γραφει ο αρισταρχος
Πρωτομηνιά, Πρωταπριλιά, μέρα του ψεύδους. Μια συνήθεια εξωτερικά φερμένη από τους σταυροφόρους. Ένα Κελτικό έθιμο. Ένα τεράστιο ψέμα που θα καλύψει όλες τις αλήθειες που μας πονάνε και μας φορτώνουν με άσχημο συναίσθημα. Και ποιος είναι αυτός που δεν θα τόθελε. Όπως μας τραγουδάει και η Χαρούλα “..το λάγνο ψέμα σου που τάκανε όλα ωραία”. Το παραμύθι. Και ποιος δεν θάθελε νάναι ο μικρός να του λέει ο παππούς και η γιαγιά το γλυκό παραμύθι. Και με τα γλαρά ματάκια καρφωμένα στην φαντασία να πλάθει την ομορφιά όπως αυτό θα την ήθελε.
Καλά καλά, υπάρχουν και οι άλλοι, οι κρυόκωλοι, που σε ξυπνούν βάναυσα, βίαια.”Άϊντε, άϊντε τέρμα το διάλειμμα. Όλοι τα κεφάλια μέσα στα… ”. Και συ θα περιμένεις το επόμενο διάλειμμα για τσιγάρο, καφεδάκι και ονειροπόληση. Τόσο ακριβό είναι; Τόσο δυσεύρετο μας το έκαναν;
Όχι, τέρμα. Σήμερα πρώτη Μουνιχιών, πρώτη Αρτεμισίου, Πρωταπριλιά. Μήνας της ανάστασης του Θεανθρώπου. Μήνας του ερχομού της Περσεφόνης, του ξυπνήματος της φύσης. Μήνας, το μισό της γλυκιάς Άνοιξης του Απριλομάη.
Άσε το όνειρο να κυλήσει γλυκά. Να μας ταξιδέψει εκεί που λαχταρήσαμε. Που ξέρεις καμιά φορά, μπορεί και να ξυπνήσουμε σε μια πραγματικότητα καρμπόν ενός ονείρου. Άλλωστε τι είναι τα όνειρα; Μια όμορφη και επιθυμητή πλευρά μιας ανεπιθύμητης πραγματικότητας.
Χαμογελάστε και απολαύστε “ευτελή” πράγματα προονειρικά. Ένα καφεδάκι, έναν ήλιο αξιαγάπητο πάνω στο κεφάλι σου και έναν Θερμαϊκό ήρεμο, γαλάζιο με λίγα προσφυγάκια να λιμνάζουν πάνω του και στο βάθος χιονισμένος ο γερο-Όλυμπος.
Τα καλά όνειρα διαρκούν λίγο, τα καλά πράγματα διαρκούν λίγο. Ίσως γι αυτό είναι και δυσεύρετα, ακριβοθώρητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου