Μετά τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, έχω λάβει πολλά μέιλ από αναγνώστες που τα χώνουν στον Μαρινάκη, στον Μπέο, στον Μιχαλολιάκο και στους χρυσαυγίτες. Γιατί, καλοί μου άνθρωποι; Οι πολίτες τους ψήφισαν όλους αυτούς. Οπότε, αν θέλετε να κατηγορήσετε κάποιον, κατηγορήστε τους πολίτες.
Οπωσδήποτε, ο Πειραιάς είναι χαρακτηριστικό δείγμα της λουμπενοποίησης της κοινωνίας.
Οι πολίτες-οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδας.
Μπροστά ο εφοπλιστής και από πίσώ του ο στρατός των πολιτών-οπαδών.
Δεν χρειάζονται σχόλια.
Το αστείο είναι πως αυτοί οι πολίτες-οπαδοί αισθάνονται αδικημένοι από το πολιτικό σύστημα και πιστεύουν πως αξίζουν κάτι καλύτερο.
Να πω στους φίλους που δεν γουστάρουν τον Μαρινάκη, να το γράψουν στον Μαρινάκη, όχι σε εμένα.
Ή να το γράψουν στον Νίκο Χατζηνικολάου που -αν κρίνω από τον τρόπο που τον αντιμετώπισε στην εκπομπή του- είναι φίλος του.
Τέλος πάντως, ας τα γράψουν όλα αυτά σε ανθρώπους που έχουν μπράβους να τους φυλάνε. Εγώ δεν έχω. Και δεν θέλω να αποκτήσω.
Εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ τον σβέρκο του μπράβου του Μαρινάκη γιατί τον έβλεπα συχνά όταν εργαζόμουν στον ΣΚΑΪ.
Στον σβέρκο του μπράβου του Μαρινάκη προσγειώνεται αεροπλάνο.
Μπράβο λοιπόν στους πολίτες που ψηφίζουν ανθρώπους με μπράβους ή, σε άλλες περιπτώσεις, τους ίδιους τους μπράβους.
Συγχαρητήρια και σε αυτούς που ψηφίζουν χρυσαυγίτες.
Μακριά από εμάς, όμως.
Όταν θα ξεσπάσει ο πόλεμος ανάμεσα στους μπράβους των εφοπλιστών και οι χρυσαυγίτες θα μαχαιρώνουν και θα δολοφονούν, οι «αθώοι» πολίτες ας προσπαθήσουν να θυμηθούν ποιους ψήφισαν.
Θρύλε, θεέ μου, Ολυμπιακέ μου!
(Για την λουμπενοποίηση και τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας έχω γράψει ένα κείμενο που μάλλον έχει κάποια αλήθεια, γιατί άγγιξε πολλούς ανθρώπους και έχει κάνει μέχρι τώρα περισσότερες από 700 χιλιάδες αναγνώσεις: Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό)
πηγή
Οπωσδήποτε, ο Πειραιάς είναι χαρακτηριστικό δείγμα της λουμπενοποίησης της κοινωνίας.
Οι πολίτες-οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδας.
Μπροστά ο εφοπλιστής και από πίσώ του ο στρατός των πολιτών-οπαδών.
Δεν χρειάζονται σχόλια.
Το αστείο είναι πως αυτοί οι πολίτες-οπαδοί αισθάνονται αδικημένοι από το πολιτικό σύστημα και πιστεύουν πως αξίζουν κάτι καλύτερο.
Να πω στους φίλους που δεν γουστάρουν τον Μαρινάκη, να το γράψουν στον Μαρινάκη, όχι σε εμένα.
Ή να το γράψουν στον Νίκο Χατζηνικολάου που -αν κρίνω από τον τρόπο που τον αντιμετώπισε στην εκπομπή του- είναι φίλος του.
Τέλος πάντως, ας τα γράψουν όλα αυτά σε ανθρώπους που έχουν μπράβους να τους φυλάνε. Εγώ δεν έχω. Και δεν θέλω να αποκτήσω.
Εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ τον σβέρκο του μπράβου του Μαρινάκη γιατί τον έβλεπα συχνά όταν εργαζόμουν στον ΣΚΑΪ.
Στον σβέρκο του μπράβου του Μαρινάκη προσγειώνεται αεροπλάνο.
Μπράβο λοιπόν στους πολίτες που ψηφίζουν ανθρώπους με μπράβους ή, σε άλλες περιπτώσεις, τους ίδιους τους μπράβους.
Συγχαρητήρια και σε αυτούς που ψηφίζουν χρυσαυγίτες.
Μακριά από εμάς, όμως.
Όταν θα ξεσπάσει ο πόλεμος ανάμεσα στους μπράβους των εφοπλιστών και οι χρυσαυγίτες θα μαχαιρώνουν και θα δολοφονούν, οι «αθώοι» πολίτες ας προσπαθήσουν να θυμηθούν ποιους ψήφισαν.
Θρύλε, θεέ μου, Ολυμπιακέ μου!
(Για την λουμπενοποίηση και τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας έχω γράψει ένα κείμενο που μάλλον έχει κάποια αλήθεια, γιατί άγγιξε πολλούς ανθρώπους και έχει κάνει μέχρι τώρα περισσότερες από 700 χιλιάδες αναγνώσεις: Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό)
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου