Συνοικία το Ψέμα... του Πιτσιρίκου.

 

Με αφορμή μια λαμπερή φωτογραφία από την Αθήνα της δεκαετίας του ’60 που κυκλοφόρησε στα social media, γράφτηκαν απίστευτες ανοησίες για εκείνη την «όμορφη Ελλάδα» που χάθηκε.
Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 δεν είναι φωτογραφίες, ούτε ταινίες με πλούσια αγόρια που ερωτεύονται όμορφα φτωχά κορίτσια.
Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 είναι φτώχεια, μετανάστευση, εξορία και φυλακή.
Πολλοί σύγχρονοι Έλληνες έχουν την εντύπωση πως τη δεκαετία του ’60 όλα ήταν ιδανικά στη χώρα μας. Δεν ήταν.
Μεγάλο ρόλο σε αυτό έχει παίξει η συνεχής προβολή των ελληνικών ταινιών εκείνης της εποχής. Στην πλειοψηφία τους άθλιες.
Δεν είναι κακό να νοσταλγείς, ούτε να επιθυμείς κάτι που δεν έζησες.
Είναι, όμως, πολύ κακό να νοσταλγείς κάτι που όχι μόνο δεν έζησες αλλά δεν υπήρξε ποτέ.
Η ταινία «Συνοικία το Όνειρο», γυρισμένη στις αρχές της δεκαετίας του ’60 σε πραγματικούς χώρους -στον Ασύρματο, στα Πετράλωνα- αντιμετώπισε προβλήματα με τη λογοκρισία και παίχτηκε πετσοκομμένη. Κι έτσι, όμως, συνάντησε προβλήματα στην προβολή της.
Το «λάθος» του Αλέκου Αλεξανδράκη και των συντελεστών της ταινίας -σύμφωνα με την τότε κυβέρνηση- ήταν ότι έδειχναν φτωχούς και πεινασμένους. Αυτό έβλαπτε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Οι φτωχοί τη δεκαετία του ’60 έπρεπε να είναι χαριτωμένοι και βαμμένοι άψογα σαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη, και να χορεύουν κι ένα συρτάκι.
Στην «Συνοικία το Όνειρο» υπάρχει μια αυτοκτονία. Η αυτοκτονία ενός φτωχού. Ενός εξαθλιωμένου. Σας θυμίζει κάτι;
Η «Συνοικία το Όνειρο» ήταν μια ρεαλιστική ταινία και, ως τέτοια, δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Έλληνες.
Η «Συνοικία το Όνειρο» είχε να κάνει με την αλήθεια. Οπότε, οι Έλληνες προτίμησαν την «Συνοικία το ψέμα».
Το ίδιο κάνουν και σήμερα.

Πιτσιρίκος
Πηγή: Συνοικία το Ψέμα. του Πιτσιρίκου - RAMNOUSIA