γραφει ο αρισταρχος
Όταν είσαι χαρτοπαίχτης εθισμένος στα παιχνίδια με χρήμα όλα σου φαίνονται φυσιολογικά. Και η χασούρα και τα κέρδη. Και το κούτελο ούτε που ψιλοϊδρώνει. Όταν όμως καλείσαι να πάρεις μέρος σε μια πόκα με σημαδεμένη τράπουλα, και το ξέρεις γιατί φρόντισε ο αντίπαλος γι αυτό, και δεν είσαι καν ερασιτέχνης με τα χαρτιά, έ τότε πίστεψέ με θα υποφέρεις. Και ιδρώτα θα χύσεις και εγκεφαλικό θα πάθεις, αν γλυτώσεις βέβαια το έμφραγμα.
Παίζει όλη η Ελλάδα πολλές παρτίδες πόκερ με εξουσιοδοτημένο παίχτη έναν νεαρό αγνό και ονειροπόλο που δεν θάθελε να χάσει με τίποτα. Κι αυτή η χασούρα δεν περνάει καν από τα μονωμένα με κόκκινες γραμμές πιστεύω του. Σε επίδειξη ισχύος και αλαζονείας ο αντίπαλος δεν χρειάζεται καν να παίξει με κλειστά τα χαρτιά του. Τα έχει όλα τόσο δεδομένα που παίζει κάτι σαν την γάτα με το μικρό ποντικάκι που έπεσε στα νύχια της. Τόχετε δει ποτέ το θέαμα; Θα αγανακτήσετε τόσο πολύ με τον βασανιστή, την γάτα, που σας υπόσχομαι πως στο τέλος θα γίνετε fan του Mickey Mouse.
Εδώ λοιπόν σ’ αυτό το προδιαγεγραμμένο παιχνίδι ότι μπλόφα και να κάνεις δεν θα πιάσει γιατί απλούστατα έχεις πίσω σου κάποιους που μαρτυράνε τα χαρτιά στον αντίπαλο. Κάτι σαν την Αλίκη στο Δόλωμα! Κι όταν οι κάποιοι έξυπνοι αποστειρώσουν τον περίγυρο αρχίζουν οι σεναριογράφοι όλα τα κουφά σενάρια, κακές επαναλήψεις παλαιοτέρων εκδόσεων με πρωθυπουργούς τραπεζίτες και κουκουνάρια εθνικής ομοψυχίας.
Παιδιά! Το παιχνίδι είναι στημένο. Το ξέρατε από την αρχή που ξεκινήσατε το gambling. Ιδιαίτερα καλά ενημερωμένος φαίνεται να είναι ο με το ένα νι. Λοιπόν, δεν θα αλλάξει τίποτα σαν από μια απλή καουμπόϊκη ταινία από αυτές που έχουμε δει με το κιλό. Ο αδικούμενος σηκώνεται τραβάει πιστόλι και τότε πετάγονται στον αέρα τα χαρτιά και από τις μανσέτες οι άσσοι και τα μπαλαντέρ. Αυτό το πιστόλι ή το μαχαίρι.
Έ, ο ΓΑΠ δεν τράβηξε το πιστόλι από αγανάκτηση αλλά για να το περιστρέψει σαν Ρώσικη ρουλέτα πάνω στο τραπέζι, θυμάστε; Μόνο που οι άλλοι το άρπαξαν πριν να σταματήσει, έτσι κι αλλιώς θα σταματούσε με την κάννη στα μούτρα μας. Αυτό λέγεται κατ’ αντιστοιχία σημαδεμένη τράπουλα. Τώρα ήρθε η σειρά του δίκοπου στιλέτου που καρφώνεται πάνω στο τραπέζι με τρυπημένο έναν άσσο. Και το παιχνίδι τελειώνει εκεί. Οι μοντέρνοι το λένε ρήξη. Αυτό συμβαίνει στα καουμπόϊκα έργα όταν ο αδικούμενος δεν ανέχεται άλλο την αδικία. Εδώ;
Μάνα μου, εδώ δεν θέλουμε ένα απλό τεχνίτη gambler που θα πετάει πιστόλια ή μαχαίρια. Εδώ θέλουμε κάτι σύνθετο με διπλωματία, διγλωσσία… κοινώς gambler της πουστιάς! Γιατί κάτι τέτοιο είναι το παιχνίδι που παίζεται τους τελευταίους τέσσερις μήνες από την μεριά της αντίπερα όχθης. Κι ας νομίζουμε πως είμαστε στην ίδια όχθη. Ποιοι επιτέλους κερδίζουν καιρό; Οι αντίπαλοι για να μας φτάσουν στην στάση εξωτερικών πληρωμών και να κερδίσουν… τι; Ή οι από δω, οι δικοί μας, για λόγους που ακόμα δεν ψυχανεμιζόμαστε και κλείνουμε τα αφτιά μας στους σεναριογράφους που τα “οσμίζονται”.
Ότι και νάναι, εγώ ένα κατάλαβα. Η σκατόγατα γλείφεται και ξεβγάζεται με τα σάλια της, δήθεν αδιάφορα, και μεις σε ρόλο Mikey Mouse με την καρδιά να χτυπάει κρεσέντο ψάχνουμε έντιμο δρόμο διαφυγής χωρίς όμως καμιά ελπίδα.
ΥΓ. Δεν είμαι ο ειδικός συνεργάτης αλλά ένας απλός ταλαίπωρος Έλληνας γεμάτος φόβο για το τώρα, το μετά ένα λεπτό και ανασφάλειες για τα παιδιά μου. Ας έχει λοιπόν υπ’ όψιν η εξουσία πως καλύτερα είναι να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες. Και να μην απορεί γιατί κουτσαίνει όταν περπατάει με το ένα πόδι στο δρόμο και το άλλο στο πεζοδρόμιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου