Στην Γάζα διαμελίζονται καθημερινά άνθρωποι κάθε ηλικίας. Μικρά παιδιά, μεγαλύτεροι, γέροι γίνονται το τέλος του σύντομου ταξιδιού μιας έξυπνης βόμβας τελευταίας τεχνολογίας. Την ίδια ώρα Ισραηλινοί πανηγυρίζουν και χαίρονται που δεν θα υπάρχουν σε λίγο παιδάκια Παλαιστινίων. Δεν είναι μια απλή διαμάχη. Είναι αγώνας για τον έλεγχο της συγκεκριμένης περιοχής που διανθίζεται από εθνικιστικές υστερικές αντιλήψεις. Για τα λεφτά γίνονται.Στην Ουκρανία τα πτώματα πέφτουν από τον ουρανό ή σέρνονται στους δρόμους των πόλεων. Την ίδια ώρα απαγορεύεται το ΚΚ Ουκρανίας, δολοφονούνται στελέχη του και βρίσκονται υπο...διωγμό. Δεν ξύπνησε μια μέρα ο εθνικισμός τους και αποφάσισαν να κάνουν ό,τι κάνουν. Πάλη γίνεται, μεταξύ του μέρους εκείνου του ουκρανικού κεφαλαίου που θέλει σύνδεση με την ΕΕ και εκείνου που προτιμάει την επαφή με την Ρωσία. Με λίγα λόγια, το κεφάλαιο βάζει τους λαούς να αλληλοσκοτώνονται για τα δικά του οφέλη.
Συρία; Αίγυπτος; Λιβύη; Όποιος καταφέρει να ελέγξει αυτές τις χώρες και όλη την περιοχή θα χτίσει πάνω σε πτώματα και αίμα. Αλλά ποτέ δεν απασχόλησε το κεφάλαιο κάτι τέτοιο. Η ίδια του η φύση είναι άλλωστε βγαλμένη από το αίμα.
Ελλάδα; Επιτίθεται με δολοφονική πρόθεση ένας εργοδότης-εκμεταλλευτής τους απλήρωτους εργάτες γης της Μανωλάδας και αθωώνεται. Το αίμα νομιμοποιημένο. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ταξική εκμετάλλευση βρίσκει συνοδοιπόρο την δικαιοσύνη.
Τα παραδείγματα πολλά και τα παραπάνω είναι μόνο ελάχιστα από αυτά που θα μπορούσε κανείς να γράψει. Δεν είναι η εξαίρεση. Ο κανόνας είναι. Ο καπιταλισμός, αυτό το σύστημα που υπόσχεται ευημερία, πλούτο και ευτυχία, στην πραγματικότητα σημαίνει θάνατο, αδικία, φτώχεια, ξεριζωμό.
Όμως το πραγματικό μας πρόβλημα σήμερα είναι αν θα βρούμε ξαπλώστρα στην παραλία, αν θα ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας ο κάθε ψευτοσελέμπριτι, αν θα πάρει επιθετικό ο πρόεδρος και αν θα ζήσουμε για να πεθάνουμε μια άλλη μέρα.
Καλό καλοκαίρι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου