από τον/την arch
Η Ελλάδα χρειάζεται διαγραφή, όχι επαναγορά χρέους, είναι ο τίτλος editorial του Bloomberg. Σύμφωνα με το κείμενο, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας στις 31 Οκτωβρίου πήρε ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο για να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, τη στιγμή που οι άλλοι ηγέτες της ευρωζώνης φαίνεται να αναγνωρίζουν ότι η χώρα χρειάζεται περισσότερο χρόνο και περισσότερη ανακούφιση των υποχρεώσεων χρέους της για να επιβιώσει.
«Αυτό είναι πρόοδος. Χαμηλότερα επιτόκια για την Ελλάδα και βοήθεια με την επαναγορά χρέους, είναι μεταξύ των ιδεών που συζητιούνται. Οποιαδήποτε κίνηση από τη Γερμανία να εργαστεί με την Ελλάδα είναι ευπρόσδεκτη, ακόμη κι αν τα πράγματα είναι εκεί όπου έπρεπε να είναι πριν από δύο χρόνια».
Τονίζει ακόμη ότι οι συζητήσεις, συνομιλίες, συναντήσεις την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να διασφαλίσουν την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ για την Ελλάδα. Ωστόσο, η επαναγορά χρέους για την Ελλάδα δεν θα αναστρέψει το πτωτικό οικονομικό και πολιτικό σπιράλ της χώρας. Ούτε τα μέτρα των 13,5 δισ. ευρώ που παραδέχθηκε πριν από λίγες ημέρες ο Αντώνης Σαμαράς (θα βοηθήσουν), με τον κίνδυνο κατάρρευσης της κυβέρνησης συμμαχίας.
«Γιατί αυτός ο πεσιμισμός; Διότι τα περισσότερα από τα μέτρα (9 δισ. ευρώ) θα τεθούν σε ισχύ τον επόμενο χρόνο, πράγμα που σημαίνει ότι είναι εγγυημένη περαιτέρω ύφεση».
Το Bloomberg στο editorial του επισημαίνει ότι η επαναγορά χρέους είναι ελκυστική ιδέα, εν μέρει διότι επιτρέπει στη Γερμανία να συμφωνήσει σε ένα μέτρο μείωσης του χρέους για την Ελλάδα χωρίς να χρειαστεί να περάσει τις κόκκινες γραμμές της για διαγραφή του χρέους που η χώρα χρωστά στη γερμανική κυβέρνηση ή στην ΕΚΤ.
Με την επαναγορά χρέους, ο ESM πιθανώς θα δανείσει λεφτά στην Ελλάδα για να αγοράσει τα ομόλογά της από τους επενδυτές στις τρέχουσες τιμές της αγοράς. Για παράδειγμα, το ελληνικό 10ετές ομόλογο διαπραγματεύεται κοντά στα 32 σεντς του δολαρίου, οπότε θεωρητικά η Ελλάδα θα μπορεί να αποσύρει 3 δολάρια χρέους για κάθε ένα που αγοράζε.
Εδώ είναι το πρόβλημα ωστόσο. Οι επαναγορές χρέους έχουν ανάποδες επιδράσεις. Όπως επισημαίνουν οι καθηγητές Jeremy Bolow και Kenneth Rogoff, στη διάρκεια της κρίσης στη Λατινική Αμερική στη δεκαετία του ’80, οι επαναγορές έχουν την τάση να οδηγούν υψηλότερα τις τιμές για τα εναπομείναντα ομόλογα, με αποτέλεσμα η αξία της αγοράς ενός κρατικού ομολόγου να μεταλλάσσεται ελάχιστα.
Επιπρόσθετα, μια επαναγορά μπορεί να ανταποκριθεί στο σχεδόν 40% του χρέους των 340 δισ. ευρώ της Ελλάδας που διακρατείται από ιδιώτες. Σύμφωνα με τη Eurobank, η αγορά χρέους 30 δισ. ευρώ θα μείωνε το επίπεδο χρέους κατά 12%, αφήνοντας το συνολικό ποσοστό πολύ υψηλότερα από το 120% του ΑΕΠ που είναι ο στόχος.
Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι μια διαγραφή του ελληνικού κρατικού χρέους που κατέχει ο επίσημος τομέας, όπως πρότεινε προσφάτως η διευθύντρια του ΔΝΤ, Christine Lagarde. Οι επίσημοι πιστωτές κατέχουν το 60% του ελληνικού κρατικού χρέους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου