ΨΟΦΟΣ!

 

Θα το παλέψω να είμαι συγκρατημένος και να μη βρίζω. Όπως σας έχω πει, ακούω διάφορα τοπικά ραδιόφωνα από το διαδίκτυο, γιατί αυτά που μπορεί να μάθει κάποιος από τέτοιους σταθμούς, δύσκολα έως καθόλου θα τα ακούσει ακόμη και στο πλέον «ανεξάρτητο» ραδιόφωνο του κέντρου που σιτίζεται από διαφημίσεις τραπεζών.

Αυτά που θα διαβάσετε, τα άκουσα σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό Studio 7 της Καβάλας. Ούτε εγώ πίστευα αυτά που άκουγα από το στόμα του πολίτη που βρισκόταν στο studio, ούτε οι δημοσιογράφοι. Όλα όμως ήταν αλήθεια. Κάθε λέξη του. Το επιβεβαίωσαν ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Καβάλας όπως και εκπρόσωπος τράπεζας, οι οποίοι κλήθηκαν να παρέμβουν στην εκπομπή.

Ο εν λόγω πολίτης που και όνομα έχει και επίθετο διαθέτει, έκλεισε το κατάστημά του πριν από δύο χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης. Από τότε είναι άνεργος, όπως και η σύζυγός του. Έχουν τρία παιδιά. Συντηρούνται με τη βοήθεια συγγενών και προγραμμάτων. Ο πολίτης αυτός, λοιπόν, είχε χρέος στην Εφορία που ανερχόταν στα 300 ευρώ (όχι χιλιάδες, απλά τριακόσια ευρώ) και κάτι ψιλά – συγχωρέστε με που δε συγκράτησα το ακριβές ποσό των ψιλών, διότι ανέβασα και μια κάποια πίεση.

Στην τράπεζα υπήρχε ένας λογαριασμός της τάξης των 129 ευρώ και 30 λεπτών. Στο συγκεκριμένο λογαριασμό, ο εν λόγω πολίτης – ας τον λέμε Κώστα – ήταν συνδικαιούχος μαζί με δύο συγγενικά του πρόσωπα εκ των οποίων το ένα νομίζω είναι ο πατέρας του. Πλην των άλλων κακών, ο Κώστας είναι καρδιοπαθής. Εμφραγματίας που ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή και παρακολουθείται στη Θεσσαλονίκη όπου κάνει τις εξετάσεις του σε νοσοκομείο.

Ήρθε η ώρα του καρδιολογικού του ελέγχου, λοιπόν, και χτες πήγε να βγάλει αυτόν τον θησαυρό των 129 ευρώ από την τράπεζα για να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη. Ο λογαριασμός όμως ήταν άδειος! Τα είχε πάρει η Εφορία για το χρέος των 300 ευρώ και κάτι ψιλών! Ο άνθρωπος βέβαια θα μπορούσε να μείνει στον τόπο αν ήταν λίγο νευρικός, αλλά ευτυχώς το πάλεψε. Με τα πολλά, η τράπεζα τού ζήτησε συγγνώμη ΜΟΝΟ για το γεγονός ότι έδωσε όλο το ποσό στην Εφορία και όχι μόνο το 1/3, καθώς όπως προείπαμε υπήρχαν άλλοι 2 συνδικαιούχοι.

Εδώ βέβαια γεννιέται το πρώτο ερώτημα. Σύμφωνα με όσα γνωρίζαμε, δεν πραγματοποιούνται κατασχέσεις καταθέσεων κάτω από 1000 ευρώ. Αποδεικνύεται μύθος. Ψέμα. Απάτη. Μούφα. Πώς να το πω; Όπως δήλωσε εκπρόσωπος εργαζομένων σε τράπεζα, μόνο στην Καβάλα και μόνο σε ένα υποκατάστημα τράπεζας έχουν γίνει ήδη 600 κατασχέσεις καταθέσεων κάποιοι από τους οποίους είχαν μόνο 30 ευρώ ενώ έγινε κατάσχεση και επί λογαριασμού που είχε μέσα 26 ευρώ!

Βέβαια, κάποιο μνημονιακό τσογλάνι θα πει ότι αυτό ισχύει για λογαριασμούς μισθοδοσίας ή συνταξιοδοτικούς. Και πού ξέρεις ρε τσόγλανε ότι ο πατέρας του ανθρώπου δεν πήρε τη σύνταξή του και έβαλε μέρος του ποσού στον κοινό λογαριασμό για να μπορέσει ο γιος του να πάει για τις εξετάσεις του; Έχουν τα ευρώ ταμπέλα, ρε τσόγλανε; Φωνάζουν «εγώ είμαι από σύνταξη μη με πειράζεις»; Ηλίθιο μνημονιακό σκουλίκι, όλο μαλακίες ρωτάς.

Δεύτερο ερώτημα, γιατί η τράπεζα δεν ενημέρωσε τον πελάτη της ότι υπήρχε αίτημα κατάσχεσης επί του λογαριασμού; Η επίσημη απάντηση ήταν ότι, από τη στιγμή που δέχεται η τράπεζα εντολή να παραδώσει τα χρήματα, είναι υποχρεωμένη να το κάνει ώστε να μην αντιμετωπίσει ποινική ευθύνη ο υπάλληλος. Πα – πα – ριές! Όπως – ύστερα από πίεση – αποκάλυψε ο εκπρόσωπος της τράπεζας, ο πελάτης δεν ενημερώνεται για να μην προλάβει να πάρει τα χρήματά του! Ακούστε Μαφία! Ληστεία κανονική. Συμμορία!

Για τον ίδιο λόγο, όπως ειπώθηκε, δεν ενημερώνει και η Εφορία τον πολίτη ότι θα γίνει κατάσχεση επί του λογαριασμού. Για να μην προλάβει ο πολίτης να πάρει τα λεφτά και πάει να κάνει τις εξετάσεις του. Να ψοφήσει ο πολίτης. Για 129 ευρώ. Ψόφος σε όλους σας ρε καριόληδες. Μόνο μίσος ρε ξεφτίλες, τίποτε άλλο.

Κι απορείς, πώς γίνεται να υπάρχει δικαστική απόφαση κατάσχεσης λογαριασμού χωρίς να κοινοποιηθεί στον ιδιοκτήτη του λογαριασμού; Λύθηκε κι αυτό όμως! Πρόκειται, λέει για διοικητική απόφαση και ως τέτοια, μπλα, μπλα, μπλα τα εξηγούσε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, αλλά ήδη τα είχα χαμένα και δεν έβγαζα άκρη.

Και πάνω σε όλη αυτή την τούρτα από σκατά, βγαίνει στο τηλέφωνο και τοπικός βουλευτής της ΝΔ, να πει ειρωνικότατα ότι «όσοι χρωστούν στην Εφορία δεν είναι νοικοκύρηδες»! Άμα γουστάρει η Νέα Δημοκρατία ας ρωτήσει να μάθει ποιος ήταν ο βουλευτής. Αλλά τι να ρωτήσει; Αν το κάνει, θα είναι σίγουρα για να τον αναβαθμίσει σε εκπρόσωπο Τύπου της ή να τον κάνει υπουργό. Γι’ αυτό δε γράφω το όνομά του. Για να μη γίνει μάγκας στην κομματική συμμορία του και πάρει προαγωγή.

Ζούμε σφαγή. Κανονική. Πάνε, λέει, οι γέροι την παραμονή που πληρώνονται οι συντάξεις και την πέφτουν έξω από τις τράπεζες στις 12 τη νύχτα και τραβάνε τα λεφτά της σύνταξης επειδή φοβούνται ότι κάποιος θα τους τα πάρει. Δε φοβούνται έξω από την τράπεζα. Φοβούνται την τράπεζα από μέσα! Αλλάξαμε φόβους. Δε φοβούνται μήπως τους κλέψει τα λεφτά κάνας κλέφτης στις 12 το βράδυ, αλλά μήπως τους τα κλέψει κάποιος κουστουμάτος με το φως της μέρας.

Φυσικά με το που ακούστηκε η ιστορία του Κώστα και κυρίως επαληθεύτηκε από ΟΛΟΥΣ τους αρμόδιους και εμπλεκόμενους στη λεηλασία, έσπασαν τα τηλέφωνα από πολίτες που έλεγαν τη δική τους ιστορία. Η άλλη, αγρότισσα, έκλαιγε επειδή είχε 400 ευρώ στην ΑΤΕ και έβαλε χέρι ο ΕΛΓΑ για κάτι αναδρομικά, αφήνοντάς της 25 ευρώ. Χωρίς να ειδοποιηθεί από κανέναν και αυτή. Καταγγελίες επώνυμες. Απεγνωσμένες. Τραγωδίες που δε θα τις δείξει ποτέ κανένα γαμωκάναλο και το ΕΣΡ απαγορεύει να μεταδοθούν.

Αυτό ζούμε, ΑΝ αυτό θεωρείται ζωή. Όλα αυτά τα έμαθα σήμερα, μέσα σε μόλις 2 ώρες και αφορούν μόνο ένα νομό. Φαντάζομαι ότι τα ίδια γίνονται σε όλη τη χώρα. Αδειάζουν λογαριασμοί. Ποιοι κλέφτες με καλάσνικοφ και μαλακίες; Το Κράτος τα κλέβει. Κι ύστερα κλαίγονται οι τράπεζες ότι αποσύρουν οι καταθέτες τα λεφτά τους. Καλά ρε, για μαλάκες ψάχνετε; Αφού είναι ανυπεράσπιστος ο πολίτης. Έχουν κάνει οι τράπεζες συνεταιρισμό με το Κράτος και αρπάζουν το τελευταίο 20ευρω του φτωχού, πόσο ηλίθιος είναι να εμπιστευτεί την τράπεζα ή το Κράτος;

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, μας πετάνε ένα «ισόβια ο Παπαγεωργόπουλος» σαν τροφή σε καθυστερημένους τηλεμαλάκες. Ρε έβγαλε ένα σκασμό λεφτά ο φτερωτός και σε 6-7 χρόνια το πολύ θα είναι έξω. Ποιος ελεύθερος εργαζόμενος βγάζει 51 εκατομμύρια ευρώ σε 6 χρόνια; Βάλτε κι εμάς φυλακή για 6 χρόνια κι ύστερα δώστε μας 51 εκατομμύρια. Μια χαρά είναι. Άντε ρε σιχαμένοι. Κύκλωμα. Τοκογλύφοι. Κλέφτες. Απατεώνες. Ψόφος ρε. Μόνο ψόφος!
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

Πηγή: ΨΟΦΟΣ! - RAMNOUSIA

Ουδέν νεώτερον από το μέτωπο... αυτά...!!!

Δημιουργούν έρημο και την αποκαλούν ειρήνη…

filologos10

 

Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης

 

Δεν μας έφταναν τα βάσανά μας, έχουμε και όλους τους επίδοξους αντιμνημονιακούς να μας πρίζουν με το λάθος του ΔΝΤ. Μέχρι και ο κ. Στουρνάρας με τ’ όνομα, ξέρετε αυτόν που όλοι οι διαλεχτοί διανοούμενοι των σαλονιών μόδας νομίζουν ως μέγα οικονομολόγο, απαίτησε σχετική δήλωση από την ΕΕ. Τελικά είτε παίζει κανείς το γνωστό χαρτοπαίγνιο ο «παπάς», είτε μιλά για τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή, είναι το ίδιο πράγμα. Εδώ δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής, εκεί δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής, που πήγε ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής; Όποιος δεν θέλει να καταλάβει τι συμβαίνει και σε τι κατάσταση έχει οδηγηθεί η χώρα και η ελληνική κοινωνία, δεν έχει παρά να φλυαρεί περί δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή. Κατά τα άλλα μια από τα ίδια

Εδώ έφτασε το έτερον ήμισυ του κ. Στουρνάρα – για να μην παρεξηγηθώ, έτερον ήμισυ ως προς το απύθμενο βάθος της οικονομικής του μόρφωσης – ο λεγόμενος αντιμνημονιακός κ. Βαρουφάκης ανεφώνισε τρις: Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων, τώρα που το ΔΝΤ βρήκε το λάθος και μπήκε στον σωστό δρόμο! Κατά τ’ άλλα ο κ. Βαρουφάκης, με το γνωστό από την εποχή της πλατείας Συντάγματος πολύ ταιριαστό υποκοριστικό, μας διαβεβαιώνει ότι πάμε καλύτερα γιατί, λέει, ο προϋπολογισμός παρουσιάζει πρωτογενές ισοζύγιο και έτσι, λέει, το κράτος μαθαίνει να δαπανά εξ ιδίων πόρων χωρίς να δανείζεται. Βέβαια δανείζεται για να ξεχρεώνει τα παλιότερα χρέη του, αλλά αυτό δεν συνιστά πρόβλημα, αρκεί να πετυχαίνει ευνοϊκούς όρους δανεισμού. Τάδε έφη ο κ. Βαρουφάκης στον κ. Παπαδάκη και μας άφησε σύξιλους. Το μόνο που μένει είναι να πειστεί η «Ευρώπη» να λασκάρει τα δεσμά, για να πεθαίνουμε πιο λάσκα ρε παιδιά και να μας δανείζει με ευνοϊκότερους όρους. Τι καλύτερο;

Κατά τ’ άλλα έτσι και φύγουμε από το ευρώ, ουαί και αλλοίμονό μας. Μέχρι και το γαϊδούρι του Χότζα θα ψοφήσει σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιατί του στερούν το υπέρτατο δικαίωμα να ψοφολογήσει με το ευρώ και το κουφάρι του να γίνει λεία για τα μεγάλα αρπακτικά της ευρωζώνης! Αιδώς Αργείοι! Ούτε το γαϊδούρι του Χότζα δεν σέβεται το γνωστό λόμπι της δραχμής. Και μετά σου το παίζουν φιλόζωοι. Άμα φύγει η Ελλάδα από το ευρώ και σωθεί, ποιος σταματά μετά τα άλλα θύματα της ευρωζώνης από το να κάνουν το ίδιο; Κι αν όλοι αυτοί σωθούν, τότε πώς θα επιβιώσουν τα μεγάλα αρπακτικά της ευρωζώνης;

Έτσι με την αμέριστη βοήθεια των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, ο διάλογος του παραλόγου συνεχίζεται. Πρέπει πάσει θυσία να κυριαρχήσει ένας τεχνητός εφησυχασμός έτσι ώστε να νομίζει ο απλός κόσμος πώς ότι του συμβαίνει, ακόμη και το πλήθος των θανάτων από απόγνωση και εξαθλίωση είναι κάτι το παροδικό, όπως περίπου έχει καταντήσει και η ζωή του μέσου Έλληνα. Αφού έφτασαν στο σημείο οι επιτελείς του ΔΝΤ να αναγνωρίζουν το λάθος του δημοσιονομικού παρονομαστή, γιατί να μην πειστούν και οι αξιωματούχοι της Ένωσης να μας λυπηθούν;

Άλλωστε έχουμε τόσα φωτεινά μυαλά και τόσο υπέροχους άνδρες που μπορούν να πείσουν ακόμη και την κ. Μέρκελ να σταματήσει τα πείσματα. Εδώ μέχρι και ο μέχρι το 2010 προσωπικός σύμβουλος του κ. Παπανδρέου, Νίκος Κοτζιάς, μας εξηγεί: «Η νομισματική αυτονομία και δύναμη, συνδέεται με την ισχύ ενός κράτους, αλλά και με την πολιτική που αυτό ακολουθεί. Ευρώ έχει η Γερμανία, ευρώ έχει και η Ελλάδα. Άλλες οι επιπτώσεις στην πρώτη, άλλη στη δεύτερη. Η Αιτία; Η πολιτική και οικονομική ισχύς που διαθέτει η πρώτη, η αδυναμία και ο νεοραγιαδισμός που χαρακτηρίζουν τη δεύτερη. Συνολικά, τα νομίσματα έχουν σημαντικό ρόλο στην οικονομική ζωή μιας χώρας, αλλά δεν είναι αυτά που την καθορίζουν. Αντίθετα, αυτά ορίζονται και αξιοποιούνται ως εργαλείο από εκείνους που μπορούν να τα ορίζουν, να καθορίζουν την οικονομική και πολιτική εξουσία. Η αντιστροφή αυτής της σχέσης είναι λάθος».

Καταλάβατε τι λέει; Δεν φταίει για την κατάντια μας το ευρώ και η ευρωζώνη, ούτε το γεγονός ότι το κοινό νόμισμα υπηρετεί την ισχύ των μεγάλων οικονομιών, αλλά η αδυναμία και ο νεοραγιαδισμός της Ελλάδας που δεν την αφήνει να απολαύσει τα ευεργετήματα της ΟΝΕ. Και που οφείλεται η αδυναμία και ο νεοραγιαδισμός; Όχι βέβαια στις σχέσεις εξάρτησης και υποτέλειας που επιβάλλουν οι μεγάλοι διαμέσου του ευρώ και της ευρωζώνης προκειμένου να διατηρήσουν και να ενισχύσουν την ισχύ τους. Προς θεού! Μην τυχόν και σας περάσει από το μυαλό ότι η αδυναμία και ο ραγιαδισμός της Ελλάδας υπάρχει για να μπορεί η Γερμανία και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις να ασκούν παγκόσμια ηγεμονία και ευρωπαϊκή ισχύ. Όχι βέβαια. Η αδυναμία και ο νεοραγιαδισμός της Ελλάδας οφείλεται στο DNA του Έλληνα. Είναι αποκλειστικά ίδιον των ελληνικών κυβερνήσεων και δεν έχει σε τίποτε να κάνει με το καθεστώς προτεκτοράτου που επιδιώκουν συστηματικά να επιβάλουν οι μεγάλες δυνάμεις στην χώρα μας από την εποχή της βαυαροκρατίας. Οπότε αντί να τα βάζουμε με τα εργαλεία επικυριαρχίας των ισχυρών σε βάρος της χώρας και του λαού μας, όπως είναι το ευρώ και η ευρωζώνη, ας ασχοληθούμε με αυτοψυχανάλυση. Ας εκδιώξουμε τον νεοραγιαδισμό και ας κρατήσουμε το καθεστώς υποταγής στους αφέντες. Ζήτω! Αυτό θα πει προοδευτική αντιμνημονιακή λογική.

Την θέση για πιστή εφαρμογή του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής που συμφωνήθηκε πρόσφατα επανέλαβε ο επίτροπος Οικονομικών Όλι Ρεν, τονίζοντας πως δεν υπάρχει λόγος αναθεώρησής του. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες (22/2) με θέμα τις οικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις χώρες της ΕΕ, την περίοδο 2012-2014, ερωτηθείς για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, απέδωσε τη βαθύτερη από το αναμενόμενο ύφεση της οικονομίας και την υψηλή ανεργία στην πολιτική αβεβαιότητα που επικρατούσε στη χώρα καθώς και στα μειονεκτήματα εφαρμογής του προγράμματος, σχετικά με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Με άλλα λόγια, για την ύφεση φταίει η ίδια η Ελλάδα γιατί δεν δρομολόγησε νωρίτερα την γενική εκποίησή της.

Αυτή η κατάσταση, σύμφωνα με την επίτροπο οικονομίας, συνέβαλε στο αίσθημα φόβου για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και οδήγησε σε εκροή κεφαλαίων από τη χώρα. Πρόσθεσε πως η μείωση της ανάπτυξης στην ΕΕ είχε αρνητικές επιπτώσεις στις ελληνικές εξαγωγές. Στην εκτίμηση ότι τα σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να αναμένονται περί τα τέλη του 2013 καταγράφοντας οριακή ανάπτυξη το 2014, καταλήγει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις οικονομικές προβλέψεις της περιόδου 2012-2014 που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες. «Το κλειδί της εξόδου από την ελληνική κρίση συνεχίζει να το έχει η Ελλάδα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Επίτροπος Οικονομίας και πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση, η Βουλή, η διοίκηση και οι αρχές της χώρας πρέπει να εφαρμόσουν πλήρως το πρόγραμμα, όπως ακριβώς συμφωνήθηκε πριν από μερικούς μήνες.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που το λέει αυτό. Ο επίτροπος της ΕΕ για τις οικονομικές υποθέσεις μας φέρνει κάθε φορά που μιλά ή γράφει καλά νέα: «Από την περασμένη άνοιξη, η Ελλάδα έχει επιδείξει μια αξιοσημείωτη δέσμευση για τη σταθεροποίηση της οικονομίας της – τέτοια που είναι βέβαιο ότι θα αποφέρει διαρκή απόδοση. Η Ισπανία επιδιώκει, επίσης τώρα, ένα ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.» Πράγματι, «η ανάκαμψη της Ευρώπης στην πραγματική οικονομία έχει επικρατήσει και γίνεται αυτοτροφοδοτούμενη.» Επομένως, η στρατηγική της Επιτροπής φαίνεται να λειτουργεί. Ξέρετε πότε τα έγραφε αυτά ο Όλι Ρεν; Στους Financial Times στις 11/1/2011! Στις 11/12/2012 ο Όλι Ρεν ξανάγραψε στους Financial Times και επανέλαβε τα ίδια. Σχεδόν αυτολεξεί. Έτσι ή αλλιώς δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα από τα θύματα του ευρώ και της προσαρμογής που προωθεί.

Σε ερώτηση αν το ελληνικό πρόγραμμα χρειάζεται αναθεώρηση, ο Όλι Ρεν απάντησε ότι το ελληνικό πρόγραμμα έχει αναθεωρηθεί, βάσει των εξελίξεων, κυρίως σε ό,τι αφορά την ύφεση και υπενθύμισε ότι το χρονοδιάγραμμα για δημοσιονομική προσαρμογή επιμηκύνθηκε κατά δύο επιπλέον χρόνια. Σε ό,τι αφορά τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, ο επίτροπος Ρεν παρέπεμψε στην επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ. Στην επιστολή αυτή ο κ. Ρεν σημείωνε μεταξύ άλλων πως η συζήτηση για τους πολλαπλασιαστές «δεν βοηθά», επισημαίνοντας μάλιστα πως υπάρχει κίνδυνος «να διαβρώσει την εμπιστοσύνη που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε τα τελευταία χρόνια με πολλαπλές ολονύχτιες συζητήσεις».

Καταλάβατε τι λέει ο Όλι Ρεν; Αφού τα έχουμε συμφωνήσει μεταξύ μας σε ολονύχτιες συζητήσεις, τι θέλετε και ανοίγετε ζητήματα με λάθος δημοσιονομικούς παρανομαστές; Το πρόβλημά του Όλι Ρεν δεν είναι οι λάθος εκτιμήσεις και προβλέψεις, αλλά η συζήτηση γύρω από αυτές. «Δεν βοηθά», σου λέει ο Επίτροπος και αντιπρόεδρος της Κομισιόν, να αμφισβητείται το ιερατείο και έτσι που το πάτε όλοι εσείς οι εξυπνάκηδες που μιλάτε για λάθη, θα ξυπνήσουν τα βόδια στην Ελλάδα και αλλού που νομίζουν ότι είναι ακόμη πολίτες και θα χάσουν την εμπιστοσύνη που τους έχουμε ενσταλάξει στους μακελάρηδες των χωρών τους.

Και δεν έχει άδικο. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς γύρω του την μαζική εξόντωση που συντελείται πρώτα στην Ελλάδα και έπειτα σ’ ολόκληρη την ευρωένωση για να φρίξει. Μάλιστα, έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις το γενικό ξεπούλημα της χώρας που δεν είναι εύκολο πια κανείς να αντιληφθεί το μέγεθος της εθνικής μειοδοσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι απαντώντας ο φερόμενος ως υπουργός οικονομικών κ. Στουρνάρας σε επερώτηση του κ. Τσίπρα στην «ώρα του πρωθυπουργού» στην Βουλή (15/2), είπε εκ μέρους του φερόμενου ως πρωθυπουργού: «Εγώ, βέβαια, έθεσα το θέμα στο Eurogroup, όπως και η Κυβέρνηση και θα σας πω ότι το έθεσα πολύ πιο πριν από την παραδοχή του κ. Μπλανσάρντ, ήδη από το καλοκαίρι, όταν συζητούσαμε με την τρόικα εδώ. Όμως, δεν μπορώ να παρακολουθήσω το νοητικό άλμα που εσείς κάνετε στο ότι δηλαδή επειδή μία παράμετρος που χρησιμοποιεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις προβλέψεις του είναι λάθος, σημαίνει ότι πρέπει να ακυρώσουμε όλο το πρόγραμμα, να βγούμε από το μνημόνιο, να ζητήσουμε επαναδιαπραγμάτευση. Με ποια λεφτά; Ποιος θα μας δώσει άλλα χρήματα, εάν βγούμε από το μνημόνιο; Έχετε εσείς κάποια πρόταση; Σας έχω προκαλέσει εδώ και μήνες. Πείτε μου ποια είναι η πρότασή σας. Πηγαίνετε σε ξένες χώρες, ζητάτε, μιλάτε. Πρόταση συγκεκριμένη για το τι θα κάνουμε, εάν βγούμε από το μνημόνιο, ποιος θα μας δώσει αυτά τα 550 δισεκατομμύρια που έχουμε πάρει, δεν έχω ακούσει. Δεν έχω πάρει απάντηση.»

Τι έθεσε ο κ. Στουρνάρας και η κυβέρνηση στο Eurogroup; Τίποτε το σοβαρό, απλά ζήτησε από την Κομισιόν να πει στο ΔΝΤ και στα στελέχη του να σταματήσουν να μιλάνε για λάθη. Λάθος, ξελάθος, εσείς καθάρσιο και κλύσμα, όπως διδάσκει ο Άγιος Οράτιος της Ανοιχτής Παλάμης, προστάτης του Τάγματος των Αγιογδυτών όπου ανήκει ο κ. Στουρνάρας και οι όμοιοί του. Κι όντως όπως είδαμε ο αδελφός Όλι Ρεν ανταποκρίθηκε δεόντως.

Όμως η τρομακτική αλητεία δεν βρίσκεται σ’ αυτό. Προσέξτε τι είπε ο Στουρνάρας ζητώντας να πάρει απάντηση από τον Τσίπρα: «Πρόταση συγκεκριμένη για το τι θα κάνουμε, εάν βγούμε από το μνημόνιο, ποιος θα μας δώσει αυτά τα 550 δισεκατομμύρια που έχουμε πάρει, δεν έχω ακούσει.» Πόσα έχουμε πάρει από το ευρωσύστημα; 550 δις ευρώ! Από πού κι ως πού; Πότε τα πήραμε όλα αυτά και που πήγαν; Εδώ δεν μιλάμε για τρίχες, αλλά για 550 δις ευρώ! Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Η ελληνική οικονομία είχε δημόσιο χρέος στα τέλη του 2009 της τάξης των 300 δις ευρώ περίπου και οι εγχώριες τράπεζες είχαν δανειακές ανάγκες της τάξης των 50 δις ευρώ που τις άντλησαν από το ευρωσύστημα. Την περίοδο 2007-2009 το ελληνικό δημόσιο προσέφυγε σε νέο δανεισμό της τάξης των 248 δις ευρώ για να εξυπηρετήσει κατά 90% παλιότερα δάνεια και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Την ίδια περίοδο οι τράπεζες χρειάστηκαν ρευστότητα της τάξης των 103 δις ευρώ που άντλησαν κυρίως από το ευρωσύστημα. Συνολικές δανειακές ανάγκες τριετίας, 351 δις ευρώ. Έτσι πέσαμε έξω σαν χώρα και η ευρωζώνη μας έθεσε υπό καθεστώς κηδεμονίας.

Μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, απελπιστικής λιτότητας και πρωτοφανούς συρρίκνωσης της ελληνικής οικονομίας και οι δανειακές ανάγκες αντί να μειώνονται, αυξάνονται και μάλιστα σε τρομακτικό βαθμό. Σε λιγότερο από τρία χρόνια το ελληνικό κράτος χρειάστηκε να αντλήσει 550 δις ευρώ, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα. Κι αυτά είναι τα δάνεια που άντλησαν από το ευρωσύστημα. Σ’ αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα έντοκα γραμμάτια που μόνο τα τελευταία δύο χρόνια ξεπερνούν τα 35 δις ευρώ. Μα καλά που πήγαν όλα αυτά τα 550 δις ευρώ που αντλήθηκαν από το ευρωσύστημα, όπως λέει ο Στουρνάρας.

Μέχρι στιγμής από τον μηχανισμό στήριξης η Ελλάδα έχει αντλήσει περί τα 190 δις ευρώ από την εποχή του πρώτου μνημονίου. Τα υπόλοιπα 360 δις ευρώ που πήγαν; Μα στις τράπεζες, που αλλού; Το 2010 οι τράπεζες άντλησαν με εγγυήσεις και ομόλογα του ελληνικού δημοσίου κοντά στα 99 δις ευρώ. Το 2011 άντλησαν 130 δις ευρώ και το 2012 κοντά στα 131 δις ευρώ. Σύνολο 360 δις ευρώ!

Καταλαβαίνετε τι συμβαίνει; Η χώρα έχει τεθεί υπό κατοχή για να μπορέσουν οι τράπεζες να μην χρεοκοπήσουν. Ταυτόχρονα, οι κυβερνήσεις των δωσίλογων εξασφαλίζουν τον δανεισμό τους με εγγυήσεις του ελληνικού κράτους. Οι τράπεζες έφτασαν να έχουν ανάγκη ρευστότητας που ισοδυναμεί σχεδόν με το ύψος της καταθετικής τους βάσης (155 δις ευρώ για το 2012), δηλαδή των καταθέσεων από επιχειρήσεις και νοικοκυριά που φαίνεται λογιστικά ότι διαθέτουν.

Με άλλα λόγια οι τράπεζες δανείζονται όσα υποτίθεται ότι διαθέτουν ως καταθέσεις. Και που πάνε όλα αυτά τα ποσά ρευστότητας; Χρηματοδοτούν το αλλησβερίσι της κίνησης κεφαλαίων από και προς την Ελλάδα προκειμένου οι κερδοσκόποι να συνεχίσουν να κερδίζουν. Ας δούμε για παράδειγμα το Ισοζύγιο Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών με βάση τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος.

ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΧΡΗΜ/ΚΩΝ ΣΥΝ/ΓΩΝ	2010	2011	2012
ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ*	-927,0	-452,6	2.322,4
Κατοίκων στο εξωτερικό	-1.176,2	-1.274,9	30,4
Μη κατοίκων στην Ελλάδα	249,2	822,3	2.292,0
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ*	-20.855,0	-19.778,3	-100.503,9
Απαιτήσεις	13.278,7	4.139,0	-58.686,1
Υποχρεώσεις	-34.133,6	-23.917,3	-41.817,8
ΛΟΙΠΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ*	42.538,8	38.050,0	101.742,6
Απαιτήσεις	7.658,7	7.638,7	13.976,2
Υποχρεώσεις	34.880,2	30.411,3	87.766,4
( Δάνεια Γενικής Κυβέρνησης )	29.978,2	39.873,9	109.093,9
ΣΥΝΟΛΟ	20.853,9	17.838,1	3.556,0
* ( + ) καθαρή εισροή ( – ) καθαρή εκροή.

Το 2012 οι άμεσες επενδύσεις εμφάνισαν καθαρή εισροή ύψους 2,3 δις ευρώ, έναντι καθαρής εκροής 453 εκατ. ευρώ το 2011 και 927 εκατ. ευρώ το 2010. Ειδικότερα, οι άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα από το εξωτερικό εμφάνισαν καθαρή εισροή 2,3 δις ευρώ, η οποία κατά κύριο λόγο αφορούσε την αύξηση της συμμετοχής της Crédit Agricole στο μετοχικό κεφάλαιο της Εμπορικής Τράπεζας, ενώ οι άμεσες επενδύσεις στο εξωτερικό από κατοίκους Ελλάδος εμφάνισαν καθαρή εισροή 30,4 εκατ. ευρώ (αποεπένδυση).

Επίσης, το 2012 στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 100,5 δις ευρώ, έναντι καθαρής εκροής 19,8 δις ευρώ το 2011 και 20,9 δις ευρώ το 2010. Η εξέλιξη αυτή αντανακλά την εκροή κεφαλαίων αφενός λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια έκδοσης του εξωτερικού (περιλαμβανομένων και ομολόγων του EFSF) κατά 57,7 δις ευρώ και αφετέρου λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων ξένων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 41,8 δις ευρώ. Επιπλέον, εκροή κεφαλαίων καταγράφηκε και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων κατοίκων σε χρηματοοικονομικά παράγωγα του εξωτερικού κατά 831 εκατ. ευρώ και σε μετοχές εξωτερικού κατά 129 εκατ. ευρώ. Εκροή καταγράφηκε επίσης λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων µη κατοίκων σε μετοχές εσωτερικού κατά 52 εκατ. ευρώ.

Τέλος, στην κατηγορία των “λοιπών” επενδύσεων η καθαρή εισροή ύψους 101,7 δις ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 38,05 δις ευρώ το 2011) οφείλεται κυρίως στην αύξηση των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς το εξωτερικό κατά 111,2 δις ευρώ (εισροή) και στη μείωση κατά 15,3 δις ευρώ των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό (εισροή). Ειδικότερα, ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 109,1 δισεκ. ευρώ και αντανακλά τον ακαθάριστο δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ συνολικού ύψους 109,9 δις ευρώ. Οι εξελίξεις αυτές αντισταθμίστηκαν εν μέρει από τη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 23,4 δις ευρώ (εκροή).

Αν λοιπόν προσθέσουμε την εξαγωγή κεφαλαίου με την μορφή χαρτοφυλακίων που έκαναν κατά κύριο λόγο οι τράπεζες την τριετία 2010-2012, τότε μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι τα 360 δις ευρώ χρηματοδότησαν τουλάχιστον 141 δις ευρώ εξαγωγή κεφαλαίου στο εξωτερικό. Τα υπόλοιπα 219 δις ευρώ αναχρηματοδότησαν το τρέχων χρέος προς το ευρωσύστημα των τραπεζών και έχουν αφήσει οφειλές προς αυτό της τάξης των 113 δις ευρώ, για το οποίο εκκρεμούν κρατικές εγγυήσεις.

Το τι θα γίνει μ’ αυτό και με τα άλλα κρυμμένα μαύρα κατάστιχα των ιδιωτικών τραπεζών θα το δούμε πολύ σύντομα καθώς μάλλον ετοιμάζονται οι επίτροποι της τρόικας να ιδρύσουν και στην Ελλάδα BadBank, δηλαδή μια τράπεζα που θα συσταθεί για να αγοράσει τα επισφαλή δάνεια των τραπεζών με σημαντικά μη εξυπηρετούμενα περιουσιακά στοιχεία, σε τιμή αγοράς. Με τη μεταφορά των επισφαλών περιουσιακών στοιχείων του ιδρύματος στην κακή τράπεζα, οι τράπεζες καθαρίζουν τον ισολογισμό τους από τα «τοξικά» περιουσιακά στοιχεία. Η κακή τράπεζα θα λειτουργεί υπό την εγγύηση του κράτους, το οποίο και θα φροντίσει να χρηματοδοτήσει την όλη διαδικασία απαλλαγής των τραπεζών από τα «τοξικά» περιουσιακά στοιχεία. Με τον τρόπο αυτό περνάνε στο κράτος οι οφειλές των μη εξυπηρετούμενων δανείων των τραπεζών και το πιθανότερο είναι να περάσουν ως ανοιχτές οφειλές προς την εφορία. Οι τράπεζες θα έχουν απαλλαγεί από χρέη και «τοξικά», προκειμένου να αλλάξουν χέρια, να ανακεφαλαιοποιηθούν, ή να τεθούν σε εκκαθάριση υπό καθεστώς απόλυτης ασφάλειας για τους τραπεζίτες. Έτσι τα εναπομείναντα χρέη των τραπεζών προς το ευρωσύστημα θα φορτωθούν στις πλάτες των φορολογουμένων διαμέσου του κράτους. Γι’ αυτό άλλωστε και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στην Ελλάδα που είναι αρμόδιο για την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος και παίρνει τις αποφάσεις για το τι θα γίνει μ’ αυτό, έχει εγκατασταθεί Ολλανδός πρόεδρος και βρίσκεται υπό τον έλεγχο της τρόικας.

Ας ξαναγυρίσουμε στην ομολογία Στουρνάρα: 550 δις ευρώ αντλήθηκαν από το ευρωσύστημα σε μια περίοδο όπου το άθροισμα των ΑΕΠ της τριετίας 2010-2012 δεν ξεπερνά τα 624 δις ευρώ! Δηλαδή χρειάστηκε να δανειστεί η χώρα υπό καθεστώς κηδεμονίας και πρωτοφανούς ύφεσης πάνω κοντά στο 90% του συνολικού ΑΕΠ της τριετίας! Κι αυτό μόνο ένας Στουρνάρας θα μπορούσε να το θεωρεί επιτυχία.

Βέβαια, ελάχιστοι πήραν είδηση αυτή την τρομακτική ομολογία του Στουρνάρα. Κι ακόμη πιο λίγοι την σχολίασαν. Δεν είδαμε πουθενά να το κάνουν πρώτο θέμα. Ούτε καν ο Τσίπρας πήρε χαμπάρι τι αμόλησε ο Στουρνάρας. Αυτό το τελευταίο δεν μας εκπλήσσει, μιας και θεωρούμε τον κ. Τσίπρα πολύ «λίγο» για να αντιπαρατεθεί ακόμη και μ’ έναν Στουρνάρα. Ούτε που πήρε μυρωδιά τι είπε ο φερόμενος ως υπουργός οικονομικών. Κι έτσι το προσπέρασε.

Αν είστε περίεργοι να μάθετε τι απάντησε ο κ. Τσίπρας στην ερώτηση του κ. Στουρνάρα, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας την παραθέσουμε: «Και πρέπει να σας πω ότι αυτά τα «πού θα βρούμε τα λεφτά, πού θα βρείτε τα λεφτά», τα έχουμε ακούσει τόσες φορές. Ο κ. Παπακωνσταντίνου μας τα έλεγε αυτά. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ: Πείτε μας. ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο κ. Παπακωνσταντίνου μας τα έλεγε αυτά, ο προκάτοχός σας! Αυτά μας έλεγε την ώρα που έκρυβε τα στικάκια. Αυτά μας έλεγε. Συνεχίζετε και εσείς να μας λέτε τα ίδια, «πού θα βρούμε τα λεφτά;»; Εγώ ένα πράγμα θέλω να σας πω. Εμείς έχουμε καταθέσει προτάσεις, έχουμε κάνει προβλέψεις. Στις προβλέψεις που έχουμε κάνει, κύριε Υπουργέ, από τότε που ήμασταν ακόμα στο 4% για το τι θα γίνει με το μνημόνιο και ότι η κρίση δεν είναι ελληνική και δεν ευθύνονται οι «τεμπέληδες Έλληνες», αλλά θα επεκταθεί σε όλη την Ευρώπη, ότι είναι δομική η κρίση του ευρώ, έχουμε διαψευστεί ή έχουμε επιβεβαιωθεί; Έχουμε επιβεβαιωθεί σε όλα, κύριε Υπουργέ. Εσείς έχετε διαψευστεί επανειλημμένως με την υπεραισιοδοξία σας ότι θα είναι μια προσωρινή κατάσταση, ότι θα βγούμε στην ανάπτυξη, ότι θα κινηθούν οι αγορές.»

Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε! Αυτό απαντά ο Τσίπρας. Όσο είδατε εσείς αυτές τις προτάσεις που επικαλείται ο κ. Τσίπρας, άλλο τόσο τις έχω δει κι εγώ. Εδώ δεν κατάλαβε τι του ξεφούρνισε ο Στουρνάρας, προτάσεις για χρηματοδότηση θα έχει; Ή μήπως κατάλαβε και ποιεί την νύσσα για να μην εκθέσει τα μεγάλα αφεντικά του ευρώ; Και να θέλει να απαντήσει τι έχει να πει; Μήπως κι έχει να προτείνει τίποτε σοβαρό από την στιγμή που αποδέχεται το πλαίσιο του ευρώ και της ευρωζώνης; Το θέλει, δεν το θέλει θα καταλήξει σαν τον Στουρνάρα, τον Σαμαρά και όλους τους άλλους Ευρωπαίους κανίβαλους, που «δημιουργούν έρημο και την αποκαλούν ειρήνη», όπως έλεγε ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος.

Δημοσιεύτηκε Στο Χωνί, 24/2/2013

Οι Γερμανοί παζαρεύουν με την Τουρκία… για τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα.

From HEIL GAP (or mind the GAP )

Η Παρατήρηση του Ευρωπαίου Επιτρόπου ότι η Γερμανία και η Γαλλία μια ημέρα θα σέρνονται "στα γόνατά τους" επαιτώντας ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ έχει θυμώσει το Βερολίνο και …. έχει ενθουσιάσει την Άγκυρα.

Το σχόλιο που έγινε από τον εν ενέργεια ευρωπαίο επίτροπο Günther Oettinger, ήταν το πρωτοσέλιδο σχεδόν σε όλες τις εφημερίδες της χώρας . ( Ενα Γερμανό Χριστιανοδημοκράτη πολιτικό …. ένα βλάκα και μισό … θα τον θυμάστε από το περσυνό μου άρθρο …. Γερμανός Επίτροπος στην Ε Ε δήλωσε ότι η Ευρώπη πρέπει να στείλει κυανόκρανους στην χώρα μας , δια να εισπράξουν φόρους και να εκποιήσουν την Ελληνική περιουσία)
http://www.eglimatikotita.gr/2011/09/blog-post_3049.html
"Θα ήθελα να στοιχηματίσετε ότι μια μέρα μέσα στην επόμενη δεκαετία η Γερμανίδα καγκελάριος και ο ομόλογός της στο Παρίσι θα πρέπει να συρθούν στα γόνατά τους να επαιτούν από την Άγκυρα και τους Τούρκους που σήμερα έρχονται ως φίλοι σε μας , φέρεται να είπε ο ίδιος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του τη Δευτέρα στο γραφείο Βρυξελλών του Konrad Adenauer Stiftung.

Καθώς λοιπόν η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ επισκέπτεται την Τουρκία, η ισλαμική γείτονα μας χώρα .... πιέζει για παραχωρήσεις.
Ο Τούρκος υπουργός για θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης Εγκεμέν Μπαγίς, είπε ότι δεν είναι σίγουρος για το αν οι Ευρωπαίοι κάποια μέρα "θα έρχονται να προσκυνήσουν υποβάλλοντας τα σέβη ή θα γονατίζουν" για να ζητήσουν από την Τουρκία να ενταχθεί στην ΕΕ, ανέφεραν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης την Πέμπτη. "Αλλά αν υπάρχει ένα πράγμα το οποίο ξέρω στα σίγουρα", πρόσθεσε, "είναι ότι σίγουρα θα ενδώσουν"

Οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ έχουν παγώσει για περισσότερο από δύο χρόνια.

Από την αρχή των προσπαθειών προς την ένταξη το 2005, η Τουρκία έχει εκπληρώσει μόνο ένα από τα 34 κεφάλαια του κοινοτικού κεκτημένου που απαιτούνται για την είσοδο.

Η Γαλλία - η οποία, μαζί με τη Γερμανία, εμπόδισε την τουρκική ενταξιακή διαδικασία υπό τον πρώην πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί – έκανε γνωστό πριν από δύο εβδομάδες ότι θα μπορούσε να άρει τον αποκλεισμό.

Σε μια χειρονομία καλής θέλησης, η νέα κυβέρνηση υπό τον πρόεδρο των Σοσιαλιστών Φρανσουά Hollande είναι έτοιμη να ανοίξει ένα άλλο κεφάλαιο της διαδικασίας.
Η προσπάθεια συμφιλίωσης Τουρκιας-ΕΕ άρχισε αφότου ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Πράγα στις αρχές Φεβρουαρίου προειδοποίησε - όπως ακριβώς είχε κάνει και το φθινόπωρο του 2012 στο Βερολίνο - ότι η υπομονή του εξαντλείται με την Ευρωπαϊκή Ένωση. "Μετά από 50 χρόνια στις πύλες της ΕΕ, η ευρωπαϊκή κοινότητα θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσει", είπε.
Ως εναλλακτική λύση, ο πρωθυπουργός πρότεινε ότι η χώρα του θα μπορούσε να ενταχθεί και στην Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης, η οποία εκτός από τη Ρωσία και την Κίνα περιλαμβάνει και τις αναπτυσσόμενες ασιατικές χώρες,.

"Οι οικονομικές δυνάμεις του κόσμου στρέφουν από τα δυτικά προς τα ανατολικά, και η Τουρκία είναι μία από αυτές τις αναπτυσσόμενες οικονομίες," δήλωσε ο Ερντογάν.

Αυτό το σενάριο μπορεί να είναι το κίνητρο, και σιγουρα με αυτό πρόκειται να καταπιαστεί η Μέρκελ στην Άγκυρα, κατά τις πολιτικές συνομιλίες τη Δευτέρα, μετά την επίσκεψη της στα γερμανικά στρατεύματα που σταθμεύουν κατά μήκος των συνόρων της Τουρκίας με τη Συρία.
Κατά την άποψη της Άγκυρας, η «λυδία λίθος» για τη στάση του Βερολίνου προς την χώρα είναι το ερώτημα του "πώς γίνεται ο χειρισμός των θεωρήσεων για τους Τούρκους πολίτες από την ΕΕ. " Είναι ντροπή η Τουρκία, ως υποψήφια προς ένταξη χώρας, να αντιμετωπίζεται με αυτό τον τρόπο από την ΕΕ για το θέμα των θεωρήσεων", δήλωσε πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου και παραπονέθηκε. πρόσφατα «Είναι ακατανόητο για τους ανθρώπους μας».
Για χρόνια, η Τουρκία ζητά άρση στους περιορισμούς της βίζας, για να διευκολύνει τους πολίτες της που ταξιδεύουν σε χώρες εντός της Ζώνης Σένγκεν στην ΕΕ.
Κατά την επίσκεψη της στην Τουρκία, η Μέρκελ έχει επανειλημμένα πει επίσης ότι ακόμη και οι Τούρκοι επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν στην Γερμανία έχουν το πρόβλημα θεώρησης της βίζας .
Όμως, λίγα έχουν γίνει για να αλλάξει αυτό.

Τώρα, η Άγκυρα έχει λάβει πρόταση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που προτρέπει την Τουρκία να υπογράψει μια συμφωνία που απαιτεί να πάρει πίσω τους παράνομους μετανάστες που διασχίζουν τα σύνορά της προς την Ελλάδα. Σε αντάλλαγμα, αντιπροτείνει να επαναληφθεί η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βίζας της ΕΕ για τους Τούρκους.

Η τουρκική κυβέρνηση έχει καθυστερήσει την υπογραφή, γιατί θέλει μια εγγύηση ότι η σταδιακή άρση της υποχρέωσης θεώρησης θα έχει πραγματικά προγραμματιστεί.
Μετά τον γερμανό υπουργό Εσωτερικών Hans-Peter Friedrich που απέρριψε κατηγορηματικά την άρση της υποχρέωσης θεώρησης βίζας για τη Γερμανία κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Τουρκία πριν από 10 ημέρες, οι Τούρκοι περιμένουν με αγωνία οτιδήποτε θα μπορούσε να έχει να πει η Μέρκελ επί του θέματος.

HEIL GAP (or mind the GAP )Υ.Γ.1.
Τώρα γιατί τα ΜΜΕ αποκρύπτουν όλες αυτές οι λεπτομέρειες για τις τουρκογερμανικές συνομιλίες ;;;;;;
Μα για να μπορούν να ισχυριστούν … ότι το γ@ιδ%ρ& ο s@m@r@s … ήταν εκείνος που τα κατάφερε …. στην περίπτωση που υπάρξει κάποια θετική εξέλιξη επάνω στο θέμα των λαθρο …
Υ.Γ.2.
Χα, χα, χα ….η Τουρκία εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να γίνει μέλος του SCO αντί να συνεχίσει τις προσπάθειές της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ;;;;
( ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Ποια είναι η Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης;
Πλήρη μέλη της SCO είναι η Κίνα, η Ρωσία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν.
Η Μογγολία, η Ινδία, το Ιράν και το Πακιστάν έχουν καθεστώς παρατηρητή στην SCO, ενώ η Τουρκία είναι εταίρος του διαλόγου μαζί με τη Σρι Λάνκα και τη Λευκορωσία.)

Μα φυσικά και δεν πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να γίνει ποτέ δεκτή η Τουρκία ως πλήρες μέλος στην Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης .
Χα, χα, χα ….
Κάτσε ρε μπαγάσα Ταγίπ … για κορόιδα ψάχνεις ;
Αν δεν κάνω λάθος η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ενώ η SCO θεωρείται ότι ενεργεί ως αντίβαρο για τα αμερικανικά συμφέροντα στην Κεντρική Ασία - αν όχι ότι είναι εντελώς αντι-αμερικανική.

Η SCO έχει ζητήσει από τα στρατεύματα των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν την περιοχή, αλλά οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτικές βάσεις σε πολλές χώρες της Κεντρικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένης του Κιργιστάν μέλος της SCO και το Ουζμπεκιστάν, για υποστήριξη στον πόλεμο στο Αφγανιστάν.
Παρά το γεγονός ότι οι βάσεις υπόκεινται σε διμερείς συμφωνίες με τις εμπλεκόμενες χώρες και όχι με την SCO, θα είναι ένα ακανθώδες ζήτημα του τι θα συμβεί σε αυτές τις βάσεις, όταν οι ΗΠΑ αποχωρήσουν από το Αφγανιστάν στο τέλος του 2014.

Φυσικά, οι ΗΠΑ έχουν μια μεγάλη στρατιωτική παρουσία στην Τουρκία. Εάν η Τουρκία ενταχθεί στην SCO, τι θα συμβεί με τις βάσεις των ΗΠΑ εκεί;
Θα θελήσει η Τουρκία να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ;
Δεδομένου ότι το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε, θα είναι «ενδιαφέρων». αν η Τουρκία ενταχθεί στην SCO,

Μάλλον η ένταξη της Τουρκιάς στην SCO …. είναι ένα πρόσχημα για την «υψηλή» Διπλωματία της Ε.Ε.;Posted by Don donwilliams

http://heilgap.blogspot.gr/

Bersani, morto che parla...

 

| |

 

Bersani è uno stalker politico. Da giorni sta importunando il M5S con proposte indecenti invece di dimettersi, come al suo posto farebbe chiunque altro. E' riuscito persino a perdere vincendo. Ha superato la buonanima di Waterloo Veltroni. Bersani ha passato gli ultimi mesi a formulare giudizi squisitamente politici, ricordiamoli:
"Fascisti del web, venite qui a dirci zombie"
"Con Grillo finiamo come in Grecia"
"Lenin a Grillo gli fa un baffo"
"Sei un autocrate da strapazzo"
"Grillo porta gente fuori dalla democrazia"
"Grillo porta al disastro"
"Grillo vuol governare sulle macerie"
"Grillo prende in giro la gente"
"Nei 5 Stelle poca democrazia”
"Grillo fa promesse come Berlusconi"
"Grillo dice cose sconosciute a tutte le democrazie"
"Grillo? Può portarci fuori da Europa"
“Basta con l’uomo solo al comando, guardiamoci ad altezza occhi, la Rete non basta"
"Se vince Grillo il Paese sarà nei guai"
"Siamo di gran lunga il primo partito e questo vuol dire che siamo compresi. Perché a differenza di quello lì che urla, noi ci guardiamo in faccia, noi facciamo le primarie, stiamo tra la gente"
"Indecente, maschilista come Berlusconi"
"Da Grillo populismo che può diventare pericoloso"
Ora questo smacchiatore fallito ha l'arroganza di chiedere il nostro sostegno: "So che fin qui hanno detto 'tutti a casa' ora ci sono anche loro, o vanno a casa anche loro o dicono che cosa vogliono fare per questo paese loro e dei loro figli".
Negli ultimi venti anni il Pd ha governato per ben 10 anni e nell'ultimo anno e mezzo ha fatto addirittura il governissimo con il pdl votando qualunque porcata di Rigor Montis. Strette di mano e abbracci quotidiani tra Alfano e Bersani alla Camera, do you remember?
Il M5S non darà alcun voto di fiducia al Pd (nè ad altri). Voterà in aula le leggi che rispecchiano il suo programma chiunque sia a proporle. Se Bersani vorrà proporre l'abolizione dei contributi pubblici ai partiti sin dalle ultime elezioni lo voteremo di slancio (il M5S ha rinunciato ai 100 milioni di euro che gli spettano), se metterà in calendario il reddito di cittadinanza lo voteremo con passione.

http://www.beppegrillo.it/

Τραπεζοκρατία... του Beppe Grillo.

 

Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχαν τα κοινοβούλια, οι ομοσπονδιακές και εθνικές κυβερνήσεις, οι δημόσιοι διάλογοι για το μέλλoν των εθνών.
Υπήρχε ακόμα και ο ΟΗΕ που δεν λειτουργούσε και πολύ, αλλά ήταν ένα ίχνος αντιπροσωπευτικού οργανισμού.
Όλα αυτά είναι μια ανάμνηση, στάχτη μια δημοκρατικής εμφάνισης, σκόνη από το παρελθόν. Δεν μετράνε πια σε τίποτα. Άλλοι οργανισμοί τα ξεπέρασαν με μυστήρια λογότυπα για το κόσμο : ΠΟΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ. Η τύχη μας είναι στα χέρια τους, αλλά δεν ξέρουμε ποιος τα διευθύνει ποιος αποφασίζει για τους στόχους τους. Κανένας δεν εξέλεξε τους εκπροσώπους τους, αλλά από αυτούς εξαρτώνται οι ζωές μας.
Η ΕΚΤ, μια τράπεζα, μπορεί να στείλει, χωρίς κανείς να σοκάρεται πλέον, μια επιστολή σε μια κυβέρνηση εκλεγμένη, με την οποία θα της δίνει εντολές και θα την απειλεί με απόλυση.
Ο ΠΟΕ μπορεί να αποφασίσει να γκρεμίσει το κόσμο με την ελεύθερη οικονομία, μια παρωδία του ελεύθερου έρωτα των παιδιών των λουλουδιών, που έχουν μετατραπεί σε παιδιά των τραπεζών.
Η παραγωγή μπορεί να μεταφέρεται από τις πολυεθνικές στα παιδιά στην Ινδία ή στους Κινέζους εργάτες χωρίς κανένα συνδικαλιστικό δικαίωμα.
Να μεταφέρεται από κράτη που έχουν αυστηρότατους κανόνες για το περιβάλλον, στους οποίους οι εταιρείες πρέπει να συμμορφώνονται για να μην αντιμετωπίσουν το κλείσιμό τους, σε κράτη όπου όλα επιτρέπονται.
Για ποιο παγκόσμιο ανταγωνισμό μιλάμε; Ο ανταγωνισμός υπάρχει μέσα από κανόνες και δικαιώματα. Είναι πιο σωστό να μιλάμε για παγκόσμια εκμετάλλευση, για μια γενική μείωση των μισθών στις βιομηχανοποιημένες χώρες, για την απώλεια των κοινωνικών και συνδικαλιστικών κατακτήσεων, καρπό της πάλης των προηγούμενων γενιών. Ποιος τα αποφάσισε όλα αυτά; Η ΠΟΕ! Στο όνομα ποιανού; Του ΔΝΤ που θυμίζει γύπες. Οι εκπρόσωποί του καταφθάνουν όταν ένα κράτος καταρρέει, για να προστατέψει τα διεθνή συμφέροντα.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να χρεοκοπήσει άμεσα. Αν χρεοκοπήσει, μπορεί να χρεοκοπήσουν μαζί οι γαλλικές τράπεζες που συγκρατούν το χρέος της. Πρέπει λοιπόν πρώτα να πουλήσει την εθνική της περιουσία, για να σώσει τις τράπεζες.
Ο κόσμος είναι τραπεζομετρικός και για κοινωνική πολιτική δεν συζητιέται πια. Η ΕΕ έχει αντικατασταθεί από την EKT, ο ΟΗΕ από τον ΠΟΕ, οι κυβερνήσεις από το ΔΝΤ.
Οι ίδιοι οι πόλεμοι έχουν πλέον μόνο οικονομικές βλέψεις, ούτε ιδεολογικές, ούτε θρησκευτικές ούτε εδαφικές όπως είδαμε και στο πόλεμο στη Λιβύη.
Οι τράπεζες χρηματοδοτούν τους πολέμους που με τη σειρά τους χρηματοδοτούν τις τράπεζες.
Στο ξενοδοχείο σου ζητάνε τη πιστωτική κάρτα στη θέση της ταυτότητας. Στη γέννα σου δίνουν το ΑΦΜ, μαζί με το μερίδιο σου στο δημόσιο χρέος πριν να σου δώσουν ένα παιδίατρο.
Οι πολιτικοί είναι υπηρέτες των τραπεζιτών κι εμείς πληρώνουμε το λογαριασμό.
Από το μπλογκ του Beppe Grillo
(ελεύθερη μετάφραση) Πηγή:ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ

Πηγή: Τραπεζοκρατία. του Beppe Grillo - RAMNOUSIA

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (70 χρόνια από το θάνατό του)...

 

«Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί, τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού... »

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,

δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...

Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές

σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,

Ηρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,

μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά

της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας

που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,

πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",

ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ενας λαός,

σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...

κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,

κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.

Με το «εγερτήριο» αυτό σάλπισμα του ΕΑΜίτη Αγγελου Σικελιανού πάνω από τη σορό του Παλαμά, ο ελληνικός λαός αποχαιρέτησε, στις 28 Φεβρουαρίου του 1943 τον πρωτοπόρο ποιητή τού 20ού αιώνα ψάλλοντας σύσσωμοι μπροστά στους κατακτητές τον Εθνικό Υμνο. Ηταν ο επικήδειος, που συμπύκνωσε μέσα σε λίγους στίχους τη φωνή ολόκληρης της Ελλάδας. Γιατί, πράγματι, σ' εκείνο το φέρετρο ακουμπούσε η Ελλάδα.

Νέα παιδιά σήκωσαν το φέρετρο. Το έβγαλαν έξω στον κόσμο κι από εκεί η λαοθάλασσα κατευθύνθηκε στην τελευταία κατοικία του ποιητή για να τον αποχαιρετήσει. Την προηγούμενη μέρα, χαράματα, στις 27 Φεβρουαρίου, στις 3.20π.μ., «έσβησε» ο μέγας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς. Το μαντάτο απλώνεται σ' όλη τη χώρα. Βαρύ το πένθος του αντιστεκόμενου λαού που, μετατρέπει την κηδεία του ποιητή σε παλλαϊκή, εθνική πράξη αντίστασης.

Με την είσοδο του 1943, οι Ελληνες, εκτός από την πείνα και την καταπίεση, αντιμετώπιζαν και τον κίνδυνο της πολιτικής επιστράτευσης, παρά τις διαψεύσεις από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Στις 23 Φεβρουαρίου δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Γερμανικά Νέα» η διαταγή του στρατηγού Σπάιντελ για την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Οι κατοχικές δυνάμεις σκόπευαν να στείλουν κόσμο στη Γερμανία και ανά τη Μεσόγειο για να δουλέψει σε καταναγκαστικά έργα. Το ίδιο βράδυ ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος και ο υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας έσπευσαν να δημοσιεύσουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετικό διάταγμα, με τίτλο «Περί υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού της Ελλάδος».

Η αντίδραση των δοκιμαζόμενων Ελλήνων υπήρξε ακαριαία. Την επόμενη μέρα (24 Φεβρουαρίου) χιλιάδες άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας για να βροντοφωνάξουν «κάτω η επιστράτευση» και να ψάλλουν τον Εθνικό Υμνο. Μία ομάδα διασπά τον αστυνομικό κλοιό και καταστρέφει το γραφείο του κατοχικού πρωθυπουργού στη Βουλή. Μια άλλη, αφού υπερφαλαγγίζει τους Ιταλούς καραμπινιέρους, πυρπολεί το υπουργείο Εργασίας, όπου είχε γίνει ο προπαρασκευαστικός σχεδιασμός για την επιστράτευση. Κατά τις συγκρούσεις, τρεις διαδηλωτές σκοτώνονται και τριάντα τραυματίζονται σοβαρά.

Τις επόμενες μέρες, το αυθόρμητο δίνει τη θέση του στο οργανωμένο. Τηλεφωνητές, δημόσιοι υπάλληλοι και μαθητές κατεβαίνουν στους δρόμους. Ενώ, η κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά μετατρέπεται σε αντικατοχική διαδήλωση. Με το θάνατό του ένωσε το λαό, τον εμψύχωσε, κι με κείνη την αυθόρμητη διαδήλωση ουσιαστικά προσκυνούσαν το μεγαλείο της ψυχής και της πέννας του.

Οραματίστηκε την κοινωνία του λαού

Αυτός ο πνευματικός «γίγαντας» - ποιητής, πεζογράφος, κριτικός και πρωτοπόρος μαχητής του Δημοτικισμού - ο οποίος με το αριστούργημά του, «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου», οραματίστηκε την κοινωνία του λαού, θα μείνει αθάνατος. Και καθώς ο λαός, περιφρονημένος, ξεγελασμένος, «αλυσωδεμένος», μοχθεί ξανά και η ανεργία, η φτώχεια και η εκμετάλλευση κατακλύζουν τη ζωή του, το παλαμικό έργο ξαναλάμπει, ξαναγίνεται επίκαιρο. Ξαναλάμπει σαν «φάρος» για μια νέα «αφύπνιση» του δουλευτή λαού ενάντια στους εκμεταλλευτές του, ενάντια στους πατριδοκάπηλους, πολεμοκάπηλους, ντόπιους και ξένους δυνάστες για νέα αναγεννητική πορεία του τόπου.

«Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού σαν τα σκουλήκια που πατεί μας/ μα για ν' αντισταθή με το σπαθί, βρέθηκε σαν πολύ στοχαστική και σαν πολύ ονειρόπλεχτη η ψυχή μας.»

Την ημέρα της κηδείας του 28/2/1943

Ο Παλαμάς ανασύνθεσε δημιουργικά μέσα στην ποίησή του τις παραδόσεις και την ιστορία όλου του ελληνικού πολιτισμού σε μια διαλεκτική ενότητα δίνοντάς μας μεγάλες συνθέσεις οι οποίες δεν αποτελούν απλές σελίδες της Ιστορίας μας, αλλά σπουδαία ανεκτίμητα υλικά της ανθρώπινης ευαισθησίας και των σκιρτημάτων της ζωής, στο στερέωμα των συνειδήσεων.

«Δείξε εσύ πως πρώτα είσαι ο άρχοντας/ κι ο εξουσιαστής/ του θυμού σου, της βουλής σου, της ψυχής σου,/ γίνε δουλευτής./Σβήσε κάθε σου ξεχώρισμα,/ ρίχ' το δαχτυλίδι σου αρραβώνα/ μέσα στο κανάλι του λαού,/ ένας γίνε από τους στύλους τους αμέτρητους/ του μεγάλου έργου του συντροφικού».

Ο Παλαμάς, μπορεί να ήταν άνθρωπος του γραφείου (ποιητής αλλά και πεζογράφος, και ιστορικός, και έγκυρος κριτικός της λογοτεχνίας μας, θεατρικός συγγραφέας και παράλληλα δημοσιογράφος και ιδρυτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ και της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 1931), αλλά δεν υπήρξε αποκομμένος από την οδυνηρή πραγματικότητα. Αντίθετα, την συνέλαβε με τις κεραίες της ευαισθησίας του και της ανθρωπιάς του και την κατέστησε σημαία αγωνιστική.

Αγκαλιαστείτε, αδέρφια, ορθοί! Με μια καρδιά, μια γνώμη, Δικαιοσύνη, βρόντηξε, και λάμψε, Προκοπή!;

Εργάτη είδα το δίκιο σου»...

Το ποίημα «Εμείς οι Εργάτες», γραμμένο το 1913 (τ. 9, σ. 165), και δημοσιευμένο στη συλλογή Δειλοί και Σκληροί Στίχοι (α' έκδοση 1928 και β' έκδοση 1933), αν και γράφτηκε το 1913, η δημοσίευσή του την περίοδο, κατά την οποία κορυφώνεται σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο η μεγάλη κρίση, και είναι έκδηλη η δεινή κατάσταση των εργαζομένων, δεν μπορεί παρά να είναι μια συνειδητή επιλογή.

...Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ποτίζουμε τη γη για να γεννά

καρπούς, λουλούδια, τ' αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας·

φτωχή, αλουλούδιαστη, άκαρπη, μονάχα η αργατιά,

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί,

πιο δυνατά κι απ' τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας,

και μ' όλο το αλυσόδεμα, σκάφτουν, και η γη πλουτεί,

...Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, εργάτη, νόμοι

στο τρώνε αδικητές χωρίς ντροπή;

Επίσης, Ο Κύκλος των Τετραστίχων, δημοσιευμένος το 1929, είναι ενδεικτικός της στάσης του ποιητή. Στο τετρ. 118 (τ.9, σ. 274) γράφει:

 

Εργάτη, είδα το δίκιο σου κ' έλεα να ξεκινήσω

να σταθώ πλάι σου... Μια φωνή μου έκραζε πάντα: Πίσω!

Να είταν το αίμα μέσα μου που ρέει του νοικοκύρη;

Να είταν η Μούσα ρηγικό που μου 'δωκε ψαλτήρι;

Στην αργατιά, στη χωριατιά το χιόνι, η γρίππη, η πείνα,

οι λύκοι,

ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη.

Χειμώνας άγριος. Κ' η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά

μου.

Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου.

Θριαμβευτής λαός

Ο Κωστής Παλαμάς, τρεις μέρες μετά την κήρυξη του Ελληνοαλβανικού πολέμου (1η Νοεμβρίου 1940), απευθύνεται στα νιάτα της Ελλάδας με ένα τετράστιχό του που επιγράφεται «Στη νεολαία μας».

 

«Αυτό κρατάει ανάλαφρο μεσ' την ανεμοζάλη

το από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι,

αυτό το λόγο θα σας πω

δεν έχω άλλο κανένα

Μεθύστε με τ' αθάνατο

κρασί του Εικοσιένα!»

Και καθώς τα παιδιά της Ελλάδας έγραφαν σελίδες δόξας και μεγαλείου στις δυσπρόσιτες και χιονισμένες κορυφές της Πίνδου ο Κωστής Παλαμάς συνεπαρμένος απ' τις νίκες γράφει το τελευταίο του ποίημα με τίτλο: «Η νίκη».

«Παιδιά μου ο πόλεμος, / για σας περνάει θριαμβευτής/ των άδικων ο πόλεμος / δεν είν' εκδικητής / είναι ο θυμός της άνοιξης / και της δημιουργίας; / Κι' αν είναι, και στον / πόλεμο μέσα η ζωή θυσία, / ο τάφος είναι πέρασμα / προς την Αθανασία!»

Ο ουμανισμός και διεθνισμός του Παλαμά εκφραζόταν μέσα από τον αγώνα του για την ψυχοπνευματική εξύψωση κάθε ανθρώπου, κάθε φυλής και λαχταρούσε τη μέρα που «κι ο άνθρωπος ο βαριομοίρης/ θα υψωθεί θριαμβευτής/ σε μια γη πλατειά προφήτης/ μιας πλατύτερης ψυχής».

Ο Παλαμάς έγινε κατήγορος και των μακελάρηδων του λαού, δεόμενος για τους κατακτημένους αγωνιζόμενους «Δέομαι. Καίω θυμίαμα, καίω λαμπάδες, σ' εσέ του κόσμου Ειρήνη παναγία!».

Ο Παλαμάς από την ίδια την «πάλη» του με την τέχνη κι από τη διαλεκτική της κοινωνικής πραγματικότητας έμαθε ότι «ο κόσμος ο βαθύς/ γεννιέται πάντα από 'να πάλαιμα». Προφήτευε πως «θα 'ρθει η μέρα της νέας γέννας». Μ' αυτή τη θερμή πίστη του για το μέλλον αφήνει την ιερή παρακαταθήκη στη νέα γενιά:

Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,

όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα...

Και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτυνε τη γη του...

«Τα σκολειά χτίστε»

Ομως όλες οι νέες αυτές ιδέες, που κατακλύζουν το έργο του Παλαμά, ένα έχουν κίνητρο: τη μόρφωση, με το πνευματικό ανέβασμα του λαού.

Πολεμάς να στυλώσεις, Κυβερνήτη, με τα καράβια και με τα φουσάτα

της πολιτείας το σαλεμένο σπίτι! Του κάκου ιδρώνεις, έμπα σ' άλλη στράτα:

Το νου μας πρώτα στήλωσε και χτίσε, και πρώτ' απ' όλα αλφαβητάρι κράτα...

Δάσκαλος γίνε, αλήθεια αν ήρωας είσαι. Σε μια Βαβέλ δεμένους μας κρατάνε

κακά στοιχειά· το μάγεμά τους λύσε. Και στα χείλια οι καρδιές μας πάλι ας πάνε.

Σύμμετρα υψώσου, πύργε της ζωής. Τρανοί κι αν είναι οι τάφοι, τάφοι θάναι.

Στον ήλιο τόπο θέλουμε κι εμείς.

Πίστευε ότι στην αναγεννητική πορεία του ανθρώπου και του λαού βασικό ρόλο θα παίξει η Παιδεία.

... Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα,

μεγάλα, γερά θεμελιωμένα,

από της χώρας, ακάθαρτης,

πολύβοης, αρρωστιάρας, μακριά.

Μακριά τ' ανήλιαγα σοκάκια,

τα σκολειά χτίστε.

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων

περίσσια ανοίχτε, να 'ρχεται ο κυρ΄ Ηλιος,

διαφεντευτής, να χύνεται,

να φεύγει, ονειρεμένο πίσω του

αργοσέρνοντας το φεγγάρι.

Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν

μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια

με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους,

κι ο δάσκαλος, ποιητής

και τα βιβλία να είναι σαν τα κρίνα...

Η ποίησή του έγινε πρωτεργάτρια στη μάχη υπέρ του δημοτικισμού. Χτύπησε αμείλικτα και με το ποίημά του «Δημοτικισμός» τους καθαρευουσιάνους: «Κάμπιες και σκόροι, / και παπαγάλοι,/ κ' εσείς, δασκάλοι,/ κ' εσείς, ρητόροι,/ τι; με το ζόρι,/ και τη μεγάλη/ τη Γλώσσα κόρη,/ τα γυμνά κάλλη/ να τα ντροπιάστε/ ζητάτε; Να 'στε/ καταραμένοι!/ Πέρνα, μπαμπούλα!/ Μα ο Στίχος, βούλα/ πυρή, και μένει».

Μη μαρξιστής, αλλά πραγματιστής και διαλεκτικός ο Παλαμάς θεωρούσε ότι «ο ιστορικός υλισμός έχει, αναμφίβολα, κι αυτός την αλήθεια του (...) δεν πρέπει να μας τρομάζει σα να είτανε σκιάχτρο. (...) Αν, καλά κακά, ξαναβγήκε η ελληνική πολιτεία, και με όλα της τα ελαττώματα, στον ήλιο και στη ζωή, και με μόνο το κίνητρο των οικονομικών προβλημάτων, ευλογημένος ο ιστορικός υλισμός».

Ο Παλαμάς σχετικά με τα πιστεύω του δήλωνε «επαναστάτης, αλλά όχι σοσιαλιστής» και πιο συγκεκριμένα έγραφε «εφτά χρονών ασυμπλήρωτων ανθρωπάκος έλαβα την υψηλή τιμή να διαλαλήσω προς το γένος μου το κήρυγμα του πιο περίεργου προμαρξικού σοσιαλισμού, μαγειρεμένο με χορταρικά και με κανελλογαρύφαλα ρωμαντικής κοινωνιστικής φιλοσοφίας(...)».

Στίχοι αθάνατοι

Ομως και ο περιλάλητος «Ολυμπιακός Υμνος» στηρίζεται στους αθάνατους στίχους του Κωστή Παλαμά και στην υπέροχη μουσική του Σπύρου Σαμάρα. 100 χρόνια και κάτι μήνες έχουν κυλήσει από την 25η Μαρτίου 1896, ημέρα πρώτη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, όταν σε μια ηλιόλουστη μέρα, με καλό αν και λίγο ψυχρό καιρό, στο θαυμάσιο Παναθηναϊκό Στάδιο (ώρα 3.30 μ.μ.), το μοναδικό στον κόσμο «Καλλιμάρμαρο»... «μόλις αι βροντώδεις και παρατεταμέναι ζητωκραυγαί όλου του θεατηρίου (!) εσίγησαν ήρχισεν εις το μέσον ακριβώς του Σταδίου η εκτέλεσις, υπό μιας αληθώς γιγαντιαίας, διά τας Αθήνας της εποχής εκείνης, ορχήστρας και χορωδίας, του Ολυμπιακού Υμνου του διασήμου Ελληνος μουσικοδιδασκάλου Σπύρου Σαμάρα, του τονισθέντος επί των αληθώς πινδαρικών στίχων του ποιητού Κωστή Παλαμά...» - γράφει ο αυτόπτης μάρτυρας, μεγάλος παιδαγωγός της άθλησης, προπονητής το 1896 της ομάδας γυμναστικής του Εθνικού ΓΣ, Ιωάννης Χρυσάφης.

Ο Παλαμάς ήταν τότε 37 ετών, δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Σαμάρα, και είχε αποκτήσει «όνομα» στους λογοτεχνικούς κύκλους με «Τα τραγούδια της πατρίδας μου», «Τα μάτια της ψυχής μου» αλλά κυρίως με τον «Υμνο της Αθηνάς» που βραβεύθηκε στον σημαντικότατο Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό. Αμφίπλευρος ο θαυμασμός και βαθιά η εκτίμηση Βικέλα - Παλαμά. Προφανώς τον Βικέλα παρότρυνε προς τη «λύση Παλαμά», ο «Υμνος της Αθηνάς». Οι κύκλοι των θρησκευτικών σκοταδιστών της εποχής σημάδεψαν τους στίχους Παλαμά ως αντιχριστιανικό πόνημα. Για «επίκληση του αρχαίου ειδωλολατρικού πνεύματος της πλάνης και της κακοηθείας» εκραύγαζε ο Απόστολος Μακράκης.

Ασκητής και μύστης

Ο Αγγελος Σικελιανός στην ομιλία του στον «Παρνασσό» το 1936 με θέμα: «Ο Παλαμάς ασκητής και μύστης», θέλοντας να τοποθετήσει την τελική εικόνα του ποιητή μπροστά στους ακροατές του, «απλά και καθαρά» όπως λέει, τον ονομάζει, άγιο.

«Ο Παλαμάς», γράφει, «εμόχθησε, έλπισε, αγάπησε, αιμάτωσε, αγωνίστηκε, ενίκησε, για μας. Ο Παλαμάς λοιπόν, είναι ένας άγιος». Η ποίηση, η ζωή, το όνειρο και η πράξη του ήταν πάνω απ' όλα πόθος να εξυψωθεί και να αξιωθεί ο «δουλευτής λαός» μας να φτιάξει ο ίδιος τη δική του ελεύθερη, δίκαιη, ισότιμη κοινωνία, τη δική του ανεξάρτητη Ελλάδα της ειρήνης και της φιλίας των λαών.

Εκεί που ακόμα ζουν οι Φαίακες του Ομήρου

και σμίγ' η Ανατολή μ΄ ένα φιλί τηΔύση,

κι ανθεί παντού με την ελιά το κυπαρίσσι,

βαθύχρωμη στολή στο γαλανό του Απείρου

Πατρίδες! Αέρας, γη, νερό, φωτιά! Στοιχεία,

αχάλαστα και αρχή και τέλος των πλασμάτων,

σα θα περάσω στη γαλήνη των μνημάτων,

θα σας ξανάβρω, πρώτη και στερνή ευτυχία!

 

Της Σοφίας Αδαμίδου (από τον “Ριζοσπάστη” της 27 Φλεβάρη 2011)

Πηγή: ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (70 χρόνια από το θάνατό του) - RAMNOUSIA

Εθνική γενοκτονία: 350.000 εκτρώσεις κάθε χρόνο από ένα Έθνος που αργοσβήνει...

 



Προσθήκη λεζάντας

Ένα εθνικό έγκλημα ή μάλλον περίπου 1000 εθνικά εγκλήματα συντελούνται κάθε ημέρα στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα 70 διακοπές κύησης ανά 1.000 Ελληνίδες πραγματοποιούνται στην Ελλάδα τον χρόνο, που σημαίνει ένα ιλιγγιώδες νούμερο: 350.000 εκτρώσεις τον χρόνο! Μια πραγματική έκρηξη στις εκτρώσεις η οποία ξεκίνησε να συντελείται από το 2009 ως απόρροια της οικονομικής κρίσης.
Mέσα σε αυτό να περιλάβουμε και μια "παράπλευρη ζημιά", σαφώς ηπιότερη από την γενοκτονία που συντελείται κάθε χρόνο, αλλά υπαρκτή: Το 90% των κυήσεων που διακόπτονται είναι αφορολόγητο χρήμα που εισπράττεται από τις κλινικές και τους μαιευτήρες. Με ένα κόστος 1500-2000 ευρώ, περίπου 700 εκατ. ευρώ αφορολόγητα καταβάλλεται κατ'έτος για τις 350.000 εκτρώσεις.
Την περίοδο 2007-2009 γεννιούνταν στην Ελλάδα 100.000 με 110.000 παιδιά το χρόνο. Ωστόσο, από το 2010 και μετά οι γεννήσεις πέφτουν και οι εκτιμήσεις γίνονται δυσοίωνες, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι μετά βίας θα αγγίζουν πλέον τις 80.000. Δηλαδή καθαρή μείωση 30% στις γεννήσεις κατ'έτος.
Που σημαίνει ότι ένας από τους λόγους της σφαγής των εμβρύων, αν κρίνουμε ότι η μείωση των γεννήσεων είναι κρίσιμη, αλλά δεν φτάνει τον αριθμό των εκτρώσεων, είναι ότι δεν λαμβάνονται μέτρα προφύλαξης. Πρακτικά έχουμε αφρικανικές συνήθειες ω προς την ερωτική σχέση και βορειοευρωπαϊκές ως προς το αποτέλεσμα: Ερωτικές σχέσεις χωρίς προφύλαξη και μετά ... νυστέρι!
Σε όλη την Ελλάδα από το 2009 έχουν μειωθεί οι τοκετοί κατά 20%. Μόνο στην Θεσσαλονίκη από 12-14.000 προ κρίσης έχουν μειωθεί στις 7.500 ετησίως κατά μέσο όρο από το 2009! Που σημαίνει μείωση μέχρι και 55%.
Πτώση παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα κέντρα γονιμότητας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι καταγράφεται μείωση της τάξης του 20%-25%.
Δηλαδή μια ολόκληρη μεγάλη πόλη σκοτώνεται κάθε χρόνο, πριν καν δουν το φως του ήλιου οι ψυχές αυτές. Ένα έθνος που αυτοκτονεί, κυριολεκτικά. Να πούμε ότι οι εκτρώσεις στην Ελλάδα από την δεκαετία του '80 και μετά ακολουθούσαν ανοδική τροχιά με μια σταθερή "σφαγή" νηπίων της τάξεως των 400-500.000 κατ'έτος.
Αύξηση των γεννήσεων παρουσιάζουν μόνο οι μειονοτικοί πληθυσμοί της Θράκης σε ποσοστό 5%, περίπου κατ'έτος, αν και εκεί η αύξηση είναι μειωμένη (παλαιότερα είχαν ρυθμούς αύξησης των γεννήσεων κατ'έτος που έφταναν το 10%), αφού έχουν κτυπηθεί και αυτοί από την οικονομική κρίση.
Και όλα αυτά τη στιγμή που μόνο το 2012 μπήκαν παράνομα στη χώρα 76.794 ξένοι τουλάχιστον αυτές είναι οι διαπιστωμένες συλλήψεις. Προφανώς ο συνολικός αριθμός είναι μεγαλύτερος από αυτούς που κατάφεραν να εισέλθουν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί.
Εάν σε αυτό τον αριθμό προσθέσουμε και τις άλλες 70.000 που θα μπουν το 2013 και τις εκατοντάδες χιλιάδες των προηγούμενων ετών όλοι πια αντιλαμβάνονται την εθνική καταστροφή στην οποία βαδίζει ο ελληνισμός.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πηγή: Εθνική γενοκτονία: 350.000 εκτρώσεις κάθε χρόνο από ένα Έθνος που αργοσβήνει - RAMNOUSIA

Δεν αξίζει να μας λυπηθεί κανείς...

 

Εδώ και πέντε χρόνια, η χώρα κατρακυλάει από το κακό στο χειρότερο, και καθόμαστε ακόμα να το συζητάμε. Στα παράθυρα, στα ραδιόφωνα, στις εφημερίδες, στα βιβλία, στο διαδίκτυο.
Παρατηρούμε αυτούς που μας βασανίζουν, μας κακοποιούν, μας προδίδουν, μας εκπορνεύουν, μας καταστρέφουν, μας ξεπουλάνε. Και το μόνο που κάνουμε είναι να τους σχολιάζουμε. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία διέξοδος στο τούνελ.
Ούτε να μας λυπηθεί ακριβώς μπορεί κανείς. Ούτε και να γελάσει. Ένας κλαυσίγελος γελοίος - πικρός ντουμανιάζει τη χώρα.
Για ποιούς να πρωτογελάσεις; Για ποιούς να πρωτοκλάψεις;
Τους χιλιάδες αυτόχειρες; Τα 3 εκατομμύρια άνεργους που κάθονται και κοιτάνε; Τα 3,9 εκατομμύρια έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας; Τους τόσους χιλιάδες υποαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες που φυτοζωούν; Τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους έσχατους σκλάβους αυτής της χώρας; Ή για τους δημόσιους -κατά πλειοψηφία- παρτάκηδες; Τους χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους ή τους επιστρατευμένους απεργούς; Τους ανασφάλιστους; Τους συνταξιούχους; Ή μήπως τους χιλιάδες άστεγους;
Φυσικά και τολμάει σε ένα τέτοιο σκηνικό, να ξεμυτίσει μια μαριονέτα για να ξεστομίσει ότι είναι υψηλός ο κατώτατος μισθός! Αυτή είναι η στιγμή της κορύφωσης της παρωδίας της τραγωδίας μας.
Ανάθεμα τα τάλαρα. Τι ακριβώς περιμένουμε; Τι χειρότερο πρέπει να δούμε, για να κάνουμε μία γενική απεργία διαρκείας - συγκέντρωση που θα συμμετέχουν οι πάντες; Άνεργοι και εξαθλιωμένοι, άποροι και άστεγοι, μαζί με τους... προνομιούχους εργαζόμενους δημόσιους, ελεύθερους και ιδιωτικούς; Να απαιτήσουμε. Να αλλάξουμε. Να δηλώσουμε έστω την ύπαρξή μας;
Ως άφωνα φαντάσματα παρατηρούμε. Την ουσιαστική απραγία της πλειοψηφίας. Μόνο οι αγανακτισμένοι πελάτες ξεσηκώνονται πια, για να απαιτήσουν για τις συντεχνίες τους. Τι γίνεται σ' αυτή τη χώρα; Αν ήμουν Αντιστασιακός που πολέμησα για την πατρίδα μου το '40, θα έβγαινα στους δρόμους ουρλιάζοντας. Και όχι μόνο, για την κατακομμένη μου σύνταξη...
Και η οργή σιγά σιγά ξεχειλίζει. Το ποτάμι της δεν μπορεί μια μέρα παρά να τους πνίξει. Αργά ή γρήγορα. Τα παιδιά ήδη πήραν τα καλάσνικοφ.
Τί εθελοτυφλία να νομίζουν ότι θα μπορέσουν να κλείσουν σε κελιά εκατομμύρια οργισμένους αύριο-μεθαύριο για να τους... δείξουν (την ψυχοπάθειά τους, τη δειλία τους, τον τρόμο τους).
Τι περιμένετε να συμβεί σε μια χώρα που όσοι έχουν, δεν νοιάζονται γι αυτούς που δεν έχουν; Για κείνους που τους άρπαξαν ότι είχαν και δεν είχαν; Τι περιμένετε να γίνει σε μια χώρα που ακόμα και σήμερα κυβερνήσεις που την κατέστρεψαν βγαίνουν πρώτες στις δημοσκοπήσεις;
Μια παρωδία δημοκρατίας ζούμε, μια παρωδία τραγωδίας, αλλά δεν μπορεί παρά να καταφτάνει η ώρα της τραγωδίας σκέτο.
Γιατί εκεί βαδίζουμε. Κι όσοι κάθονται και διυλίζουν τον κώνωπα, και διαστρεβλώνουν ή στην καλύτερη στρογγυλεύουν πολιτικάντικα τις γωνίες, σε λίγο θα θερίζουν τα αποτελέσματα.
Το αδιέξοδο τούνελ που μας χώσανε με τη βία, χτίζεται τουβλάκι τουβλάκι, μόνο από οργή. Και η έξοδος από αυτό μόνο μία μπορεί να είναι. Φανταστείτε την.
Καθίστε λοιπόν αναπαυτικά στις θέσεις των συμφερόντων σας να την απολαύσετε.
Και η κατάντια μας είναι, πως δεν αξίζει να μας λυπηθεί κανείς.
Της  Κρυσταλίας Πατούλη

Πηγή: Δεν αξίζει να μας λυπηθεί κανείς - RAMNOUSIA

Τι κάνει η πόρνη η Ιστορία!

 

Ποιος να το έλεγε! Ο μέτοικος Παπανδρέου να δίνει διαλέξεις με οδηγίες για την αντιμετώπιση της κρίσης, ο βαρύς Άκης να είναι στον Κορυδαλλό, ο ελαφρός Παπακωνσταντίνου να τρέμει τον Κορυδαλλό, ο πεφωτισμένος Καραμανλής να απολαμβάνει το ημίφως της Ραφήνας, η έγχρωμη Ντόρα να έχει χάσει το χρώμα της μέσα στο γκρίζο της σημερινής Ν.Δ., ο εκσυγχρονιστής Σημίτης να αρνείται τη συμμετοχή του στο εκσυγχρονιστικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ – για να μη μιλήσουμε για τα τασάκια στην Ιπποκράτους και τα μαχαίρια στη Συγγρού. Τόσες και τόσες σταθερές αξίες του πολιτικού συστήματος να έχουν, με δυο λόγια, καταντήσει κουρελαρία, στόχος για βελάκια, κατάρες και ανέκδοτα. Και ποιος, παρακαλώ, όχι μόνο να επιβιώνει, αλλά και να ανυμνείται από όλα σχεδόν τα μεγάλα ΜΜΕ ως ηγέτης, συνεπής, σταθερός, αξιόπιστος; Ο Σαμαράς, αν έχετε το Θεό σας. Ο Αντώνης Σαμαράς, αυτοπροσώπως. Παρέα με την κλειστή ομάδα, που βεβαιώνει το ύψος της πολιτικής του ευφυΐας και το βάθος του πολιτικού του ήθους: Τον Κεδίκογλου, τον Φαήλο, τον Λαζαρίδη, τον Μουρούτη, τον Μιχελάκη, την truth team. Και τον Στουρνάρα, βεβαίως.

Το γεγονός είναι ασφαλώς μια ευκαιρία για πολιτικές σκέψεις και φιλοσοφικούς διαλογισμούς. Διότι μπορεί να μιλάμε συνεχώς για τον ρόλο της προσωπικότητας στη δημιουργία της Ιστορίας – και καλά κάνουμε. Αλλά η περίπτωση Σαμαρά μάς σπρώχνει να μιλήσουμε για τον ρόλο της Ιστορίας στη δημιουργία της προσωπικότητας – και στην κατασκευή της, θα λέγαμε. Διότι ποιος είναι ο Σαμαράς; Μια μετριότητα, ένας παιδιόθεν γέρος πολιτικός, χωρίς ούτε μια φρέσκια πολιτική σκέψη σε όλη τη διαδρομή του – όποιος βρει μια πρωτότυπη ή έστω έξυπνη πολιτική σκέψη του όλα αυτά τα χρόνια, κερδίζει μια θέση στο βιβλίο Γκίνες. Και χωρίς ίχνος έργου επίσης – εκτός αν του πιστώσουμε ως έργο την ατέλειωτη σειρά από ρουσφέτια, τα κατορθώματα στο υπουργείο Εξωτερικών, τη διάσπαση της Ν.Δ. και την ανατροπή της δεξιάς κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε. Ο άνθρωπος δεν έχει τίποτε να επιδείξει, έστω και ως στενόμυαλος δεξιός – τίποτε. Εκτός από υπερμεγέθεις και εντελώς ανακόλουθες με τις δυνατότητές του, ορατές διά γυμνού οφθαλμού φιλοδοξίες.

Και όμως αυτός ο συνδυασμός από τίποτε και φιλοδοξίες,που άλλους τους γκρεμίζει στα τάρταρα, τον Σαμαρά τον ανέβασε στο Έβερεστ της εξουσίας, της εκτίμησης των δανειστών και της αγάπης των νοικοκυραίων – των πολύ νοικοκυραίων όμως. Η πόρνη η Ιστορία, που λέγαμε. Ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη εποχή, για το κατάλληλο σύστημα εξουσίας. Τώρα δεν τους χρειάζεται ούτε το πολιτικό μυαλό ούτε οι ευρύτητες για την Κεντροδεξιά και τον μεσαίο χώρο – τους χρειάζεται η πειθαρχία των Μνημονίων. Δεν τους χρειάζεται η φιλολογία της δημοκρατίας – τους χρειάζεται η μηδενική ανοχή. Δεν τους χρειάζονται οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ – τους χρειάζονται τα ΜΑΤ. Δεν τους χρειάζεται η λατρεία της πατρίδας – τους χρειάζεται η εκποίησή της. Συμπέρασμα: Τώρα τους χρειάζεται ο Σαμαράς. Με μηδενικές δυνατότητες, αλλά με μεγάλες φιλοδοξίες, μεγαλύτερη προθυμία και μεγίστη ετοιμότητα για στροφές.

Του λείπουν βέβαια μερικά πράγματα, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος. Η κατασκευή του ηγέτη, του ικανού, του εργατικού, του συνεπούς συντελείται συστηματικά και σχεδόν προκλητικά μπροστά στα μάτια μας. Οι δυο χλωμοί κομπάρσοι -Κουβέλης και Βενιζέλος- και ο λαμπρός ένοικος του Μαξίμου. Ο Σαμαράς κατανοεί τα προβλήματα. Ο Σαμαράς ξέρει πού μας πάει. Ο Σαμαράς ελέγχει με σιδερένιο χέρι τους υπουργούς. Ο Σαμαράς αποκαθιστά την αξιοπιστία της χώρας. Ο Σαμαράς εγγυάται τις επενδύσεις, την απαρέγκλιτη εφαρμογή των Μνημονίων, τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, τον κατώτατο μισθό, το μέλλον μας. Ο Σαμαράς, ο Σαμαράς, ο Σαμαράς… Το γεγονός ότι ο Σαμαράς έχει αλλάξει τόσες φορές θέσεις, πολιτικές, κόμματα, απόψεις, αποσιωπάται, θάβεται επιμελώς, εξαφανίζεται. Μαζί με την πολιτική του φτώχεια, τη συντηρητική του αγκύλωση, το μηδέν τού έργου του. Με αποτέλεσμα, όλη αυτή η θηριώδης προσπάθεια κατασκευής ενός απόλυτου ψεύδους από το απόλυτο τίποτε να αποκτά κάπως εφιαλτικά χαρακτηριστικά.

Ο Σαμαράς είναι συνεπώς σίγουρα ο ηγέτης που τους βολεύει. Περιμένει απάντηση το ερώτημα αν είναι ο ηγέτης που μας αξίζει…

Του Θανάση Καρτερού

Πηγή: Τι κάνει η πόρνη η Ιστορία! - RAMNOUSIA