ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ: Προδομένες Πολιτείες ... Καταστροφή ενός έθνους

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Οι ιδέες καθυστερούν εν σχέσει με το είναι, έγραφε ο Μαρξ πριν από 150 χρόνια. Καθυστερούν λόγω διανοητικής «αδράνειας», αυτοπροστασίας του ψυχισμού, όταν είναι να αφομοιώσει δυσάρεστες, καταστροφικές ειδήσεις, ιδιοτέλειας. ‘Όταν η πραγματικότητα είναι πολύ άσχημη, η καταστροφή μοιάζει πλήρης, η προοπτική μαύρη, δεν θέλουμε να την παραδεχτούμε, «ελίτ» και κοινωνία. Ζούμε μια εποχή καταστροφής του ελληνισμού, που μπορεί να οδηγήσει στο τέλος της ύπαρξής μας ως συγκροτημένου έθνους, της ελευθερίας μας, των δύο κρατών μας (Ελλάδας και Κύπρου), ούτε θέλουμε όμως, ούτε μπορούμε να το πιστέψουμε.

Κυττάω τον ηλικιωμένο κύριο που μαζεύει μεταλλικά κουτιά από τους κάδους στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής και τον άλλο που με κυττάει βουρκωμένος από ένα παγκάκι, σαν παιδί που ζητάει αποκούμπι και βοήθεια. Θυμάμαι την εποχή που παρακολουθούσα την κατάρρευση της Σοβιετικής ‘Ενωσης και το «κοινωνικό ολοκαύτωμα» που τη συνόδευσε. Και τότε κανείς δεν πίστευε ότι μια τόσο ισχυρή, παρά τα όποια προβλήματά της, υπερδύναμη, διαλυόταν μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Το γεγονός ότι κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε όντως να διαλυθεί η ΕΣΣΔ, ήταν ένας βασικός λόγος που τελικά διαλύθηκε. Από την άποψη αυτή είναι προτιμότερος ο «καταστροφισμός» από μια ανόητη και αβάσιμη αισιοδοξία, υπό τον όρο βέβαια ότι καταλήγει σε δράση για να αποφύγει κανείς το κακό.

Θυμάμαι το ραντεβού πούχα με έναν πολιτικό της αριστεράς, το καλοκαίρι του ‘12. Περίμενα μαζί με έναν συνεργάτη του για να του μιλήσω. Αυτός σιγοσφύριζε ένα τραγουδάκι. Γύρισα και τούπα: «Καλά, τι είναι αυτό με τις αυτοκτονίες; Πάλι βούτηξε ένας δικηγόρος από την Απόλλωνος, στην Πλάκα». Με κύτταξε, σταμάτησε προς στιγμήν να σφυρίζει, δεν είπε τίποτα. Μισό λεπτό αργότερα ξανάρχισε το σιγοσφύριγμα. Στον κόσμο της, η πολιτική μας τάξη διαλέγει να ζει στην πραγματικότητα που την βολεύει, δεν «θέλει να διαχειρισθεί μια καταστροφή», αλλά το τι διαχειρίζεται κανείς δεν μπορεί να το διαλέξει.

Να δείτε τον έξοχο «Ομάρ» από την Παλαιστίνη στους κινηματογράφους. Είναι ένα καταπληκτικό μάθημα για το πώς υπάρχει πάντα, και στις δυσκολότερες καταστάσεις, τουλάχιστον μία αξιοπρεπής διέξοδος. Λαοί που διατηρούν την αξιοπρέπειά τους δεν χάνουν, και στις δυσκολότερες συνθήκες, το δικαίωμα να αποκτήσουν κράτος. Λαοί με κράτος, αλλά χωρίς αξιοπρέπεια, χάνουν στο τέλος και το κράτος τους, στη χειρότερη περίπτωση το παραδίδουν μόνοι τους.

Παγκοσμιοποίηση και «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» των Ελλήνων

Πλησιάζουμε τώρα, ο ελληνικός λαός, το ελληνικό έθνος, σε Ελλάδα και Κύπρο, ένα από τα κρισιμότερα σημεία της εθνικής μας ύπαρξης στα νεώτερα χρόνια. Η «παγκοσμιοποίηση», δικτατορία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου και των εθνών που κυριαρχούν επ’ αυτού, μας ζητάει να αυτοκτονήσουμε. Να αυτοκτονήσουμε οικονομικά και κοινωνικά, συνεχίζοντας την πορεία των Μνημονίων και των Δανειακών που ακολουθούμε στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια και στην οποία μπήκε ήδη και η Κύπρος. Να αυτοκτονήσουμε γεωπολιτικά, υπογράφοντας οι ίδιοι την αυτοκατάλυση του κράτους μας στην Κύπρο, παραιτούμενοι δηλαδή οικειοθελώς και τυπικά από το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, στην αυτοκυβέρνηση, από το θεμελιώδες δικαίωμα που διακήρυξε η νεώτερη εποχή μετά την αγγλική, την αμερικανική, τη γαλλική, την ελληνική επανάσταση και μετά τη νίκη επί του Χίτλερ, το 1945, και τις επαναστάσεις των αποικιών που ακολούθησαν. Να αυτοκτονήσουμε τέλος ηθικά και «ιδεολογικά», γιατί όλα αυτά καλούμεθα να τα αποδεχθούμε οικειοθελώς, να μετατραπούμε μόνοι μας σε δούλους.

Δεν είναι του παρόντος η αναζήτηση των αιτίων που μας έβαλαν σε αυτή τη θέση. Τα όσα συμβαίνουν με τον ελληνικό λαό υπερβαίνουν κατά πολύ τη σημασία της Ελλάδας και της Κύπρου καθ’ εαυτών. Σχετίζονται με παγκόσμιας σημασίας διακυβεύματα, όπως το μέλλον του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους και της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, ο έλεγχος της Μεσογείου, της Νότιας Ευρώπης και της Εγγύς Ανατολής από τις «ναυτικές δυνάμεις», όπως επίσης και η επιδίωξη μιας μείζονος, «πολιτιστικής» νίκης του Χρήματος επί του Ανθρώπου, προάγγελου ενός νέου ολοκληρωτικού «τεχνομεσαίωνα», μπροστά στον οποίο θα ωχριούν οι μυστικές αστυνομίες του Χίτλερ ή του Στάλιν. Συνιστούν ένα δεύτερο κύμα «παγκόσμιας αντεπανάστασης», μετά τη διάλυση της Σοβιετικής ‘Ενωσης και του γραφειοκρατικού «σοσιαλισμού» της, προς όφελος όχι κάποιας «δημοκρατίας», αλλά της κυριαρχίας μιας μαφιόζικης μετακομμουνιστικής Ολιγαρχίας.

Μια κατάσταση όπως αυτή που ζει σήμερα ο ελληνικός λαός σε Ελλάδα και Κύπρο επιβάλλει μια εθνική παλιγγενεσία για να αντιμετωπισθεί, αλλά χρειάζεται ταυτόχρονα και ισχυρές διεθνείς συμμαχίες, που προϋποθέτουν βαθειά κατανόηση της σημασίας όσων συμβαίνουν. Γεγονός είναι πάντως ότι τα ψέμματα τελείωσαν. ‘Η ο ελληνικός λαός θα αγωνιστεί σοβαρά, και με ότι απαιτεί αυτός ο αγώνας, εναντίον της προοπτικής του «θανάτου» του, ως συγκροτημένου έθνους με κρατικές υποστάσεις, ή θα γνωρίσει το τέλος του νεώτερου εθνικού παραδείγματος, όπως κάποτε τέλειωσαν η αρχαία και η μεσαιωνική Ελλάδα ή ο μικρασιατικός ελληνισμός, θα γίνει ο «πιλότος» της εισόδου σε ένα μετανεωτερικό, ολοκληρωτικό «τεχνο-Μεσαίωνα». Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Το γράψαμε αρκετές φορές από τις στήλες των «Επικαίρων». Το διακύβευμα στην Κύπρο δεν είναι καν η σωτηρία του κυπριακού κράτους, είναι η επιβίωση των Ελλήνων στο νησί, γιατί οι ‘Ελληνες δεν θα επιβιώσουν χωρίς στοιχειώδη κρατική προστασία, σε συνθήκες μεταμοντέρνου προτεκτοράτου όπως αυτό που προέβλεπε το σχέδιο Ανάν. Είναι επίσης το μέλλον της μητροπολιτικής Ελλάδας, που πλήττεται ήδη άγρια από Μνημόνια και Δανειακές, την άνευ προηγουμένου οικονομική και κοινωνική καταστροφή που σημειώθηκε τα περασμένα τέσσερα χρόνια, χωρίς καν σαφή και άμεση προοπτική ανόρθωσης και δύσκολα θα αντέξει επιπλέον και την αφομοίωση των γεωπολιτικών, διεθνοπολιτικών και ηθικοπολιτικών συνεπειών μιας καταστροφής του κυπριακού ελληνισμού.

Κοινό ανακοινωθέν: ένας κυπριακός ζουρλομανδύας!

Να τονίσουμε ακόμα μια φορά, στο σημείο αυτό, ότι, προβλέποντας την απόλυτη ισότητα Ελληνοκυπρίων και

Τουρκοκυπρίων και των δύο συνιστώντων κρατών τους και απαγορεύοντας τον σχηματισμό οποιασδήποτε πλειοψηφίας, το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-‘Ερογλου αναγκαστικά οδηγεί είτε σε μη κυβερνήσιμο «ζουρλομανδύα», όπως αυτόν που προέβλεπαν οι συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ (προϋπόθεση βοσνιοποίησης ή κοσοβαροποίης`ς), είτε σε ξένους επιδιαιτητές, που θα ασκούν την έμμεση, αλλά πραγματική εξουσία στο νησί. Οδηγούμεθα δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, σε απώλεια του διεθνώς αναγνωρισμένου, ανεξάρτητου, κυρίαρχου και δημοκρατικού χαρακτήρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπό την οποία διαβιούν σήμερα οι Ελληνοκύπριοι (82% του νόμιμου κυπριακού πληθυσμού). Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι δεν θα «κλείσουμε», θα ξανανοίξουμε το κυπριακό υπό πολύ χειρότερες όρους και στη χειρότερη – και για οικονομικούς λόγους – δυνατή συγκυρία.

Σε μια ομοσπονδία υπάρχει ο κανόνας της ισοτιμίας μεταξύ των ομοσπόνδων υποκειμένων, υπάρχει όμως και ο κανόνας της ισότητας όλων των πολιτών, όπως στις ΗΠΑ, όπου με τη μία μέθοδο συγκροτείται η Βουλή των Αντιπροσώπων και με την άλλη η Γερουσία. Αντίστοιχα εφαρμόζονταν στην ΕΣΣΔ με το Σοβιέτ των Εθνοτήτων. Το ανακοινωθέν δεν εκφράζει άλλωστε παρά την πραγματικότητα δύο εθνοτήτων, τα αμοιβαία αισθήματα των οποίων κυμαίνονται από την πιο απόλυτη δυσπιστία, στην καλύτερη περίπτωση, έως την αβυσσαλέα εχθρότητα, στη χειρότερη, εθνοτήτων που δίνουν ψεύτικους δημόσιους όρκους πίστης η μία στην άλλη. Υπό παρόμοιες συνθήκες συνιστά επικίνδυνη διαστρέβλωση της πραγματικότητας να μιλάμε για προωθούμενη ενοποίηση του νησιού και μάλιστα με τόσο προβληματικές νομικές ακροβασίες. Ακόμα και η καλύτερη συμφωνία, θέλει σημαντικά αποθέματα καλής πίστης και διάθεσης για να εφαρμοστεί. ‘Όχι η πιθανώς χειρότερη στον κόσμο!

Στο παρελθόν, η κατάλυση της κυριαρχίας και ανεξαρτησίας ενός κράτους γινόταν με τη μέθοδο της εισβολής, των πραξικοπημάτων κλπ. Στην ιστορία της Κύπρου καθόλου δεν έλειψαν και εισβολές, και πραξικοπήματα και εθνοκαθάρσεις. Το κυπριακό προκάλεσε την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα το 1967 και την πτώση της το 1974. Τώρα όμως δοκιμάζεται μια καινούρια μέθοδος, όπως και στην Ελλάδα, η «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» δηλαδή, με την κεντρικής σημασίας συνδρομή της εγχώριας ελίτ, εν προκειμένω εκπροσωπούμενης από τον Νίκο Αναστασιάδη, που παίζει τώρα στη Μεγαλόνησο τον ίδιο καταστροφικό της «πατρίδας του» και των «συμπατριωτών» του ρόλο που έπαιξε στην Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου. Για το θέμα αυτό, των ιδιοτήτων της κυπριακής ελίτ, όπως και του ψυχολογικού πολέμου κατά των Κυπρίων πολιτών, θα επανέλθουμε σε επόμενο άρθρο, γιατί είναι πολύ ουσιώδεις παράμετροι της κατάστασης.
Επίκαιρα, 27.2.2014

http://www.triklopodia.gr/2014/02/blog-post_1143.html#.UxDiptJWFjo

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΜΑΣ «ΤΑΓΟΙ»,ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ;

Όταν το1806 ο Α. Κοραής επινόησε τη λέξη πολιτισμός(<πόλις - πολίτης),η οποία δεν υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα ,αρχικά ήθελε να τονίσει την ανάγκη έμπρακτης συμμετοχής στα ζητήματα της πόλης-κοινωνίας, με σκοπό το φωτισμό των ανθρώπων για αρμονική, ποιοτική ,ισότιμη συμβίωση και μέλημά του ήταν «να ελευθερωθεί (το γένος) από τη βαρβαρότητα και να αναλάβη την σοφίαν». Αν λοιπόν κάποιος θέλει να λέγεται πολιτισμέ-νος , δε μπορεί να στέκεται άπραγος και βουβός μπροστά στην καταστροφή που βιώνει ο τόπος και πολύ περισσότερο δε μπορεί με όρους βαρβαρότητας να την αποσοβήσει.

Σήμερα, που ο πολίτης ευτελίζεται ,ισοπεδώνεται και ματώνει, πού είναι οι πνευματικοί μας «ταγοί», που είναι υποτίθεται οι θεματοφύλακες της πνευματικής μας κληρονομιάς ,της ανθρώπινης αξιοπρέπειας κι αυτοί που παλεύουν την ασχήμια και το σκοτάδι ως γνήσιοι «ιεροφάντες» της αλήθειας και του δίκαιου; Από αυτούς περιμένει ο κόσμος να αρθρώσουν έναν καθαρό λόγο που αφυπνίζει και απελευθερώνει συνειδήσεις, που δίνει την ελπίδα και την πίστη στη δύναμή του,για να παλέψει όλη αυτή την κτηνωδία που βιώνει. Από αυτούς περιμένει λόγο ελπίδας και ανάτασης της καταρρακωμένης ηθικής του υπόστασης!Υποτίθεται ότι αυτοί είναι οι πιο ευαίσθητοι δέκτες της απόγνωσης, που όλοι βιώνουμε, και γνωρίζουν και υποστηρίζουν την ουσιαστική γνώση ,τις διαχρονικές ανθρώπινες αξίες,κι ό,τι νοηματοδοτεί τη ζωή. Δε θα έπρεπε αυτοί πρώτοι να βοηθήσουν το λαό να απαλλαγεί από τις αυταπάτες, τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και να καταλάβει ότι μόνο με τη συλλογική δράση μπορεί να σωθεί; Γιατί σιωπούν; Είναι κι αυτοί εξαρτήματα της αλλοτριωτικής δράσης του σάπιου συστήματος; Μήπως είναι βολεμένοι, διαπλεκόμενοι ή ευνοούμενοί του; Γιατί δεν τολμάνε να καταγγείλουν την ιδεολογικοπολιτική τρομοκρατία, τον ψυχολογικό πόλεμο, τον κανιβαλισμό, τη φτωχοποίηση, την αδικία ,την περιθωριοποίηση ,την κοινοβουλευτική δικτατορία ; Αντίθετα συχνά τους ακούμε να συστήνουν εγκαρτέρηση κι υπομονή, συμμετέχοντας έτσι στο άθλιο παιχνίδι της διαμόρφωσης υποτακτικών και ένοχων συνειδήσεων, της απόσυρσης ,της ηττοπάθειας, της απαξίωσης της εθνικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς!

Είναι λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι πολιτισμένοι; Μήπως είναι συνένοχοι στο δράμα που εκτυλίσσεται ,για να εισπράξουν εύσημα ή πρόσκαιρη δόξα ;Γίνανε τόσο μαλθακοί και εθελόδουλοι ή κιόλας ποτέ στ’ αλήθεια δεν υπηρέτησαν τον άνθρωπο, αλλά μόνο «εκ του ασφαλούς» διατύπωναν κάποιες θεωρητικές κατασκευές,κενές νοήματος και στόχου, για να κερδίζουν τις εντυπώσεις-κι όχι μόνο; Τι νόημα έχει οποιαδήποτε πνευματική δημιουργία, όταν δε σέβεται και δεν υπηρετεί τον άνθρωπο ως πολιτικό υποκείμενο;

Από την άλλη είναι ολοφάνερο πως η σημερινή διανόηση, καθώς και τα Πανεπιστήμια, χρηματοδοτήθηκαν αδρά όλη την προηγούμενη δεκαετία μέσα από τα ευρωπαικά προγράμματα, ώστε να καταστούν ο καταλύτης της πνευματικής μας αποσάρθρωσης και της διάλυσης της εθνικής μας ταυτότητας ,αφού υπηρέτησαν το σύστημα της παγκοσμιοποίησης, της καταδυνάστευσης δηλαδή των λαών από τις λεγόμενες «αγορές». Σα να λέμε δηλαδή ότι αυτοί, ενώ αποδέχτηκαν το νόμο της ζούγκλας, θέλουν να λέγονται πολιτισμένοι και να εμφανίζονται ως οι «φωστήρες» του τόπου στα Μ.Μ.Ε, αποπροσανατολίζοντας και εφησυχάζοντας συνειδήσεις !Αυτό είναι καθαρό θράσος και

σκοταδισμός-ίδιον φασιστικής πρακτικής. Τώρα λοιπόν ως συνένοχοι στο δράμα του τόπου σιωπούν και δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να παραδεχτούν –έστω κάποιοι από αυτούς- την πλάνη ή την ευθύνη τους! Αξιοπρεπές και έντιμο θα ήταν τουλάχιστον να παραδέχονταν την αλήθεια και να αγωνίζονταν –έστω και τώρα-για το λαό και την πατρίδα!

Μήπως τελικά τις πιο υγιείς πνευματικές δυνάμεις του τόπου πρέπει να τις αναζητήσουμε σε κάποιους «άσημους» ανθρώπους ,που ζουν ανάμεσά μας,και είναι στ’ αλήθεια και πρώτα ελεύθεροι μέσα τους, ατσαλωμένοι από τον πόνο και την πάντα σκληρή ελληνική πραγματικότητα,που τώρα μεταλλάχτηκε σε κόλαση;

Μήπως αυτοί είναι οι αληθινά πολιτισμένοι και πρωτοπόροι ,που δίνουν αγώνα για το «φωτισμό» και την απελευθέρωση; Μήπως είναι καιρός να αφουγκραστούμε τους «άσημους» και να τους δείξουμε εμπιστοσύνη, γιατί ανάμεσά τους βρίσκονται εκείνοι ,που το σύστημα της εξαπάτησης καταδίκασε στη σιωπή ,πνίγοντας στο σκοτάδι τη δημιουργικότητα και την αξιοσύνη τους;

Αυτοί που «ξέβρασε» το σύστημα χρόνια στο περιθώριο είναι οι πιο έντιμες δυνάμεις σήμερα, κι από αυτούς υπάρχει ελπίδα να ξαναγεννηθεί η Ελλάδα και να σταθεί ξανά όρθια και περήφανη στα πόδια της! Αυτοί είναι η «άλλη Ελλάδα», που σκόπιμα απαξιώθηκε και «κρύφτηκε», για να απαξιωθούμε και να θυματοποιηθούμε σαν λαός και να μην αντιδράσουμε. Ανάμεσά μας λοιπόν βρίσκονται οι Έλληνες που όλοιθέλουμε να είμαστε,οι περήφανοι, αδούλωτοι, αξιοπρεπείς,οι «φωτεινοί» κι αληθινά γενναίοι άνθρωποι «της καρδιάς» και του έργου! Μόνο με καθαρούς πια όρους μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε και να τους εμπιστευτούμε, βοηθώντας έτσι ουσιαστικά την ίδια την ύπαρξή μας και την πατρίδα να αναγεννηθούν!

Είναι καιρός να κρίνουμε και να κριθούμε, να καταρρίψουμε μύθους κι οπτικές του χθες και να δούμε επιτέλους καθαρά την αληθινή αξία, την ευπρέπεια και την αρετή όχι από τα λόγια, αλλά από τις πράξεις!Μόνο τέτοιους σεμνούς και πιστούς «υπηρέτες» του ανθρώπου και της πατρίδας πια να καταδεχτούμε να μας «οδηγήσουν»στο πιο δύσβατο μονοπάτι της Ιστορίας μας,που βρίσκεται μπροστά μας!

Έλλη Διαμαντοπούλου,μέλος του ενιαίου παλλαικού μετώπου(Ε.ΠΑ.Μ)

http://www.triklopodia.gr/2014/02/blog-post_2496.html#.UxDhSNJWFjo

Γερμανία: Είστε Έλληνες Εβραίοι; Δεν παίρνετε μία!

olympiada

                Οι Γερμανοί παρέα με Σκοπιανούς συγκεντρώνουν τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης, Ιούλιος 1942

ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ Η Γερμανία απορρίπτει το αίτημα των Ελλήνων Εβραίων για αποζημιώσεις από ότι άρπαξαν οι Ναζί

Ανταπόκριση του Γαλλικού Πρακτορείου AFP για την απόρριψη από τη Γερμανία του αιτήματος της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης για επανορθώσεις σχετικά με την καταναγκαστική εργασία των Ελλήνων Εβραίων στις γερμανικές βιομηχανίες, στην οδοποιία, και στις γερμανικές υποδομές, αλλά και για την αρπαγή των λύτρων και για την, εν τέλει, φυσική εξόντωση των κρατουμένων.

Η Γερμανία απέρριψε την Τετάρτη μια νέα αίτηση αποζημιώσεων της ναζιστικής εποχής, από μια εβραϊκή κοινότητα ελληνικής πόλης, αλλά προσέφερε συνεργασία με την κοινότητα για μελλοντικά σχέδια.

«Όσον αφορά τα ζητήματα των αποζημιώσεων, δεν υπάρχουν νέες εξελίξεις και όλα αυτά τα ερωτήματα  έχουν απανταντηθεί», δήλωσε ένας Γερμανός εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών σε συνέντευξη Τύπου.

Η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε την Τρίτη ότι μήνυσε τη Γερμανία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για αποζημίωση σχετικά με λύτρα που είχαν καταβληθεί στις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής.

Δήλωσε ότι οι Εβραίοι κάτοικοι είχαν καταβάλει 2,5 εκατομμύρια δραχμές σε έναν διοικητή των Ναζί τον Ιούλιο του 1942 για να εξασφαλιστεί η απελευθέρωση χιλιάδων Εβραίων ανδρών που υποβάλλονταν σε βάναυση καταναγκαστική εργασία.

Παρά την πληρωμή των λύτρων, που μαζεύτηκαν από δωρεές και πωλήσεις ακινήτων, τα περισσότερα από τα θύματα μεταφέρθηκαν αργότερα στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς-Μπιρκενάου στην Πολωνία, όπου εξοντώθηκαν.

Ένας Γερμανός εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε την Τετάρτη ότι το Βερολίνο είναι έτοιμο να εργαστεί σε νέα έργα με την εβραϊκή κοινότητα της πόλης, τα οποία δεν προσδιόρισε, ανεξάρτητα από τη νομική υπόθεση.

«Είναι ρητή μας πρόταση να προωθήσουμε στο μέλλον, έργα με την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης», είπε στους δημοσιογράφους.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών δήλωσε ότι η Γερμανία έχει δηλώσει ότι έχει πάντα επίγνωση της ιστορικής της ευθύνης για τα εγκλήματα του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.

«Σε σχέση με την Ελλάδα, ερωτήματα σχετικά με το μέλλον, παίζουν τον θεμελιώδη ρόλο», είπε.

Η Ελλάδα έχει δηλώσει τα τελευταία χρόνια ότι διατηρεί το δικαίωμα να διεκδικήσει πολεμικές επανορθώσεις, υποστηρίζοντας ότι αναγκάστηκε να δεχτεί δυσμενείς όρους κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τη Γερμανία στη δεκαετία του 1950.

Μετάφραση – Απόδοση: LEFTeria-news

Germany rejects reparation claim from Greek Jews extorted by Nazis

http://www.rawstory.com/rs/2014/02/26/germany-rejects-reparation-claim-from-greek-jews-extorted-by-nazis/

Ο ραγιάς κι ο γενίτσαρος

 filologos10

Ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Κασιδιάρης. Δύο ραγιάδες (ή δύο γενίτσαροι) στην ίδια πόλη!

Βεβαίως, στην «πόλη», στο κράτος, στην επικράτεια των Ελλήνων ενδημούν χιλιάδες ραγιάδες. Ραγιάδες που, από την εποχή των γραικύλων (ου μην και γραισκύλων) όχι μόνον υπήρξαν, αλλά ευδοκίμησαν στους κόλπους του έθνους, όπως κι αν αυτό αντιλαμβανόταν κάθε φορά τον εαυτόν του,

όπως κι αν το αντιλαμβάνονταν οι αλλοεθνείς, είτε διέθετε κράτος είτε δεν διέθετε, με όποιο όνομα κι αν κυκλοφορούσε στην ιστορία, Γραικοί, Ελληνες, Ρωμαίοι, Ρωμιοί, Γένος, Ρουμ, Γκρηκς, Γκρτσκ, Γιουνάν, Σιλά, πάντα

το συμπαθές είδος των υπομειόνων, των γραισκύλων και των ραγιάδων καραδοκούσε περιμένοντας τις στιγμές που το πάνω χέρι στα πράγματα έπαιρναν οι γενίτσαροι και οι δωσίλογοι, ώστε να λαμβάνει και ο ανεόρταστος βίος αυτών των σκουπιδιών κάποια υπόσταση – δεν λέω νόημα, διότι κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για τον ανόητο, τον ανούσιο, τον ανίερο.

Αδωνις, του έλειψε, λέει, η Τρόικα. Και τώρα που ήρθε, πανηγυρίζει ο ραγιαδάκος, όπως πανηγύριζαν οι εντολοδόχοι των Ρωμαίων Αιτωλοί πάνω απ’ τα σώματα των πεσμένων Μακεδόνων στην Πύδνα, προκαλώντας την αποστροφή του ευγενικού Σκιπίωνα.

Πανηγυρίζει για την επιστροφή της Τρόικας ο μικροαστός που κόπτεται ότι είναι αστός και λιγώνεται να το λέει, λες κι επιτέλους του δίνεται η ευκαιρία να φτύσει κι αυτός τα… παπούτσια του κ. Τόμσεν και να τα γυαλίσει, σαν να κάνει την προσευχή του.

Βρίζει τους Ελληνες ο κ. Γεωργιάδης -όχι όλους τους Ελληνες, τους εργαζόμενους- και τους αποκαλεί με περιφρόνηση «λαϊκιστές». Τι είναι όμως ο «λαϊκισμός», λέξη που κλίνουν σε όλες τις πτώσεις (θαρρώ 58) όλοι οι απολογητές του καθεστώτος, παπαγαλάκια στα ΜΜΕ, «εκσυγχρονιστές» παντού και ραγιάδες πάντοτε; Λαϊκισμός είναι το κακόσημο του λαϊκός. Λαϊκιστής (συνώνυμο του ποπουλιστής) είναι ο δημαγωγός, εκείνος που εκμαυλίζει τον λαό, που του κολακεύει τα πάντα, τα μάλα και τα ολέθρια.Συνεπώς

ο όρος αφορά σε πολιτικούς και όχι σε πολίτες. Ομως ο ελληνικός λαός, οι Ελληνίδες και οι Ελληνες πολίτες κατηγορούνται συλλήβδην για λαϊκισμόαπό πολιτικούς (από την κυρία Μπακογιάννη ως τον κ. Σαμαρά και από τον κ.Κουβέλη ως τον κ. Γιακουμάτο) λες και

οι πολίτες καταδημαγωγούν τους πολιτικούς κι όχι το αντίστροφο.

Με θράσος (αφήστε την αμάθεια στην άκρη), είκοσι-τριάντα χρόνια τώρα, οι πολίτες κατηγορούνται για λαϊκισμό από τους πιο λαϊκιστές πολιτικούς που μας έτυχαν ποτέ. Αντιδράς στα βάσανα που σου επιβάλλουν, ώστε η αυθεντία των ουτιδανών να καθιερώνεται; είσαι λαϊκιστής! Θέλεις φάρμακο για τον καρκίνο σου και βογγάς; είσαι λαϊκιστής! Τέτοιος εκφυλισμόςτης γλώσσας,

τέτοια παρένδυση των εννοιών χρειάζεται για να σε κυβερνούν κάτι τύποι που δεν θα έστελνες ούτε για τσιγάρα. Αλλά αν δεν σε βρίζουν, πώς θα τους φοβάσαι; πώς θα τους ανέχεσαι όταν κάθονται σούζα μπροστά στην κυρίαΜέρκελ, αν δεν σου κάνουν εσένα το λιοντάρι κρυμμένοι πίσω απ’ τις ασπίδες των ΜΑΤ;

Αλλά, αν εσένα σε λέει λαϊκιστή ο κ. Γεωργιάδης, ο κ. Πρετεντέρης ή ο Μπάμπης ο Σκάις, για τον εαυτόν του δηλώνει εθνικιστής ο κ. Κασιδιάρης – φεύγουμε απ’ τους ραγιάδες τώρα και πάμε στους γενίτσαρους.

Γιατί δηλώνει εθνικιστής ο κ. Κασιδιάρης; διότι δεν δηλώνει πλέονεθνικοσοσιαλιστής! Γιατί; ντρέπεται; όχι, ξεδιάντροπος είναι, αλλά το κρύβει. Γιατί το κρύβει; διότι τώρα ήρθε ο καιρός να μπουν τα Ες Α στο σύστημα (που τα έφτιαξε ως σκιάχτρα) – (με την εναλλακτική να τα χρησιμοποιήσει ως συμμάχους). Και ο αγκυλωτός σταυρός που έχει χαράξει

τατουάζ στον ώμο του ο κ. Κασιδιάρης; Ερωτηθείς στην εκπομπή του κ.Νίκου Χατζηνικολάου για το εν λόγω ανοσιούργημα, ο εν λόγω γενναίος άρχισε να τσιρίζει για αγκυλωτούς σταυρούς στα αγάλματα, τις Καρυάτιδες και δεν ξέρω τι άλλο.

Πιθανόν ο κ. Κασιδιάρης να είναι ή να νιώθει Καρυάτιδα,

ο αγκυλωτός σταυρός όμως, όπως άλλωστε και ο ναζιστικός χαιρετισμός, έχουν σηματοδοτηθεί απ’ το ανείπωτο έγκλημα και τις τραγωδίες που εξέφρασαν. Βρωμάνε απ’ την καμένη ανθρώπινη σάρκα στα Αουσβιτς και τα εκατομμύρια των νεκρών στα μέτωπα και τα μετόπισθεν. Και

πρέπει να ’ναι κανείς χυδαίος ως τον πάτο της ψυχής του για να λέει ότι ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι μια ανάταση προς το θείον, όπως είπε ο θεομπαίχτης

εκείνος βουλευτής της Χρυσής Αυγής, κ. Αρβανίτης.

Πλην όμως, ακόμα κι όταν αυτοί οι δειλοί κρυπτοναζί ουρλιάζουν ή μυξοκλαίνε και λένε ότι είναι εθνικιστές, ξέρουν τι λένε; Εθνικισμός

είναι το κακόσημο του εθνικός. Ο εθνικισμός είναι το μίσος για τις πατρίδες των άλλων κι όχι η αγάπη για την πατρίδα, όπως είναι ο πατριωτισμόςή για τις πατρίδες όλων, όπως είναι ο διεθνισμός. Ο εθνικισμός δεν έχει σχέση με τους εθνικούς απελευθερωτικούς αγώνες (όπως, για παράδειγμα, είχε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, ΕΑΜ), αλλά αντιθέτως με τη χειραγώγηση του λαούαπό την εθνική (και διεθνική) αστική τάξη, όπως έγινε με τον Φράνκο, τονΠινοσέτ, τον Σαλαζάρ κι άλλους επίγονους των πρώτων διδαξάντων Μουσολίνικαι Χίτλερ.

Ο νασιοναλισμός (που κακώς μεταφράσθηκε στα ελληνικάπατριωτισμός), ο νασιοναλισμός, δηλαδή ο εθνικισμός, είναι «το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων» (στην καλή περίπτωση) και συχνά τωνπροδοτών, δεδομένου ότι εθνικιστές ήταν αυτοί που συνεργάσθηκαν με τους ναζί στην Ελλάδα επί κατοχής, όπως και παντού αλλού στην Ευρώπη. Βέλγοι εθνικιστές, Γάλλοι, Ουκρανοί, Βόσνιοι, όλοι εθνικιστές ήταν αυτοί πουκατέληξαν στα Βάφεν Ες Ες.

Δηλώνουν τώρα υποκριτικά οι Χρυσαυγίτες (κι ίσως ορισμένοι να τους πιστεύουν) ότι δεν είναι εθνικοσοσιαλιστές, αλλά μόνον εθνικιστές, λες και ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν τίποτε άλλο από εθνικισμός, λες και εθνικισμός δεν σημαίνει γενοκτονίες και πογκρόμ, ρατσισμό και μισανθρωπία, λες κι ο εθνικισμός δεν οδηγεί τα έθνη στην αλληλοσφαγή, λες και ο σωβινισμός είναι αθώα τις Καρυάτις, ήτις καλλιεργεί γλαδιόλες σε σχήμα μελιτζάνας…

Από την ιστορία οι άνθρωποι αυτοί έχουν καταλάβει όσα μαρτυρούν οι έννοιες που κακοποιούν.

***

Ομως, γιατί ένας εθνικιστής όπως ο κ. Γεωργιάδης κατηγορεί για λαϊκισμότον λαό, όπως το ίδιο τον κατηγορεί κι ένας «εκσυγχρονιστής»; Διότι είναι και οι δύο το ίδιο ραγιάδες. Γιατί; Διότι προσκυνούν και οι δύο το ίδιο τους Δυνατούς, ημεδαπούς και ξένους. Κι αν ο ραγιάς είναι το έρμα του Δυνατού, ποιος είναι το δεξί του χέρι; ο γενίτσαρος. Ραγιάς και γενίτσαρος στην ίδια πόλη

είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για να κατέχει την πόλη ο Δυνατός. Εγχώριος και αλλοδαπός. Ομως για να λειτουργήσει αυτό το σχήμα ταξικής εξουσίας, προϋπόθεση είναι η κυριαρχία της προπαγάνδας (προς την κατεύθυνση της ενιαίας σκέψης) και η ιδεολογική σύγχυση (κυρίως εναντίον της Αριστεράς) – η οποία με τη σειρά της κατηγορείται ότι είχε την «ιδεολογικήυπεροχή» όσο η Δεξιά τα έκανε μαντάρα. Χυδαίο; Χυδαιότατο! Αλλά χρήσιμο.

Αυτό για το οποίο μπορεί να ελεγχθεί η Αριστερά είναι ότι στα χρόνια της μεταπολίτευσης ένας θύλακας στους κόλπους της (που τώρα πια κατά κύριο λόγο εκφράζεται από τον «εκσυγχρονισμό», όποια δορά κι αν φέρει) συχνά χαρακτήριζε όσους έτρεφαν πατριωτικά αισθήματα ως εθνικιστές. Αν αυτό για ορισμένους αριστερούς ήταν λάθος (διότι ο πατριωτικός χαρακτήρας της Αριστεράς έχει αποδειχθεί με το ΕΑΜ, τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα τόσον εδραίος όσον ο διεθνισμός της), για τους «εκσυγχρονιστές» σμπίρους του δικομματισμού ήταν τέχνη.

Ο πατριωτισμός της Αριστεράς, η σχέση της με τη λαϊκή παράδοσηκατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε όσον ο λαός για λαϊκισμό. Μπαράζ οι χαρακτηρισμοί για «φαιοκόκκινους», «πατριώτες» (με τη σκόπιμη σύγχυση του εθνικιστή), εθνοπαράφρονες κ.τ.λ. και όλα αυτά από ΜΜΕ… υπεράνω υποψίας για ραγιαδισμό, αθώα για κάθε διαφθορά και διαπλοκή, μίζα, ΜΚΟ, δάνειο δανεικό κι αγύριστο. Βεβαίως με τη ρητορική τους τροφοδότησαν τη Χρυσή Αυγή, διότι στην κοινωνία επέβαλλαν το στερεότυπο του Αριστερού όχι ως διεθνιστή καιπατριώτη, αλλά ως κοσμοπολίτη και αρνησίπατρι.

Κι έτσι φθάσαμε υπό την μπαγκέτα του «εκσυγχρονισμού», νεοφιλελεύθερου και κεντροαριστερού να βυσσοδομούν οι φασίστες (δηλαδή οιπατριδοκάπηλοι και οι προδότες) ότι οι Αριστεροί είναι… απάτριδες και… καθεστωτικοί.

Δεν ξέρω αν ο «εκσυγχρονιστής» είναι χειρότερος απ’ τον ραγιά και τον γενίτσαρο που εξέθρεψε, ξέρω όμως ότι βλάπτουν και οι τρεις την πατρίδα και τον λαό το ίδιο.

Ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι ένα απλό ψώνιο που πανηγυρίζει για την παρουσία εδώ της Τρόικας, αλλά ένα θανατηφόρο υποπόδιο αυτών που την έφεραν – όλου του πλέγματος που μας την έφερε και την έφερε απ’ τον κ. Σημίτηέως τον κ. Σαμαρά και απ’ τις offshore έως τη Λίστα Λαγκάρντ. Οσο για το

είδος Κασιδιάρη, πράγματι ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων. Οπως ο Χίτλερ που φώναζε εναντίον του συστήματος, ώσπου να το βάλει στο χέρι, να το χρησιμοποιήσει και να χρησιμοποιηθεί. Το κτήνος που είχε πατρίδα τον ρατσισμό του εναντίον όλων των άλλων. Και που έκαψε τις πατρίδες όλων των άλλων μέσα στην ίδια φωτιά που έκαψε και τη δική του - «οι Γερμανοί δεν αξίζει να ζουν, η Γερμανία δεν αξίζει να υπάρχει», παραληρούσε λίγο πριν να αυτοκτονήσει για να μην αντιμετωπίσει τη Νέμεσίν του.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η κρίση έχει κάψει πολλά κλισέ. Αν και όταν αρχίσουν να καίγονται και τα φυλάκια των πραιτοριανών, όμορφα θα καούν…

ΥΓ.: Επί του πιεστηρίου, όταν χθες εγράφοντο αυτές οι γραμμές. Μία απ’ τις πρώτες κινήσεις της νέας Ουκρανικής κυβέρνησης (;) ήταν να θέσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας. Μια ακόμα επιτυχία της Δύσης, εν προκειμένω της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον τομέα της εξαγωγής Δημοκρατίας (όπως στο Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία και άλλου, αρχής γενομένης από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας). Ω, η καλή μας ροδοδάκτυλη Δύση των ΜΚΟ που αποστρέφεται τους ναζί, που κατά τα άλλα χρησιμοποιεί! Ω, τι σύμπτωσις του Γερμανικού ρεβανσισμού με την αναγέννηση, συγγνώμη, το βρυκολάκιασμα του νεοναζισμού. Τι αρμονία με τις διακηρύξεις του ΝΑΤΟ για την υπεράσπιση της Ουκρανίας (σήμερα, της «νέας» Κύπρου των υδρογονανθράκων αύριο). Ας προσέχουμε, σύντροφοι, δηλαδή όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι, δεξιοί κι αριστεροί. Αυτό που πριν είκοσι χρόνια φαινόταν αδιανόητο έγινε πριν 15 χρόνια (Γιουγκοσλαβία). Αυτό που είναι αδιανόητο να συμβεί σε μας τώρα συμβαίνει ήδη στην Ουκρανία. Αν έτσι συνεχίσουν τα πράγματα, σε δέκα χρόνια θα λέμε ότι το 2014 μας φαινόταν αδιανόητο αυτό που θα συμβαίνει τότε. Ηδη στη δημοκρατική Ευρώπη έχει τεθεί εκτός νόμου μια σειρά από κομμουνιστικά κόμματα. Ηδη σε σειρά χωρών της Ενωσης η κεντροδεξιά (με ενσωματωμένη τη σοσιαλδημοκρατία) κυβερνά σε συμμαχία με την ακροδεξιά. Ενώ σε άλλες χώρες η ακροδεξιά αντιπολίτευση τροφοδοτείται απ’ τα (ακροδεξιά) πεπραγμένα των κεντροδεξιών κυβερνήσεων. Πρόκειται για μια τανάλια που βάζει τους λαούς στη μέση και τους παραλύει. Εκτός αν η Αριστερά…

ΣΤΑΘΗΣ στο enikos.gr

Επικίνδυνη κλιμάκωση της έντασης στην Κριμαία – Σε ετοιμότητα η Ρωσία

filologos10

 

Κλιμακώνεται η ένταση στην Κριμαία, όπου ένοπλοι κατέλαβαν την έδρα της τοπικής κυβέρνησης και το κτίριο του κοινοβουλίου – Ο Γιανουκόβιτς θεωρεί ακόμα πρόεδρο της χώρας τον εαυτό του.

Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι έχει θέσει σε κατάσταση μάχης τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Interfax, ενώ τα ρωσικά στρατεύματα του Δυτικού και Κεντρικού Τομέα έχουν ξεκινήσει τις εκτεταμένες μετακινήσεις τους, που προβλέπουν τα σχέδια των ασκήσεων, στις οποίες συμμετέχουν έως και 150.000 Ρώσοι στρατιωτικοί, σύμφωνα με την υπηρεσία Τύπου του ρωσικού υπουργείου ‘Αμυνας.

Η Ρωσία θα υπερασπισθεί τα δικαιώματα των συμπατριωτών της με “σθεναρό και ανυποχώρητο” τρόπο, προειδοποίησε με ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, κάνοντας λόγο για “ευρείας κλίμακας παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” στην Ουκρανία, καθώς κλιμακώνεται η ένταση στην Κριμαία, την μοναδική περιοχή της Ουκρανίας με κατά πλειοψηφία ρωσικό πληθυσμό.

“Το υπoυργείο Εξωτερικών της Ρωσίας θα συνεχίσει να υπερασπίζεται στη διεθνή σκηνή τα δικαιώματα των συμπατριωτών της, θα αντιδρά σθεναρά και ανυποχώρητα όταν αυτά θα παραβιάζονται”, αναφέρεται στο μικρομπλόγκ του υπουργείου στο Twitter.

Ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς επανεμφανίστηκε και θεωρεί τον εαυτό του ακόμα πρόεδρο της Ουκρανίας και ζητεί από τη Ρωσία να εγγυηθεί την ασφάλειά του, σύμφωνα με δήλωσή του που μεταδόθηκε από τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.

Η Ρωσία συμφώνησε να εγγυηθεί την προσωπική ασφάλεια του Γιανουκόβιτς, δήλωσε ρωσική πηγή στα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.
Ο αποπεμφθείς πρόεδρος δήλωσε ότι είναι σαφές πώς οι νοτιο-ανατολικές και νότιες περιοχές της Ουκρανίας δεν αποδέχονται την αναρχία που επικρατεί στη χώρα, όπου οι ηγέτες επιλέγονται από τον όχλο.

“Εγώ, ο Βίκτορ Φεντόροβιτς Γιανουκόβιτς…θεωρώ εαυτόν νόμιμο αρχηγό της ουκρανικής κυβέρνησης”, είπε.

Από την πλευρά του, το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε τον επιτετραμμένο της Ρωσίας στο Κίεβο και ζήτησε άμεσες διαβουλεύσεις με τη Μόσχα ύστερα από τις εξελίξεις στην Κριμαία.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, στον επιτετραμμένο Αντρέι Βορομπίοφ επιδόθηκε νότα διαμαρτυρίας με την οποία ζητείται να παραμείνουν στη βάση του οι ρώσοι στρατιώτες που εδρεύουν στο λιμάνι της Κριμαίας, τη Σεβαστούπολη.

Το Σάββατο, η Ρωσία κάλεσε για διαβουλεύσεις στη Μόσχα τον πρεσβευτή της στο Κίεβο μετά την ανατροπή του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Οι ένοπλοι άνδρες στην Κριμαία ύψωσαν τη ρωσική σημαία στο κτίριο του κοινοβουλίου και της περιφερειακής κυβέρνησης, γεγονός που υποδηλώνει ότι ενδεχομένως να πρόκειται για ρώσους αυτονομιστές.

Τουρτσίνοφ: «Οποιαδήποτε κίνηση ρωσικών δυνάμεων, είναι επίθεση»

Ο προσωρινός πρόεδρος της Ουκρανίας απηύθυνε έκκληση για ηρεμία μετά την κατάληψη των κτιρίων του κοινοβουλίου και του υπουργικού συμβουλίου στην Κριμαία από “εγκληματίες με στρατιωτικές στολές”, ανακοινώνοντας ότι έδωσε διαταγή στις δυνάμεις ασφαλείας να λάβουν “όλα τα αναγκαία μέτρα” για την προστασία των πολιτών.

Ο Αλεξάντρ Τουρτσίνοφ προειδοποίησε τον ρωσικό στόλο για οποιαδήποτε “στρατιωτική επίθεση” λέγοντας ότι οποιαδήποτε κίνηση στρατιωτικών δυνάμεων έξω από τη βάση του Ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας θα εκληφθεί από το Κίεβο ως επιθετική ενέργεια.

Η Κριμαία μεταβιβάσθηκε στην ουκρανική κυριαρχία το 1954 από τον ηγέτη της Σοβιετικής Ενωσης Νικίτα Χρουστσόφ. Η Κριμαία, έδρα του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας , που ελλιμενίζεται στη Σεβαστούπολη, είναι η μόνη περιοχή της Ουκρανίας όπου οι Ρώσοι αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού, αν και σε πολλές περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας οι κάτοικοι ομιλούν τη ρωσική ως πρώτη γλώσσα.

Η Κριμαία αποτελεί πλέον το κέντρο της αντιπολίτευσης στη νέα ουκρανική ηγεσία της μετα-Γιανουκόβιτς εποχής και οι αποσχιστικές τάσεις αρχίζουν να κερδίζουν και πάλι έδαφος, όπως και κατά το παρελθόν.

Δεκάδες χιλιάδες Τάταροι της Κριμαίας θύματα μαζικού εκτοπισμού προς την σοβιετική Κεντρική Ασία από το καθεστώς του Στάλιν το 1944, επέστρεψαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης το 1991 και διατύπωσαν διεκδικήσεις για την επιστροφή των εδαφών τους που κατασχέθηκαν μετά τον εκτοπισμό τους.

Διεθνής ανησυχία για την Κριμαία

Την έντονη ανησυχία της εκφράζει η διεθνής κοινότητα για τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή της Κριμαίας.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, ο οποίος κάλεσε τη Ρωσία να μην προβεί σε ενέργειες που θα κλιμακώσουν την ένταση ή θα δημιουργήσουν παρεξηγήσεις.

«Ανησυχώ για τις εξελίξεις στην Κριμαία. Καλώ τη Ρωσία να απόσχει από οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να κλιμακώσει την ένταση ή να δημιουργήσει παρεξηγήσεις», τόνισε ο Ράσμουσεν στο λογαριασμό του στο Twitter.

«Η Γερμανία ανησυχεί για τα γεγονότα στην Κριμαία», δήλωσε σήμερα η γερμανίδα υπουργός ‘Αμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν, σύμφωνα με την οποία μία διαίρεση της Ουκρανίας πρέπει να αποφευχθεί.

Τη δήλωση αυτή έκανε η γερμανίδα υπουργός μετά την κατάληψη από ενόπλους της έδρας της περιφερειακής κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου στη χερσόνησο της Κριμαίας και την ύψωση σ’ αυτά της ρωσικής σημαίας.

«Ανησυχούμε για τα γεγονότα στην Κριμαία. Το πιο σημαντικό είναι να αποφευχθεί η διαίρεση της Ουκρανίας», τόνισε η γερμανίδα υπουργός κατά την άφιξή της στις Βρυξέλλες για να συμμετάσχει σε σύνοδο των υπουργών ‘Αμυνας του ΝΑΤΟ, οι οποίοι θα έχουν συνομιλίες με τον προσωρινό υπουργό ‘Αμυνας της Ουκρανίας.

Η κατάληψη από ενόπλους της έδρας της τοπικής κυβέρνησης και του κτιρίου του κοινοβουλίου στην Κριμαία μπορεί να οδηγήσει σε ένοπλη σύγκρουση στην περιοχή, προειδοποίησε σήμερα ο πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ραντοσλάβ Σικόρσκι.

«Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα και απευθύνω προειδοποίηση προς αυτούς που το έκαναν και εκείνους που τούς το επέτρεψαν, γιατί κάπως έτσι ξεκινούν οι περιφερειακές συγκρούσεις. Αυτό το παιχνίδι είναι πολύ επικίνδυνο», είπε ο ίδιος σε συνέντευξη

newsbomb.gr

2700 χρόνια ελληνικής παρουσίας στην Ουκρανία

filologos10

Το φλέγον ζήτημα που έχει ανακύψει τις τελευταίες εβδομάδες στην εμφυλιακή Ουκρανία ανέδειξε τις τελευταίες μέρες και ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα…

Την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στη χώρα από την αρχαιότητα έως τους 150.000 Ελλήνων που ζουν σήμερα στην Ουκρανία

-Μια υπόθεση τουλάχιστον 2.700 ετών…

Η παρουσία, ωστόσο, των Ελλήνων στην Ουκρανία και ιδιαιτέρως στην Χερσόνησο της Κριμαίας, έχει μακρότατη ιστορία, η οποία χρονολογείται ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ., οπότε και άρχισε η ελληνική εποίκιση στα παράλια της Μαύρης θάλασσας και στην χερσόνησο.

Tα ερείπια των αρχαίων ελληνικών πόλεων Σεβαστούπολη, Παντικαπαίου (Κιμμέριος Βόσπορος), Xερσονήσου,Φαναγόρειας, Θεοδόσιας κ.ά. μαρτυρούν την παλιά δόξα των Eλλήνων.

Χερσόνησος ονομάζεται σήμερα και επρόκειτο για μία από τις πόλεις που ίδρυσαν οι αρχαίοι Έλληνεςσ΄αυτή την περιοχή με τις τεράστιες γεωργικές εκτάσεις, προκειμένου να εξασφαλίσουν σιτηρά για την επιβίωση των δικών τους πόλεων-κρατών. Συγκεκριμένα η πόλη ιδρύθηκε τον 6ο π. Χ. αιώνα αλλά σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στις αρχές του 3ου αιώνα π. Χ., μεγάλο μέρος του αγροτικού πληθυσμού σκοτώθηκε από ξένους εισβολείς.

Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την Κριμαία Ταυρίδα(αργότερα Ταυρική), σύμφωνα με το όνομα των κατοίκων της, των Ταύρων. Ο ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Ηρακλής όργωσε αυτή τη γη χρησιμοποιώντας ένα γιγάντιο ταύρο.

Κατά τα τέλη του 5ο αιώνα αρχαίοι Έλληνες αποικιστές άρχισαν να εγκαθίστανται κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας. Ανάμεσά τους υπήρχαν Δωριείς από την Ηράκλεια Ποντική η οποίοι και Ίωνες από τη Μίλητο που προσορμίστηκαν στη Θεοδοσία και το Παντικάπαιον.

-Από το Χρυσόμαλλο δέρας…

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εκεί βρισκόταν η μυθική Κολχίδα από όπου ο Ιάσονας πήρε το χρυσόμαλλο δέρας, δηλαδή το δέρμα (την προβιά) που απέμεινε από το κριάρι που έστειλε η Νεφέλη για να σώσει το γιο της Φρίξο από τη θυσία που ήθελε να κάνει ο πατέρας του. Αυτό δείχνει την παρουσία των Ελλήνων στην περιοχή να είναι πολύ παλαιότερη χρονικώς από την συμβατική χρονολογία του 2700 π.χ.

Σύμφωνα με τον μύθο λοιπόν, ο βασιλιάς Αθάμας έχοντας πάρει τον χρησμό από το μαντείο των Δελφών ότι ήταν ευθύνη του γιου του το γεγονός πως δε φύτρωσε το σιτάρι εκείνη τη χρονιά, αποφάσισε να τον θυσιάσει. Έτσι η μητέρα του Νεφέλη η οποία είχε πεθάνει, έστειλε από τον ουρανό ένα κριάρι με χρυσό δέρμα να τον αρπάξει από την επικείμενη θυσία. Το κριάρι λοιπόν άρπαξε τον Φρίξο και την Έλλη και τους πήγε στηνΚολχίδα. Εκεί ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι στο Δία και χάρισε το δέρμα του στο βασιλιά της Κολχίδας, Αιήτηπου τον φιλοξενούσε. Εκείνος το κρέμασε σε μια βελανιδιά στο δάσος του θεού Άρη και έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάσσει.

-Στην Φιλική Εταιρεία

Η Φιλική Εταιρεία ήταν η σημαντικότερη από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν για την προετοιμασία επανάστασης για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό (τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας και σημαντικό λιμάνι στον Εύξεινο Πόντο) και σύμφωνα από τους παλαιότερους ιστορικούς, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ. Τέταρτο μέλος της, μυήθηκε ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη.

Επίσης από τα πρώτα μέλη που μυήθηκαν ήταν και ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος (και μάλιστα κατά ορισμένες πηγές συνιδρυτής, πριν τον Ξάνθο που μυήθηκε αργότερα).

Οι Φιλικοί αφού μυούνταν στην Εταιρεία έδιναν όρκο πίστης και επικοινωνούσαν με κώδικες, ψευδώνυμα και συνθηματικές λέξεις.

Το σπίτι της οδού Κράσνη (πάροδος Ν. 18) στην Οδησσό, όπου ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία.

 

-Οι Έλληνες της Κριμαίας από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα

Οι Έλληνες της Κριμαίας διαιρούνται σε δύο ομάδες: Είναι οι λεγόμενοι Ελληνόφωνοι-Ρωμαίοι και οι Τουρκόφωνοι-Ουρούμ. Είναι Έλληνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που προέρχονταν από την περιοχή του Πόντου που μετανάστευσαν και αποίκισαν την Κριμαία. Και οι δύο ομάδες μετανάστευαν στην περιοχή για πολλούς αιώνες (απ” τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι και 17ο αιώνα μ.Χ.) από την Ανατολία, κυρίως από τον Πόντο. Οι τελευταίοι εντάθηκαν στην κοινωνική και πολιτισμική ζωή του τόπου, με αποτέλεσμα να υιοθετήσουν την γλώσσα των Τατάρων της Κριμαίας ως μητρική γλώσσα.

Το 1777, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, η Μεγάλη Αικατερίνη διέταξε την εγκατάσταση όλων των Ελλήνων από τη χερσόνησο στη Βόρεια Αζοφική, έτσι έγιναν γνωστοί ως Έλληνες της Αζοφικής (приазовские греки / priazovskie Greki).

Μερικοί γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι η διάλεκτος που ομιλείται από τους Έλληνες της Αζοφικής διαφέρει από την κοινή γλώσσα των Κριμαίων και ως εκ τούτου αποτελεί μια ξεχωριστή ομάδα γλώσσας αυτής. Οι Ουρούμ είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Από τον 18ο έως τις αρχές του 20ου αιώνα, στον Καύκασο μετανάστευαν μαζικά οι Έλληνες από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, κυρίως από την περιοχή του Πόντου. Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1828-29, με την προέλαση του ρωσικού στρατού προς το Ερζερούμ και την Αργυρούπολη και τον ενθουσιασμό που προκάλεσε στους τοπικούς ελληνικούς πληθυσμούς αλλά και τη συμφωνία ειρήνης με τη Συνθήκη της Αδριανούπολης που ακολούθησε με την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή, ανάγκασε ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων (περίπου 42.000) να ακολουθήσει τον ρωσικό στρατό, για το φόβο αντιποίνων.

Η ρωσική κυβέρνηση και ειδικότερα ο τσάρος Νικόλαος Α΄ με απόφασή του, μετά από εισήγηση του στρατηγού Ιβάν Πασκέβιτς, τους εγκατέστησε στην περιοχή της Τσάλκας, όπου ίδρυσαν 27 αμιγή ελληνικά χωριά. Επί της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούσαν αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα της Γεωργίας. Ίδρυσαν επίσης τρία χωριά στην περιοχή Γκομαρέτη.

Μέχρι το 13ο αιώνα που ήρθαν οι Τάταροι το Ελληνικό κράτος στη Χερσόνησο της Κριμαίας άκμαζε, μα και μετά η ελληνική παρουσία παρέμενε ισχυρή, κράτησε κάποια εδάφη στην Kριμαία, ενώ Βενετοί και Γενοβέζοι δημιουργούν λιμενικές εγκαταστάσεις. μέχρι να τα πάρουν οι Οθωμανοί το 1485.

Ως το 1778, μέρος του ελληνικού πληθυσμού έμεινε σε εδάφη που του παραχώρησε η αυτοκράτειρα της Pωσίας Aικατερίνη.

Στη Σοβιετική ένωση του Στάλιν με διάταγμα το 1937 οι Ελληνικοί σύλλογοι χαρακτηρίστηκαν κατασκοπευτικοί, ακολούθησε, μια εθνοκάθαρση και πραγματική τραγωδία για το μικρό ελληνικό λαό της Αζοφικής. Κλείστηκαν τα ελληνικά σχολεία, το θέατρο, η εφημερίδα, καταργήθηκε το λαογραφικό συγκρότημα. Καταστράφηκαν ακόμα και όλα τα έγγραφα που θύμιζαν την ύπαρξή τους. Με ψευδείς κατηγορίες, εκτελέστηκαν όλοι οι Έλληνες διανοούμενοι, καθώς και χιλιάδες εργάτες και αγρότες ελληνικής καταγωγής. Δεν υπήρχε ελληνική οικογένεια που να μην είχε χάσει ένα μέλος της από τις καταπιέσεις αυτές. Παραμένουν άγνωστα μέχρι σήμερα οι τόποι εκτέλεσης και ταφής των θυμάτων του Στάλιν.

Με την άνοδο στην εξουσία του Νικήτα Χρουστσώφ, οι Έλληνες της Ουκρανίας, όπως και της υπόλοιπης πρώην Σοβιετικής Ένωσης, απέκτησαν σχετική πολιτική ελευθερία. Στη δεκαετία του ’70 είχε συσταθεί μια λογοτεχνική ομάδα των Ελλήνων ποιητών που συναντιούνταν κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό «Αζοφικό αγλάρ» («Το χελιδόνι της Αζοφικής») του ποιητή Δημήτρη Δεμερντζή.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο einai-adynaton.blogspot.gr, στις 25 Ιανουαρίου 1989 στη Μαριούπολη, ιδρύθηκε ο πρώτος ελληνικός σύλλογος, με πρωταρχικό σκοπό την αναγέννηση της ελληνικής διαλέκτου της Μαριούπολης και η εκμάθηση της νέας ελληνικής γλώσσας. Την 25η Μαρτίου του ίδιου χρόνου γιορτάστηκε για πρώτη φορά η εθνική μας εορτή και ακούστηκε και ο εθνικός ύμνος. Στη γιορτή αυτή είχαν έρθει Έλληνες από τα γύρω χωριά, χόρευαν στη διάρκεια της συναυλίας τους ελληνικούς τοπικούς χορούς. Μετά από τη συναυλία, οι άνθρωποι αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν: για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, από τη σκηνή ακουγόταν η μητρική τους γλώσσα.

Από το 1992 έως το 2000 στον τοπικό δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό, δυο φορές το μήνα μεταδίδονταν η εκπομπή «Καλησπέρα». Από το 1992 έως 1995 στο Ντονέτσκ εκδίδονταν η εφημερίδα «Λόγος», ενώ από το 1994 άρχισε να κυκλοφορεί η εφημερίδα «Χρόνος» του ελληνικού συλλόγου της Μαριούπολης και το 1996 άνοιξε Ελληνικό προξενείο.

iefimerida

Ξεπούλησαν τον Αστέρα…Τώρα Χαρίζουν το Ελληνικό!

netakias.com

Γράφει ο Αυγερινός Χατζηχρυσός

Πρώτα ξεπούλησαν ολόκληρο τον Αστέρα, στους καλούς Τούρκους σε τιμή περίπου όσο κοστίζει μια θαλαμηγός… Τιμή 1εκ/στρέμμα στο πιο περιζήτητο ξενοδοχείο της Μεσογείου !

“Διαφημίζουν” οι Εφημερίδες της διαπλοκής το ποσό των 5-7δις για να φανεί”μεγάλο” για να μην μάθει το πόπολο ότι Χαρίζουν το Ελληνικό, το πιο ακριβό οικόπεδο στην Περιοχή με τιμή κάτω από 800χιλ./στρέμμα ! Φθηνότερα από τις πισίνες τους !Αλλά το σπουδαιότερο, η Κυβέρνηση που παριστάνει το “Συνταγματικό Τόξο” γράφει στα παλαιότερα των Υποδημάτων της το Συμβούλιο της Επικρατείας….

Είπαμε… Νόμος είναι το Δίκιο του Εθνικού Εργολάβου

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Αριθμός 1938/2010ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣΤΜΗΜΑ Δ’ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ (5).[.].. 5. Επειδή, η από 31.7.1995 σύμβαση δεν επέβαλλε, ως υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου, την Κατάργηση του Αερολιμένα Αθηνών ως αεροπορικής Εγκαταστάσεως.

Τούτο προκύπτει τόσο από το γράμμα του άρθρου 9.3 της συμβάσεως όσο και από τον σκοπό του. Πράγματι, η συμβατική αυτή ρήτρα αφορά όχι όλα ανεξαιρέτως τα Αεροσκάφη, αλλά τα αεροσκάφη σταθερών πτερύγων, χρησιμοποιεί δε τον όρο «κλείσιμο» του εν λόγω αερολιμένα κι όχι τον όρο «καταργηση» ή κάποιον συναφή. Μάλιστα, το ίδιο άρθρο 9.3 αποδέχεται την πιθανότητα ο αερολιμένας να «ανοίξει πάλι προς χρήση από αεροσκάφη σταθερών πτερύγων», μετά, όμως, την εκπνοή της συμβατικής περιόδου, η οποία στο άρθρο 4 της συμβάσεως, έχει ορισθεί τριακονταετής με δυνατότητα παρατάσεως. Εξ άλλου, ο προφανής σκοπός της εξεταζομένης συμβατικής ρήτρας είναι να μη λειτουργεί, κατά την συμβατική περίοδο, εμπορικός αερολιμένας ανταγωνιστικός προς την νέο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα Αττικής σε μικρή, σχετικά, απόσταση από τον τελευταίο.

Για την εξυπηρέτηση δε του σκοπού αυτού δεν είναι αναγκαία η κατάργηση του αερολιμένα του Ελληνικού ως αεροπορικής εγκαταστάσεως, αλλά αρκεί η μη εξυπηρέτηση αεροσκαφών σταθερών πτερύγων στον αερολιμένα αυτόν κατά την διάρκεια της συμβατικής περιόδου. Περαιτέρω, ούτε το άρθρο ένατο του κυρτωτικού της συμβάσεως ν.2338/1995 αναφέρεται σε κατάργηση του επίμαχου αερολιμένα. Αναφέρεται και αυτό σε παύση της λειτουργίας του. Και ναι μεν ορίζει ότι ο χώρος του Αερολιμένα προορίζεται «κυρίως» για την δημιουργία μητροπολιτικής ζώνης πρασίνου, ούτε όμως από τον νόμο ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η χρήση του χώρου κυρίως για τον παραπάνω σκοπό δεν είναι συμβατή με την λειτουργία, εντός αυτού, κάποιας μορφής αεροδρομίου, δηλαδή αεροπορικής εγκαταστάσεως με τις αντίστοιχες υποδομές.

Ούτε, τέλος, μπορεί να θεωρηθεί ότι οι παραταθείσες μεταγενέστερες ρυθμίσεις περί ολυμπιακών έργων κατήργησαν, ρητώς ή εμμέσως, τον Αερολιμένα του Ελληνικού. Διότι, ναι μεν, βάση των ρυθμίσεων αυτών τμήμα του διαδρόμου προσγειώσεων του αερολιμένα ενέπεσε στην περιοχή υποδομής των ολυμπιακών έργων και καταργήθηκε, υπό την έννοια ότι έπαυσε να αποτελέι τμήμα υποδομών του αερολιμένα, από τα στοιχεία, όμως, του φακέλου δεν προκύπτει ότι το απομείναν τμήμα του διαδρόμου δεν διαθέτει το απαιτούμενο μήκος για την προσγείωση – απογείωση ορισμένου τύπου αεροσκαφών και ότι κατέστη, εξ αιτίας τους μειώσεως του μήκους του διαδρόμου, τεχνικώς αδύνατη η λειτουργία αεροδρομίου στον χώρο του Αερολιμένα του Ελληνικού. Από τα’ ανωτέρω, επομένως, συνάγεται ότι ούτε βάσει διατάξεως νόμου ούτε βάσει της από 31.7.1995 συμβάσεως επιβάλλεται ούτε, κατά μείζονα λόγο, έχει ήδη επέλθει η κατάργηση του Αερολιμένα του Ελληνικού ως Αεροπορικής Εγκαταστάσεως. ..[..]..

Αυγερινός Χατζηχρυσός
www.toxwni.gr

Οι μισθοί μου όλοι είναι ένα τσιγάρο…

Για να μη με κράξουν οι αντικαπνιστές, θα αρχίσω με το κοινωνικό μου μήνυμα:
“Μάγκες και όμορφες, μην καπνίζετε! Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την τσέπη!”
Λοιπόν, κι αφού ξηγήθηκα αντικαπνιστικά, επί του προκειμένου τώρα.
Μόλις παρατήρησα ότι η εταιρία καπνού, την οποία…προτιμώ τα τελευταία χρόνια, αύξησε για πολλοστή φορά την τιμή του πακέτου.
Και μάλιστα το έκανε με πουστιά.

Δηλαδή, αντί να μειώσει απευθείας την τιμή, το κάνει γλυκά, με φροντίδα και προδέρμ.
Ενθυμούμενος το πρόσφατο παρελθόν, η τιμή του καπνού είχε σταθεροποιηθεί για αρκετό διάστημα στα 3,20 ευρώ το πακέτο των 20g.
Είχε υποστεί βέβαια αυξήσεις πιο πριν, αλλά το συνηθίσαμε σ’ εκείνη την τιμή για αρκετό διάστημα.
Και μετά τι κάνανε τα ατιμούτσικα;
Βγάλανε μια συσκευασία των 25g στα 4 ευρώ και κάτι. Γλυκάθηκαν πολλοί και είπαν “ε αφού συμφέρει το 25άρι, γιατί να παίρνω το 20άρι που μου τελειώνει και πιο γρήγορα;”
Έτσι, για ένα διάστημα πολλοί εγκατέλειψαν το 20άρι και πήγαν στο 25άρι.
Στο μεταξύ η εταιρία αρχίζει και αυξάνει το 20άρι και το πάει γρήγορα-γρήγορα στα 3,80, ενώ ταυτόχρονα το 25άρι το πάει κοντά στα 6 ευρώ.

Οι καπνιστές τρελαίνονται βγάζουν τα κομπιουτεράκια και -με το ‘να χέρι στο τσιγάρο και το άλλο στο κομπιούτερ- υπολογίζουν τί τους συμφέρει περισσότερο.
Διαπιστώνουν ότι πάλι τώρα τους συμφέρει το 20άρι και ξαναγυρίζουν σ’αυτό.
Και μάλιστα τώρα δεν… τους πολυπειράζει το 3,80 που θα χρειαστεί να δίνουν, διότι μέχρι πρότινος έδιναν 4 για ένα πακέτο! (Ασχέτως αν αυτό ήταν κατά 25% μεγαλύτερο)

Λοιπόν, εκεί που είναι στα 3,80 το 20άρι, λένε να αυξήσουν κι άλλο την τιμή ανά γραμμάριο καπνού.
Αλλά τι κάνουν; Αντί να αυξήσουν την τιμή του πακέτου και να εξαγριώσουν τους πελάτες, κρατούν ίδια την τιμή και μειώνουν το περιεχόμενο!
Έτσι, δεν πολυχτυπάει στο μάτι και στην τσέπη εκ πρώτης όψεως η αλλαγή, αφού και πάλι 3,80 δίνεις, και απλούστατα η συσκευασία των 20g γίνεται συσκευασία των 18g.!
Κέρδος; Τεράστιο για την εταιρεία! Σα να αύξησε 10% την τιμή του πακέτου!
Είτε 2g μειώσεις το περιεχόμενο (δηλαδή κατά 10%), εξάλλου, είτε αυξήσεις την τιμή του υπάρχοντος κατά 10% (δηλαδή 38 λεπτά), ένα και το αυτό είναι!
Επομένως γιατί να τσαντίσεις τον καταναλωτή με άυξηση τιμής;
Μείωσέ του το περιεχόμενο, που θα γκρινιάξει λιγότερο και δε θα αλλάξει εταιρία!

Και μετά, δεν μας έφτανε αυτό, αλλά αυξάνει στο τέλος και την τιμή άλλο λίγο και το κόστος του πακέτου διαμορφώνεται στα 4 ευρώ.
Παραμένοντας, βέβαια, το περιεχόμενο στα 18g.
Και τώρα, μόλις χθες, πήρα πακέτο και διαπιστώνω ότι η νέα συσκευασία των 4 ευρώ περιέχει μόλις 17g καπνού…!

Τι να πει κανείς;
Κι όσο σκέφτομαι πως το τσιγάρο το άρχισα, όταν το πακέτο των Marlboro κόστιζε 600 δραχμές περίπου.
Δεν έκανα τότε καπνό (δεν ήταν ακόμη πολύ τρέντυ) και δε θυμάμαι την τιμή του, αλλά προφανώς και ο καπνός τότε κόστιζε περίπου τόσα, ίσως και λιγότερα.
Και τώρα; Μικρότερη συσκευασία και κόστος αντίστοιχο των 1200 δραχμών σε συναλλαγματική ισοτιμία, ενώ υπολογίζοντας την αλλαγή του κόστους ζωής, μιλάμε για αντιστοιχία κοντά στις 2000 δραχμές!
Δηλαδή μιλάμε ουσιαστικά για 4πλάσια τιμή σε σχέση με πριν 15 χρόνια, ενώ ο βασικός μισθός έχει επιστρέψει στα δεδομένα του 1999!
Κι αν συνυπολογίσουμε πως οι 170.000 δραχμές δεν αντιστοιχούν, με βάση το τωρινό κόστος ζωής, στα 570 ευρώ αλλά περίπου στα 350 ευρώ (σα να λέμε 120.000 δραχμές), διαπιστώνουμε ότι δεν έχει 4πλασιαστεί η τιμή του πακέτου, αλλά στην πραμγατικότητα έχει σχεδόν… 7πλασιαστεί!

Τι; Να το κόψω;
Αφήστε μου βρε παιδιά κι εμένα μια χαρά!
Αφού μια μέρα θα μου το κόψουν οι γιατροί έτσι κι αλλιώς! (αν προλάβουν…)
Τι; Καλά μας κάνουν και μας ταράζουν στους φόρους και στις ανατιμήσεις, γιατί είναι κακή συνήθεια;
Άμα είναι έτσι, είναι ακριβοπληρώνουμε όλοι τις κακές μας συνήθειες.
Αλλουνού του αρέσει το τσιγάρο, αλλουνού το ποτό, αλλουνού οι τσόντες, οι πουτάνες, οι δονητές, τα μπουζούκια, τα πατίνια, το ψαροντούφεκο, το μπάρμπεκιου, το ξενύχτι, το φαΐ…
Όλοι το ‘χουμε το… “κουσουράκι” μας!
Κι επειδή “ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω”, που είπε και ο Τζίζας, ας αναλογιστεί ο καθένας πόσο άσχημο είναι να ΄χεις μια αγαπημένη κακή συνήθεια και να στη βγάζουν απ’τη μύτη!

Διότι στο βγάζουν απ’τη μύτη, σαν τον καπνό, το τσιγάρο που το ακριβοπληρώνεις τόσο!
Μ’ έχουν κάνει και τραγουδάω με παράπονο και με νταλκά:

“Οι μισθοί μου όλοι
είναι ένα τσιγάρο…”
Του Μαζεστίξ στο toixo-toixo
ΠΗΓΗ

Πηγή: Οι μισθοί μου όλοι είναι ένα τσιγάρο… - RAMNOUSIA

Ώστε, πήραμε και διαβεβαιώσεις;

by admin

Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον

Φιλελεύθερο

Ήταν πολύ καθαρός ο Πρόεδρος Αναστασιάδης: «Το έχουμε καταστήσει σαφέστατο ότι σε περίπτωση που συνεχίσουν οι παραβιάσεις, η απάντηση θα είναι έξοδος από τις συνομιλίες». Αποκάλυπτε μάλιστα, σε συνέντευξη του στην Καθημερινή την Κυριακή, ότι «οι διαβεβαιώσεις που έχουμε είναι ότι τα μικρά επεισόδια που παρατηρήθηκαν δεν θα επαναληφθούν, ενόσω τουλάχιστον διαρκούν οι συνομιλίες».

Οι συνομιλίες εξελίσσονται, σήμερα κιόλας ο Μαυρογιάννης θα είναι στην Άγκυρα και ο Οζερσάι στην Αθήνα, αλλά το τουρκικό πειρατικό πλοίο Μπαρμπαρός μαζί με άλλα συνοδευτικά πλοία και πολεμικά, ολόκληρος στόλος δηλαδή, δεν πήραν το μήνυμα του κ. Αναστασιάδη. Προχθές ήταν απέναντι από τον Ακάμα κι έκαναν έρευνες εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Χθες σεριάνιζαν πάλι στην κυπριακή ΑΟΖ. Μάλλον, αυτό δεν το θεωρεί ο Πρόεδρος από τις παραβιάσεις για τις οποίες πήρε διαβεβαιώσεις ότι «δεν θα επαναληφθούν». Τουλάχιστον όμως, ας μην κάνει τέτοιες δηλώσεις για να ικανοποιεί εσωτερικές αντιδράσεις, αν δεν μπορεί να κάνει και πράξεις. Διότι, αν αλήθεια το είχε καταστήσει σαφέστατο, όπως λέει ή όπως διαβεβαίωσε τον εταίρο του Συλλούρη να λέει, ότι αν συνεχιστούν οι παραβιάσεις θα διακόψει τις συνομιλίες, θα έπρεπε να το είχε κάνει ήδη. Τα λόγια και οι παλικαρισμοί είναι αχρείαστοι όταν η πραγματικότητα είναι τόσο τραγικά προβλέψιμη. Πήρε διαβεβαιώσεις, είπε ο Πρόεδρος, προφανώς από τους Αμερικανούς, ότι δεν θα επαναληφθούν τα επεισόδια. Όμως πόσες φορές πρέπει να διαψευστούν οι προσδοκίες όσων επενδύουν στην τουρκική διαλλακτικότητα για να σταματήσουν να πιστεύουν τις «διαβεβαιώσεις» των εκπροσώπων τους και να χειριστούν τα πράγματα με προτεραιότητα την προστασία μας (και της Κυπριακής Δημοκρατίας) και όχι τις ψευδαισθήσεις τους;

 Από την ημέρα που υπογράφηκε η συμφωνία Αναστασιάδη – Έρογλου, η θριαμβευτική συμφωνία που ενθουσίασε όλο τον πλανήτη, ούτε μία δήλωση, ούτε μία ενέργεια, ούτε μία λέξη στο τραπέζι των συνομιλιών από την τουρκική πλευρά δεν δείχνει οποιαδήποτε αλλαγή στους τουρκικούς σχεδιασμούς. Κάθε μέρα ο Έρογλου καλεί την ελληνοκυπριακή πλευρά να χωνέψει ότι υπάρχουν δύο λαοί στην Κύπρο και ότι οι συνομιλίες καθορίζονται από αυτό το γεγονός, ότι οι έποικοι, οι τουρκικές εγγυήσεις, τα ιδρυτικά κράτη είναι εκτός συζήτησης και ο «υπουργός» του, Οζντίλ Ναμί, ενισχυμένος από τις προσβάσεις της Άγκυρας, εκστρατεύει στις Βρυξέλλες και επιδεικνύει τη συμφωνία ζητώντας ανταλλάγματα χωριστού λαού και υφιστάμενου κράτους, αναγνωρισμένου διά της συμφωνίας, από τους Ελληνοκύπριους. (Τα ίδια έκανε και ο Ταλάτ όταν έκανε τη συμφωνία 23ης Μαΐου 2008 με τον Χριστόφια, δεν είναι κάτι καινούργιο για να πούμε ότι δεν το περιμέναμε). Και φυσικά η Τουρκία συνεχίζει το πρόγραμμα της στην κυπριακή ΑΟΖ ως να μην έχουν καμιά σημασία οι συνομιλίες και το καλό κλίμα. Κι ας λένε οι δικοί μας φωστήρες να μην ακούμε τις δηλώσεις, αγνοώντας ότι δεν είναι μόνο δηλώσεις, είναι εφαρμογή στην πράξη μιας πολιτικής που την αφήνουν να εξελίσσεται μέρα με τη μέρα, προσφέροντας της και κάθε βοήθεια που χρειάζεται. Είναι η πολιτική, που οδηγεί στην αποδοχή από την ελληνοκυπριακή πλευρά, την Ευρώπη και τους Αμερικάνους, της εσαεί κηδεμόνευσης (ή ομηρίας, αν προτιμάται) ολόκληρης της Κύπρου (με τα πετρέλαια της, φυσικά) από την Τουρκία.

Εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για ανεξάρτητο κράτος, για μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, για ομοσπονδία, για οικονομικά θαύματα, για ΜΟΕ ή για ό,τι άλλο μας ευχαριστεί. Αλλά, η πολιτική που αποδίδει είναι η τουρκική, δεν είναι η δική μας.

http://ardin-rixi.gr/archives/16487