Με τις δημοσκοπήσεις να δίνουν σημαντική διαφορά στον ΣΥΡΙΖΑ (ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα) είναι ευκαιρία να δούμε ποιοι είναι εκείνοι που λένε «πρώτη φορά αριστερά», «πρώτη φορά ρεαλισμός», «όχι άλλη λιτότητα», «ας διαπραγματευτούμε ρε παιδάκι μου», «Μέρκελ θα φας τη σκόνη μας», «Σαμαρά σήκω φύγε» ή «καλό παιδί φαίνεται ο Αλέξης, ας του δώσουμε μια ευκαιρία».
Οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ
Έχουν την κωδική ονομασία «Το 4%». Ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και δεν γούσταραν να βλέπουν το ΚΚΕ ούτε ζωγραφιστό. Μπορεί να μην πήγαιναν τακτικά στην κάλπη, αλλά βρίσκονταν σταθερά στους δρόμους, τα κινήματα και τα συνδικάτα βάσης ενώ αναγνώρισαν την επιλογή Τσίπρα ως τη μοναδική σημαντική απόφαση που έκανε σε ολόκληρη τη ζωή του ο Αλέκος Αλαβάνος. Πιστεύουν το παραμύθι ότι μπορεί να υπάρξει καλός καπιταλισμός και θεωρούν πως η αριστερά δεν εκφράζεται από την Ραχήλ Μακρή ούτε τον Οδυσσέα Βουδούρη, αλλά λένε πώς πρώτα πρέπει να δούμε τι θα βγάλει η κάλπη και μετά να αξιολογήσουμε τις αρχηγικές επιλογές.
Οι πρώην ψηφοφόροι του ΚΚΕ
Χρόνια φιλικοί προς το κόμμα, δεν άντεξαν άλλο το σεχταριστικό του χαρακτήρα ο οποίος κορυφώθηκε με την επιλογή του πρώτου γενικού γραμματέα στη μακρά ιστορία του ΚΚΕ που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του. Οι μισοί από αυτούς άλλαξαν μέσα σε ένα μόλις μήνα την ψήφο τους κι έριξαν ΣΥΡΙΖΑ (Μάιος-Ιούνιος 2012). Θεωρούν πως όταν κάποιος τους λέει ότι οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει ακόμη για να ζήσεις με αξιοπρέπεια, τότε τον περνούν για μαλάκα. Δεν μπορούν να διακρίνουν καμία διαφορά μεταξύ του Μάκη Βορίδη και της Λιάνας Κανέλλη, ενώ κάποιοι από αυτούς περιμένουν να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία να τα κάνει μαντάρα, γι’ αυτό και θεωρούν ότι τον τιμωρούν ψηφίζοντάς τον.
Οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του Ποταμιού
Γι’ αυτούς η μετάβαση από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ είχε ενδιάμεση στάση την ΔΗΜΑΡ. Μπορεί να μην ψήφισαν ποτέ τους τον Φώτη Κουβέλη, όμως η σκέψη να τον ψηφίσουν πριν καταλήξουν στον Τσίπρα είναι σχεδόν δεδομένη. Νιώθουν ενοχές όταν λένε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου τους γέμισε ελπίδες το 2009, ενώ νιώθουν ακόμη περισσότερες ενοχές όταν παραδέχονται πως κάποτε ήθελαν τον Άκη Τσοχατζόπουλο αντί του Κώστα Σιμήτη στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Μερικοί από αυτούς πίστεψαν ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος έριξε τον Γιωργάκη, όμως οι περισσότεροι παραδέχτηκαν απλώς ότι ο γιος του Ανδρέα ήταν ο πιο ακατάλληλος άνθρωπος, στην πιο ακατάλληλη θέση, την πιο ακατάλληλη στιγμή. Πολλοί περιμένουν να διοριστούν κάπου ή απλώς να διατηρήσουν τις θέσεις τους, αν και είναι πολύ πιθανό να τις χάσουν από αυτούς που έρχονται.
Όσον αφορά τους ΔΗΜΑΡίτες, αυτοί αποτελούν τη συνομοταξία Σημίτη η οποία γούσταρε να μαθαίνει πώς ρίχνουν γκόμενες από τη στήλη του Πέτρου Κωστόπουλου, έπαιζαν χρηματιστήριο συζητώντας με τον περιπτερά της γειτονιάς τη διακύμανση της τιμής των μετοχών, ενώ έριξαν ΔΗΜΑΡ επειδή δεν είχαν δοκιμάσει ποτέ τους ελαφρά ναρκωτικά και ήταν περίεργοι να δουν πώς είναι. Οι περισσότεροι εξ αυτών έκαναν πάντα δουλειές με το Δημόσιο ή εξακολουθούν να δουλεύουν σε αυτό, βάζοντας το στο βιογραφικό τους ως προσόν.
Εκείνοι που ψήφισαν Ποτάμι στις ευρωεκλογές και τώρα στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ ίσως κατάλαβαν το λάθος που έκαναν. Ίσως πάλι, θεώρησαν ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι το ίδιο επικίνδυνος με την χρυσή αυγή.
Το 90% όλων αυτών θα ψήφιζε ξανά δαγκωτό ΠΑΣΟΚ αν αναστηνόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Οι πρώην ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας
Αυτοί είναι μια ειδική περίπτωση. Λένε ότι είναι νεοδημοκράτες, αλλά ντρέπονται με την ακροδεξιά στροφή του Σαμαρά και τη μετατροπή του κόμματος σε συνιστώσα του Καρατζαφέρη. Νομίζουν ότι είναι δημοκράτες που έφυγαν από ένα κόμμα που έχασε τον δημοκρατικό του προσανατολισμό, αν και στην πραγματικότητα αυτός ήταν πάντοτε ο προσανατολισμός της Νέας Δημοκρατίας. Βλέπουν τη στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ ως μια τιμωρητική στάση που θα ταρακουνήσει τα στελέχη της ΝΔ και θα φέρει άμεσες εσωτερικές αλλαγές. Το 90% αυτών θα ψήφιζε Κωστάκη Καραμανλή εάν επέστρεφε στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας.
Οι πρώην ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής και των ΑΝΕΛ
Αν και λίγοι, κάνουν πολλή φασαρία. Το 2012 ψήφισαν χρυσή αυγή και Πάνο Καμμένο, όμως στην πορεία είδαν ότι είναι νεοναζί και ψεκασμένοι κι έφυγαν από ντροπή. Θέλουν να δουν τον Τσίπρα να οδηγεί τον Βενιζέλο αυτοπροσώπως στη φυλακή και, ει δυνατόν, να συμμετέχει στις ανακρίσεις. Δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά, απλώς δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν για να δουν κάποιον να πλακώνει στο ξύλο τον Σαμαρά. Νομίζουν ότι η αριστερά εκδικείται, και μάλιστα κατάφεραν να εισχωρήσουν ακόμη και στα ψηφοδέλτια της με τρανταχτές προσωπικότητες της λαϊκίστικης δεξιάς που παριστάνει τον Άρη Βελουχιώτη. Υποστηρίζουν ακόμη ότι οι ξένοι μας παίρνουν τις δουλειές, είναι θρησκόληπτοι, πιστεύουν ότι οι Τούρκοι είναι έτοιμοι να μπουκάρουν στον Έβρο, δεν γουστάρουν τις κουβέντες περί ταξικών ρήξεων –γιατί δεν τις καταλαβαίνουν- αλλά ρίχνουν ΣΥΡΙΖΑ για τιμωρία. Το 90% αυτών θα ψήφιζε Κωστάκη Καραμανλή εάν επέστρεφε στην αρχηγία της ΝΔ.
Οι πρώην απολιτίκ, αδιάφοροι, αμέτοχοι, αδιάβαστοι και μετανιωμένοι φιλελέ
Τις προηγούμενες εκλογές βαριόντουσαν να ψηφίσουν, ή έριχναν άκυρο, «Χαρίζω οικόπεδα», Λεβέντη, Μάνο και Τζήμερο. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι άνεργοι –και χλιδάνεργοι- έχουν φάει πολλά σκατά τα τελευταία δύο χρόνια, δεν μπορούν να στεριώσουν σε μια δουλειά, βρέθηκαν σε σπίτια που έμειναν χωρίς κανέναν εργαζόμενο, ή απλώς σταμάτησαν να κάνουν το λαϊφστάιλ που είχαν συνηθίσει μέχρι πρότινος. Τους αρέσει η φυσιογνωμία του Τσίπρα και, πιθανότατα, δεν ξέρουν καν πώς είναι η φάτσα του Λαφαζάνη και του Στρατούλη. Διαβάζουν αναλαφροαριστερές ιστοσελίδες αλλά κάνουν share και like σε πολλά κείμενα της Lifo, της Athens Voice, του Protagon και της Καθημερινής. Παρόλα αυτά θα ρίξουν ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν λένε ότι είναι κατά του δημοσίου, των πολλών δημοσίων υπαλλήλων και της κρατικής παρεμβατικότητας, ενώ ονειρεύονται να δουν την Ελλάδα να γίνεται Σουηδία – στην οποία περίπου το 30% των εργαζομένων είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Το 55% αυτών θα ψήφιζαν Γιώργο Παπανδρέου, αλλά φοβούνται μη φάνε ξύλο.
Οι εξωκοινοβουλευτικοί ή αρνητές ψήφου
Το 2012 ήταν πολύ περισσότεροι από όσους πίστευαν τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το τελευταίο διάστημα μειώνονται. Έφαγαν πολύ ξύλο και δακρυγόνο το 2011 και το 2012, και ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν άντεχαν άλλο τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και την επέλαση της άκρας δεξιάς και των φασιστών. Δεν θεωρούν τον Τσίπρα διεφθαρμένο ή ελεγχόμενο, αλλά ανησυχούν πολύ για τη δεξιά στροφή του κόμματος του και τις επιλογές σε πρόσωπα τα οποία υπερψήφισαν καταστροφικές πολιτικές κι ύστερα έψαξαν τρόπο να ξεπλυθούν πολιτικά. Πολλοί δεν θα πάνε να ψηφίσουν, άλλοι θα ρίξουν ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όμως αρκετοί θα αποφασίσουν να δώσουν μια τελευταία ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να διεκδικήσει αλλαγές, όχι τόσο στην οικονομία –αυτές είναι σχεδόν αδύνατες- αλλά στη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα εργασιακά και τη δημοκρατική λειτουργία του κράτους. Κάποιοι από αυτούς θα το κάνουν μόνο και μόνο για να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ να τρώει τα μούτρα του. Το 70% αυτών θα ψήφιζε ΚΚΕ αν γενικός γραμματέας ήταν ο Παφίλης.
Οι νέοι
Τα μεγαλύτερα, περισσότερα και λιγότερο ενοχοποιημένα «θύματα» της κρίσης. Δεν ψήφισαν ποτέ τους μέχρι σήμερα – ή ψήφισαν μια-δυο φορές ακόμη κι έριξαν δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί βρίσκονται στη διαδικασία διαμόρφωσης πολιτικής συνείδησης, αλλά δείχνουν αλλεργία στη Νέα Δημοκρατία, Το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, τους ΑΝΕΛ και την χρυσή αυγή, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Θεωρούν ότι μόνο μια φαινομενικά αριστερή κυβέρνηση μπορεί να τους δώσει λίγη σημασία, και πιστεύουν πως ένας νέος πρωθυπουργός έχει τον τρόπο να επικοινωνήσει καλύτερα μαζί τους. Δεν είναι απαραίτητα αριστεροί, αλλά τους παίρνει περισσότερο το ρεύμα που διαμορφώνεται με βάση την οικογενειακή τους κατάσταση, την κυρίαρχη αφήγηση, τις δημοσκοπήσεις και τη σχετικά επιτυχημένη προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ. Το 20% αυτών θα ψήφιζε Το Ποτάμι, αν δεν μάθαινε ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι υπέρ των 586 ευρώ μικτών το μήνα, επειδή όποιος βγάζει παραπάνω χρήματα θα τα ξοδεύει σε εισαγόμενα προϊόντα.
Πολύφημος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου