Eγγενής η αγένεια των πιστών, γράφει η κ. Τζίνα Δαβιλά εδώ, με την ευκαιρία του προσκυνήματος των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας.
Γράφει η Ε. Αθανασούλη
Τί πετυχημένος όρος για να περιγράψει την παράλογη προσκόλληση και τις κακές συνέπειες που όχι μόνο μια τέτοια -αλλά κάθε- προσκόλληση έχει!
(Όσοι νομίζουν ότι είναι) οι πρωταγωνιστές, έχουν κάτι καταπληκτικές ιδέες! Καμμιά φορά, μάλιστα, νομίζουν ότι -μόνοι αυτοί- κρατάνε/επιλέγουν και το κριτήριο του κάλλους, της ορθότητας του δέοντος, του επείγοντος, του σημαντικού, του προτιμητέου κ.ο.κ.
Ο κόσμος έχει πολλούς σοφούς, κι η αναλογία των μη σοφών (των ηλιθίων) είναι σχεδόν απαράλλαχτη για αιώνες, λένε οι μελέτες.
Δεν είναι σωστό να τοποθετούμε τους εαυτούς μας πάντα με τους σοφούς, γιατί πάντα υπάρχουν σοφώτεροι. Υπάρχουν οι φιλόσοφοι, οι ενορατικοί, οι προορατικοί, οι επαΐοντες και... οι αποφασίζοντες.
Για να αντιληφθούμε το έωλο του επιχειρήματος θα πρέπει να εξετάσουμε τις συνέπειες του προσκολλημένου σε μια π.χ. θεσιθηρική για τον ίδιο διαδικασία! Δεν χρειάζεται -νομίζω- να αναλύσω ιστορίες διαπλοκής και εξοβελισμού αντιπάλων, όχι μόνο από την υπαλληλική κι επαγγελματική κονίστρα, αλλά και από την πολιτική και οικονομική, και μάλιστα ανεξαρτήτως χώρου, αντικειμένου, αριθμού θυμάτων και μέγεθος απωλειών. Όχι μόνο μεταξύ προσώπων αλλά και χωρών.
Το ίδιο «γελοία» είναι και η εγγενής προσκόλληση στον ψόγο και τη μομφή των λατρευτικών εκδηλώσεων των πιστών από μη πιστούς.
Δεν αφίσταται γελοιότητας ούτε η εγγενής προσκόλληση στην διακήρυξη της αποδοχής του σεξουαλικού προσανατολισμού κάποιου. Αυτός που το ζητάει, δεν θέλει στην ουσία να πείσει κανέναν άλλον, εκτός από τον εαυτό του. Θέλει τη συναίνεση των άλλων. Μα δεν νοείται συναίνεση σε μια προσωπική επιλογή που γίνεται με απόλυτη ελευθερία, παρά μόνο από εκείνον που συμπράττει. Γιατί δεν υφίσταται καμμία εναντίωση. Στην ουσία ο προσκολλημένος, μόνος του θέλει, δρα, παίρνει ή δίνει σε όποιον θέλει και μόνος του ορίζει τη σεξουαλική του επιλογή.
Το ίδιο γελοία, και εγγενώς αγενής, είναι και η προσκόλληση του βουλευτή στην καμμία περικοπή του μισθού και των προνομίων του, στο χάλι που βρίσκεται η χώρα σήμερα.
Εγκληματική μάλιστα θα έλεγα ότι είναι η εγγενής προσκόλληση κάποιων στο ότι η Ελλάδα πρέπει -ανεξέλεγκτα- να κατακλυσθεί από μουσουλμανικούς πληθυσμούς, ενώ καταρρέει σαν χώρα από οικονομικής, δημογραφικής κλπ. πλευράς.
Εγγενώς αγενής είναι η προσκολλημένη βεβαιότητα των πολιτικών που αφού μας βούλιαξαν, ισχυρίζονται με πάθος ότι μας έσωσαν. Και πολλά άλλα παρόμοια δείγματα εγγενούς αγένειας προσκολλημένων, εμπαθών, πλεονεκτών και απλήστων, αρχομανών και μανιακών, που βλέπουν με παρωπίδες, μόνο αυτό που κυνηγάνε να πιάσουν οι ίδιοι..
Εν κατακλείδι, εγγενώς αγενής είναι η αυτοπροσωπολατρεία μας και οι προσπάθειές μας να καταπείσουμε τους άλλους ότι ο μόνος σωστός δρόμος είναι εκείνος που βλέπουμε εμείς, γιατί μας φέρνει -συνηθέστατα- εναντίον πολλών.
Γιατί τότε θα πρέπει να κάψουμε τα δάση, αν δεν θέλουμε να ακούμε τη φωνή των πετεινών του ουρανού, που έχουν κι αυτά άποψη.
Γράφει η Ε. Αθανασούλη
Τί πετυχημένος όρος για να περιγράψει την παράλογη προσκόλληση και τις κακές συνέπειες που όχι μόνο μια τέτοια -αλλά κάθε- προσκόλληση έχει!
(Όσοι νομίζουν ότι είναι) οι πρωταγωνιστές, έχουν κάτι καταπληκτικές ιδέες! Καμμιά φορά, μάλιστα, νομίζουν ότι -μόνοι αυτοί- κρατάνε/επιλέγουν και το κριτήριο του κάλλους, της ορθότητας του δέοντος, του επείγοντος, του σημαντικού, του προτιμητέου κ.ο.κ.
Ο κόσμος έχει πολλούς σοφούς, κι η αναλογία των μη σοφών (των ηλιθίων) είναι σχεδόν απαράλλαχτη για αιώνες, λένε οι μελέτες.
Δεν είναι σωστό να τοποθετούμε τους εαυτούς μας πάντα με τους σοφούς, γιατί πάντα υπάρχουν σοφώτεροι. Υπάρχουν οι φιλόσοφοι, οι ενορατικοί, οι προορατικοί, οι επαΐοντες και... οι αποφασίζοντες.
Για να αντιληφθούμε το έωλο του επιχειρήματος θα πρέπει να εξετάσουμε τις συνέπειες του προσκολλημένου σε μια π.χ. θεσιθηρική για τον ίδιο διαδικασία! Δεν χρειάζεται -νομίζω- να αναλύσω ιστορίες διαπλοκής και εξοβελισμού αντιπάλων, όχι μόνο από την υπαλληλική κι επαγγελματική κονίστρα, αλλά και από την πολιτική και οικονομική, και μάλιστα ανεξαρτήτως χώρου, αντικειμένου, αριθμού θυμάτων και μέγεθος απωλειών. Όχι μόνο μεταξύ προσώπων αλλά και χωρών.
Το ίδιο «γελοία» είναι και η εγγενής προσκόλληση στον ψόγο και τη μομφή των λατρευτικών εκδηλώσεων των πιστών από μη πιστούς.
Δεν αφίσταται γελοιότητας ούτε η εγγενής προσκόλληση στην διακήρυξη της αποδοχής του σεξουαλικού προσανατολισμού κάποιου. Αυτός που το ζητάει, δεν θέλει στην ουσία να πείσει κανέναν άλλον, εκτός από τον εαυτό του. Θέλει τη συναίνεση των άλλων. Μα δεν νοείται συναίνεση σε μια προσωπική επιλογή που γίνεται με απόλυτη ελευθερία, παρά μόνο από εκείνον που συμπράττει. Γιατί δεν υφίσταται καμμία εναντίωση. Στην ουσία ο προσκολλημένος, μόνος του θέλει, δρα, παίρνει ή δίνει σε όποιον θέλει και μόνος του ορίζει τη σεξουαλική του επιλογή.
Το ίδιο γελοία, και εγγενώς αγενής, είναι και η προσκόλληση του βουλευτή στην καμμία περικοπή του μισθού και των προνομίων του, στο χάλι που βρίσκεται η χώρα σήμερα.
Εγκληματική μάλιστα θα έλεγα ότι είναι η εγγενής προσκόλληση κάποιων στο ότι η Ελλάδα πρέπει -ανεξέλεγκτα- να κατακλυσθεί από μουσουλμανικούς πληθυσμούς, ενώ καταρρέει σαν χώρα από οικονομικής, δημογραφικής κλπ. πλευράς.
Εγγενώς αγενής είναι η προσκολλημένη βεβαιότητα των πολιτικών που αφού μας βούλιαξαν, ισχυρίζονται με πάθος ότι μας έσωσαν. Και πολλά άλλα παρόμοια δείγματα εγγενούς αγένειας προσκολλημένων, εμπαθών, πλεονεκτών και απλήστων, αρχομανών και μανιακών, που βλέπουν με παρωπίδες, μόνο αυτό που κυνηγάνε να πιάσουν οι ίδιοι..
Εν κατακλείδι, εγγενώς αγενής είναι η αυτοπροσωπολατρεία μας και οι προσπάθειές μας να καταπείσουμε τους άλλους ότι ο μόνος σωστός δρόμος είναι εκείνος που βλέπουμε εμείς, γιατί μας φέρνει -συνηθέστατα- εναντίον πολλών.
Γιατί τότε θα πρέπει να κάψουμε τα δάση, αν δεν θέλουμε να ακούμε τη φωνή των πετεινών του ουρανού, που έχουν κι αυτά άποψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου