ΑΝΑΛΕΚΤΑ ΨΥΧΗΣ DAL FONDO DELL ANIMA: Βία στη βία, της καταδίκης της βίας.

Όχι ρε δεν καταδικάζω τη βία, «απ όπου κι αν προέρχεται».

Ούτε εσείς οι, τάχα σοκαρισμένοι, που ετοιμάζεστε να μου κουνήσετε το “πολιτικά ορθό” σας δάχτυλο στα μούτρα και να με κατατροπώσετε με “επιχειρήματα” περί του “πολιτισμού της μη βίας” και της “δημοκρατίας”. Το ίδιο δάχτυλο που πάτησε το κουμπί για να εξοντωθούν χιλιάδες άνθρωποι και να εξαθλιωθούν εκατομμύρια, με αντάλλαγμα την δική σας ευημερία, είναι αυτό που κηρύττει “καταδίκη της βίας”. Το ότι μεσολάβησε το κουμπί ανάμεσα στο δάχτυλο και την φυσική βία και το δάχτυλο ανάμεσα στην εντολή από τον γεμάτο σκατά εγκέφαλό σας και την μαζική εξόντωση, δεν κάνει τη βία της πράξης να προέρχεται από το πνευματικό υπερπέραν.

Δική σας βία είναι, ολοδική σας, από εσάς προέρχεται. Ακόμη και το δικαίωμά σας να κουνάτε το δάχτυλό σας και να επιχειρηματολογείτε, “ελεύθερα”, είναι αποτέλεσμα ποταμιών αίματος και βίας, όχι πως δεν το γνωρίζετε, απλά το θυμάστε όταν σας βολεύει.
Όμως η ιστορία και οι ίδιοι οι νόμοι της φύσης δεν βολεύονται από κανένα, ούτε από σας. Ακόμα και αυτή η ίδια η απομίμηση της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας», που καπηλεύεστε και επικαλείστε για να υποκριθείτε, φορώντας την κουκούλα του πασιφισμού και τις αστικοδημοκρατίας, τους κεντρώους, τους σοσιαλδημοκράτες και τους φιλελεύθερους, ενώ είστε απλά ένα σινάφι άρπαγες του κοινού ποινικού δικαίου, είναι αποτέλεσμα συγκρούσεων, κινημάτων, επαναστάσεων και βίαιων αλλαγών και ανατροπών. Ακόμα και η αναρρίχησή σας στα αξιώματα και την κοινωνική διαστρωμάτωση που σας δίνει το βήμα να μας μιλάτε “από πάνω”, είναι αποτέλεσμα βίας. Εν προκειμένω, πολύ βολικής βίας.

Όχι δεν την καταδικάζετε αληθινά τη βία, “απ όπου κι αν προέρχεται”, παλιοϋποκριτές. Την αγαπάτε και την λατρεύετε τη βία. Οι σωματοφύλακες σας, δεν σας προστατεύουν από την “αγάπη και τη ζεστή αγκαλιά του κόσμου”, χωρίς βία. Οι υπεξαιρέσεις του δημόσιου πλούτου, που σας έκαναν πλούσιους, δεν έγιναν χωρίς βία. Η εκμετάλλευση των εργαζομένων, που σας έκανε “κύριους”, δεν έγινε χωρίς βία. Ο φασισμός και ο ναζισμός που κλωσάτε κάτω από τους χοντρούς κώλους σας, για να σας προστατέψει μελλοντικά, αν «ξεφύγει η κατάσταση», δεν υπάρχουν χωρίς βία. Η ομερτά της πολιτικής μαφίας, στην οποία ανήκετε και ορκίζεστε, δεν λειτουργεί χωρίς βία.

Όχι εσείς δεν την καταδικάζετε τη βία, «απ όπου κι αν προέρχεται». Υπάρχετε γιατί εφαρμόζετε βία και μάλιστα απροκατάληπτα. Οι αυτοκτονίες εξ αιτίας σας είναι βία, η πλύση εγκεφάλου απ τα κανάλια σας είναι βία, η καταστολή των συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας και των απεργιών είναι βία, η ανεργία είναι βία, η πείνα είναι βία, οι περικοπές είναι βία, η εξαθλίωση είναι βία, η καταπάτηση του συντάγματος είναι βία. Και είναι φυσική και άμεση βία. Ο θάνατος, το ξεσπίτωμα, η εξορία των νέων, η ένδυα, τα χημικά και οι πλαστικές σφαίρες είναι απολύτως φυσική και σωματική βία, δεν είναι λέξεις και θεωρία.

Όχι δεν την καταδικάζετε τη βία, «απ όπου κι αν προέρχεται», παλιοϋποκριτές. Γιατί ο τρόπος με τον οποίο ζείτε και υπάρχετε είναι αποτέλεσμα βίας. Τα μεταξωτά σας σώβρακα υφάνθηκαν με βία. Δεν μπορείτε να καταδικάσετε την βία που ασκείτε εσείς για να επιβάλλεστε, γιατί δεν μπορείτε να ακυρώσετε τον εαυτό σας, είσαστε ελεεινοί ψεύτες και ακόμα και τα ψέματά σας με τη βία τα ταΐζετε στον κόσμο.

Δεν μπορείτε να καταδικάσετε, εσείς, τη βία που ασκείτε από τη θέση των βιαστών επάνω στο θύμα. Την βία της αντίστασης θέλετε, διακαώς, να καταδικάσετε, την άμυνα του θύματος απέναντι στον βιαστή θέλετε να αποδοκιμάσετε.

Ασκείτε καθημερινά επικοινωνιακή βία για να αναγκάσετε το ίδιο το θύμα του βιασμού να καταδικάσει συνολικά τη βία και συνεπώς και την ίδια του την αντίσταση σε σάς τους βιαστές του, διαχέοντας μια παρανοϊκή συνευθύνη του δόγματος «μαζί τα φάγαμε» – το θύμα που αντιστάθηκε στον βιασμό και ο βιαστής είναι το ίδιο.
Ασκείτε επικοινωνιακή βία για να ακυρώσετε κάθε κοινωνικό ανακλαστικό. Τη λατρεύετε τη βία και για αυτό την έχετε οικειοποιηθεί απόλυτα, είναι ο θεός – δημιουργός σας, δεν θέλετε να την καταδικάσετε, να την ορίζετε απόλυτα και μονομερώς θέλετε. Είστε οι πλέον ειδικοί στη βία. Είστε και υπάρχετε με τον τρόπο που υπάρχετε γιατί ασκείτε βία. Χωρίς τη βία δεν θα ήσασταν αυτό που είστε. Και σαν ειδικοί στη βία κατασκευάσατε και τα κατάλληλα εργαλεία για βιάζετε ελεύθερα και χωρίς συνέπειες.

“Πολιτική ορθότητα” το ονομάσατε λοιπόν το “εργαλείο”, ώστε να μείνει η λέξη βία καραμέλα στα χέρια σας για να τη χρησιμοποιείτε τρομοκρατικά, για κάθε νόσο και κάθε μαλακία. Αυτό το βίαια επιβαλλόμενο επικοινωνιακό τρικάκι των σοφιστικών επιχειρημάτων που καταλήγει στη λογική του δικαιώματος σας να ορίζετε εσείς (εσείς “η δημοκρατία”, εσείς τα ΜΜΕ, εσείς “ο επενδυτής”, εσείς “η οικονομία”, εσείς οι αυτόκλητα διορισμένοι “αντιπρόσωποι” του εγώ και της βούλησής μας και κυρίως, εσείς “ο θεσμός”, ο δήθεν αδέκαστος και απρόσωπος και αξιωματικά απρόσβλητος θεσμός, η μοντέρνα εκδοχή του άκριτου θεού και της εκπορευόμενης εξ αυτού νομοτέλειας) τι είναι βία και τι όχι (εναλλακτικά τι είναι “πολιτισμένο” και τι όχι).

”Πολιτική ορθότητα”, η θεωρία που λέει πως το θύμα του βιασμού δε πρέπει να ασκήσει βία για να αμυνθεί, αφού η βία της άμυνας απαγορεύεται βιαίως από τους νόμους που ο βιαστής έχει κληρονομικό δικαίωμα να νομοθετεί, στο όνομα της προστασίας του θύματος, από τη βία. Έξυπνο ε ; Η θεωρία που λέει πως “πολιτισμένο” είναι εκείνο το θύμα (νομιμόφρον πολίτης) που θα υποστεί αδιαμαρτύρητα το βιασμό και κατόπιν θα ζητήσει ευγενικά από τον βιαστή του να κατηγορήσει, να δικάσει και να τιμωρήσει τον εαυτό του για το βιασμό. Η πολιτική ορθότητα είναι καθαρή και ωμή βία!

Η πολιτική ορθότητα είναι η βία της εξουσίας, είναι βία ίδια και χειρότερη με την ιεροεξεταστική βία του ιερατείου έναντι της κοινωνίας τον μεσαίωνα. Είναι το εργαλείο βασανισμού της κοινωνίας εις το όνομα ενός “κώδικα καλής συμπεριφοράς” προς το ιερατείο που τον συνέταξε, εις το όνομα του και προς το συμφέρον του. Όποιος διαφωνεί και αντιστέκεται στην εξαθλίωση, “ασκεί βία” και βιαίως καταστέλλεται στο όνομα της καταδίκης της βίας «απ όπου κι αν προέρχεται». Οι «κακές μάγισσες» που καίγονται σε δημόσια λαϊκά πανηγύρια, εις το όνομα της αγάπης και της φιλευσπλαχνίας του «καλού θεού», είναι σήμερα οι πολίτες που αντιστέκονται. Πολύ βολικό, όταν ανήκεις στο ιερατείο, να πιστεύουν όλοι με αφέλεια σε αυτήν την αγάπη, πολύ βολικό να πιστεύουν όλοι στην “πολιτική ορθότητα”, όταν εσύ την ορίζεις και εσύ την κατασκευάζεις, πολύ βολικό να υπάρχει ένας “άϋλος” και απόλυτος κανόνας ηθικής και δεοντολογίας, όταν εσύ είσαι ο θεός, δημιουργός του και κοινωνός του.

Φοβάστε μονάχα εκείνη τη βία που μπορεί να ανατρέψει την “πολιτική ορθότητα” που ορίζετε για να υπάρχετε, ως επιβάλλοντες και εξουσιαστές. Αυτήν την βία αποκαλείτε : “απ όπου κι αν προέρχεται”. Φοβάστε την βία του αντίλογου, γιατί γνωρίζετε πολύ καλά πως η σκέψη μπορεί να μετουσιωθεί πολύ εύκολα σε φυσική βία, το κάνετε καθημερινά και ξέρετε πολύ καλά πως γίνεται.

Τη λατρεύετε τη βία, είναι το “είναι” σας και για αυτό ακριβώς θέλετε να καταδικάζεται, από όλους, η βία “απ όπου κι αν προέρχεται”. Γιατί γνωρίζετε πολύ καλά και από πρώτο χέρι, πως μια ποιότητα βίας είναι και η αντίσταση. Γιατί και σεις αντιστέκεστε σθεναρά για να υπάρχετε.
Αντιστέκεστε στη βία που μπορεί να σας αφαιρέσει τα κλεμμένα, στη βία που μπορεί να σας δικάσει, στη βία που μπορεί να σας πάρει τα “κεκτημένα” της εξουσίας, στη βία που μπορεί να σας τιμωρήσει για τα εγκλήματα σας, στη βία που μπορεί να σας κάνει ξαφνικά … κοινούς θνητούς, απλούς πολίτες με υποχρέωση λογοδοσίας και σεβασμό στους άλλους.
Αντιστέκεστε βίαια στη βία που μπορεί να δημεύσει τις βίλες που χτίσατε απομυζώντας τον κόπο των εκατομμυρίων εργαζόμενων “νοικοκυραίων” που σφαγιάζετε τώρα εσείς οι κήρυκες της καταδίκης της βίας.
Αντιστέκεστε, βίαια, χρησιμοποιώντας την “νομιμοποιημένη” βία, που νομιμοποιείτε, εσείς οι ίδιοι, δια της βίας.

Η μόνη βία που καταδικάζετε, κωλοϋποκριτές, είναι η βία της άμυνας των πολιτών ενάντια στη βία σας και η βία που θα μπορούσε να αφαιρέσει την εξουσία σας. Γνωρίζετε λοιπόν καλύτερα απ όλους πως δεν είναι ποιοτικά ίδια η βία “απ όπου κι αν προέρχεται”. Γνωρίζετε πολύ καλά πώς να τη χρησιμοποιείτε, για να κατασκευάσετε φόβο και ανασφάλεια και να γεμίσετε το άδειο στομάχι του πολίτη που ληστέψατε με ξενοφοβία, εθνικισμό και ψευτοπατριωτισμό και πώς να δημιουργήσετε ένα παρακρατικό κόμμα που θα εκτροχιάσει πολύ βολικά την οργή, την απελπισία και τη βία της αντίστασης στην εξέδρα. Τη δική σας εξέδρα, το παρακράτος.

Όχι λοιπόν. Δεν καταδικάζω τη βία, «απ όπου κι αν προέρχεται». Όχι δεν είναι ίδια η ποιότητα της βίας, «απ όπου κι αν προέρχεται». Όχι δεν είναι ίδια η αιτιότητα της βίας και δεν θα καταδικάσω την βία της άμυνας μου, έναντι στην βία της επιβολής σας επάνω μας. Είμαι από τη μεριά εκείνων των οποίων βιάζετε καθημερινά η ζωή τους και των παιδιών τους και θα αμυνθώ με όση βία χρειαστεί ενάντια σε όποιον επιτίθεται στη ζωή μου. Δηλώσεις πολιτικής ορθότητας δεν υπογράφονται εδώ. Δεν καταδικάζω την βία, “απ όπου κι αν προέρχεται”, δεν καταδικάζω τον εαυτό μου και τα παιδιά μου σε κολίγες, τραβάτε και γαμηθείτε λοιπόν, “πολιτικά ορθοί”, “δημοκράτες”.
Όχι δεν καταδικάζω τη βία, απ όπου κι αν προέρχεται, γιατί ονειρεύομαι μια κοινωνία αταξική, ισόνομη, δίκαια, ελεύθερη και ειρηνική. Γιατί έχω ταξική συνείδηση και γιατί η πάλη των τάξεων εμπεριέχει βία. Πως μπορείς να ορίσεις την έννοια της πάλης χωρίς την έννοια της βίας ;

Όχι ρε φιλαράκια φλύαροι παρλαπίπες της “αριστεράς”, “της οικολογίας”, ή “της ριζοσπαστικής συνειστωσοσυναρμολόγησης”, δεν καταδικάζω τη βία, «απ όπου κι αν προέρχεται», έτσι αγόγγυστα και αφελώς.
Όχι. Γιατί οι αριθμοί της οικονομίας είναι βία και όταν εφαρμόζονται ως πολιτική επάνω σε ανθρώπους, έχει τεράστια σημασία το “από πού προέρχονται” και το γιατί.
Όχι. Γιατί η οικολογία σχετίζεται με τη φύση και η φύση εμπεριέχει απίστευτη βία και έχει σημασία το πως παρεμβαίνεις ως είδος στη βία της φύσης.
Όχι. Γιατί δεν είμαι σχιζοφρενής να πατάω με το ένα πόδι στη μαρξιστική ταξική θεωρία και ταυτόχρονα να είμαι με το άλλο πόδι στην ρομαντική σουρεαλιστική γόνδολα της αντίληψης, πως το κεφάλαιο θα καταναλώσει τις σάρκες του και μετά θα κάνει αυτοκριτική, θα καταλάβει τα λάθη του και θα παραδοθεί αμαχητί την εργατική τάξη, εντελώς “δημοκρατικά” και αναίμακτα μετά από ένα παγκόσμιο συλλαλητήριο πάρτι αγάπης, προσευχής και ειρήνης, με χορούς, τραγούδια, πίπες της ειρήνης, ζογκλέρ και ομαδική αυτοσυγκέντρωση και επίκληση στον Πάολο Κοέλιο.
Όχι δήθεν κομουνιστές, υπερορθόδοξοι, δεν πιστεύω ούτε στη δική σας δήθεν καταδίκη της βίας, “απ όπου κι αν προέρχεται”. Γιατί η οκτωβριανή επανάσταση – όπως κάθε επανάσταση – δεν έγινε χωρίς βία και το γνωρίζετε πολύ καλά αυτό εσείς, καλύτερα από οποιονδήποτε. Τη βία που δεν ελέγχει το κόμμα καταδικάζετε, την βία που μπορεί να έχει ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα χωρίς τη δική σας ποδηγέτηση απονομιμοποιείτε, τη βία κάθε πιθανής επανάστασης διαφορετικής από αυτήν που θέλετε να ελέγχετε καταδικάζετε, την βία της ελευθερίας της διαφοράς αποτάσσετε φωναχτά ως νεοδηλωσίες. «Απεταξάμην, Απεταξάμην, Απεταξάμην», υπογράψατε μαλακοπίτουρες την νομιμοποίηση σας από τους ταξικούς εχθρούς σας, για να μην χάσετε την αποκλειστικότητα στην επανάσταση. Συγχαρητήρια. Επέσατε θύματα αδέρφια εσείς, στη φάκα της πολιτικής ορθότητας, και μάλιστα χωρίς καμία βία. Διαγωνισμοί πασιφισμού δεν γίνονται εδώ.

Δεν καταδικάζω την βία, “απ όπου κι αν προέρχεται”. Αγαπάω την ειρήνη τόσο, όσο βίαια θα την υπερασπιστώ στον πόλεμο που τις έχει κηρυχθεί. Πιστεύω στην ανθρωπιά της αλληλεγγύης τόσο, όσο βίαια θα σταθώ απέναντι στους ολιγάρχες τύραννους. Αγαπάω τα παιδιά μας τόσο, όσο βίαια θα παλέψω για το δικαίωμά τους στο μέλλον. Έχω τόση αξιοπρέπεια και αυτοεκτίμηση, όσο βίαια θα αμυνθώ στην προσπάθεια οποιουδήποτε να μου στερήσει την ελευθερία της έκφρασης και της αυτοδιάθεσης. Όταν πάψει η δράση, θα πάψει και η αντίδραση, απλή και παγκόσμια φυσική. Δεν καταδικάζω τον εαυτό μου και την τάξη μου σε σκλάβους που θα περιμένουν τη λύτρωση σε μια άλλη ζωή, τραβάτε λοιπόν και γαμηθείτε “αριστεροί” του οσιομαρτυρίου και της μεταφυσικής αναμονής της δευτέρας παρουσίας.

Όχι δεν καταδικάζω τη βία, “απ όπου κι αν προέρχεται”. Έχει ποιότητες και αιτιότητες η βία και έχει πλευρές. Δεν είναι ίδια η πλευρά αυτού που αμύνεται με αυτού που επιτίθεται, δεν είναι απλά και τα δυο “βία”, δεν είναι ισοδύναμα “άκρα”. Δεν υπάρχει αντίδραση χωρίς δράση. Είναι απλή φυσική. Η αντίδραση που έπεται της δράσης, είναι άμυνα, δεν είναι “το άλλο άκρο”. Η άμυνα στη βία είναι βία, απενοχοποιήστε την άμυνα σας, αλλιώς καθίστε φρόνημα να υπομείνετε “πολιτικά ορθά” τον εξευτελισμό σας.

Όχι ρε δεν θα τους κάνω δήλωση, για το τι μέρους του λόγου είμαι. Δε θα τους κάτσω να μου βάλουν το φτηνιάρικο αυτοκόλλητο, μπάρκόουντ-ταττουάζ, του «προσδιορισμού» στο δέρμα, σαλιωμένο από τα επικοινωνιακά μισθωμένα τσιράκια τους. Είμαι ότι γουστάρω ρε, ας με βαφτίσουν όπως θέλουν στην κολυμπήθρα του τρομοκρατικού σιλοάμ των τηλεπαραθύρων τους. Ας με αποκαλέσουν με όποια ιδιότητα θέλουν, δε θα πέσω στην παγίδα να τους κάνω δήλωση. Εκατομμύρια συνάνθρωποι μου, έχουν εκατομμύρια προσωπικότητες, εκατομμύρια απόψεις και πολλούς προσδιορισμούς, αλλά σχεδόν όλοι έχουμε ένα κοινό, είμαστε σε νόμιμη άμυνα απέναντί τους, συνειδητά ή ασυνείδητα. Η αυτοσυντήρηση μας, εμάς των πολλών, είναι η περιβόητη «βία, απ όπου κι αν προέρχεται» και εναντιώνεται στην βία της πλεονεξίας των λίγων που έχουν και κατέχουν. Δεν είναι “το άλλο άκρο” η αυτοσυντήρηση μας.

Ας απενοχοποιήσουμε επιτέλους τους εαυτούς μας απέναντι στο σύμπλεγμα της καταδίκης της βίας, ας φωνάξουμε δυνατά, τραβάτε και γαμηθείτε στους “έχοντες και κατέχοντες” που προσπαθούν να γίνουν το επικοινωνιακό “υπερεγώ” μας. Ας απενοχοποιήσουμε τους εαυτούς μας απέναντι στη δήθεν ανώδυνη “έμμεση” και μη φυσική βία των αριθμών, των αγορών, των τραπεζών και της «πολιτικής ορθότητας» και ας αντιδράσουμε. Πίσω από κάθε βίαιη συμπίεση των δικαιωμάτων μας υπάρχουν τα ονόματα και διευθύνσεις αυτών που θέλουν να καταδικάζουμε τη βία, ”απ όπου κι αν προέρχεται”. Η καταδίκη της βίας, “απ όπου κι αν προέρχεται”, είναι το όπλο τους, ας τους αφοπλίσουμε. Η χειρότερη βία είναι αυτή που μας αναγκάζει να καταδικάζουμε τους εαυτούς μας στην άρνηση της αντίδρασης. Αυτή είναι η βία της καταδίκης της βίας, “απ όπου κι αν προέρχεται”. Ας τελειώνουμε με αυτή τη βία.