Είναι, τελικά, όλοι προβλεπτοί, για το τι θα πουν και τι θα κάνουν. Θα μπορεί μια περσινή ή παλαιότερη επανάληψη «λόγων και έργων», να γίνει χωρίς να το αντιληφθεί κανείς και χωρίς να χρειαστεί η «επικαιροποίησή τους». Σήμερα, τεσσαρακοστή επέτειος από το πραξικόπημα της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’, που έφερε τον κωδικό «εισβολή και κατοχή», ο χρόνος βρίσκεται αντιμέτωπος με τη...
Έκτοτε, η Τουρκία εδραιώνει και με τη δική μας ανοχή και ατσαλοσύνη, αδυναμία, και ερασιτεχνισμό, τα σχέδιά της.
Σήμερα, θα επαναληφθούν οι επετειακές διακηρύξεις, οι εκδηλώσεις καταδίκης και μέσα στον ανταγωνισμό για το ποιος θα είναι πιο έντονος, θα ακολουθηθεί η πεπατημένη. Το «δίκαιο» είναι η αποδοχή των αποτελεσμάτων της αδικίας.Τόσο χαμηλά έχει τεθεί ο πήχης… Η απόσταση μεταξύ των λόγων και των πράξεων είναι μεγάλη. Οι ανιστόρητοι βολεύουν όσους επιχειρούν να εκσυγχρονίσουν τις «ιστορικές πραγματικότητες». Είναι οι ίδιες οι λογικές, που επιστρατεύουν τις θεωρίες του «κάμαμε και εμείς», όπερ σημαίνει «να μην έχετε απαιτήσεις».
Πραξικοπηματίες και αντιπραξικοπηματίες, μια «σύγκρουση», που διαιώνισε πολιτικές αντιπαραθέσεις και διατηρούσε κομματικά μαγαζιά στη ζωή, έχει ξεθωριάσει. Όπως κατάφεραν να ξεθωριάσουν και ιδεολογίες και αρχές. Οι συγκρούσεις αυτές ήταν τις πλείστες φορές και για τα μάτια του κόσμου. Υπήρξαν και περιπτώσεις που για τη δόξα και το χρήμα, παρακολουθήσαμε τα «αντιμαχόμενα» στρατόπεδα να συνεργάζονται. Όχι για το καλό του τόπου, αλλά για το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον. Η «εθνική συμφιλίωση», έχει χρώμα υστεροβουλίας και υπολογισμών ενός μικρόκοσμου που θεωρεί πως όλα περιστρέφονται γύρω του.
Όπως το 1960, μετά την ανεξαρτησία και το 1974, μετά την καταστροφή, κάποιοι έκαναν καριέρες. Πολιτικές και άλλες. Αναρριχήθηκαν σε θέσεις για «να προσφέρουν». Έκαναν λεφτά «για την πατρίδα». Αντάλλαξαν τις δάφνες τιμής με το χρήμα.
Σαράντα χρόνια μετά, όταν η χώρα νόμισε ότι συνήλθε από την καταστροφή, παραδόθηκε σε μια παρατεταμένη παρακμή. Μια παρακμή πολιτική, πολιτιστική, οικονομική, ηθική αλλά και θεσμική.
Ξαφνικά, μέσα στην ευμάρεια, που αποδείχθηκε ψεύτικη και απατηλή, τα αποκαλυπτήρια του συστήματος. Του ίδιου συστήματος που κατάντησε το Κυπριακό όχημα συντήρησης πολιτικών καριέρων και μιας υποτονικής αντίληψης για το τι δέον γενέσθαι. Η Κύπρος συνεχίζει να είναι υπό τουρκική κατοχή και εσχάτως και αποικία χρέους στους τροϊκανούς δανειστές της. Το τι βαρύγδουπα θα ακουστούν σήμερα και αύριο και στο μέλλον, πρέπει να τα ακούμε βερεσέ, όταν ακολουθείται το ίδιο μοντέλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου