Wikileaks: «Γιώργο γερά, να φύγει η δεξιά»

filologos10

Ο Γ. Παπανδρέου με το «βλέμμα» της πρεσβείας
Αποσπάσματα – κλειδιά από τις αποκαλύψεις των Wikileaks

Ρεπορτάζ της Μαρίας Διαμαντοπούλου Πηγή περιοδικό «Crash»
Τεύχος Οκτωβρίου 2014, αριθμός 34

Ο «απίστευτος» Γιώργος Παπανδρέου, του Καστελλόριζου και των δηλητηριωδών δηλώσεων εκτίναξης των spreads, ο γόνος των Παπανδρέου που έμελλε να γκρεμίσει με τις επιλογές του εν μία νυκτί την εθνική μας κυριαρχία, έχει μάλλον το πράσινο παπάκι του ως φυλακτό, αφού έχει καταφέρει να παραμείνει στο απυρόβλητο παρά τον ορυμαγδό των κατηγοριών (βλ. Ρουμελιώτης, Τσοχατζόπουλος, Λίστα Λαγκάρντ κ.λ.π.), αποκαλύψεων (Wikileaks και απόρρητα τηλεγραφήματα του ΔΝΤ), αλλά και αντιπαραθέσεών του με βαριά ονόματα του ελληνικού πολιτικού γίγνεσθαι (ακόμη και του Κ. Σημίτη που κάποτε του έδωσε το περίφημο δαχτυλίδι). Παρά την «καραντίνα» στην οποία τον έχουν βάλει ακόμη και πρώην στενοί του συνεργάτες και ανάμεσα στην «ανεμελιά» των οργανωμένων από αμερικανικό γραφείο, επί πληρωμή, δημοσίων εμφανίσεών του σε όλον τον κόσμο, αλλά κυρίως στις ΗΠΑ, ο ΓΑΠ μοιάζει να «υπερίπταται» της εγχώριας πολιτικής σκηνής, σχεδόν απειλητικά, διατηρώντας εξ όσων δηλώνει, προσδοκίες επανόδου του στους θώκους της εξουσίας –κύριος οίδε πως…

Για πρώτη φορά αποκαλύπτονται αποσπάσματα από τα απόρρητα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας που αναρτήθηκαν στα Wikileaks, αλλά περιέργως δεν μεταφράστηκαν ολόκληρα ως σήμερα, ενώ περιέχουν σημαντικές και διαφωτιστικές πληροφορίες για τον πρώην πρωθυπουργό που τελευταίως κλήθηκε από πιστούς οπαδούς του «να σπρώξει γερά για να πέσει η Δεξιά».

Στην τελευταία του «εμφάνιση» κατάφερε το ακατόρθωτο, να κάνει κάποιους εκτός ΠΑΣΟΚ να δουν με συμπάθεια τον σημερινό πρόεδρο του κόμματος, Ευάγγελο Βενιζέλο. Μετά τις 45ήμερες, σύμφωνα με το γερμανικό FOCUS, πολυτελείς διακοπές του σε διάφορα ελληνικά νησιά, «προσγειώθηκε» στα εγκαίνια έκθεσης του Ιδρύματος Ανδρέας Παπανδρέου, που διοργανώθηκε για τα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ, εν μέσω «επευφημιών» και εκδηλώσεων «λατρείας» που του ήταν μάλλον ευπρόσδεκτες, καθώς δεν έκανε καμία προσπάθεια για να τις παρεμποδίσει. Τα συνθήματα που ακούστηκαν την ώρα που ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τύχαινε θερμής υποδοχής από μικρή αλλά ηχηρή μερίδα οπαδών του αποτελούν τον ορισμό του υπαρκτού «σουρεαλισμού». Τα «Παπανδρέου – Παπανδρέου», «Σεισμός, σεισμός Σοσιαλισμός», «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ με τον Γιώργο αρχηγό» και «Γιώργο γερά, να πέσει η Δεξιά» (αυτό το τελευταίο ίσως είναι η επιτομή του όρου), έγιναν αντικείμενο μιάς μεγάλης συζήτησης στο διαδίκτυο σχετικά με το ψυχολογικό υπόβαθρο του «πασοκισμού» που οδήγησε σε πολλά «χαμόγελα» στην μπλογκόσφαιρα…

Η στάση του Βενιζέλου και η απάντηση Παπανδρέου

Στον αντίποδα, όταν μετέβη στο χώρο ο Ευάγγελος Βενιζέλος, οι συγκεντρωμένοι άρχισαν μέσα σε ατμόσφαιρα ψυχεδέλειας να φωνάζουν ρυθμικά το όνομα του πρώην πρωθυπουργού και το σύνθημα «Γιώργο γερά, να πέσει η Δεξιά», αποδοκιμάζοντας τον τωρινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δεν μπόρεσε να κρύψει τη δυσφορία του, που χαράχτηκε στον μορφασμό του προσώπου του. Λίγο αργότερα, από το βήμα είπε: «Άκουσα το σύνθημα «γερά να πέσει η δεξιά», θα μιλήσουμε την Τετάρτη για το πότε και πως φτάσαμε στη συνεργασία με το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Θα μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας», παραπέμποντας στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στις 3 Σεπτεμβρίου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου μέσα σε αυτή την «πολύ ωραία ατμόσφαιρα» δεν το άφησε να πέσει κάτω: «Κανένας μας δεν είναι αλάθητος και πρώτος το ομολογώ. Ο κόσμος εκφράζει την αισιοδοξία του για μία νέα αρχή, θα προσπαθήσω να υπηρετήσω αυτή την απαίτηση όσο πιο απλά και ενωτικά με ευθύνη της ιστορίας» είπε και οι δηλώσεις αυτές ερμηνεύτηκαν ως σχέδια για επάνοδό του στα πολιτικά πράγματα. Άλλωστε, οι προθέσεις του Γεωργίου διαφάνηκαν και πριν από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, όταν απέστειλε το δικό του μαύρο «μήνυμα» προς τον ελληνικό λαό, στο οποίο εκτόξευε πυρά τόσο κατά του Σαμαρά όσο και του Τσίπρα.

Ο Παπανδρέου στα Wikileaks

Ερωτήματα προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκαν τα ελληνικά μίντια τις αποκαλύψεις των Wikileaks για την εικόνα που είχαν οι ΗΠΑ για τον Παπανδρέου σε σχέση με τα συμφέροντά τους, έτσι όπως αυτά περιγράφονται στα απόρρητα έγγραφα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα.

Οι αμερικανοί έβλεπαν πολύ θετικά την ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και την απομάκρυνση από την λήψη των αποφάσεων του «Βούδα» και «απρόβλεπτου» Κ. Καραμανλή και οι λόγοι της προστασίας και στήριξής του αφορούσαν τα ενεργειακά, τα εθνικά θέματα, τη διάρρηξη, φυσικά, των σχέσεων με τη Μόσχα και δεν αποκλείεται την απόβαση του ΔΝΤ στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ο Παπανδρέου θεωρείται ο άνθρωπος που «άνοιξε την κερκόπορτα», ανεξάρτητα αν υπήρχε και επιθυμία του Βερολίνου να χρησιμοποιηθεί η «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ στα μνημόνια. Ο άνθρωπος – πολιτικός που καλείται «να ρίξει τη Δεξιά» περιγράφεται σε όλες τις απόρρητες εκθέσεις της αμερικανικής πρεσβείας ως «ο προθυμότερος των προθύμων» να διακόψει άμεσα τις σχέσεις με τη Μόσχα και να επαναφέρει στη γεωπολιτική «τάξη» τη χώρα.

Αποκαλύπτουμε τα μεταφρασμένα αποσπάσματα των εμπιστευτικών κειμένων – εκθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας (mot a mot), που σκιαγραφούν τις αμερικανικές μεγάλες «προσδοκίες» για την πολιτική και τον ρόλο που μπορεί να παίξει ο Παπανδρέου στο ενεργειακό αλλά και στα εθνικά θέματα. Περιγράφουν όμως και τι έλεγε ο ίδιος και οι άνθρωποί του στους αμερικανικούς διπλωμάτες.

Στο τηλεγράφημα της 18/9/2009, με τίτλο «ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΠΡΟΜΗΝΥΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ», διακρίνεται μεταξύ άλλων το εξής απόσπασμα:
«Όταν κλήθηκε να συζητήσει κατά πόσον η ελληνική εξωτερική πολιτική θα διαφοροποιηθεί σε περίπτωση που το κόμμα της αντιπολίτευσης ΠΑΣΟΚ κερδίσει την κυβερνώσα ΝΔ του πρωθυπουργού Καραμανλή, η Λάμψα άσκησε κριτική στον Καραμανλή για τις στενές σχέσεις του με την Ρωσία και την Κίνα και τόνισε ότι η Ελλάδα με το ΠΑΣΟΚ θα προσανατολιστεί προς τα οικονομικά και εθνικά της συμφέροντα».

Στο ίδιο τηλεγράφημα γίνεται λόγος για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις:
«Αν και ο Παπανδρέου αρέσκεται στο να αναφέρεται στην προσέγγιση με την Τουρκία κατά τη διάρκεια της θητείας του ως ΥΠΕΞ ως μία ένδειξη των καλών σχέσεων που μπορούν να επέλθουν, η Λάμψα αναγνώρισε ότι, δέκα χρόνια μετά, οι παίκτες στην Τουρκία είναι πλέον διαφορετικοί. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύει ότι ο Παπανδρέου θα έχει περισσότερη αξιοπιστία με την Τουρκία στη δέσμευσή του να υποστηρίξει την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Υποστήριξε ότι η Τουρκία είναι καχύποπτη απέναντι στην τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ δεδομένης της στενής της σχέσης με την γαλλική κυβέρνηση».

Σε άλλο σημείο του τηλεγραφήματος εντοπίζεται μία πιο άμεση αναφορά στις σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας αλλά και στην «προστασία» του Παπανδρέου από ενδεχόμενο χαρακτηρισμό του ως «αμερικανό» που θα μπορούσε να τον βλάψει εκλογικά.
«Οι σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας θα καλυτερεύσουν… από απόσταση» τιτλοφορείται το κομμάτι αυτό και αναφέρει τα εξής:
«Σχετικά με τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, η Λάμψα προέβλεψε ότι η συνεργασία «θα συνεχιστεί και πιθανότατα θα καλυτερεύσει» υπό μία κυβέρνηση της οποίας την πλειοψηφία θα έχει το ΠΑΣΟΚ. Σημείωσε τη συνέχιση της στήριξης των κοινών δράσεων σε θέματα όπως η ειρήνη στη Μέση Ανατολή, το περιβάλλον, το Αφγανιστάν και το εμπόριο, αλλά σημείωσε ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται μία καλά προετοιμασμένη στρατηγική επικοινωνίας προκειμένου να απομακρυνθεί ο Παπανδρέου από τους ισχυρισμούς των δεξιών ότι είναι αμερικανός, που θα μπορούσαν να υποθάλψουν πλάνες σχετικές με τον ελληνικό αντιαμερικανισμό και να βλάψουν τον Παπανδρέου στην ψηφοφορία. (σημείωση: ο Παπανδρέου είναι πράγματι γεννημένος στις ΗΠΑ και στο παρελθόν έχει έρθει αντιμέτωπος με κριτική από πολιτικούς και ΜΜΕ ότι παραείναι «αμερικανός»).

Μετά την κατάρρευση του Σχεδίου Ανάν, εντύπωση προκαλεί και η προθυμία του Παπανδρέου, έτσι όπως σκιαγραφείται από τα λόγια της συνεργάτιδάς του, για γρήγορη «λύση» στο Κυπριακό.
«Η Λάμψα πιστεύει ότι το Κυπριακό είναι το πιο σημαντικό ζήτημα στο να βελτιωθούν οι σχέσεις με την Τουρκία. Αν η διαμάχη μεταξύ των Ελληνοκυπρίων επιλυθεί, αυτό θα βοηθούσε να επιλυθούν και τα ζητήματα για τα Αιγαίο και να σφυρηλατηθεί ο δρόμος για μία καλύτερη συνεργασία σε θέματα όπως η καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης. Αναγνωρίζοντας ότι «ο χρόνος τελειώνει για το Κυπριακό», η Λάμψα τόνισε ότι, «ακόμη και αν δεν μπορεί να σχηματιστεί μία ολοκληρωμένη συμφωνία για την Κύπρο, το ΠΑΣΟΚ θα υποστηρίξει να επιτευχθεί μία μερική λύση και μερική συμφωνία, προκειμένου να «αφεθεί μία ανοιχτή πόρτα».

Στο τηλεγράφημα με τίτλο «Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΗ ΚΑΙ ΤΕΩΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ TALBOTT» και ημερομηνία 14/10/2009 είναι ο ίδιος ο Παπανδρέου που δίνει το στίγμα του μετά την ανάληψη πλέον της εξουσίας.

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα αφορά τα ελληνοτουρκικά: «ΑΙΓΑΙΟ: «Αν θέλετε τα νησιά μας, ποτέ δεν θα το λύσουμε», είπε ο Παπανδρέου στον Ερντογάν για το Αιγαίο, αλλά είπε ακόμη ότι αν το ζήτημα για την Τουρκία είναι πρόσβαση στα διεθνή ύδατα, τον διεθνή χώρο, την υφαλοκρηπίδα και τους οικονομικούς πόρους, ο Παπανδρέου πιστεύει ότι αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να τεθούν ενώπιον ενός τρίτου μέρους όπως η Χάγη για να αποφασιστεί μία δίκαιη λύση, στην οποία θα μπορούσαν να μπουν υπό διαπραγμάτευση πάντα εκτός από την εθνική κυριαρχία. Αρνήθηκε την ιδέα των «γκρίζων ζωνών» και κατά τη γνώμη του αυτή εισήχθηκε αρκετά πρόσφατα ως πολιτικό τέχνασμα και δεν έχει νομική βάση. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και σε αυτό άφησε παράθυρο λέγοντας ότι αν και η Ελλάδα αρνηθεί με σφοδρότητα κάθε ανταπαίτηση για την ελληνική εδαφική κυριαρχία, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει μία χώρα από το να φέρει όποιο θέμα θέλει στη Χάγη».

Το τηλεγράφημα συνεχίζει με ένα διευκρινιστικό σχόλιο του ίδιου του Σπέκχαρντ, του τότε πρέσβη, που είναι και ο συντάκτης του.
«ΣΧΟΛΙΟ: Αυτή είναι μία σημαντική μετατόπιση της ελληνικής θέσης, αν κρατήσει. Στο παρελθόν, αν και ήταν ανοιχτοί σε μία διευθέτηση από το Δικαστήριο της Χάγης του θέματος των οικονομικών ζωνών, οι Έλληνες ήταν απρόθυμοι να προσθέσουν το συνολικό ζήτημα του Αιγαίου με τον φόβο ότι οι Τούρκοι θα επιχειρούσαν να τους κάνουν να απωλέσουν διεθνή νομικά δικαιώματα που πιστεύουν ότι ήδη έχουν υπό το θαλάσσιο Δίκαιο και άλλες συνθήκες σε ένα τουρκικό στιλ παζάρι για οφέλη στο ζήτημα των οικονομικών ζωνών. Παρότι κατέθεσε την αναγκαία πολιτική θέση μη συμβιβασμού στα θέματα των «γκρίζων ζωνών» και της ελληνικής κυριαρχίας, ο τόνος του και η όλη του θέση να μεταφερθεί το ζήτημα στη Χάγη θα μπορούσε να αποτελέσει την ευκαιρία για μια πραγματική διέξοδο. Αυτό το βλέπει ως εκκρεμότητα από την εποχή που ήταν ΥΠΕΞ και είναι έτοιμος να είναι τολμηρός στην περίπτωση που οι Τούρκοι τον ακολουθήσουν στην επίλυση με αυτή τη μέθοδο της διαμάχης για το Αιγαίο. ΤΕΛΟΣ ΣΧΟΛΙΟΥ».

Σε άλλο σημείο του τηλεγραφήματος, ο Σπέκχαρντ φτάνει στο σημείο να ειρωνευθεί σχεδόν τον θαυμασμό του Παπανδρέου προς την ομάδα επικοινωνίας του Ομπάμα: «Ο κ. Talbott προσκάλεσε τον Παπανδρέου στο Brookings για μία διάλεξη και συζητήσεις σε κλειστό κύκλο σε μία μελλοντική ημερομηνία, βολική για τον Παπανδρέου. Προσφέρθηκε επίσης να διευκολύνει την επαφή με την ομάδα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης της καινούργιας διοίκησης που είναι υπεύθυνη για την καινοτόμο χρήση της τεχνολογίας της επικοινωνίας και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και μετά την ορκωμοσία του Προέδρου. Ο Παπανδρέου είναι φανερά ερωτευμένος με την τεχνολογική ενημερότητα της διοίκησης Ομπάμα (πολλές αυθεντίες εδώ έχουν σημειώσει τις ομοιότητες ανάμεσα στις δύο εκστρατείες)».

Ακόμη πιο χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα με τίτλο «ΠΙΘΑΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ / ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ» που είχε σταλεί λίγο νωρίτερα, στις 25/9/2009. Σε αυτό ο Σπέκχαρντ σημειώνει ακριβώς τα σημεία που θεωρεί ότι μία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα συγκλίνει προς τα αμερικανικά συμφέροντα:
«Η Κύπρος, οι διαμάχες Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο και το ζήτημα της ονομασίας της «Μακεδονίας», όλα πρόκειται να είναι εντός του πλαισίου της πολιτικής της καινούργιας κυβέρνησης και δεν περιμένουμε οποιεσδήποτε κόκκινες γραμμές να ξεπεραστούν. Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος ο Παπανδρέου υποσχέθηκε ότι η κυβέρνησή του θα δουλέψει σκληρά στο να βελτιωθεί η ατμόσφαιρα των σχέσεων της Ελλάδας με τις γείτονες χώρες. Αυτό από μόνο του μπορεί να μας βοηθήσει να φέρουμε τον ελληνικό και τον τουρκικό στρατό πιο κοντά σε μία συμφωνία για οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης στο Αιγαίο».
Πιο κάτω αναφέρει πως ο Παπανδρέου «υπάρχει πιθανότητα να κρατήσει το ΥΠΕΞ προσωπικά κατά τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του. Έχει ήδη δείξει δείγματα εναντίον του να επιδιώξει την πολιτική Καραμανλή προσέγγισης με τη Ρωσία – πυροδοτώντας έκρηξη όταν είπε ότι θα επανεξετάσει τη συμφωνία για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και τις δεσμεύσεις σχετικά με τον αγωγό αερίου South Stream. Και είναι βέβαιο ότι θα πλησιάσει τους ομολόγους του σε Τουρκία και Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Τελικώς ο Γ. Παπανδρέου δεν «απογοήτευσε» τους Αμερικανούς την περίοδο που είχε το τιμόνι της χώρας, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στις πάμπολλες προσκλήσεις που δέχεται πλέον για να δώσει ομιλίες πέραν του Ατλαντικού.

Διαλέξεις με το… αζημίωτο

Οι διαλέξεις του Παπανδρέου ανά την υφήλιο αλλά και η συχνότατη απουσία του από το ελληνικό Κοινοβούλιο ξεπέρασαν τα ελληνικά σύνορα και προκάλεσε τα βέλη του γερμανικού περιοδικού FOCUS, που σχολίασε καυστικά και τα δύο. «Την περασμένη εβδομάδα» έγραφε τότε το περιοδικό, «κατέθεσε αίτημα παροχής αδείας στο κοινοβούλιο για να ταξιδέψει μαζί με τους πρώην υπουργούς Πάνο Μπεγλίτη και Γιάννη Μανιάτη στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής για τη συνάντηση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, της οποίας είναι πρόεδρος. Με γέλιο και την επισήμανση ότι ο Παπανδρέου έτσι κι αλλιώς κάνει συνεχώς διακοπές, η άδεια εγκρίθηκε. «Θα γυρίσει πίσω, έτσι δεν είναι;» σχολίασε ένας βουλευτής» αναφέρει ο γερμανός συντάκτης.

Το Focus συνεχίζει τα «κολακευτικά» σχόλια, τονίζοντας ότι ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου αποτελεί ήδη μέλος του πρακτορείου ομιλητών Harvey Walker Agency (που εκπροσωπεί ακόμη και τον Μπιλ Κλίντον, τον Μπόνο, τον Σβαρτσενέγκερ κ.α.), «το κόμμα του Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ, παλεύει εν τω μεταξύ για να μην πέσει στην αφάνεια. Τα ποσοστά δημοφιλίας έπεσαν σε μονοψήφια νούμερα, ενώ τα χρέη έχουν φτάσει στα 11,2 εκατομμύρια ευρώ. Ο Παπανδρέου δεν κινδυνεύει. Μπορεί με τις εμφανίσεις του ως επισκέπτης ομιλητής να βελτιώσει τη βουλευτική του αποζημίωση. Γύρω στα 40.000 ευρώ θα λάβει μέσω της Harvey Walker Agency στις αρχές Οκτωβρίου για μία ομιλία σε ένα συνέδριο στην Κύπρο».

Για τον πολιτικό, που τόσο ευπρόσδεκτος είναι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και που σύμφωνα με τους «οπαδούς» του θα «σπρώξει» για «να φύγει η Δεξιά», έχει πει πολλά και ο τέως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Π. Ρουμελιώτης, αναφερόμενος στις ευθύνες του στον χειρισμό της υπόθεσης του χρέους.

Απόδοση ευθυνών στον Παπανδρέου από τον Π. Ρουμελιώτη

Το ιστορικό στέλεχος κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου τονίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε εγκαίρως ενημερωθεί ότι η «συνταγή» που επιλέχθηκε την άνοιξη του 2010 ήταν λανθασμένη και το πρόγραμμα δεν «έβγαινε» και ωστόσο αδιαφόρησε! Μάλιστα, κατά τον κ. Ρουμελιώτη, ο ίδιος ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, είχε τονίσει στον Παπανδρέου ότι το πρόγραμμα ήταν αδιέξοδο χωρίς ένα γενναίο κούρεμα. «Από την αρχή έπεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους, αλλά η Ελλάδα και η ευρωζώνη απέρριψαν κατηγορηματικά την πρόταση. Δεν μου δόθηκε ποτέ πειστική απάντηση από τον τότε πρωθυπουργό και τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου γιατί δεν ήθελαν την αναδιάρθρωση του χρέους».

Ο Παπανδρέου στο… Χάρβαρντ

Η σειρά διαλέξεων του Παπανδρέου στο Χάρβαρντ είχε τον «εμπνευσμένο» τίτλο «Επανασχεδιάζοντας την Ευρώπη» και επικεντρωνόταν σε θέματα λειτουργίας της Ευρώπης παγκόσμιας διακυβέρνησης και δημιουργίας παγκόσμιων οργάνων πέρα από τα εθνικά, μία ατζέντα που δείχνει σαφώς τις ιδεολογικές θέσεις του σε αυτά τα ζητήματα. Η ομιλία στο Χάρβαρντ, ωστόσο, απέκτησε έξτρα δημοσιότητα, αφού κρυφή κάμερα που την κατέγραψε καταδεικνύει ότι, παρά τις αρχικές αρνήσεις του, ο Παπανδρέου παραδέχτηκε ότι ο Ρουμελιώτης είχε δίκιο στο ότι ήταν εν γνώσει του ότι το πρόγραμμα δεν έβγαινε, χωρίς να παραλείψει βέβαια να δικαιολογηθεί για τους χειρισμούς του.

«Ζήτησα αναδιάρθρωση του χρέους κι εκείνος που είπε όχι ήταν η ΕΚΤ. Δεν θα έδιναν ποτέ την συγκατάθεσή τους, σχεδόν όλες οι χώρες της ΕΕ ήταν εναντίον», ενώ καταλήγει «ή θα παίρναμε το πακέτο ή θα χρεοκοπούσαμε»…

Η παρουσία του, πάντως, στο Χάρβαρντ φαίνεται ότι του άνοιξε την όρεξη και φαίνεται να ενδιαφέρεται να διδάξει στο ίδρυμα Angelopoulos Public Leaders του Χάρβαρντ που ίδρυσε και χρηματοδοτεί αποκλειστικά το ζεύγος Θεοδώρου και Γιάννης Αγγελοπούλου.

Τα απόρρητα τηλεγραφήματα της “Wall Street Journal”

Δύο απόρρητα τηλεγραφήματα της “WSJ”, ένα ακόμη από τον Π. Ρουμελιώτη και ένα τελευταίο από ανώτατο διπλωματικό στέλεχος της ελληνικής πρεσβείας, επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του. Τα έγγραφα δείχνουν ακριβώς το κλίμα που προηγήθηκε πριν από την υιοθέτηση του ελληνικού προγράμματος και αναφέρουν ότι σχεδόν το ένα τρίτο των μελών του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ, που αντιπροσωπεύουν περισσότερες από 40 μη ευρωπαϊκές χώρες, είχαν εγείρει ενστάσεις στο ελληνικό πακέτο.

«Πολλοί αντέδρασαν επειδή όλο το βάρος της επώδυνης προσαρμογής τοποθετήθηκε στους Έλληνες χωρίς να ζητά τίποτε από τους Ευρωπαίους πιστωτές. Αρκετοί υπέδειξαν ότι το πρόγραμμα ήταν καταδικασμένο να αποτύχει εάν οι πιστωτές της Ελλάδας δεν μείωναν με κάποιο τρόπο το υπερβολικό βάρος του χρέους της καταπονημένης χώρας» αναφέρει το δημοσίευμα και συνεχίζει με την παραδοχή του τότε εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ από την Αργεντινή, Andres Pereira: «Η εναλλακτική μίας εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους θα έπρεπε να είχε τεθεί επί τάπητος».

Κατά την άποψή του, το ΔΝΤ ρίσκαρε απλώς την «αναβολή και ίσως την επιδείνωση του αναπόφευκτου» μιάς ελληνικής χρεοκοπίας, ενώ άλλος αξιωματούχος που συμμετείχε στη συνάντηση του 2010, σύμφωνα με την εφημερίδα, είχε πει ότι «η ελληνική διάσωση δεν ήταν ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα, αλλά για την Ευρωζώνη».

Αλλά και στην εφημερίδα «6 μέρες» έγινε αναφορά σε δύο άλλα τηλεγραφήματα. Το ένα είχε αποσταλεί στις 29 Μαρτίου 2010 από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη, τότε εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Σε αυτό προειδοποιούσε ότι υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ ήταν της άποψης ότι, «μόλις συμφωνούσε η Ελλάδα να μπει σε μνημόνιο, θα έπρεπε ταυτόχρονα να προχωρήσει σε μεγάλη αναδιάρθρωση του χρέους της, προκειμένου να καταστεί επιτυχές και βιώσιμο το πρόγραμμα». Το δεύτερο τηλεγράφημα στάλθηκε την 1η Απριλίου του 2010 από ανώτατο διπλωματικό στέλεχος της ελληνικής πρεσβείας και ενημέρωνε την κυβέρνηση ότι στελέχη του ΔΝΤ αμφισβητούν έντονα το αν μπορεί το ελληνικό πρόγραμμα να αποδειχθεί βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση.

Οι σχέσεις του με το ΠΑΣΟΚ έχουν και αυτές πάρει μία περίεργη τροπή, ύστερα από τον έλεγχο των οικονομικών αλλά και την έκδοση του βιβλίου του Κώστα Σημίτη.

Τα «οικονομικά» του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ

Άνοιγμα που υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια ευρώ δείχνει το πόρισμα του ελέγχου των εταιρειών που ανέλαβαν την ελεγκτική διαδικασία για την οικονομική διαχείριση στο ΠΑΣΟΚ από το 2004, ενώ υπάρχουν μεγάλα κενά σχετικά με τη νομιμοποιητική βάση δαπανών αλλά και τις ελλείψεις παραστατικών. Και, βεβαίως, το εν λόγω πόρισμα βρίσκεται στα έρια του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος είναι λογικό να το θεωρεί μία ευκαιρία να κλείσει οριστικά τους λογαριασμούς του με το παπανδρεϊκό μπλοκ.

Ο Σημίτης για τον Παπανδρέου

Ακόμη όμως και ο άνθρωπος που του έδωσε κάποτε το δαχτυλίδι και τον όρισε ως διάδοχό του στο ΠΑΣΟΚ, ο Κώστας Σημίτης, στο βιβλίο του «Ο εκτροχιασμός», όπου ο ίδιος μάλλον απέφυγε κάθε ίχνος αυτοκριτικής, αφού τεκμηριώνει ότι η Ελλάδα μπήκε «επάξια» στην ευρωζώνη, στη συνέχεια αποδίδει σοβαρότατες ευθύνες στους δύο πρωθυπουργούς που ακολούθησαν. Μάλιστα, για τον Γιώργο Παπανδρέου γράφει ότι για καιρό έμοιαζε να αρνείται την πραγματικότητα και ότι χειρίστηκε την κρίση κυρίως ως «επικοινωνιακό τέχνασμα».

Κινήσεις που προκαλούν

Από τις σπορ του εμφανίσεις, τα καγιάκ και τα ποδήλατα, ως τα άρθρα του όπως αυτό στο Foreign Policy, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ, καλεί τον Ομπάμα να σώσει την Ελλάδα και τον προσκαλεί κιόλας να επισκεφθεί τη χώρα, ο Παπανδρέου προκαλεί την αισθητική με κινήσεις που μοιάζουν «ξένες» άλλοτε στα ελληνικά πολιτικά ήθη, άλλοτε ακόμη και στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Αλλά και κάποιες «φιλολαϊκές» δηλώσεις του ότι οι «δημοκρατίες είναι αιχμάλωτες ειδικών συμφερόντων» ή πως «το δημοψήφισμα έπρεπε να γίνει», μάλλον εκνευρίζουν παρά συγκινούν Έλληνες και Ευρωπαίους.

Από την άλλη, όλες αυτές του οι «συνήθειες» φαίνεται να εκτιμώνται στις ΗΠΑ, όπου γυρνάει ως επισκέπτης – συνεργάτης το ένα μεγάλο πανεπιστήμιο μετά το άλλο (Χάρβαρντ, Κολούμπια κ.α.) αλλά και συνέδρια οργανισμών που αρέσκονται στην παγκόσμια διακυβέρνηση της οποίας και ο ίδιος είναι θιασώτης, όπως το World Affairs Council, αλλά και το Rockefeller Bros Fund, σε εργασίες του οποίου στη Θεσσαλονίκη φέρεται, από δημοσιογραφικά site, να απηύθυνε χαιρετισμό. Αντίθετη άποψη έχει οργάνωση του Εδιμβούργου, που με αφορμή την επίσκεψή του για το TEDGlobal, έφτασαν στο σημείο να συλλέξουν υπογραφές κατά της συμμετοχής του στο εν λόγω συνέδριο, δικαιολογώντας μάλιστα τη στάση τους.

Ευθύνες…

Υποθέσεις όπως αυτές της Λίστας Λαγκάρντ αντιμετωπίζονται με εύλογες σιωπές. Πρόσφατα, μία ακόμη υπόθεση είδε το φως της δημοσιότητας και αφορά τριετή ομόλογα που φθάνουν στα 13,6 δις. ευρώ και πρέπει να αποπληρωθούν τώρα, ομόλογα που σήμερα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της ΕΚΤ. Οι ΜΚΟ και οι χρηματοδοτήσεις τους την εποχή που ο ίδιος ήταν ΥΠΕΞ (και αλώνιζαν το υπουργείο Ζέππος και Άλεξ Ρόντος) απασχολούν ήδη τη δικαιοσύνη και ωστόσο τίποτε δεν φαίνεται ικανό να ταράξει τη νηνεμία στο μυαλό του Γιώργου Παπανδρέου.

…Και χλεύη

Ίσως εκτός από τις ειρωνείες και τον διασυρμό που δεν έχουν τέλος, αφού ο Παπανδρέου έγινε και θεατρικός ήρωας, σε ρόλο κονφερασιέ στην παράσταση «Vive le crise», όπου συμπρωταγωνιστούν Μέρκελ, Σαρκοζί και Λαγκάρντ και ενέπνευσε ενδεχομένως και τον τίτλο της γαλλικής “Le Monde”, “Γιώργος Παπανδρέου, ο παρίας που μετατράπηκε σε κονφερασιέ”, που δείχνει με σκληρή γλώσσα την «εκτίμηση» που τρέφουν οι Γάλλοι στον τέως πρωθυπουργό. Στο δημοσίευμά τους στηλιτεύουν το οξύμωρο να δίνει διαλέξεις ο άνθρωπος που σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνος για την άσχημη κατάσταση της Ελλάδας, ενώ ο συντάκτης σημειώνει ακόμη ότι «το όνομα Παπανδρέου έγινε σύμβολο του νεποτισμού μίας πολιτικής ελίτ, η οποία θεωρείται υπεύθυνη για την κρίση. Η δυναστεία φαίνεται ότι τελείωσε μια για πάντα».

Παρά τη σιγουριά για το πολιτικό τέλος των Παπανδρέου του Γαλλικού Τύπου, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας ο Γιώργος Παπανδρέου συνεχίζει να είναι ένας έμμισθος βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου και να κάνει τις «κινήσεις» του, σε απόσταση ασφαλείας από οποιεσδήποτε ευθύνες για τους χειρισμούς του, και δηλών την επιθυμία του να «παίξει» ξανά στο ετοιμόρροπο γήπεδο του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Αυτό το περισσό «θάρρος», κάποια αόρατα χέρια, εντός και εκτός χώρας, το θρέφουν, για τους δικούς τους λόγους και σίγουρα χαμογελούν με τις αφέλειες των συνθημάτων που βροντοφωνάζουν κάποιοι ξεχασμένοι στο παρελθόν οπαδοί του.