γραφει ο αρισταρχος
Η ώρα στον υπολογιστή μου δείχνει 01:30 μεσάνυχτα. Στην τηλεόραση απέναντί μου τελείωσε το closer με την σπαστική αστυνόμο να μένει ανύπαντρη για άλλο ένα επεισόδιο κι εγώ μ’ ανοιγμένα όλα τα πανιά σερφάρω μέσα στον ωκεανό του διαδικτύου με κολλημένα στ’ αυτιά μου τ’ ακουστικά και την δυναμική του Φρανκ Σινάτρα “… I did it my way”. Τα μάτια μου τσούζουν και τα βλέφαρα βαραίνουν. Τα κλείνω όλα. Ο εγκέφαλος αρχίζει να μπαίνει σε μια τάξη και ηρεμεί. Όμως όχι για πολύ. Ποταμός ξεχύνονται όλα μου τα προβλήματα και απειλούν να πλημμυρίσουν μέσα μου όλο το σύμπαν. Κουνώ το χέρι μου στον αέρα και τα διώχνω σαν μύγες πάνω στο γλυκό. Ο δρόμος για την κρεβατοκάμαρα είναι μικρός και το κρεβάτι στρωμένο. Τρεκλίζω και ανυπομονώ. Το σπίτι βυθίζεται στο σκοτάδι και η ψυχή μου ετοιμάζεται με συνωμότη τον Μορφέα να μ’ εγκαταλείψει και πάλι για χώρους γκρίζους, ονειρικούς.
Χωρίς Ερινύες, χωρίς Άρπυιες. Με καθαρότητα καρδιάς κλείνω τα βλέφαρα και βολεύω το κορμί μου πάνω στα μαλακά στρωσίδια και στο λευκό μαξιλάρι. Όμορφο το συναίσθημα της ανάπαυσης του κουρασμένου μου κορμιού και νιώθω οι διακόπτες να κλείνουν ένας μετά τον άλλον. Η διαδικασία του ύπνου βρίσκεται σε εξέλιξη. Περνάει γρήγορα από τα κύματα Άλφα για να φτάσει μέσα από τις υπνικές ατράκτους στα κύματα Δέλτα όπου θα περάσει σταδιακά και μακροχρόνια σε κατάσταση REM. Εδώ η ψυχή δεν ρωτάει, απλά φεύγει. Πετάει πάνω από γκρίζα τοπία και ανθρώπους στην χώρα των ασφοδέλων. Εκεί θα δει ανθρώπους που πέρασαν στην αντίπερα, θα δει ανθρώπους που δεν γνώρισε ποτέ αλλά και ποτέ δεν θα μπορεί να εξηγήσει στο ενεργητικό και ξύπνιο σώμα. Έτσι θα περάσει στο επίπεδο του ονειρικού και θα παιδεύεται ο γειωμένος νους να ερμηνεύσει μέσα από ονειροκρίτες και τέτοια χαζά.
Η ζωή είναι εκεί. Τα όνειρα είναι εκεί. Η πραγματικότητα δονεί κάθε σου μόριο δονεί κάθε αλήθεια και συ… μη συλλογιέσαι το πάνθεον της υπέρβασης. Όλα αυτά σε βαρύνουν, σε στοιχειώνουν . Και η ερμηνεία τους επιτομή άλλων πεφωτισμένων. Εσύ, απλά έρμαιο κινητικών δυνάμεων περιστρεφόμενων γύρω από μια αέναη σπείρα χωρίς εξήγηση και μετάφραση.
Χαμογέλα και δέξου. Ζεις δύο ζωές. Μια γειωμένη και μια υπερβατική. Μετά τον θεριστή θα μείνει αυτή η υπερβατική. Αυτή που θα σε φέρει πρόσωπο με πρόσωπο με το υπερβατικό το αέναο. Και τότε θα πρέπει να δώσεις εξηγήσεις σ’ αυτόν που σ’ εμπιστεύτηκε. Σ’ αυτόν που σούδωσε την ευκαιρία να ζήσεις για να μάθεις. Τι έκανες, τι είδες, τι έμαθες.
Άνθρωπε, άνοιξε τους οφθαλμούς. Άνοιξε το πνεύμα σου. Η αλήθεια βρίσκεται πίσω από το ψέμα και η πραγματικότητα μέσα στον μύθο. Αφουγκράσου και θα ακούσεις. Παρατήρησε και θα δεις. Όλα είναι μπροστά σου και το μόνο που θέλουν είναι το δικό σου θέλω. Αν δε θέλεις τότε θα είσαι ο μέγας τυφλός. Ο μέγας κουφός. Ο μέγας ανύπαρκτος.
Σου μίλησα ποτέ γι αυτόν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου