Τη στιγμή που το κουαρτέτο των δανειστών αλωνίζει σε υπουργεία και τράπεζες στην Αθήνα, ανεβάζοντας τον πήχη των απαιτήσεων για τη δανειακή σύμβαση που πρέπει να ψηφιστεί μέχρι τις 18 Αυγούστου, το Κυβερνητικό Συμβούλιο για Οικονομική Πολιτική εξουσιοδοτεί τον αντιπρόεδρο Γιάννη Δραγασάκη και τον υπουργό Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτο να προσλάβουν στρατιές ξένων συμβούλων για να διαπραγματευτούν και να συγγράψουν το νέο μνημόνιο.
Με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που εκδόθηκε μέσα στον καύσωνα του περασμένου Σαββάτου, ανοίγει ο δρόμος να προσληφθούν με απευθείας αναθέσεις έργου και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, όπως αναφέρεται, χρηματοπιστωτικοί οίκοι, νομικά γραφεία και ιδιώτες, που θα εργαστούν ως σύμβουλοι της κυβέρνησης για την υποστήριξη της διαπραγμάτευσης με το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στην ΠΝΠ φωτογραφίζονται ως «διακεκριμένοι εμπειρογνώμονες σε χρηματοπιστωτικά, νομικά και οικονομικά θέματα», που θα μπορούν να είναι είτε φυσικά είτε νομικά πρόσωπα και θα υπογράψουν συμβάσεις τρίμηνης διάρκειας, οι δαπάνες των οποίων θα καλύπτονται από τον προϋπολογισμό του ΥΠΟΙΚ.
Αντικείμενο των χρηματοπιστωτικών οίκων και των δικηγορικών γραφείων, που θα προσληφθούν από την ελληνική κυβέρνηση έναντι αδράς αμοιβής, όπως στο παρελθόν, θα είναι μεταξύ άλλων να καταπιαστούν με τα νομικά κείμενα και τιςδεσμεύσεις της χώρας στο πλαίσιο της νέας δανειακής σύμβασης των 86 (;) δισ. ευρώ, τη χρηματοοικονομική υποστήριξη της αναδιάρθρωσης χρέους, που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με 25 δισ. ευρώ, που προβλέπεται στη συμφωνία της συνόδου κορυφής, τη δημιουργία και λειτουργία του νέου ταμείου αποκρατικοποιήσεων των 50 δισ. ευρώ, καθώς και με θέματα όπως η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων των τραπεζών μέσω της ίδρυσης Bad Bank ή ενδιάμεσου φορέα κ.ά.
Μέχρι σήμερα, η μόνη γνωστή συνεργασία που υπήρχε στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές ήταν αυτή μεταξύ του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και του, γαλλικών και αμερικανικών συμφερόντων,χρηματοοικονομικού οίκου Lazard, ο οποίος, σύμφωνα με έγγραφο που είχε αποσταλεί από το ΥΠΟΙΚ στη Βουλή τον Μάρτιο, παρείχε «αμισθί και ατελώς» υπηρεσίες συμβούλου σε θέματα δημοσίου χρέους και δημοσιονομικής διαχείρισης. Πρόκειται για την ίδια εταιρεία που είχε συνεργαστεί με το ελληνικό κράτος και το 2011-2012 και είχε λάβει αμοιβή 25 εκατ. ευρώ ως σύμβουλος για τη διεκπεραίωση του PSI.
Ανάλογες συμφωνίες για αμισθί συνεργασία είχαν κλειστεί επίσης με επιφανείς οικονομολόγους, όπως με τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, ο οποίος εργάστηκε ως συντονιστής της ομάδας εργασίας για τα εναλλακτικά σχέδια του Γ. Βαρουφάκη στο υπουργείο Οικονομικών.
Ενας άλλος χρηματοοικονομικός οίκος, που φέρεται ήδη να έχει ανοίξει δουλειές με την ελληνική κυβέρνηση, είναι η ιαπωνική τράπεζα Nomura, η οποία έχει αναλάβει να καταρτίσει μελέτη για το μοντέλο διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων των τραπεζών. Ο ίδιος οίκος είχε αναλάβει δουλειές τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ισπανία.
«Υπέρογκες δαπάνες»
Από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Αλέξης Τσίπρας είχε καταγγείλει αυστηρά τόσο την πρακτική της πρόσληψης συμβούλων χωρίς διεθνή διαγωνισμό, όπως προβλέπεται από το δημόσιο λογιστικό, όσο και τις υπέρογκες δαπάνες που είχαν γίνει κατά τη μνημονιακή τριετία 2010-2012 σε δικηγορικά γραφεία, χρηματοοικονομικούς συμβούλους κ.ά., και οι οποίες υπολογίζεται ότι είχαν υπερβεί το 1,116 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 635 εκατ. ευρώ είχαν δοθεί τη χρονιά του PSI.
Το ερώτημα είναι αν και αυτήν τη φορά η κυβέρνηση θα κινηθεί στο ίδιο μοτίβο, της γνωστής «λίστας» των ξένων συμβούλων που χρησιμοποίησαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις για τα μνημόνια, τις αποκρατικοποιήσεις κ.ά., ή θα ανοίξει δουλειές με νέους.
Με άξονα τη νέα ελληνική διάσωση περιστρέφονται και οικονομικά συμφέροντα δισεκατομμυρίων, καθώς οι σύμβουλοι που μπορούν να αναλάβουν τέτοιες δουλειές και «προωθούνται» από τους δανειστές είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και συγκεκριμένοι. Για παράδειγμα, η αμερικανική «Alvarez and Marsal» είναι μια εταιρεία που «δούλεψε» στο πρόγραμμα διάσωσης των τραπεζών της Κύπρου, αλλά και στην Ισπανία, όπου κατέστρωσε το σχέδιο για τη δημιουργία Bad Bank για τα «κόκκινα» δάνεια. Η γνωστή επίσης Blackrock, η μεγαλύτερη εταιρεία επενδύσεων σε ομόλογα Pimco, και η Oliver Wyman ανήκουν στους βασικούς παίκτες της διεθνούς σκηνής που παίρνουν τέτοιες δουλειές για τη διάσωση χωρών ή τραπεζών, και τις μοιράζουν σε υπεργολάβους που είναι επίσης μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες (PwC, Ernst & Young, Deloitte, KPMG) ή σε ειδικευμένες νομικές φίρμες.
Βασίλης Γεώργας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου