αγόρασαν ομόλογα στη δευτερογενή αγορά σε χαμηλές τιμές και τώρα να θελήσουν να πουλήσουν, δεδομένου ότι τους τελευταίους μήνες (προφανώς επειδή υπήρξε σχετική παρασκηνιακή πληροφόρηση ότι συζητιέται επαναγορά) η τιμή ακολούθησε αύξουσα πορεία και σχεδόν διπλασιάστηκε. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο Μαστρόκαλος του ΟΔΔΗΧ, που είπε ότι «από μεριάς αγοράς τα ομόλογα βρίσκονται στις υψηλότερες τιμές που έχουν από την ημερομηνία που εκδόθηκαν». Εξήγησε, μάλιστα, ότι τα ομόλογα έπεσαν ακόμα και στο 14% και τώρα βρίσκονται στο 28-29%. Ενδεχομένως, όμως, πολλά ομόλογα να πέρασαν στα χέρια των γνωστών «γυπών των αγορών» (vulture funds), που δεν αρκούνται σε διπλασιασμό μιας χαμηλής τιμής, αλλά περιμένουν να πουλήσουν τα ομόλογα στη λήξη, προκειμένου να κερδίσουν τέσσερις και πέντε φορές τα κεφάλαια που επένδυσαν. Αν ισχύει αυτό, τότε η «δεξαμενή» για την επαναγορά ομολόγων στενεύει πολύ. Αυτή η δεξαμενή είναι περίπου 62 δισ. ευρώ και το ελληνικό δημόσιο πρέπει να επαναγοράσει τα 20 δισ., δηλαδή το ένα τρίτο. Αν τα ξένα funds δεν δείξουν προθυμία να μπουν στο «κόλπο», τότε τα ομόλογα προς επαναγορά πρέπει να αναζητηθούν από ελληνικές τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και φορείς του δημοσίου, όπως π.χ. τα πανεπιστήμια, τα διαθέσιμα των οποίων επενδύθηκαν σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου, τα οποία υπέστησαν το «κούρεμα» του PSI. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για νέο «κούρεμα», αφού, σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup, τα ομόλογα δεν μπορούν ν’ αγοραστούν σε τιμή μεγαλύτερη από το 35% της ονομαστικής τους (ανώτερο εύρος διαπραγμάτευσης στη συνεδρίαση της Παρασκευής 23.11.12).
Το πιθανότερο, λοιπόν, για να μην πούμε το βέβαιο, είναι πως τα ομόλογα θα αναζητηθούν από την ελληνική αγορά. Αυτό βγήκε, εμμέσως πλην σαφέστατα, απ’ όσα επαναλάμβανε συνεχώς ο Στουρνάρας. «Είναι πατριωτικό καθήκον να πετύχει». «Πρέπει όμως να πετύχει, το επαναλαμβάνω αυτό. Είναι καθαρά θέμα αξιοπιστίας της χώρας να πετύχει. Εχει ζητηθεί από τη χώρα εδώ και πάρα πολύ καιρό». «Επαφίεται στο πατριωτικό καθήκον του καθενός. Το buy back πρέπει να πετύχει». «Σας είπα, όμως, ότι η επαναγορά χρέους πρέπει να πετύχει, διότι συμβάλλει στη βιωσιμότητα του χρέους και στην αξιοπιστία της χώρας».
Αρα, απευθύνονται κυρίως σε κατόχους ομολόγων που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ποιοι είναι αυτοί; Τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, πανεπιστήμια και άλλοι δημόσιοι φορείς που είχαν αποθεματικά υποχρεωτικά δεσμευμένα στην ΤτΕ. Ο Στουρνάρας είπε ότι για τις τράπεζες δε θα χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση, γιατί «τα ομόλογα στις Τράπεζες είναι γραμμένα σε τιμή χαμηλότερη». Αυτό μας ακούγεται σαν μπούρδα και υπεκφυγή, γιατί οι τράπεζες πήραν τα ομόλογα με την ανταλλαγή του PSI και όχι από τη δευτερογενή αγορά και επομένως τα έχουν εγγράψει στην τιμή αγοράς (στο ακέραιο, δηλαδή). Και είχαν έναν παραπάνω λόγο να το κάνουν αυτό, προκειμένου να ανεβάσουν το δείκτη κεφαλαιακής επάρκειάς τους, που συνδέεται άμεσα με τη δυνατότητα δανεισμού τους. Σύντομα, λοιπόν, θα χρειαστεί και νέα ανακεφαλαιοποίηση. Αλλωστε, και η υπάρχουσα ανακεφαλαιοποίηση ξεκίνησε με «πρόβλεψη» για 25 δισ. και ήδη έχει φτάσει τα 42 δισ. ευρώ!
Ομως, εκείνο που έχει σημασία είναι τι θα γίνει με τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλους φορείς του δημοσίου που έχουν ομόλογα (πανεπιστήμια κτλ.). Αν αυτοί οι φορείς υποχρεωθούν να μπουν στο νέο «κούρεμα» (ο Στουρνάρας, που αρχικά αρνιόταν ότι πρόκειται για «κούρεμα», κάποια στιγμή είπε «απομείωση γίνεται και τώρα, απομείωση είναι αυτό») και αν υποθέσουμε ότι τα ομόλογα επαναγοραστούν στο 35% (στην καλύτερη περίπτωση, γιατί αυτό είναι το πλαφόν που όρισε το Eurogroup), τότε θα έχουν υποστεί συνολική μείωση των αποθεματικών τους κατά 82,5%.Για παράδειγμα, ένα ασφαλιστικό ταμείο που είχε διαθέσιμα 1.000 ευρώ υπέστη το «κούρεμα» του PSI και βρέθηκε με 500 ευρώ. Αν τώρα πουλήσει αυτά τα 500 ευρώ στο 35%, θα βρεθεί με 175 ευρώ. Δηλαδή, θα έχει μόλις το 17,5% των αποθεματικών που είχε αρχικά! Περιττεύει, βέβαια, να πούμε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία δεν είναι τράπεζες για να κάνουν χρηματιστηριακά παιχνίδια, αγοράζοντας και πουλώντας ομόλογα και άλλα τραπεζικά «προϊόντα». Είχαν κάποια αποθεματικά, τα έβαλαν στην ΤτΕ και αυτή τα μετέτρεπε σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου (ακόμη και την περίοδο που οι τιμές των ομολόγων κατρακυλούσαν).
Το PSI υποτίθεται ότι ήταν εθελοντικό (για να μην προκύψει «πιστωτικό γεγονός»), όμως, όπως πολύ καλά θυμόμαστε, τα Ταμεία υποχρεώθηκαν να δεχτούν το «κούρεμα», μέσω της ενεργοποίησης των περιβόητων CACs (ρήτρες συλλογικής δράσης - Collective Action Causes), από τις οποίες η συγκυβέρνηση Παπαδήμου δεν εξαίρεσε τα ασφαλιστικά ταμεία. Τώρα, ο Στουρνάρας ξαναμιλαει για εθελοντική συμμετοχή: «Οποιος θέλει προσέρχεται, δεν θα υποχρεώσουμε κανένα ασφαλιστικό Ταμείο να έρθει». Οταν, όμως, ρωτήθηκε ποια είναι η θέση του ως υπουργού Οικονομικών, αν πρέπει ή δεν πρέπει να συμμετάσχουν τα ασφαλιστικά ταμεία, έδωσε την εξής αποκαλυπτική –και άκρως προκλητική– απάντηση: «Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι μια ειδική περίπτωση, διότι είναι μέρος της Γενικής Κυβέρνησης. Επομένως, είναι μία η άλλη η συμμετοχή τους. Θα ήθελα όμως να αποφασίσουν τα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία και όχι ο υπουργός Οικονομικών. Υπάρχει διαδικασία. Τώρα, όσον αφορά τα αποθεματικά. Μην φανταστείτε ότι οι συντάξεις πληρώνονται από τα ομόλογα που έχουν, από τα κέρδη των ομολόγων. Οι συντάξεις εξασφαλίζονται, διότι υπάρχει η οιονεί εγγύηση του κράτους για τις συντάξεις και, όταν τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν έλλειμμα, το έλλειμμα καλύπτεται από μεταφορά από τον προϋπολογισμό. Επομένως, δεν τίθεται θέμα συντάξεων. Αλλά θα ήθελα τα ασφαλιστικά ταμεία να αποφασίσουν μόνα τους».
Τι είπε ο προκλητικός γιάπης; Οτι δεν έχει καμιά σημασία αν τα Ταμεία έχουν αποθεματικά, διότι οι συντάξεις καλύπτονται από τον προϋπολογισμό! Με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα έβαλε ο Βενιζέλος υποχρεωτικά τα Ταμεία στο «κούρεμα» του PSI. Ακόμα πιο προκλητικός, ο άλλος γιάπης, ο Μαστρόκαλος του ΟΔΔΗΧ, είπε: «Τα ομόλογα αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην υψηλότερη τιμή τους από τότε που εκδόθηκαν. Συνεπώς, νομίζω ότι πολλοί επενδυτές θα έχουν ίδιον οικονομικό όφελος να συμμετέχουν (…) Επειδή το ποσό των χρημάτων που μπορούμε να διαθέσουμε για την επαναγορά είναι περιορισμένο, όποιος προλάβει παίρνει. Η επαναγορά ενός χρέους σε τιμές υψηλότερες ιστορικά από όσες έχει υπάρξει όσο αυτό ζει, δεν νομίζω ότι είναι τόσο αρνητικό για τους επενδυτές». Μας λέει, δηλαδή, ότι το νέο «κούρεμα» είναι και συμφέρουσα… επένδυση για τα Ταμεία!
Τι συμβαίνει στην πράξη, βέβαια, το ξέρουμε πολύ καλά. Κάθε τρεις και λίγο βγαίνει ένας αντιασφαλιστικός νόμος που πετσοκόβει τις συντάξεις και τις άλλες ασφαλιστικές παροχές, επειδή οι «αναλογιστικές μελέτες» δείχνουν ότι τα ταμεία δεν είναι «βιώσιμα». Με το νέο πετσόκομμα των αποθεματικών, που θα τα φέρει στο 17,5% της αξίας που είχαν πριν από ένα χρόνο (μπορεί και παρακάτω, αν η επαναγορά γίνει σε τιμή χαμηλότερη του 35%), τα ασφαλιστικά ταμεία θα βρεθούν πανί με πανί και οι συντάξεις τους (μαζί με τις υπόλοιπες παροχές) θα υποστούν νέα πλήγματα (και όχι μόνο μια φορά). Γιατί οι περιβόητες «αναλογιστικές μελέτες» παίρνουν υπόψη και την περιουσία των Ταμείων, κάνοντας προβολή στο μέλλον. Οταν, λοιπόν, το βασικότερο περιουσιακό στοιχείο των Ταμείων, τα αποθεματικά τους, δεχτεί νέα απομείωση, η προβολή θα δείξει χειρότερη «βιωσιμότητα». Και βέβαια, βάσει των αντιασφαλιστικών νόμων και των Μνημονίων, θα πρέπει να μειωθούν συντάξεις και λοιπές ασφαλιστικές παροχές.
Υπάρχει, τέλος, ένα ακόμη ζήτημα. Πόσο θα κοστίσει η επαναγορά ομολόγων και πού θα βρεθούν τα λεφτά; Ο Σαχινίδης, ο οποίος έχει βέβαια ενημέρωση, είπε στον Χατζηνικολάου: «Ελπίζω, λοιπόν, ότι η ελληνική κυβέρνηση με την βοήθεια των κατάλληλων συμβούλων θα προχωρήσει στην ταχεία υλοποίηση αυτής της απόφασης αφού λυθούν ζητήματα όπως για παράδειγμα: από πού θα γίνει η χρηματοδότηση, από πού η Ελλάδα θα εξασφαλίσει αυτό το αναγκαίο ποσό μέσω του οποίου θα προχωρήσει στην προσφορά για την επαναγορά του χρέους;». Ο Στουρνάρας, όμως, πέρασε κατευθείαν στο ψέμα: «Η χρηματοδότηση έχει εξασφαλιστεί, όπως ξέρετε πολλοί ρωτούν αν το πρόγραμμα θα έχει νέα βήματα, βεβαίως έχει νέα χρήματα, όλα αυτά που σας είπα τα πρόσθετα, συμποσούνται γύρω στα 13 με 14 δισεκατομμύρια περίπου, ίσως και περισσότερα».
Με την απλή μέθοδο των τριών μπορεί εύκολα να βρει κανείς ότι με 14 δισ. ευρώ και επαναγορά στο 35% της ονομαστικής τιμής μπορεί ν’ αγοραστούν ομόλογα 40 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το διπλάσιο του στόχου που έχει τεθεί! ‘Η, αν θέλετε, μπορεί ν’ αγοραστεί χρέος ίσο με το στόχο μείωσης που έχει τεθεί για το 2020. Επομένως, τα υπόλοιπα μέτρα που αποφάσισε το Eurogroup (μείωση επιτοκίων, επιστροφή κερδών από κεντρικές τράπεζες κτλ.) δε θα χρειάζονταν! Θα αρκούσε η επαναγορά ομολόγων. Επειδή, λοιπόν, αυτό δεν ισχύει, είναι φανερό ότι ο Στουρνάρας είπε ένα ψέμα, για ν’ αποφύγει τη δημοσιογραφική ερώτηση. Ενα ψέμα που εκείνη τη στιγμή δεν το έπιασε κανείς. Το έπιασε μόνο ο Μαστρόκαλος, ο οποίος άρχισε να μπερδεύει το θέμα: «Μπορεί να μην είναι 10 δισ., να είναι λιγότερα, θα εξαρτηθεί, δεν υπάρχει δηλαδή μια ειλημμένη απόφαση ως προς την ακρίβεια του ποσού».
Και οι δύο, όμως, και ο Στουρνάρας και ο Μαστρόκαλος, επέμεναν ότι τα λεφτά για την επαναγορά δε θ’ αντληθούν από τη δόση, αλλά θ’ αποτελέσουν νέο δάνειο.Μαστρόκαλος: «Θα υπάρχει πρόβλεψη, ώστε να υπάρχει μία δανειακή σύμβαση που να μας τα δώσουν την κατάλληλη στιγμή, όταν πρέπει να πληρωθούν, να το πω έτσι». Στουρνάρας: «Τα χρήματα της επαναγοράς δεν είναι μέσα στη δόση των 44 δισεκατομμυρίων, είναι πρόσθετο. Φυσικά εφ' όσον είναι δάνειο, βέβαια και επιβαρύνει το χρέος, θα εξοφληθεί όμως κανονικά, είτε μπορεί να εξοφληθεί κι από έσοδα ιδιωτικοποιήσεων για παράδειγμα. Επομένως δεν υπάρχει καμία σύγχυση νομίζω, είναι το ανακοινωθέν σαφές ως προς το κομμάτι αυτό».
Το ανακοινωθέν του Εurogroup, βέβαια, δεν αναφέρει τίποτα για νέο δάνειο προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η επαναγορά. Γι’ αυτό και ο Σαχινίδης είπε πως αυτό είναι ζήτημα προς λύση. Ο Στουρνάρας, όμως, που έχει συνηθίσει να λέει τα πιο χοντρά ψέματα με τον πιο φυσικό τρόπο (την εποχή που διηύθυνε το ΙΟΒΕ είχε δώσει ρέστα σ’ αυτόν τον τομέα), δεν δίστασε να πει, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, πως όχι μόνο είναι εξασφαλισμένο το δάνειο για την επαναγορά, αλλά και πως «είναι όμως υπολογισμένο και στις χρηματοδοτικές ανάγκες του και στο DSA, άρα είναι μέσα στο 124%». Πώς, όμως, έχουν υπολογίσει στο σενάριο για μείωση του χρέους σε 124% του ΑΕΠ το 2020 (αυτό είναι το DSA) ένα νέο δάνειο που δεν ξέρουν καν πόσο θα είναι, αφού δεν ξέρουν σε τι ύψος θα φτάσει η επαναγορά;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα γίνει νέο παζάρι με την τρόικα. Μπορεί να πάρουν όλο το ποσό με τη μορφή δανείου από τον EFSF, όπως λένε. Μπορεί να τους δώσουν ένα μέρος και ένα άλλο μέρος να απαιτήσουν να καλυφθεί από τη δόση. Μικρή σημασία έχει αυτό. Εκείνο που μετράει είναι η κυοφορούμενη νέα επίθεση σε ό,τι απέμεινε ως αποθεματικό στα ασφαλιστικά ταμεία, πανεπιστήμια κτλ.
Πηγή
Πηγή: Ξαναληστεύουν τα ασφαλιστικά ταμεία – 82,5% το κούρεμα των αποθεματικών τους - RAMNOUSIA

Ο Απόστολος Κακλαμάνης ξεσπάθωσε κατά του Ψυχάρη, του Μπόμπολα και του Σάλλα… κατόπιν εορτής!

olympiada

Η δήλωση του Απόστολου Κακλαμάνη κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ: «Θέλω να πω στους συντρόφους που έχουν προσωπικές στρατηγικές ότι η εποχή που έβγαζαν προέδρους ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας και ο Σάλλας τελείωσε»!!

Τρομερή η δήλωση, αλλά λίγο ετεροχρονισμένη! Διότι δυστυχώς ο Απόστολος Κακλαμάνης, την εποχή που Καραμανλής και Παυλόπουλος προσπαθούσαν να περάσουν τον Βασικό Μέτοχο στην βουλή, που θα έκοβε τον ομφάλιο λώρο της με την πολιτική, ξιφουλκούσε κατά του νομοσχεδίου!

Μάλιστα, ήταν τόσο “έξυπνος”, που για να μην φανεί ότι εξυπηρετούσε τον Μπόμπολα, είχε πει: “Θα το καταψηφίσω, γιατί εξυπηρετεί τα σχέδια του …Αλαφούζου!!!”

Για τέτοιες ρήξεις μιλάμε ο Απόστολος.

Και πάνω που θα τον πιάναμε για να του θυμίσουμε και τις επιδόσεις του σε “άλλες εποχές”, ρωτώντας τον Κίμωνα Κουλούρη την γνώμη του, μας πρόλαβε ο ειδικός στα σταγονίδια Σταύρος Ψυχάρης, που λόγω των σχέσεων του με τον …χείμαρρο, της επαναστάσεως:

«Ο κ. Αποστόλης Κακλαμάνης (τέως, τέως κ.λπ. και νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ) είπε προχθές ότι ώς τώρα την ηγεσία του κόμματος τη διόριζαν ο κ. Σταύρος Ψυχάρης και ο κ. Γ. Μπόμπολας. Κάπου φαίνεται να τα μπερδεύει ο εν λόγω… έφεδρος. Από τη θέση του υποψηφίου προέδρου του ΠΑΣΟΚ τον απέκλεισε τότε με μία ολιγόλογη δήλωσή του ο μακαρίτης Ευάγγελος Γιαννόπουλος, που είπε στους δημοσιογράφους: Ο Κακλαμάνης δεν θα είναι υποψήφιος διότι διαφορετικά θα αποφασίσω να μιλήσω. Ξέρει αυτός!», Εννοώντας τη στάση του, την περίοδο της Χούντας, που περιγράφεται στο βιβλίο:»ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ – ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΞΙΑΡΧΟ ΙΩΑΝΝΙΔΗ». Κατά τύχη, μας έχει αφήσει ΕΝΑ αντίγραφο ο αείμνηστος Ευάγγελος που το φυλάμε ως .. κόρη οφθαλμού!»

Εμ, δεν είναι τυχαίο που ο γίγαντας ο ΔΟΛ κυβερνά τόσα χρόνια την Ελλάδα…

http://olympia.gr/

Επίτροποι παντού… Τότε τι ψηφίζουμε;

filologos10

Όλες αυτές τις μέρες παρατηρώ στις ειδήσεις μία εμμονή στις κινητοποιήσεις των αυτοδιοικητικών υπαλλήλων με μόνο παρουσιαζόμενο αίτημα τις απολύσεις (βλ. διαθεσιμότητα). Είναι μόνο αυτό; Ας ξεκαθαρίσουμε λίγο ορισμένα μικρά ζητήματα…

Με το νέο νομοθετικό πλαίσιο οι δήμοι παύουν πια να είναι πολιτικά όργανα. Και πού ψηφίσατε κάποιο δημοτικό σώμα, τι έγινε; Αν οι αποφάσεις του δεν ικανοποιούν την τρόικα, θα αποφασίζει η τρόικα πώς θα λειτουργήσει ο δήμος…

Ψέματα; Περίεργο; Κι όμως. Νομοθετήθηκε ειδικός επίτροπος για τον έλεγχο των δήμων που θα λογοκρίνει τις πολιτικές αποφάσεις των δήμων. Βέβαια δε γίνεται πουθενά λόγος για μείωση της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας. Ούτε γίνεται λόγος για αύξηση των αρμοδιοτήτων των δήμων χωρίς ανάλογη αύξηση προσωπικού ή πόρων. Ούτε γίνεται λόγος απόδοση 9 δις -και κάτι ψιλά εκατομμύρια- που χρωστά η Κεντρική Διοίκηση. Δε γίνεται λόγος για επένδυση στην Κοινωνική Ανάπτυξη. Έλεγχος οικονομικός (κι άρα πολιτικός) των ΟΤΑ από την τρόικα και μάλιστα θεσμοθετημένα.

Αν σας φαίνεται λογικό, απλά αναρωτηθείτε πόσο ενδιαφέρεστε για το Σύνταγμα που μιλά για αυτονομία των ΟΤΑ… Απλά αναρωτηθείτε πού φτάνει η δημοκρατικότητά σας ώστε να καταργούμε πολιτικά όργανα και μάλιστα αιρετά, όχι διορισμένα. Τουλάχιστον η χούντα διόριζε κι έλεγχε….

Αλλά έχει κι άλλα. Ο δήμος δεν έπραξε όσα σχεδίασε; Θα αυξηθεί ο ΤΑΠ (Φόρος Ακίνητης Περιουσίας) από 3ο/οο σε 3ο/ο (δεκαπλασιασμός) υποχρεωτικά από το δήμο-Επίτροπο σύμφωνα με το ποσοστό αυτό μέχρι την οικονομική εξυγίανσή του. Βέβαια το πώς προσεγγίζουμε την έννοια οικονομική εξυγίανση είναι ένα περίεργο ζήτημα.

Για το νομοθέτη, ο πολίτης δεν εξέλεξε έναν πολιτικό, αλλά επέλεξε (η έννοια της εκλογής πάει περίπατο) έναν τοποτηρητή, ένα διαχειριστή. Το πολιτικό όραμα (που συνδέεται και με την οικονομική πράξη) του τόπου εξοβελίζεται στο όνομα της διαχείρισης. Και ο πολίτης πρέπει να τιμωρηθεί επειδή δεν επέλεξε έναν δήμαρχο που να λειτουργεί στο πλαίσιο που κάποιοι όρισαν αντιδημοκρατικά και μακριά από κάθε λογική συναίνεσης και διαβούλευσης. Ο πολίτης πρέπει να τιμωρηθεί που επέλεξε πολιτικό με όραμα κι όχι διαχειριστή υπάκουο…

Και φυσικά ουδείς αναρωτιέται, ο άχρηστος δήμαρχος θα φταίει; Η πολιτική ευθύνη πού πήγε; Η απόδοση των κρατικών πόρων θα αποδίδονται ώστε να “πιάνονται” οι στόχοι ή ακόμα κι αν δεν αποδοθούν οι θεσμοθετημένοι πόροι (ως είθισται), ο δήμος θα τιμωρείται;

Και άντε να τιμωρηθεί ένας κακός Δήμαρχος (που φυσικά εξελέγη βάση κάποιου προγράμματος κι ελέγχεται καθημερινά σχεδόν από πολίτες λόγω εγγύτητας), γιατί να τιμωρηθούν οι πολίτες; Αν κάποιος δήμαρχος ξεφύγει στο τρίμηνο ή εξάμηνο του ελέγχου επειδή παρήγαγε κοινωνικό έργο, θα τιμωρηθεί;

Μα φυσικά. Ζήτω η Δημοκρατία…

Μιλάμε για ΟΤΑ, θεσμοθετούμε για ΟΤΑ κι όμως μία ουσιαστική αλλαγή στο θεσμό δεν επιχειρήθηκε. Ο Καλλικράτης απλά μείωσε κάποιες δαπάνες. Ο τρόπος λειτουργίας όμως των δήμων δεν άλλαξε. Κάθε παρέμβαση που δεν αλλάζει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους (από τον ορισμό αντιδημάρχων μέχρι την πολυνομία και τη γραφειοκρατία) απλά να μειώνει τη δυναμική των δήμων.

chldimos

Θα εκμηδενίσει τις συντάξεις η «επαναγορά»;

filologos10

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Πανικό προκάλεσε στα ασφαλιστικά ταμεία ο συνδυασμός των ειδήσεων αφενός ότι η κυβέρνηση Σαμαρά θα προβεί σε επαναγορά ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών στο 35% της ονομαστικής αξίας τους και αφετέρου ότι το ΔΝΤ αρνήθηκε να δώσει το τμήμα της δόσης προς την Ελλάδα που του αναλογεί αν προηγουμένως δεν εκτιμήσει μετά τις 13 Δεκεμβρίου πώς πήγε η επαναγορά των ελληνικών ομολόγων. Ο πανικός οφείλεται στο ότι ενδέχεται η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ να δώσει εντολή στις διορισμένες διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων να προσέλθουν και να δώσουν τα ομόλογα που κατέχουν χάνοντας το… 65% της αξίας τους!!! Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πραγματικό όλεθρο για τα ασφαλιστικά ταμεία και τη δυνατότητά τους να δίνουν συντάξεις που να διασφαλίζουν υποτυπωδώς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των συνταξιούχων.
Η κυβέρνηση έχει ήδη λεηλατήσει με το «κούρεμα» το 53% της αξίας των ομολόγων που κατείχαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν τα ξαναληστέψει εκ νέου με την «επαναγορά», δεν θα τους μείνει τίποτα σχεδόν για να δίνουν συντάξεις.
Η υπόθεση δεν είναι καθόλου αστεία και δεν προσφέρεται για δημαγωγία. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, υποθέτοντας ότι ένα ασφαλιστικό ταμείο είχε ένα ομόλογο αξίας 100 ευρώ. Με το «κούρεμα» του PSI η κυβέρνηση του έφαγε τα 53 ευρώ. Δεν του έδωσε όμως τουλάχιστον τα υπόλοιπα 47 ευρώ στο χέρι. Οχι. Του έδωσε 15 ευρώ σε διετή ομόλογα με την εγγύηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, τα οποία είναι όντως σίγουρα λεφτά. Τα μόνα σίγουρα, γιατί τα υπόλοιπα 32 που λείπουν του τα έδωσε υποχρεωτικά σε νέα ελληνικά ομόλογα ανύπαρκτης αξιοπιστίας και μάλιστα με μια «μικρή λεπτομέρεια»: Τα πρώτα από αυτά τα ομόλογα συνολικής αξίας 32 ευρώ λήγουν το 2023 και τα τελευταία το 2042!!!
Ζήσε δηλαδή Μάη μου να φας τριφύλλι. Τώρα έρχεται η κυβέρνηση και τι λέει; Να της δώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία τα ομόλογα ονομαστικής αξίας των 32 ευρώ έναντι… 11 ευρώ!
Με άλλα λόγια, από ένα ομόλογο αξίας 100 ευρώ πέρυσι τον Φεβρουάριο, να έχουν μείνει φέτος τον Δεκέμβριο στα χέρια των Ταμείων 15 συν 11 ίσον… 26 ευρώ!!! Θα τους έχει φάει δηλαδή η κυβέρνηση το… 74% της αξίας του ομολόγου! Πρόκειται αναμφίβολα για τη ληστεία του αιώνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα πρόκειται για απίστευτο οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα, αν δεν εξαιρεθούν τα ασφαλιστικά ταμεία από την υπαγωγή τους στην επαναγορά των ελληνικών ομολόγων.
Το ίδιο βεβαίως θα συμβεί και με τα ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια και λοιποί δημόσιοι οργανισμοί, αλλά και οι ελληνικές τράπεζες. Το αδίστακτο της ληστείας έγκειται στο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία (τα νοσοκομεία, τα ΑΕΙ) είναι από τον νόμο υποχρεωμένα να έχουν όλα τους τα αποθεματικά κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία τα διαχειρίζεται όπως θέλει αυτή και τους τα κάνει διαρκώς ομόλογα, τα οποία λεηλατούνται ασταμάτητα. Δεν έχουν δηλαδή το δικαίωμα ούτε καν τυπικά οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων να καταθέσουν τα λεφτά τους σε μια τράπεζα, να τα βγάλουν στο εξωτερικό, ή να τα προστατεύσουν κατά πώς νομίζουν.
Επαναλαμβάνεται δηλαδή η ίδια απάτη με το «κούρεμα». Οπως τότε είχε εντέχνως καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι με το «κούρεμα» ομολόγων αξίας 200 δισ. ευρώ θα χρωστούσε η χώρα μας 100 δισ. λιγότερα στους ξένους και τελικά διαπιστώσαμε ότι στην πραγματικότητα το «κούρεμα» χρεοκόπησε τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες, καταφέροντας παράλληλα καίρια πλήγματα στα νοσοκομεία μας, τα πανεπιστήμιά μας κ.λπ., έτσι θα ξαναγίνει και τώρα με την «επαναγορά».
Θα αποτελειώσει η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ τα ασφαλιστικά ταμεία και θα τα κάνει ανίκανα να δίνουν συντάξεις, θα ωθήσει εκ νέου σε κεφαλαιακή ανεπάρκεια τις ελληνικές τράπεζες και θα μας λένε πάλι σε λίγο ότι πρέπει να ξαναδανειστεί η χώρα για να γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και πάει λέγοντας. Ας ελπίσουμε ότι η κυβέρνηση θα θελήσει να μην προχωρήσει σε μια τόσο εχθρική στάση εναντίον των Ελλήνων συνταξιούχων, αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι φοβόμαστε τα χειρότερα.

0.0000000.000000

 

Ο εκβιασμός δεν είναι πατριωτισμός...

filologos10

Σταύρος Χριστακόπουλος
Αυτό το ρημάδι το «πατριωτικό καθήκον», το οποίο ανέσυρε χθες ο Γιάννης Στουρνάρας για να δικαιολογήσει τον εκβιασμό προς τα ασφαλιστικά ταμεία και όλους τους υπόλοιπους κατόχους ομολόγων στο εσωτερικό, δεν είναι δικό του εφεύρημα.
Από τον Γ.Α. Παπανδρέου, την εποχή που μας έσερνε στην άβυσσο των μνημονίων, μέχρι την υπό τον Σαμαρά συγκυβέρνηση των τριών, με κορώνες περί πατριωτισμού δικαιολογούν όλα τα εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας οι ολίγιστες ηγεσίες της.
Μόνο που το έργο, το οποίο αναγγέλλει ο Στουρνάρας, το έχουμε ξαναδεί: με το PSI επί Παπαδήμου, που άφησε πίσω του συντρίμμια. Όχι μόνο στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία είδαν διά της βίας να κουρεύονται τα αποθεματικά τους, αλλά και στους ταλαίπωρους μεμονωμένους αποταμιευτές, εκ των οποίων κάποιοι πριν από λίγες μέρες «στόλιζαν» με γιαούρτια και μουσταλευριές το πορτρέτο του προέδρου της Ν.Δ. στα γραφεία της στη Συγγρού.
Όποιος έχει τη στοιχειώδη μνήμη βεβαίως μπορεί να θυμηθεί μερικές… λεπτομέρειες. Και να θέσει μερικά απλά ερωτήματα:
● Το κούρεμα, μέσω PSI, των ομολόγων που κατείχαν οι τράπεζες δεν έφερε την ανάγκη της ανακεφαλαίωσής τους;
● Αυτή η ανακεφαλαίωση δεν έφερε την ανάγκη της «δόσης – μαμούθ», για την οποία μας πιλατεύουν τώρα οι «εταίροι»;
● Αυτή η δόση – δηλαδή η «διαπραγμάτευση» που υποτίθεται πως γίνεται στο όνομά της – δεν έφερε μέχρι τώρα ένα επιπλέον μνημόνιο, ένα θηριώδες μεσοπρόθεσμο, τη θεσμική κατεδάφιση της Βουλής με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, τις ρήτρες αυτόματης λήψης νέων μέτρων (πάλι με παράκαμψη της Βουλής) και τον δεσμευμένο από τους δανειστές ειδικό λογαριασμό, ο οποίος θα καταπίνει σαν μαύρη τρύπα κάθε ευρώ που κινείται ή παράγεται στην Ελλάδα;
● Γι’ αυτήν τη δόση δεν τίθεται τώρα ως προϋπόθεση το νέο αναγκαστικό κούρεμα των ήδη κουρεμένων ομολόγων;
● Ένας άθλιος φαύλος κύκλος δεν είναι όλη αυτή η φαρσοκωμωδία με τα αλλεπάλληλα κουρέματα, που το ένα προκαλεί το άλλο;
● Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος δεν είναι αυτοί που συγκυβερνούσαν στο πρώτο κούρεμα και συγκυβερνούν επίσης στο δεύτερο;
Μια ακόμη εσωτερική χρεοκοπία
Για να επιστρέψουμε όμως στον «πατριωτισμό» του Στουρνάρα και των προϊσταμένων του, οι οποίοι ακόμη μια φορά εφορμούν στα ασφαλιστικά ταμεία απειλώντας τα με διάλυση που θα αποτελέσει τη χαριστική βολή στις συντάξεις και τις παροχές υγείας προς τους ασφαλισμένους, καλό είναι να δούμε τι εννοεί όταν αποκαλεί «πατριωτικό καθήκον» την εντολή των δανειστών για νέο κούρεμα των ομολόγων.
Κατ’ αρχάς το νέο κούρεμα – το οποίο, όπως και το PSI του Βενιζέλου, δεν είναι τίποτε άλλο από μια ακόμη εσωτερική χρεοκοπία, αποτελεί προϋπόθεση για να εκταμιευθεί η… δόση, την οποία υποτίθεται ότι η κυβέρνηση «εξασφάλισε» στο Eurogroup στην αρχή της εβδομάδας και για την οποία υποτίθεται ότι πρέπει, εκτός από αυτήν, να πανηγυρίζουμε και εμείς. Συμπεριλαμβάνεται, προφανώς, και αυτό στα «πατριωτικά καθήκοντά» μας.
Στην πραγματικότητα τι λένε οι «εταίροι» μας στην κυβερνησάρα των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη; Να μειώσει το χρέος της – όχι φυσικά αυτό που κατέχουν οι «εταίροι», αλλά εκείνο που κατέχουν ιδιώτες. Το χρέος αυτό ανέρχεται σε 63 δισ. περίπου. Από αυτά, τα 24 περίπου τα κατέχουν οι τράπεζες (15 δισ.) και τα ασφαλιστικά ταμεία (8,5 δισ.). Τα υπόλοιπα περίπου 40 δισ. βρίσκονται σε χέρια εκτός Ελλάδος.
Υπέρ λαμόγιων
Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι πρόκειται για ομόλογα τα οποία έχουν προκύψει από το PSI και υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο, άρα είναι αδύνατον να κουρευτούν μονομερώς χωρίς νομικές συνέπειες. Εξ ου και προκύπτει η φόρμουλα της επαναγοράς τους με τη διαδικασία της δημόσιας προσφοράς, την οποία η ανακοίνωση του Eurogroup ορίζει γύρω στα 35 σεντς ανά 1 ευρώ ονομαστικής αξίας.
Κοινώς ζητείται κούρεμα κατά 65% στα ομόλογα των ιδιωτών κατόχων χρέους ώστε να εξοικονομηθούν τα 40 δισ. της μείωσης που ζητούσε η Λαγκάρντ από τη Μέρκελ. Από αυτά, τα 15 δισ. καλούνται να τα χάσουν τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία.
Μόνο που οι εκτός Ελλάδος ιδιώτες δεν μπορούν, όπως είπαμε, να υποχρεωθούν σε κούρεμα λόγω του αγγλικού δικαίου.
Οι μόνοι που ίσως έχουν κίνητρο να προσέλθουν στη διαδικασία αυτήν είναι ο διεθνής – ή μήπως και εγχώριος; – κερδοσκοπικός εσμός, ο οποίος αγόρασε τα ίδια ομόλογα στα 15 σεντς ανά ευρώ πριν από λίγο καιρό περιμένοντας με ακράδαντη βεβαιότητα το επόμενο κούρεμα για να κάνει… Πάσχα.
Και γιατί να μην προσέλθουν, αφού, αγοράζοντας μεταξύ 15 και 20 σεντς και πουλώντας στα 35, θα διπλασιάσουν τα λεφτάκια τους μέσα σε ελάχιστους μήνες; Με απλά λόγια, τα κορόιδα εντός Ελλάδος, θα χάσουν το 65% των αξιών που διακρατούν, ενώ οι κερδοσκόποι θα οικονομήσουν, όπως άλλωστε και στο PSI.
Ας υποθέσουμε όμως ότι πράγματι η κυβέρνηση καταφέρνει να επιτύχει πλήρως τον στόχο της και πράγματι κουρεύει το σύνολο των 63 δισ. ευρώ εξοικονομώντας κάπου 40 δισ. Τα 20 και πλέον δισ., που θα της στοιχίσει η όλη διαδικασία, πού θα τα βρει;
Αρχικά ο Σόιμπλε έκανε λόγο για έκδοση εντόκων γραμματίων – την ακριβότερη μορφή δανεισμού – και για δάνειο από το EFSF. Την εκδοχή των εντόκων γραμματίων διέψευσε χθες ο Στουρνάρας (όποιος θέλει μπορεί και να τον πιστέψει αγνοώντας τον… Σόιμπλε) λέγοντας ότι θα υπάρξει χρηματοδότηση από τον ΕFSF, πέραν της δανειακής δόσης των 43 και πλέον δισ. Πώς θα αποπληρωθεί το εν λόγω δάνειο; Με τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων.
Δηλαδή, για να κάνουμε τη σούμα: Η Ελλάδα, για να μειώσει το χρέος της κατά 20 περίπου δισ., μειώνει την περιουσία τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων, νομικών προσώπων και μικρών επενδυτών, χρυσοπληρώνει τα διεθνή λαμόγια και ξεπουλάει ό,τι έχει και δεν έχει για να χρηματοδοτήσει την εσωτερική χρεοκοπία και τους κερδοσκόπους. Στη συνέχεια θα ξαναδανειστεί για να ανακεφαλαιώσει τις τράπεζες για τα 10 δισ. που θα χάσουν από το νέο κούρεμα.
Χωρίς ντροπή
Και γιατί συμβαίνει όλη αυτή η απίστευτη γελοιότητα;
1. Για να ικανοποιηθεί η Λαγκάρντ, η οποία ζήτησε μείωση του χρέους εδώ και τώρα. Αυτή υποτίθεται πως ήταν η πίεση που άσκησε στη Γερμανία. Δεν είχε όμως κανένα πρόβλημα να δεχτεί όλη αυτή τη ματσαράγκα εις βάρος του ελληνικού πλούτου προκειμένου να συμβιβαστεί, να καταπιεί τις απειλές της και να κερδίσει χρόνο μέχρι τον επόμενο γύρο σύγκρουσης με τη Μέρκελ για το κουμάντο στην Ελλάδα και την ευρωζώνη.
2. Για να κερδίσει χρόνο η Μέρκελ, να αναβάλει όσο μπορεί το κούρεμα των επίσημων δανείων προς την Ελλάδα και, αν αυτό είναι δυνατόν, να φτάσει μέχρι τις γερμανικές εκλογές χωρίς το ελληνικό αγκάθι στα πλευρά της.
Επίσης για να κερδίσει χρόνο μέχρι να σκάσει η ισπανική φούσκα, η οποία θα απελευθερώσει πολύ περισσότερους διαβόλους από τη χρηματοπιστωτική Κόλαση του ευρώ και θα αποτελέσει το μεγάλο πεδίο της μάχης για τη μοίρα του κοινού νομίσματος.
Η Ελλάδα, ως συνήθως, πληρώνει με το αίμα του λαού της τη μείωση του ρίσκου της ευρωζώνης και της Γερμανίας, αλλά και τα παιχνίδια τακτικής του ΔΝΤ. Λογικό, αφού οι ελληνικές ηγεσίες των τριών τελευταίων χρόνων είναι σταθερά πρόθυμες θα θυσιάσουν, έστω και διά της βίας, ως άλλη Ιφιγένεια, τον ελληνικό δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο για τη σωτηρία του ευρώ.
Το 2% της ευρωπαϊκής οικονομίας, με ασήμαντο ποσοστό επί του συνόλου των χρεών της ευρωζώνης, εκβιάζεται ακόμη μια φορά να υποστεί τα πάνδεινα για να σώσει μια παρτίδα που δεν είναι καν δική του.
Αυτόν τον εκβιασμό η σημερινή συγκυβέρνηση τον αποκαλεί «πατριωτισμό». Χωρίς ίχνος ντροπής…

Ο Ισοβίτης του Αρκά. Ολόκληρη η σειρά (full movie).

 

Ο Ισοβίτης είναι ένας αδικημένος, από δικαστική πλάνη, διανοούμενος. Ευαίσθητος και αλτρουιστής, δείχνεται πρόθυμος να βοηθήσει κάθε δυστυχισμένο, έστω κι αν δεν μπορεί, ή νοιάζεται για τις εκλογές, έστω κι αν δεν ψηφίζει. Δίπλα του ο Μοντεχρήστος - ένας αρουραίος με νονό τον Αλέξανδρο Δουμά και μοναδική «κομητεία» τη φυλακή - διαθέτει αξιοζήλευτη αμεριμνησία και όλο το σκωπτικό πνεύμα του δημιουργού του.

Όταν, για παράδειγμα, ο Ισοβίτης αρχίζει να φιλοσοφεί περί συνθηκών της φυλακής και καταλήγει:
«Όπου και να είσαι το ίδιο είναι! Παντού υπάρχει καταπίεση, εκμετάλλευση και αδικία», ο γεννημένος εκεί μέσα αρουραίος συμπεραίνει: «Ξέρεις, Ισοβίτη...
Για μένα η φυλακή είναι ένας ολόκληρος κόσμος, ενώ για σένα ολόκληρος ο κόσμος είναι μια φυλακή!».

Το χιούμορ του Αρκά μπορεί να κλίνει πότε υπέρ και πότε κατά των διανοουμένων, δεν είναι όμως ένα διανοουμενίοτικο χιούμορ. Μέσα από το δίπολο αγαθού και σαρκαστή νου, το χιούμορ του Αρκά λειτουργεί αντιπαραθέτοντας τον κόσμο των οραμάτων στον κόσμο των συμβάσεων κι αναδεικνύει το χάσμα ανάμεσα στην προσδοκία και την εκπλήρωση, στις υψηλές επιδιώξεις και τις εμπράγματες τροπές τους.
Όλα, κατόπιν, γίνονται ευκαιρίες χλευασμού· όχι γιατί λείπει το σθένος, μα γιατί περισσεύει η επίγνωση. Επίγνωση του ότι η ναρκοθέτηση της εκπλήρωσης ενέχεται στην ίδια τη θεμελίωση της προσδοκίας.

Με άλλα λόγια, ο Μοντεχρήστος δεν είναι η παρηγοριά και, μαζί, το βάσανο του Ισοβίτη.

Είναι κυρίως ο ίδιος ο Ισοβίτης, που βγαίνει κατά κάποιο τρόπο από τον εαυτό του για να εκτιμήσει «απ' έξω» το δράμα του.
Έτσι τα «στριπς» του Ισοβίτη αποτελούν την πιο πυκνή εκδοχή του χιούμορ του Αρκά, όπως και την αφετηρία κάθε φιλοσοφημένης αντίθεσης στη σοβαροφάνεια. Αποτελούν, δηλαδή, εκδήλωση του πιο «αρκαϊκού» χιούμορ.

Πηγή: Ο Ισοβίτης του Αρκά. Ολόκληρη η σειρά (full movie) - RAMNOUSIA

Έλληνας βλάκας με 7 γράμματα...

 

Εκτός τόπου και χρόνου, όπως ακριβώς δηλαδή μας έχει συνηθίσει, εμφανίστηκε χτες ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Αντώνης Gottfrid Σάμαρσον, κατά τη διάρκεια του διαγγέλματος προς τον ελληνικό λαό σχετικά με τις αποφάσεις του eurogroup.
Σε μια παράσταση που ευτυχώς δεν κράτησε πολύ, ο Σάμαρσον, άρτι αφιχθείς από τον πλανήτη Σείριο που ζει τους τελευταίους μήνες, αναφέρθηκε στον προσωπικό του θρίαμβο στις διαπραγματεύσεις του με τους εραστές, συγνώμη δανειστές μας και επανεπιβιβάσθηκε στο διαστημόπλοιο του.
Ας δούμε τις σημαντικότερες δηλώσεις του:
"Κλείσαμε μια περίοδο αναξιοπιστίας". Συγχαρητήρια, όταν συμπληρωθεί χρόνος να κάνετε και επέτειο.
"Καταφέραμε να διασφαλίσουμε την παραμονή μας στο ευρώ" Νόμισα αυτός ο κίνδυνος αποσοβήθηκε με τη μη εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ
"Η συμφωνία που επιτεύχθηκε χθες εξασφαλίζει χρηματοδότηση". Ότι εξασφαλίζει, εξασφαλίζει. Απλά δεν είναι για μας
"Από αυτά 7 δισ. θα πάνε άμεσα στην οικονομία με πληρωμές για το έλλειμμα" 3.5 δις θα πάνε Αντωνάκη και το 70-80% σε πληρωμές ξένων εταιριών. Γιατί δε διάβασες σήμερα;
"Επιβραβεύονται οι θυσίες του ελληνικού λαού". Ε όχι και θυσίες, επειδή 1 στους 3 είναι άνεργος, 3000 Έλληνες έχουν αυτοκτονήσει και το 50% ζει στο όριο της φτώχειας; Υπερβολικό σε βρίσκω. Και για πες, με τι επιβραβευτήκαμε; Α ναι, αξιοπιστία ότι θα τους πληρώσουμε.
"Το πετύχαμε όλοι μαζί. Όλοι οι Έλληνες και τα κόμματα που στήριξαν την κυβέρνηση" Γαμώτο, τέτοια μεγάλη επιτυχία και να μην είμαι μέρος της..
"Τη διαπραγμάτευση την κάνεις και την κερδίζεις". Εγώ ναι. Εσύ δεν την κάνεις καθόλου, οπότε δεν μπορεί να σου πει κανείς τίποτα.
"Δεν την μπερδεύεις με τα εσωκομματικά σου παιχνίδια" Ααα.. εκεί θα σου δώσω δίκιο. Εσείς εσωκομματικά παιχνίδια δεν παίζετε. Όποιος διαφωνεί, τον διαγράφετε και τελειώνει το θέμα εκεί. Σοβαροί άνθρωποι είμαστε.
"Πετύχαμε την επιμήκυνση, μειώσαμε τα επιτόκια, ωστόσο έχουμε ακόμα να κάνουμε πολλά". Ναι κάτι άκουσα πως θα πάρετε νέα μέτρα, αλλά ξέρεις εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Αφού είπες ότι εκείνα, ήταν τα τελευταία μέτρα. Μετά πήρατε κι άλλα βέβαια, γιατί σας πίεσαν, μετά είπες πάλι ότι η ελληνική οικονομία δεν αντέχει άλλες περικοπές, μετά ξαναπήρατε μέτρα, αλλά εντάξει. Είναι αυτό με την αναξιοπιστία που άλλαξε τώρα και σου έχω εμπιστοσύνη.
"Όλοι οι Έλληνες έχουν καλό να δουν από την χθεσινή επιτυχία". Εγώ θα δω από την αρχή τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών πάντως, ένεκα Hobbit
"Το κίνημα των μεταρρυθμίσεων τώρα δυναμώνει". Τώρα τώρα, ή γενικά αυτή την περίοδο; Γιατί έχω απλώσει μπουγάδα.
"Για μια Ελλάδα σύγχρονη". Πιο σύγχρονη από τα 50 Mbps του ΟΤΕ; Δε νομίζω."Δεν είναι εύκολο αλλά μαζί θα τα καταφέρουμε. Εμείς οι Έλληνες, είμαστε φτιαγμένοι για τα δύσκολα". Αυτές τις μαλακίες λες και το εκμεταλλεύονται.

Πηγή: Έλληνας βλάκας με 7 γράμματα - RAMNOUSIA

Οι Αλαβάνοι της Αργεντινής παρέα με τους τοκογλύφους προσπαθουν να ανακόψουν την πορεία στην Ελευθερία...

olympiada

Όπως θα διαβάσετε, οι τοκογλύφοι κατάσχουν ακόμα και πλοία, λόγω του ελεεινού μνημονίου του εκεί Παπανδρέου. Όταν τα γράφαμε εμείς, είμασταν συνωμοσιολόγοι…
Η ηρωίδα πρόεδρος φέρνει για ψήφιση στην βουλή τον εκεί “βασικό μέτοχο” για τα ΜΜ”Ε”. Δείτε τι ακολουθεί από τους ντόπιους Αλαβάνους.
Ο αγώνας της Αργεντινής είναι αγώνας παγκόσμιας ελευθερίας. Πρέπει να πετύχει, γιατί είναι μονόδρομος. Και για το μέλλον της Ελλάδας.
Γράφει ο Κώστας Σ.
Καλησπερα,
σου στελνω ενα αρθρο που γραφτηκε εδω με αφορμη την αποφαση του αμερικανου δικαστη γκριεσα η οποια καλει την αργεντινη να πληρωση τα κερδοσκοπικα κεφαλαια(ορνια) στο 100% της αρχικης τιμης των μετοχων(τις οποιες αυτοι αγορασαν υποτιμημενες)με επιπλεον τους τοκους.
Εαν αυτη η αποφαση επικυρωθει σε ανωτερο σταδιο και εφαρμοστη τοτε θα ισχυση και για
τους πιστωτες που αποδεχτηκαν τη συμφωνια της ανταλλαγης με την αναλογη εκπτωση,πραγμα που σημαινει οτι η χωρα θα υποχρεωθη να πληρωση το συνολο του χρεους εξ αιτιας του οποιου χρεωκοπησε το 2001 με τους τοκους και με πιθανη συνεπεια μια νεα χρεωκοπια.
Ο πρωτος που εσπευσε να εφαρμοση την αποφαση γκριεσα μετα απο απαιτηση των “ορνιων”, ηταν ο γκανεζος δικαστης που επεβαλε εμπαργκο στην αργεντινη φρεγατα