Non c'è pietà per i greci. Il piano per salvare Atene dalla bancarotta costringerà almeno tre generazioni di greci a faticare per pagare i debiti. La Grecia verso il voto anticipato
Non c’è pietà per i greci. Non ce l’ha l’Europa, la Merkel, Sarkozy, tutti gli altri che guardano e pensano «speriamo non accada anche a noi», non ce l’hanno neppure tutti i governi greci che hanno illuso i greci di poter vivere con stipendi statali lussuosi e sprechi di denaro pubblico.
Grecia
Ingrandisci immagine
Si può stare a discutere una vita sulle responsabilità della Grecia. Qualcuno dice che si è meritata il default, altri sostengono che ha barato, ma una cosa è certa, una comunità di Stati che lascia naufragare uno dei suoi membri ha tradito la sua funzione. A che serve la Ue se il risultato è questo?
Quella che abbiamo davanti è una confederazione abortita, un’utopia scaduta, un castello di sabbia che si sta sgretolando con l’alta marea. La chiamano Europa ma agli occhi di chi ci vive appare solo come un pachiderma che fa gli interessi della Germania o della Francia. Sono le due nazioni più forti dell’area euro e fanno valere il loro peso, ma se tutta questa architettura carica di parole e ideali alla fine serve solo a fare gli interessi delle banche e delle industrie, come quella bellica, care a Sarkozy o alla Merkel si faceva prima ad accettare un protettorato di Parigi e Berlino. L’Europa significa sottomettersi.
Il Wall Street Journal ha rivelato qualcosa che fa apparire paradossale e amara questa situazione. La Grecia è il quinto importatore mondiale di armi. Il Paese europeo con le più alte spese militari: ogni anno più del 3% del Pil se ne va per la difesa. O meglio, per comperare gli scarti militari di Francia e Germania. Come accade con le colonie, da sfruttare e da ricattare. Perché è questa la miseria di quello che sta accadendo. Merkel e Sarkozy avrebbero imposto l’acquisto di sottomarini, navi, elicotteri e carri armati come condizione per sbloccare il piano di aiuti alla Grecia. Uno scambio senza prospettiva. Volete il prestito? Comprate le armi. Sembra uno di quegli affari in cui in certe terre di malavita non si può dire di no. Pazienza se poi per pagare quel regalo imposto dagli amici ti indebiti per tutta la vita.
È questa l’immagine che l’Euro sta dando di sé. L’Europa uguale miseria. Eccola la grande utopia, quella che doveva dare una prospettiva di pace e speranza al caro e vecchio continente. L’Europa come sinonimo di povertà. È evidente che quelli che dovevano realizzarla, questa utopia, non ci hanno creduto. È evidente che la Germania continua a pensare agli interessi economici e geopolitici della Germania e la stessa cosa fa la Francia. All’inizio della crisi per salvare la Grecia bastavano 30 miliardi di euro, ma l’Europa voleva dare l’esempio, l’Europa doveva vendere carri armati. Pedagogia e sfruttamento.
Ma c’è di più. L’Europa con il volto dei tecnocrati sta anche rinnegando la democrazia.
L’Europa, la Bce e tutte le istituzioni finanziarie non si fidano degli elettori. Sono loro a esprimere gradimento su chi deve governare. Lo hanno fatto in Grecia e lo fanno in Italia. Monti non ha bisogno di chiedere agli italiani se può o non può governare, gli basta il riconoscimento della Bce, di Berlino, di Parigi, e di tutti gli uomini in grigio che decidono le sorti di questo o quel Paese. Monti non ha bisogno del voto del Parlamento, gli basta mettere la fiducia e la firma di Napolitano. Convinti loro, convinti tutti. Dicono che è una fase di emergenza, transitoria, a tempo determinato. Magari sarà così, ma non è detto che sia poi facile invertire questo corso.
L’Europa dei tedeschi ci sta abituando all’idea che le elezioni sono inutili, costose e perfino dannose.
L’Europa dei tedeschi ci dice che il mercato globale, la finanza scettica, ha bisogno di scelte veloci, efficaci. Non c’è tempo per la politica, servono tecnici designati dall’alto. Non c’è neppure spazio per la dissidenza o per i dubbi. È la storia dei 40 parlamentari greci espulsi dai partiti che sostengono il governo solo perché non hanno votato la manovra. L’Europa dei tedeschi ci vuole tutti allineati e ubbidienti. Chi si sfila è un eretico. Due sole parole sono ammesse: sacrificio e austerità.
http://www.ilgiornale.it/interni/se_leuropa_tedesca_assassina_grecia/14-02-2012/articolo-id=571969-page=0-comments=1
”Δεν υπάρχει έλεος για τους Έλληνες. Δεν έχει έλεος η Ευρώπη, η Μερκελ, ο Σαρκοζι, όλοι οι άλλοι που κοιτάζουν και σκέφτονται «ελπίζουμε να μην συμβεί και σε εμάς», δεν έχουν ούτε οι ελληνικές κυβερνήσεις που έδωσαν την ψευδαίσθηση στους Έλληνες πως μπορούν να ζήσουν με πολυτελείς κρατικούς μισθούς και σπατάλη του δημοσίου χρήματος.
Το πλάνο για να σωθεί η Αθήνα από τη χρεοκοπία θα υποχρεώσει τουλάχιστον τρεις γενιές Ελλήνων να αγωνίζονται για να πληρώσουν τα χρέη. Σε αυτό το σημείο, φαίνεται, πως η χρεοκοπία είναι ο μόνος δρόμος. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Αλλά εκείνος ο κόσμος που διαδηλώνει μπροστά στο Κοινοβούλιο, απελπισμένος, χωρίς προοπτική, είναι το σημάδι μιας άλλης χρεοκοπίας: εκείνη της Ευρώπης..
Μπορούμε να συζητάμε μια ζωή για τις ευθύνες της Ελλάδας. Κάποιοι θα πουν ότι άξιζε τη χρεοκοπία, άλλοι θα πουν ότι εξαπάτησε, ένα πράγμα είναι σίγουρο, μια Κοινότητα κρατών που αφήνει ένα από τα μέλη της να ναυαγήσει, σημαίνει ότι πρόδωσε το σκοπό της. Τι χρησιμεύει η ΕΕ αν αυτό είναι το αποτέλεσμα?
Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι μια συνομοσπονδία που ματαιώθηκε, μια ληγμένη ουτοπία, ένα κάστρο στην άμμο που καταρρέει στη παλίρροια. Την ονομάζουν Ευρώπη αλλά στα μάτια όσων ζουν σ΄αυτήν είναι μόνο ένα παχύδερμο που υπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας ή της Γαλλίας. Είναι τα δυο πιο δυνατά κράτη της περιοχής ευρω και δείχνουν το βάρος τους, αλλά΄αν όλο αυτό το κατασκεύασμα γεμάτο από λόγια και ιδανικά στο τέλος χρησιμεύει μόνο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των τραπεζών και των βιομηχανιών, όπως εκείνη των όπλων, αγαπημένες του Σαρκοζί και της Μέρκελ, θα ήταν πιο σύντομο να δεχτούμε ένα προτεκτοράτο του Παρισιού ή του Βερολίνου. Ευρώπη σημαίνει υποταγή.
Η Wall Street αποκάλυψε κάτι που δείχνει το παράδοξο και πικρό αυτής της κατάστασης. Η Ελλάδα είναι ο πέμπτος εισαγωγέας όπλων παγκοσμίως. Η ευρωπαϊκή χώρα με τη πιο μεγάλη δαπάνη για όπλα : κάθε χρόνο περισσότερο από το 3% του ΑΕΠ πηγαίνει για την άμυνα. Η καλύτερα για αγορά σκάρτων όπλων από τη Γαλλία και τη Γερμανία.. Όπως συμβαίνει με τις αποικίες , η εκμετάλλευση κι ο εκβιασμός. Γιατί αυτή είναι η αθλιότητα αυτού που συμβαίνει. Η Μέρκελ και ο Σαρκοζι επέβαλαν την αγορά υποβρυχίων, πλοίων ελικοπτέρων και οχημάτων μάχης σαν προϋπόθεση για να ξεμπλοκάρουν το πλάνο βοήθειας για την Ελλάδα. Θέλετε το δάνειο? Αγοράστε όπλα. Μοιάζει μ΄εκείνες τις δουλειές του υποκόσμου που δεν μπορείς να πεις όχι. Υπομονή αν στη συνέχεια χρειαστεί να πληρώνεις όλη σου τη ζωή για να ξεχρεώσεις εκείνο το δώρο
Αυτή είναι η εικόνα της Ευρώπης , η Ευρώπη που ισοδυναμεί με αθλιότητα. Να η μεγάλη ουτοπία, εκείνη που έπρεπε να δώσει προοπτική , ειρήνη και ελπίδα στη γηραιά ήπειρο. Η Ευρώπη συνώνυμο της φτώχειας. Είναι προφανές πως εκείνοι που έπρεπε να κάνουν πράξη αυτή την ουτοπία δεν πίστεψαν. Είναι προφανές πως η Γερμανία συνεχίζει να σκέφτεται τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Γερμανίας και το ίδιο κάνει και η Γαλλία. Στην αρχή της κρίσης θα έφταναν 30 δις για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά η Ευρώπη ήθελε να δώσει το παράδειγμα. Ήθελε να πουλήσει όπλα. Παιδαγωγική και εκμετάλλευση. Αλλά υπάρχει κι άλλο. Η Ευρώπη των τεχνοκρατών αρνείται και τη δημοκρατία.
Η Ευρώπη της ΕΚΤ και όλων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων δεν εμπιστεύεται τους εκλογείς. Είναι οι ίδιοι που θέλουν να επιλέγουν ποιος πρέπει να κυβερνάει. Ο έκαναν στην Ελλάδα και θα το κάνουν στην Ιταλία. Ο Μόντι δεν έχει ανάγκη να ζητήσει στους Ιταλούς αν μπορεί να κυβερνήσει ή όχι, του αρκεί η έγκριση της ΕΚΤ, του Βερολίνου του Παρισιού και όλων των ανθρώπων στα γκρι που αποφασίζουν τη τύχη αυτής ή εκείνης της χώρας. .Ο Μόντι δεν έχει ανάγκη της ψήφου του Κοινοβουλίου, του αρκεί η υπογραφή του Ναπολιτάνο. Αφού έχουν πεισθεί εκείνοι έχουν πεισθεί όλοι. Λένε πως είναι μια κατάσταση ανάγκης, προσωρινή, με συγκεκριμένο χρόνο. Μακάρι να είναι έτσι, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορεί κανείς να ανατρέψει αυτή τη κατάσταση.
Η Ευρώπη των Γερμανών συνηθίζει την ιδέα ότι οι εκλογές είναι άχρηστες, ακριβές και κυρίως επικίνδυνες.
Η Ευρώπη των Γερμανών λέει πως η παγκόσμια αγορά, έχει ανάγκη από γρήγορες επιλογές, αποτελεσματικές. Δεν υπάρχει χρόνος για πολιτική. Χρειάζονται τεχνοκράτες επιλεγεμένοι από ψηλά. Δεν υπάρχει χρόνος ούτε για αμφισβήτηση ή διαφωνία. Είναι η ιστορία της διαγραφής των 40 Ελλήνων βουλευτών από τα κόμματά που στηρίζουν τη κυβέρνηση μόνο γιατί δεν υποστήριξαν αυτό το χειρισμό. Η Ευρώπη των Γερμανών μας θέλει όλους ευθυγραμμισμένους και υποτακτικούς. Όποιος βγαίνει από τη σειρά είναι αιρετικός. Δυο λέξεις μόνο είναι δεκτές: θυσία και λιτότητα..”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου