Οταν μπεις για ψώνια ή και απλή βόλτα στο Kapali Çarsi, τη μεγάλη Σκεπαστή Αγορά, θα πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αγορά αυτού του είδους, δηλ. με μικρά μαγαζάκια όλα κάτω από την ίδα στέγη: μιλάμε για μία ολόκληρη ιδιόμορφη εμπορική πολιτεία, στεγασμένη, αναπτυγμένη σε ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, με 8 εισόδους (από τις οποίες οι γνωστότερες είναι η Πύλη Μπεγιαζίτ, η Πύλη Νουρουοσμανιγιέ και η Πύλη Μαχμούτ Πασά), με 58 (!) δρόμους, με 19 χαμάμ (!!) και περί τα 6.000 καταστήματα (!!!) όλων των ειδών (ακόμη και εστιατόρια και χάνια): από μπαχαρικά και λουκούμια έως χρυσαφικά, αντίκες, βυζαντινές εικόνες, πολύτιμοι λίθοι. Και φυσικά η χαρά της φίλης μου της Λίλας: τσάντες και δερμάτινα, όλων των ειδών και όλων των … απομιμήσεων (για να πούμε του στραβού το δίκιο, ορισμένα καταστήματα, που θα σου πω εν καιρώ ποιά είναι, διαθέτουν εκπληκτικές και πολύ καλές ποιοτικά απομιμήσεις δερμάτινων ειδών). Είναι απολύτως αναμενόμενο ότι, ανάμεσα στις βόλτες σου στο Παζάρι, θα θελήσεις να πιεις καφεδάκι ή να “τσιμπήσεις” κάτι, χαζεύοντας τον κόσμο: προτείνω ανεπιφύλακτα το στέκι της παρέας μας, το “Cafe’ Sultan“, στην κεντρικότατη Halicilar Caddesi, στο νούμερο 44-46 (τηλ. 0212-5270145). Πέραν των συνηθισμένων ειδών, διαθέτει ιταλικά panini, δηλαδή σαντουϊτσάκια ζεστά, γεμιστά με διάφορα υλικά. Είναι νοστιμότατα, σε διαβεβαιώ! Είναι, επίσης, το μοναδικό, ίσως, κατάστημα στην Πόλη (μαζί με το Sinek Cafe’ στην Πρίγκηπο, λόγω και του ελληνικού στοιχείου του νησιού), όπου σου φτιάχνουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ φραπέ (όπως Ελλάντα!) και όχι … “κάτι σαν φραπέ” (τα τουριστικά καταστήματα στην Ιστικλάλ σερβίρουν έναν .. παράξενο φραπέ, χτυπημένο σαν κρύα σοκολάτα και διακοσμημένο με σιρόπι σοκολάτας!). Το άλλο “ατού” του “Cafe’ Sultan” είναι οι 2 νεαροί σερβιτόροι του: ο Ege και ο Selçuk, εκπληκτικοί τύποι, ευγενέστατοι, ξέρουν και 2-3 λέξεις ελληνικά! Οταν φεύγουμε, κάθε φορά μας αγκαλιάζουν Update: Σεπτέμβριο του ’09, ο Ege μου είπε ότι ο Selçuk δουλεύει πια σε άλλο κατάστημα και τον αντικατέστησε πια ο Saro, γιος του ιδιοκτήτη του “Σουλτάν Καφέ”, που είναι επίσης ένα φιλικό παιδί, όπως διαπιστώνεις:
Στην Πόλη πρέπει να φας οπωσδήποτε … καλκάνι! Δηλαδή και παλαμίδα πρέπει να φας, αλλά αυτήν ψητή σε ψωμάκι (balik ekmek), στη Γέφυρα του Γαλατά ή στην αποβάθρα του Εμίνονου. Αν μιλάμε, όμως, για ψάρι σε σικάτο κι επώνυμο ρεστωράν, στις όχθες του Βοσπόρου, με θέα στο Τσενγκιέλκιοϊ και το Καντιλί, τότε μιλάμε για καλκάνι (το ψάρι) και Mavi Balik (το εστιατόριο)… Το καλκάνι είναι ένα πλατύ ψάρι που έρχεται στην Πόλη από τη Μαύρη Θάλασσα και η καλύτερη περίοδός του είναι από Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο. Το σερβίρουν συνήθως ψητό και μοιάζει σαν το ψάρι γλώσσα που μαγειρεύουμε εμείς. To “Mavi Balik” είναι μία φημισμένη στην Πόλη ψαροταβέρνα (καμία σχέση με την χαρακτηριστική εικόνα της ψαροταβέρνας εν Ελλάδι: φαντάσου ένα πολυτελές εστιατόριο ειδικευμένο στα ψάρια-κάτι σαν το σαλονικιώτικο Μαϊάμι ή τον πειραιώτικο Δουράμπεη), που θα το βρεις στην παραλιακή ζώνη του Κουρούτσεσμέ (Ξηροκρήνη), μόλις περάσεις την αποβάθρα του Ορτάκιοϊ και το φημισμένο Reina Club, όπου οι φραγκάτοι τούρκοι (υπάρχουν και τέτοιοι!) καταφθάνουν τα καλοκαιρινά βράδια με τα Cayenne τους, και πριν συναντήσεις το Μπέμπεκ (πλούσιο προάστειο της Πόλης, πνιγμένο στις βίλες), στα δεξιά σου (Muallim Naci Caddesi No. 64/2, Kuruçeşme). Οταν πρωτάνοιξε λεγόταν “Mavi Yesil” (“Μπλε-Πράσινο”), αλλά λόγω ήδη κατοχυρωμένης επωνυμίας άλλαξε σε “Mavi Balik” (“Μπλε Ψάρι”) κι έτσι έμεινε έκτοτε. Καλό θα είναι να τηλεφωνήσεις να κάνεις κράτηση, ειδικά αν θες ψαράκι το βράδυ, γιατί στην Πόλη, όταν λέμε βραδυνό φαγητό εννοούμε 8 με 9, άντε 10, το πολύ-πολύ 11 το βράδυ (χαρακτηριστικά αναφέρω ότι στην ταβέρνα Σόφιαλη, στο Τουνέλ, στις 9 το βράδυ μας είπαν ότι δε σερβίρουν πιά: βέβαια ήταν και το Πάσχα των Καθολικών και η κίνηση ήταν τεράστια). Το “Mavi Balik” έχει ωράριο 12 μεσημέρι με 1 μετά τα μεσάνυχτα, αλλά πολύ αμφιβάλλω αν θα βρεις να φας τόσο αργά και μάλιστα χωρίς να έχεις κάνει κράτηση (πού τα δικά μας ωράρια…). Η κράτηση γίνεται είτε τηλεφωνικά (0212-2655480, 0212-2655481) είτε μέσω ίντερνετ (mavi@mavibalik.com). Εξυπηρέτηση και περιβάλλον εξαιρετικό. Φαγητό επίσης (μπορείς να διαλέξεις από KALAMAR TAVA-IZGARA και KARİDES GÜVEÇ έως BALIK KÖFTESİ, BARBUNYA, PALAMUT, SİNARİT και İSTAKOZ: επεξηγήσεις δε χρειάζεσαι, φαντάζομαι ότι άνετα αναγνωρίζεις το καλαμάρι, τις γαρίδες, τους ψαροκεφτέδες, τα μπαρμπούνια, την παλαμίδα, τη συναγρίδα και τον αστακό!). Τιμές? Λίγο “τσιμπημένες”, όχι τόσο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά σε σχέση με τις φθηνές τιμές που συναντάς σε άλλα μέρη στην Πόλη: 3 άτομα παραγγείλαμε 2 μερίδες καλκάνι και 1 μερίδα από άλλο ψάρι, σαλάτα και κρασί: 160 ευρώ…
Η “προέκταση” της οδού Ιστικλάλ προς τον Πύργο του Γαλατά είναι η οδός Galip Dede. Λίγο αφ’ότου ξεκινήσεις την κατάβαση, χαζεύοντας τα καταστήματα με τα μουσικά όργανα και τα μανάβικα που φτιάχνουν φυσικούς χυμούς μπροστά σου, βρίσκεις στο δεξί σου χέρι το Timarci Sokak. Είναι ένα συνηθισμένο στενάκι, χωρίς κάποια ιδιαίτερη ομορφιά, αλλά στην αρχή του βρίσκεται ένα πολύ ωραίο, “cosy” εστιατόριο, με ανιγκρέ έπιπλα, ζωηρά χρώματα, βιτρώ τζαμαρία, μικρά και ενδιαφέροντα “πιάτα”. Το “Damat Paçasi” είναι αυτό που λέμε “εστιατόριο με άποψη”: το προσωπικό σε υποδέχεται με ζεστά χαμόγελα, μιλά αγγλικά (σημαντικό!) και σε κάνει αμέσως να νιώθεις σαν πελάτης από χρόνια. Μπορείς να καθήσεις μέσα και να παρακολουθήσεις την κυρία που μαγειρεύει μπροστά σου ή έξω, σε ένα από τα 2 μόλις τραπεζάκια, στη βεράντα του. Οι επιλογές είναι λιγοστές, αλλά με κάποια πολύ ενδιαφέροντα πιάτα: υπάρχουν 3-4 επιλογές από κοτόπουλο (μία τοπική σπεσιαλιτέ με ψητό κοτόπουλο, σκόρδο και γιαούρτι, κάτι σαν “γιαουρτλού”, δίνει το όνομά του και στο κατάστημα), σουτζουκάκια με πάπρικα, σαλάτες κλπ, αλλά υπάρχουν και σούπες! Εμείς δοκιμάσαμε και φακή … α λά τουρκικά και ήταν εξαιρετική! Οι μερίδες μικρές, σα τους δικούς μας μεζέδες, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό: είναι τόσο φθηνά, που σου δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάσεις περισσότερα πιάτα. Εξαιρετική επιλογή για φαγητό με παρέα. Διεύθυνση: Şahkulu Mahallesi, Tımarcı Sokak No: 1/A, Beyoglu, τηλέφωνο: (+90212) 292 44 98 … και για πακέτο!
Υ.Γ.: τρώγοντας με την παρέα σου μπορείς να παίξετε κι ένα παιχνίδι, να βρείτε πόσα από τα έπιπλα και διακοσμητικά του τουρκικού ΙΚΕΑ στην Πόλη (με τα οποία είναι επιπλωμένο όλο το κατάστημα), υπάρχουν και στο ελληνικό ΙΚΕΑ της Θεσσαλονίκης!
“Να φας κρεατερά ντολμαδάκια απ’της Λωξάντρας το χέρι και να πεθάνεις. Τυλιγμένα όχι σε κληματόφυλλα, που το χειμώνα δεν υπάρχουνε, αλλά σε φύλλα πουράντζας, που λιώνει στο στόμα…” (Μαρία Ιορδανίδου, “Λωξάντρα”, Βιβλιοπωλείον της Εστίας).
Τέτοια ντολμαδάκια φάγαμε στο Sofyali 9. Προσεγμένη ταβέρνα, παλιά ελληνική, τώρα με τουρκική ιδιοκτησία, που βάζει ελληνική μουσική (το γράφει και το site του Fodor’s) και μαζεύει τους διανοούμενους της Πόλης. Στο τέρμα της Ιστικλάλ, δεξιά όπως την κατεβαίνεις, υπάρχει ένα πλάτωμα του δρόμου, που ονομάζεται Tunel Meydani, όπου και βρίσκεται η είσοδος-έξοδος του Σταθμού Τουνέλ (funicular-Tünel). Ακριβώς απέναντι, υπάρχει μία σκεπαστή εσωτερική στοά-κήπος (Tunel Geçidi) με διάφορα καταστήματα και καφέ. Μόλις τη διασχίσεις, βγαίνεις στη γωνία των οδών General Yazgan και Sofyali. Η περιοχή ολόκληρη είναι σαν μία κρυμμένη γειτονιά στην καρδιά της Πόλης και θυμίζει πολύ τον κοσμοπολιτισμό του περασμένου αιώνα. Αν είσαι στον Γαλατά, θα πάρεις το κόκκινο τραμ για το Πέραν. Αν είσαι στο Ταξίμ, θα διασχίσεις πεζός όλη την Ιστικλάλ ή θα πάρεις το παραδοσιακό κόκκινο βαγόνι της γραμμής 1 ή 2, μέχρι το τέρμα, στο Μπέγιογλου.
Στον αριθμό 9 (στη γωνία της οδού Sofyali με το στενό Müeyyet), λοιπόν, βρίσκεται το κατάστημα αυτό. Πολύ φιλική εξυπηρέτηση, καλός κόσμος, ικανοποιητική ποικιλία και όχι υπερβολικές τιμές: προτείνω “Çoban Κavurma” (ψητό αρνάκι με λαχανικά), “Izgara Κöfte” (κεφτεδάκια σχάρας), “Greek Salad” (να κάτι που κράτησαν ελληνικό!), “Kaşarlı Βörek” (είδος τυροκροκέτας), και τις πολύ χαρακτηριστικές “Karides Güveç” (γαρίδες σαγανάκι). Αν θες να κάνεις συγκρίσεις με τα δικά μας πιάτα, δοκίμασε την εξαιρετική “Patlican salatası” (μελιτζανοσαλάτα),
Δεν ξέρω τί θα παραγγείλεις από αυτά, αλλά θα φας ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τα ντολμαδάκια με κιμά που περιγράφει η Μαρία Ιορδανίδου: τα “pazi dolmasi”, ή “sarmasi”, δηλαδή ντολμαδάκια (σαρμάδες, λέμε κι εμείς), σαν τα γιαλαντζί, αλλά με κιμά, κανέλα και αραιό γιαούρτι. Οχι με κληματόφυλλο, όπως ακριβώς το διάβασες, αλλά με ένα πολύ πιο μαλακό φύλλο. Μου φάνηκε σα φύλλο τεύτλου. Η παροιμιώδης αμάθεια των Τούρκων, σε ό,τι αφορά στη γνώση της αγγλικής γλώσσας, στάθηκε μεγάλο εμπόδιο μεταξύ εμού και των σερβιτόρων στο να μάθω ποιού φυτού φύλλο ήταν αυτό με το οποίο τυλίγουν τα ντολμαδάκια. Πιθανόν να είναι αυτό που η Λωξάντρα αποκαλούσε “πουράντζα”.
Σε τουριστικές περιόδους, οπωσδήποτε θα φροντίσεις να κάνεις κράτηση (τηλ. 0212-2450362). Φέτος, στο Πάσχα των καθολικών, στις 8 το βράδυ δεν είχε τραπέζι! Για το Sofyali 9, διάβασε και στα sites των: New York Times, Lonely Planet, iExplore.
Ενα πολύ καλό εστιατόριο για ψάρι και θαλασσινά, δίπλα στο Βόσπορο, με υπέροχη θέα προς τη γέφυρα του Βοσπόρου και την αντικρυνή ακτή του Κουρούτσεσμε (Ξηροκρήνη), είναι το Espandon Balik. Βρίσκεται στο Τσενγκιέλκιοϊ, ανάμεσα στο Ούσκιουνταρ (Σκούταρι) και το Καντιλί της ασιατικής ακτής στην Πόλη (Kuleli Cad. No.24C, τηλ. 0090_2165578100). Για κρατήσεις: rezervasyon@espandonbalik.com – Δε λέω τίποτε άλλο: ο κατάλογος με τα πιάτα τα λέει όλα!
Ξεκίνησε το 2002 από το Νισάντασι ως ένα μοντέρνο καφέ που εμπλούτισε το μενού του με σαλάτες, πιάτα “nouvelle cuisine” και γκουρμέ επιλογές. Σήμερα διατηρεί 10 καταστήματα (από την τουριστική Istiklal έως το γραφικό Ortaköy, το ανεβασμένο εμπορικά Etiler και το κοσμοπολίτικο Bebek-τελευταίος προορισμός η Αγκυρα). Εγώ και η Βούλα φάγαμε στο The House Cafe της περιοχής Τουνέλ, στο τέλος της Ιστικλάλ, προς τον Πύργο του Γαλατά. Ηταν ένα δροσερό μεσημέρι, ο κόσμος πολύς, βρήκαμε τραπεζάκι έξω στο πεζοδρόμιο: το συγκεκριμένο υποκατάστημα βρίσκεται στη γωνία του Tünel Geçidi (η σκεπαστή στοά απέναντι από την είσοδο του σταθμού) με τη συμβολή των οδών General Yazgan και Sofyali (το site του καταστήματος αναφέρει ως δνση την οδό Asmali Mescit, αλλά υποθέτω ότι αυτό οφείλεται στο γενικό χαμό που επικρατεί στην Πόλη σχετικά με τα ονόματα των οδών και την αρίθμησή τους: η Asmali Mescit είναι η επόμενη παράλληλος της General Yazgan, κάθετη στην Ιστικλάλ, βαδίζοντας προς το Ταξίμ!). Το προτείνω σε όσους δεν μπορούν να φάνε τα διάφορα τουρκικά κεμπάπια και την έθνικ κουζίνα και αναζητούν διεθνή πιάτα: εμείς δοκιμάσαμε ριζότο με τρούφα και διάφορες σαλάτες, Ηπιαμε ροζέ κρασί. Ο λογαριασμός τσιμπημένος, το προσωπικό μάλλον “αυστηρό” και “κρυόπλαστο”, αλλά το σερβίρισμα και το περιβάλλον σε αποζημιώνουν: δες τα φρούτα μέσα στο νερό
♥ ♣ ♦
Για ζωντανή μουσική στα μπαρ Splendor και Barabar, στην περιοχή Μπαλίκ Παζάρ (Ψαραγορά) της Ιστικλάλ, δες τη σχετική ανάρτηση, εδώ…
Για φρέσκια στιμμένη λεμονάδα, μέσα στην θορυβώδη Ιστικλάλ, συνιστώ το Limonlu Bahçe, στη Yeniçarşı Caddesi 98 (Galatasaray), τηλ. (212) 252 10 94. Δες την ξεχωριστή ανάρτησή μας, εδώ.
Το site του ξενοδοχείου Grand Haliç, εδώ. Διεύθυνση: TEPEBASI BULVARI, REFIK SAYDAM CAD. NO: 163-165.
Για καφέ, τσάϊ και σοφιστικέ πιάτα, κάτω από τις ασπρόμαυρες νοσταλγικές φωτογραφίες του διάσημου Αρα Γκιουλέρ, δες την ανάρτησή μας για το “Ara Cafe”, εδώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου