Η άλλη όψη

Ο Προύσης Ελπιδοφόρος που μόλις πριν μερικές βδομάδες εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και πρόκειται σε λίγες μέρες να ενθρονιστεί στην Νέα Υόρκη (22 Ιούνη 2019) ήταν αναμφισβήτητα το σταθερά ανερχόμενο αστέρι του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης κατά τα τελευταία 8-9 χρόνια. Θεωρείται σαν κληρικός αφοσιωμένος στο Φανάρι, εξαιρετικά μορφωμένος και ικανός στα διοικητικά. Υπηρέτησε σε όλες τις προηγούμενες θέσεις του με μεγάλη επιτυχία και έντονες φήμες τον έφεραν το τελευταίο διάστημα ως τον πιθανότερο διάδοχο του σημερινού Πατριάρχη.

Μένει ανεξήγητο για πολλούς πως ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος αποφάσισε να στερηθεί ένα τόσο επίλεκτο μέλος του Πατριαρχείου παρά τη φοβερή λειψανδρία από την οποία πάσχει το Φανάρι λόγω των πολιτικών συνθηκών του τελευταίου αιώνα. Είναι σ' όλους, μυημένους και μη, γνωστό ότι για να αντιμετωπίσει το Πατριαρχείο τις άμεσες ανάγκες του και πληρώσει τουλάχιστο τις θεσμικές του θέσεις εισάγει πλέον κληρικούς εξ Ελλάδος. Μόνο μ'  αυτό τον τρόπο μπορεί και καλύπτει τα πόστα του διακόνων και αρχιδιάκονου, πρωτοσύγκελλου, αρχιγραμματέα και υπογραμματέα της συνόδου κτλ. κτλ.

________________

Δίδονται διάφορες εξηγήσεις, δημοσιοσχεσίτικου συνήθως  χαρακτήρα, για το γεγονός αυτό, για το πως δηλ. ο κ. Βαρθολομαίος αναγκάστηκε να στερηθεί την παρουσία και υπηρεσία του Ελπιδοφόρου στην Πόλη, πρωτοστατώντας μάλιστα σε μια νέα προαγωγή  του Ελπιδοφόρου -προαγωγή που συνεπάγεται και την απομάκρυνση του απ' την Πόλη...

Οι εξηγήσεις που δίνονται είναι κυρίως οι εξής:

1. Ο κ. Βαρθολομαίος συνειδοποίησε επιτέλους ότι η κατάσταση στην Αρχιεπισκοπή της Αμερικής, η οικονομική και η ευρύτερη, είναι τόσο κρίσιμη που χρειαζόταν ικανός αλλά και έμπιστος άνθρωπος του για να την αντιμετωπίσει.

2. Ο κ. Βαρθολομαίος θέλει με κάθε τρόπο να αποκαταστήσει την εικόνα του Πατριαρχείου στην Αμερική που έχει τρωθεί θανάσιμα τις τελευταίες δεκαετίες με τις συνεχείς παύσεις των εκλεγμένων αρχιεπισκόπων Αμερικής (Ιάκωβου, Σπυρίδωνα και Δημητρίου) και παράλληλα με την ανεξέλεγκτη οικονομική και άλλη δράση του "πατριαρχικού επιτρόπου" του, του γνωστού διεθνώς πρωτοπρεσβύτερου Άλεξ Καρλούτσου.

3. Ο κ. Βαρθολομαίος , χάρη υστεροφημίας, δεν θάθελε να χρεωθεί τη χρόνια κρίση που συμπωματικά άρχισε με την πατριαρχία του και από τότε μαστίζει καταστροφικά την Αρχιεπισκοπή της Αμερικής  σε πολλαπλά επίπεδα.

4. Ο κ. Βαρθολομαίος θέλει να χρησιμοποιήσει την ακαδημαϊκή πείρα του Ελπιδοφόρου για να επαναφέρει την κατάσταση της Θεολογικής Σχολής της Βοστώνης σε κανονική τροχιά, δίδοντας της  κάποιο ορθόδοξο προσανατολισμό και ένα έστω και μικρό ακαδημαϊκό επίπεδο.

5. Ο κ. Βαρθολομαίος θέλει να χρησιμοποιήσει την πείρα του Ελπιδοφόρου στις επαφές μεταξύ Ορθόδοξων για να ενώσει όλους τους Ορθόδοξους της Αμερικής (ρώσους, σέρβους, βούλγαρους κ.κ.κ.) μέσα στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου.

6. Ο κ. Βαρθολομαίος θέλει να προετοιμάσει τη διαδοχή του στέλνοντας τον Ελπιδοφόρο στην Αμερική, απ' όπου, μετά από μια επιτυχημένη αρχιεπισκοπική ποιμαντορία και με τα δεκανίκια της Ουάσιγκτον, θα μπορέσει να εκλεγεί ευκολότερα "οικουμενικός".

________

Ο αριθμός των παραπάνω εξηγήσεων, εξαιρετικά μεγάλος για τη διαλεύκανση ενός απλού ερωτήματος, οδηγεί εξαρχής σε δικαιολογημένες υποψίες. Ανεξάρτητα όμως από τη διαπίστωση αυτή, μερικές εξηγήσεις χρειάζονται σχολιασμό.

1α.  Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι χρειάσθηκε είκοσι χρόνια ο κ. Βαρθολομαίος να συνειδητοποιήσει ότι η κατάσταση στην Αμερική ήταν κρίσιμη, όταν ευθύς μετά την υποχρεωτική παραίτηση του Σπυρίδωνα το χρέος της Αρχιεπισκοπής άρχισε ν' ανεβαίνει χωρίς σταματημό, ώσπου, μόλις πέθανε ο "πατριαρχικός φίλος" Τζαχάρης (ειδικός στο να καλύπτει αρχιεπισκοπικά χρέη με την ανακυκλωτική τακτική της μεταφοράς εκατομύριων από το ένα εκκλησιαστικό ταμείο στο άλλο) κατέληξε ... στη διακοπή των έργων ανέγερσης του Αγίου Νικολάου στο "Σημείο Μηδέν" και στην υποθήκευση της έδρας της Αρχιεπισκοπής στη Νέα Υόρκη !!!

1β. Είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό ότι ο κ. Βαρθολομαίος χρειάσθηκε είκοσι χρόνια για να καταλάβει ότι η ελληνική παιδεία έβαινε προς τελεία διάλυση καθώς κατά την εικοσαετία του Δημητρίου έκλειναν τα ελληνικά σχολεία το ένα μετά το άλλο.

1γ. Είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό το όψιμο ενδιαφέρον του κ. Βαρθολομαίου για τη Θεολογική Σχολή της Βοστώνης όταν ήταν σε όλους γνωστό, ότι η σχολή αυτή  είχε ξεφύγει, από τον καιρό του Ιάκωβου ήδη, από το βασικό σκοπό της και βάδιζε ολοταχώς προς πλήρη εκπροτεστανισμό, ώσπου κατέληξε σε σφηκοφωλιά αμερικανών αυτοκεφαλιστών ελληνικής καταγωγής που δεν ξέρουν κι ούτε ενδιαφέρονται κατά που μεριά πέφτει το Φανάρι. Ολόκληρη 30-40ετία χρειάσθηκε για να γίνει αντιληπτό ότι η "Θεολογική Σχολή" της Βοστώνης δεν μπορούσε ούτε κατά φαντασία να συγκριθεί με άλλες ορθόδοξες θεολογικές σχολές και ότι οι απόφοιτοί της δεν είχαν το θεολογικό επίπεδο ούτε των αποφοιτήτων εκκλησιαστικών σχολών της Ελλάδας ;;;

2. Είναι πολύ δύσκολο να δεχτεί κανείς ότι ο κ. Βαρθολομαίος πιστεύει στα σοβαρά πως ο Ελπιδοφόρος θα μπορέσει να παίξει θετικό ρόλο στην προσπάθεια ένωσης όλων των  ρώσων, αράβων, σέρβων, ρουμάνων, βούλγαρων και τόσων άλλων ορθόδοξων της Αμερικής , καθώς θεωρείται από του "σκληροπυρηνικός" του  Φαναρίου ο οποίος πριν λίγα χρόνια προκάλεσε  θύελλα με δηλώσεις του στο επίμαχο αυτό θέμα.

3.  Απ' ό,τι γνωρίζουμε σχετικά με την προσωπικότητα του κ. Βαρθολομαίου, δεν φαίνεται να μοιάζει με άλλους προκατατόχους του. Η  τακτική που ακολούθησε για τρεις δεκαετίες ήταν να ξεκαθαρίσει το τοπίο από πραγματικούς ή φανταστιστικούς διεκδικητές του Θρόνου του όπως φανερώνουν  οι περιπτώσεις  Ιάκωβου, Στυλιανού και Θυατείρων Μεθόδιου. Ο Βαρθολομαίος, όπως λένε αυτοί που τον γνωρίζουν, έχει περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά με τον συντοτοπίτη του Ιάκωβο ο οποίος ποτέ δε νοιάσθηκε να προετοιμάσει ικανό διάδοχο σ' όποια θέση κι αν υπηρέτησε, μάλλον το αντίθετο.  Μάλιστα ο κ. Βαρθολομαίος όταν πρόκειται να υποστηρίξει τα συμφέροντα του -σ' αυτή την περίπτωση  την παραμονή του στο θρόνο- είναι ευρύτερα γνωστός ως "αμείλικτος". Ούτε ν' ακούσει για διάδοχη κατάσταση!

Αν πράγματι -πέρα από τις εθιμοτυπίες και τα άδεια ευχολόγια-  ο κ. Βαρθολομαίος ήθελε ειλικρινά να στηρίξει τον Ελπιδοφόρο, το πρώτο -μεταξύ άλλων πολλών- που θα έκανε, και μάλιστα από καιρό,  ήταν να καθαρίσει το τοπίο από τον πρωτοπρεβύτερο Άλεξ Καρλούτσο, συνταξιοδοτώντας "με δόξες και τιμές" τον επικίνδυνο αυτό κληρικό και εξασφαλίζοντας του μια παχυλή σύνταξη. Γιατί ν'αφήσει τον ταραχαροποιό αυτόν στην θέση του, διαδίδοντας έντεχνα μέσω των ανθρώπων του, ότι ο Καρλούστος ναι μεν είναι προβληματικός αλλά το Φανάρι τον χρειάζεται γιατί φέρνει χρήμα (λες και ολόκληρη η Ορθοδοδοξία κρεμόταν από τον Καρλούστο...!)

Και γιατί διαδίδεται επίμονα από ανθρώπους του περιβάλλοντος Βαρθολομαίου, ότι ο Ελπιδοφόρος δεν θα επιστρέψει πλέον στην Πόλη για άλλου είδους εκκλησιαστική υπηρεσία, αλλά μεταβαίνει οριστικά στην Αμερική όπου και "θα υπηρετήσει το υπόλοιπο της ζωής του και όπου και θα πεθάνει"; Για ποιό λόγο να διαδίδονται αυτά πριν καν ενθρονιστεί ο Ελπιδοφόρος ως αρχιεπίσκοπος Αμερικής;

__________

Στις παραπάνω παρατηρήσεις εστιάζονται οι σοβαρές  επιφυλάξεις πολλών ως προς τους πραγματικούς σκοπούς του κ. Βαρθολομαίου στην περίπτωση αυτή.

Γεγονός είναι ότι ο Ελπιδοφόρος, ο προβαλλόμενος "διάδοχος" του Βαρθολομαίου, εγκαταλείπει την Πόλη. Οι δεσμοί του με τους ανθρώπους του Πατριαρχείου αναπόφευκτα θα χαλαρώσουν με τον καιρό και τα ερείσματά του εκεί θα  λιγοστέψουν σημαντικά.

Γεγονός επίσης είναι ότι ο Ελπιδοφόρος στην Αμερική θα έχει να αγωνισθεί σε πολλά μέτωπα, κυρίως δυο όμως που ο κ. Βαρθολομαίος δεν φρόντισε να εξαλείψει, προλειαίνοντας έτσι το έδαφος για τον νέο αρχιεπίσκοπο:

1) το μέτωπο Καρλούτσου ο οποίος είναι ανεξέλεγκτος, συνηθισμένος να παριστάνει τον "πατριαρχικό λεγάτο", να μονοπωλεί τις σχέσεις με το Πατριαρχείο και να ελέγχει κατ' αποκλειστικότητα τα οικονομικά της Εκκλησίας Αμερικής

2) το μέτωπο της θεολογικής Σχολής της Βοστώνης, καθοδηγούμενο από τον επίσκοπο Βοστόνης Μεθόδιο και τον πρώην αρχιεπίσκοπο Δημήτριο -ένα στεγανό με προτεσταντοποιημένους "καθηγητές"  και  φιλελεύθερες "θεολογικές" θέσεις (γάμος μεταξύ ομοφιλόφυλων και τα τοιαύτα) που από χρόνια μάχεται να απελευθερωθεί από τον έλεγχο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.

Βέβαια, ο χρόνος θα δείξει τις πραγματικές προθέσεις του κ. Βαρθολομαίου. Ο Ελπιδοφόρος πετάχθηκε στο "λάκκο των λεόντων" ή όντως προορίζεται για "διάδοχος" του Βαρθολομαίου; Προς το παρόν, στην πρώτη αυτή φάση του όλου θέματος, γνωρίζουμε μόνο ότι απαλλάχθηκε ο κ. Βαρθολομαίος  από την άμεση παρουσία ενός επίδοξου διάδοχου...