Powered By Blogger

28.7.22

Ενόψει ήρεμου καλοκαιριού...



Πέρασε και η σύνοδος του Φαναρίου (21-22 Ιουλίου) που α) θα εξέταζε τη διαμαρτυρία της Εκκλησίας της Ελλάδας σχετικά με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο για τη βάπτιση των "βρεφών" του ομοφυλοφιλικού ζευγαριού στη Γλυφάδα και β) θα αποφάσιζε ενδεχομένως και για το μέλλον του Ελπιδοφόρου.

Οι συνοδικοί μητροπολίτες του Φαναρίου, διορισμένοι από τον πατριάρχη, έκαναν ορισμένες ουσιαστικά ασήμαντες αναφορές στο θέμα του κ. Ελπιδοφόρου. Ωστόσο, οι "ήπιες" παρεμβάσεις των συνοδικών αγνοήθηκαν από τον πατριάρχη, ο οποίος δεν επέτρεψε να συμπεριληφθεί τίποτε σχετικό στα επίσημα ανακοινωθέντα.

Ο κ. Βαρθολομαίος, ενώ αρχικά είχε ρίξει αρκετό λάδι στη φωτιά ο ίδιος και έδειχνε αποφασισμένος για όλα, τελικά έκανε πίσω. Εκκλησιαστικοί παρατηρητές επιμένουν, ότι ο κ. Βαρθολομαίος ήταν εκείνος που υπέδειξε στον κ. Ιερώνυμο πως να χειρισθεί το θέμα ώστε να προκληθεί διαμαρτυρία της συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας και να σταλεί στη συνέχεια στο Φανάρι «διά τα περαιτέρω».

Σύμφωνα με τη σύντομη περιγραφή των εργασιών της συνόδου που παρουσίασε ο  "Ἑθνικός Κήρυξ" της Νέας Υόρκης και, για γνωστούς λόγους ,  επανάλαβε το "επικοινωνιολογικό" ιστολόγιο "Εξάψαλμος", ο πατριάρχης, σε μια προσπάθεια αποφυγής διεξοδικής συζήτησης του θέματος, φέρεται να δήλωσε «δεν μπορούμε να αλλάζουμε δυο και τρεις Αρχιεπισκόπους στην Αμερική».

Είναι δύσκολο να ελεγχθεί η ακρίβεια των όσων ειπώθηκαν στη σύνοδο καθ΄όσο ο "εκκλησιαστικός αναλυτής"  του "Εθνικού Κήρυκα" έχει το εξαιρετικό προνόμιο να  συνεργάζεται στενά με τις υπηρεσίες του Φαναρίου, οι οποίες ιστορικά διακρίνονται για διαρροές ειδήσεων αλλά συχνά και για κυκλοφόρηση σεναρίων προκάτ με καθαρά αποπροσανατολιστικό σκοπό. 

Όπως και ν΄άχουν τα πράγματα, οι λίγες συζητήσεις γύρω από το θέμα του Ελπιδοφόρου δεν οδήγησαν πουθενά. Ο κ. Βαρθολομαίος ,  αναλογιζόμενος προφανώς  το "πολιτικό κόστος" που ο ίδιος --κι όχι ο "συνέταιρος" του Καρλούτσος-- θα κληθεί να χρεωθεί, δεν θέλησε τελικά να προχωρήσει σ' ένα βιαστικό "ξεπάστρεμα"  του κ. Ελπιδοφόρου.

Άλλοι, μάλλον άστοχα, έσπευσαν να ερμηνεύσουν την αλλαγή  στην πατριαρχική στάση ως ενδεικτική της μείωσης της επιρροής του Άλεξ Καρλούτσου στο Φανάρι και συγκεκριμένα στον κ. Βαρθολομαίο με τον οποίο διατηρεί προσωπικές σχέσεις  εδώ και τριάντα χρόνια τουλάχιστο. Ο Καρλούτσος, ως γνωστό, επιστρατεύει σήμερα όλες τις δυνάμεις του,  οικονομικές και όχι μόνο, προκειμένου να επιτύχει την αντικατάσταση του κ. Ελπιδοφόρου, ελπίζοντας ότι ο επόμενος αρχιεπίσκοπος, ο πέμπτος στη σειρά, θ΄άναι πιο "συνεργάσιμος".

______________

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την εκκλησιαστική ιστορία των τελευταίων 40 ετών, σημειώνεται ότι

1) το πολιτικό κόστος που κατέβαλε ο Βαρθολομαίος για την εκπαραθύρωση του Αρχιεπίσκοπου Ιάκωβου ήταν τεράστιο, τόσο στο χώρο του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας όσο και σε όλα τα στρώματα της Ομογένειας της Αμερικής. Του προσήψαν ανάρμοστη σε χριστιανό εκδικητικότητα προς το συγχωριανό του Ιάκωβο, έστω κι αν ο τελευταίος επιχείρησε οργανωμένη ανταρσία κατά του Φαναρίου. Κατηγορήθηκε επίσης από το μεγαλύτερο μέρος του ομογενειακού Τύπου για "εμπαθή αρχομανία" και "οικονομική δίψα" .

2) η αντικατάσταση του Σπυρίδωνα έφερε στο φως  την "ιερή συμμαχία" του Φαναρίου με τις διάφορες συνομωτικές φατρίες της Αμερικής , "φιλοπατριαρχικές" αλλά και αντιπατριαρχικές,  αλλά και άλλες σχετικές δολοπλοκίες. Προπαντός  έφερε στη επιφάνεια άγνωστες οικονομικές διαπλοκές, όπως και φαινόμενα εξαγοράς και δωροδοκίας, απομυθοποιώντας ανεπανόρθωτα το Φανάρι.

3) Η αποπομπή του Δημητρίου, αν και υπήρξε σχετικά ανώδυνη για κ. Βαρθολομαίο,   επιβεβαίωσε εντούτοις , για μια ακόμη φορά, την ύπαρξη  μεγάλων οικονομικών συμφερὀντων και σκανδάλων στο χώρο της αρχιεπισκοπής Αμερικής με σοβαρές συνέπειες στις σχέσεις της τελευταίας με το Φανάρι.

Το πολιτικό κόστος που χρεώθηκε ο κ. Βαρθολομαίος για κάθε εκπαραθύρωση αρχιεπισκόπου Αμερικής υπήρξε τεράστιο μακροπρόθεσμα. Υπολόγιζε προφανώς ότι η Ομογένεια θα ξεχάσει σιγά σιγά τα αντιαρχιεπισκοπικά πραξικοπήματα. Ωστόσο, αν και η Ομογένεια δεν συνεκράτησε πολλές σχετικές  λεπτομέρειες , η γενική αρνητική εντύπωση που έχει σχηματίσει για την 30χρονη πατριαρχία του Βαρθολομαίου και το σημερινό Φανάρι παραμένει βαθιά ριζωμένη στη μνήμη του.  Όλα αυτά, αν δεν του τα μεταφέρουν ή δεν τα γνωρίζει καλά, τα υποψιάζεται ο κ. Βαρθολομαίος. Γι' αυτό, όσο και αν πιέζεται από τον Καρλούτσο (με τους οικονομικούς οργανισμούς που ανεξέλεγκτα διευθύνει, τον "Εθνικό Κήρυκα" και τον "Εξάψαλμο" σε ρόλο χατζηαβατικό ), είναι ακόμη διστακτικός καταλαβαίνοντας ότι η στιγμή για μια τέταρτη εκπαραθύρωση αρχιεπίσκοπου δεν είναι ίσως και τόσο κατάλληλη. Άλλωστε η προσπάθεια του να αποκρὐψει την πραγματική κατάσταση που --κυρίως λόγω προηγουμένων αποφάσεων του-- επικρατεί σήμερα στην Αμερική , από τους πληροφοριακά απομονωμένους συνεργάτες του και  συνοδικούς μητροπολίτες δεν φαίνεται ν΄άναι και τόσο αποδοτική!

______________

Αυτός είναι μάλλον ο λόγος, κατά τους εκκλησιαστκούς σχολιαστές, που  ο κ. Βαρθολομαίος αποφάσισε να αναβάλει για λίγο ακόμη την αντικατάσταση του τέταρτου "θύματος" του  στην αρχιεπισκοπή Αμερικής, του αρχιεπίσκοπου Ελπιδοφόρου.   Ποιός ξέρει τι μπορεί να επαναφέρει στη μνήμη της Ομογένειας,  τι νέες αποκαλύψεις μπορεί να προκύψουν, και  ποια νέα αδιέξοδα θα δημιοργήσει τελικά μια τέταρτη πραξικοπηματική αποκεφάλιση αρχιεπίσκοπου αυτή τη στιγμή; Και επιπλέον ο κ. Βαρθολομαίος θάχει υπόψη του ότι ο "πολυδιάστατος" Ελπιδοφόρος διασυνδέεται με κάθε είδους προσωπικότητες, θρησκευτικές και πολιτικές, και θεωρείται αναμιγμένος σε καταστάσεις, άγνωστες και σε πολλούς ειδήμονες ακόμη.

Αλέξανδρος Ρεμούνδος

5 σχόλια:

  1. το πολιτικό κόστος που κατέβαλε ο Βαρθολομαίος για την εκπαραθύρωση του Αρχιεπίσκοπου Ιάκωβου ήταν τεράστιο, τόσο στο χώρο του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας όσο και σε όλα τα στρώματα της Ομογένειας της Αμερικής. Του προσήψαν ανάρμοστη σε χριστιανό εκδικητικότητα προς το συγχωριανό του Ιάκωβο, έστω κι αν ο τελευταίος επιχείρησε οργανωμένη ανταρσία κατά του Φαναρίου. Κατηγορήθηκε επίσης από το μεγαλύτερο μέρος του ομογενειακού Τύπου για "εμπαθή αρχομανία" και "οικονομική δίψα" .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η αντικατάσταση του Σπυρίδωνα έφερε στο φως την "ιερή συμμαχία" του Φαναρίου με τις διάφορες συνομωτικές φατρίες της Αμερικής , "φιλοπατριαρχικές" αλλά και αντιπατριαρχικές, αλλά και άλλες σχετικές δολοπλοκίες. Προπαντός έφερε στη επιφάνεια άγνωστες οικονομικές διαπλοκές, όπως και φαινόμενα εξαγοράς και δωροδοκίας, απομυθοποιώντας ανεπανόρθωτα το Φανάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η αποπομπή του Δημητρίου, αν και υπήρξε σχετικά ανώδυνη για κ. Βαρθολομαίο, επιβεβαίωσε εντούτοις , για μια ακόμη φορά, την ύπαρξη μεγάλων οικονομικών συμφερὀντων και σκανδάλων στο χώρο της αρχιεπισκοπής Αμερικής με σοβαρές συνέπειες στις σχέσεις της τελευταίας με το Φανάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το πολιτικό κόστος που χρεώθηκε ο κ. Βαρθολομαίος για κάθε εκπαραθύρωση αρχιεπισκόπου Αμερικής υπήρξε τεράστιο μακροπρόθεσμα. Υπολόγιζε προφανώς ότι η Ομογένεια θα ξεχάσει σιγά σιγά τα αντιαρχιεπισκοπικά πραξικοπήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όπως και ν΄άχουν τα πράγματα, οι λίγες συζητήσεις γύρω από το θέμα του Ελπιδοφόρου δεν οδήγησαν πουθενά. Ο κ. Βαρθολομαίος , αναλογιζόμενος προφανώς το "πολιτικό κόστος" που ο ίδιος --κι όχι ο "συνέταιρος" του Καρλούτσος-- θα κληθεί να χρεωθεί, δεν θέλησε τελικά να προχωρήσει σ' ένα βιαστικό "ξεπάστρεμα" του κ. Ελπιδοφόρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή