Από το Ποντίκι
Ανελέητο κυνηγητό στο ιστορικό λίκνο του χριστιανισμού από ισλαμιστές και αυταρχικά καθεστώτα
Οι αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες στον κόσμο, αυτές της Μέσης Ανατολής, εξαφανίζονται από τη γη όπου ο ίδιος ο χριστιανισμός γεννήθηκε. Το Ισλαμικό Κράτος πραγματοποιεί με φρικαλεότητες τις σύγχρονες διώξεις των χριστιανών, και όχι μόνο, αφού πιστοί και άλλων θρησκειών «μαρτυρούν» στα χέρια των μαχητών του ΙΚ, άλλων ένοπλων ομάδων, όπως και αυταρχικών καθεστώτων.
Αν και πάμπολλοι μουσουλμάνοι δολοφονούνται ή εκδιώκονται κακήν – κακώς από τα σπίτια τους, οι τζιχαντιστές του ΙΚ δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο στις επιθέσεις σε χριστιανικές κοινότητες, τις οποίες φροντίζουν να διαλαλούν και να επιδεικνύουν. Το ΙΚ συνηθίζει πια να αποκαλεί όλους τους χριστιανούς «σταυροφόρους», στο πλαίσιο ενός ιερού πολέμου που ισχυρίζεται ότι δίνει στο όνομα του Ισλάμ.
Οι πρόσφατες θηριωδίες των τζιχαντιστών προστίθενται στις προκαταλήψεις, τις διακρίσεις και την καταπίεση δεκαετιών που κατάφεραν με σταθερό ρυθμό να μειώσουν το ποσοστό των χριστιανών σε όλη τη Μ. Ανατολή από 20% στις αρχές του 20ού αιώνα σε μόλις 5% σήμερα. Από τους περίπου 2 δισεκατομμύρια χριστιανούς ανά τον κόσμο, μόνο το 1% συνεχίζει να παραμένει στη Μ. Ανατολή και όλα δείχνουν ότι πρόκειται να μειωθούν κι άλλο τα επόμενα χρόνια.
Εξόντωση με… λύσσα
Στη Συρία υπήρχαν μέχρι πρόσφατα πανάρχαιες χριστιανικές κοινότητες που ακόμη μιλούσαν την αραμαϊκή, τη γλώσσα που, σύμφωνα με τους ιστορικούς, μιλούσε και ο Ιησούς Χριστός. Οι περισσότερες από αυτές ήταν απολύτως ειρηνικές και συνυπήρχαν αρμονικά με τους σουνίτες και σιίτες μουσουλμάνους.
Από το 2013, όμως, ομάδες ενόπλων άρχισαν τις επιθέσεις σε αυτές τις κοινότητες, πολλές από τις οποίες ήταν προστατευόμενες από την UNESCO λόγω της τεράστιας ιστορικής τους σημασίας. Κατέκαψαν τις εκκλησίες, έδιωξαν τους χριστιανούς κατοίκους από τα σπίτια τους, πλιατσικολόγησαν τις περιουσίες και τα υπάρχοντά τους. Η λύσσα των εξτρεμιστικών ομάδων εκδηλώθηκε με το να πυροβολούν σταυρούς, να υποχρεώνουν χριστιανούς να ασπαστούν το Ισλάμ κολλώντας τους το όπλο στον κρόταφο, με βιασμούς καλογριών, βασανισμούς, δολοφονίες και άλλους φρικτούς τρόπους. Ακόμα και με σταυρώσεις!
Πολύ σύντομα οι πόλεις αυτές μετατράπηκαν σε φαντάσματα, αφού ολόκληρος ο πληθυσμός, χριστιανοί και μη, τράπηκε σε φυγή ή δολοφονήθηκε.
Η γενικότερη εικόνα στη Μ. Ανατολή ήταν εδώ και χρόνια η σταδιακή «έξοδος» χριστιανών λόγω διώξεων, βίαιων αναταραχών και μηδενικών οικονομικών ευκαιριών. Μετά και τις πρόσφατες κτηνωδίες του Ισλαμικού Κράτους, όμως, οι χριστιανικοί πληθυσμοί μεταναστεύουν πλέον μαζικά.
Λόγω του χάους στην περιοχή, είναι σχεδόν αδύνατον να υπολογιστούν με ακρίβεια οι αλλαγές στους πληθυσμούς Ιράκ και Συρίας. Εκατομμύρια άνθρωποι, πάντως, έχουν τραπεί σε φυγή και 4 εκατομμύρια Σύριοι μετανάστες ζουν τώρα πια σε Αίγυπτο, Ιορδανία, Λίβανο και Τουρκία. Άλλα 6,5 εκατομμύρια έχουν μετακινηθεί από τις περιοχές τους σε άλλα μέρη της χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι ο μισός από τον προ του πολέμου πληθυσμό της Συρίας (περίπου 20 εκατ.) έχει εκδιωχθεί από τα σπίτια του.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ψήφισμά του τον Μάρτιο που καταδικάζει τις επιθέσεις σε χριστιανικές και υπόλοιπες μειονότητες, εκτίμησε ότι πάνω από 700.000 Σύριοι χριστιανοί βρίσκονται ανάμεσα σε όσους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Δηλαδή τα δύο τρίτα, αφού πριν από το 2011 ο χριστιανικός πληθυσμός της Συρίας υπολογιζόταν σε 1,1 εκατ.
Μαύρες προβλέψεις
Στο Ιράκ το κυνηγητό των χριστιανών άρχισε μετά την αμερικανική εισβολή του 2003 και τη βία που ακολούθησε από φανατικές ομάδες. Προ του 2003 ο χριστιανικός πληθυσμός του Ιράκ άγγιζε τα 1,4 εκατ. Τώρα δεν απομένουν περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι. Πολλοί Ιρακινοί χριστιανοί αναγκάστηκαν να μετακινηθούν στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Κούρδων με την ελπίδα ότι έτσι θα είναι ασφαλέστεροι, όμως το ΙΚ τώρα τους απειλεί κι εκεί.
Οι ανατριχιαστικές αναφορές για σφαγές χριστιανών και καταστροφές πανάρχαιων εκκλησιών και ανεκτίμητων μνημείων παγκόσμιας ιστορικής κληρονομιάς πυροδοτούν μαύρες προβλέψεις στη Δύση. Μέχρι και ο πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας εξέφρασε, σύμφωνα με τους «New York Times», φόβους ότι δεν πρόκειται να απομείνουν παρά ελάχιστοι χριστιανοί στη Μ. Ανατολή. Στο Ιράκ, μάλιστα, σχηματίζονται πλέον αμυντικές πολιτοφυλακές χριστιανών, στις τάξεις των οποίων έχουν προσχωρήσει και Δυτικοί.
Διαφοροποιήσεις
Οι συνθήκες για τους χριστιανούς στη Μ. Ανατολή διαφέρουν σημαντικά από τη μια χώρα στη άλλη:
1. Στον Λίβανο αποτελούν το 38% του πληθυσμού κι έχουν σημαντικό ρόλο στα πολιτικά τεκταινόμενα, παρ’ ότι μεγάλος αριθμός έφυγε από τη χώρα στη διάρκεια του εμφυλίου 1975-1990.
2. Στην Ιορδανία, παρ’ ότι δεν υπάρχουν πολλοί χριστιανοί, κατέχουν με κάποιες θέσεις στο Κοινοβούλιο και σε γενικές γραμμές ζουν με σχετική ασφάλεια. Για τους χριστιανούς πρόσφυγες η Ιορδανία θεωρείται, αναλογικά με άλλες «εύφλεκτες» χώρες, ένα συγκριτικά ασφαλές καταφύγιο.
3. Σε Ισραήλ και Παλαιστίνη οι χριστιανικοί πληθυσμοί γενικά δεν αποτελούν ιδιαίτερο στόχο, όμως είναι αναγκασμένοι να υπομένουν τις κακουχίες που προέρχονται από την αέναη διαμάχη των δυο πλευρών.
4. Η Αίγυπτος είναι η χώρα με τους περισσότερους χριστιανούς στη Μ. Ανατολή. Υπολογίζονται σε τουλάχιστον 4 εκατομμύρια, οι περισσότεροι κόπτες. Οι χριστιανοί της Αιγύπτου, μάλιστα, πάντοτε κατήγγελλαν συστηματικές διακρίσεις. Μετά την Αραβική Άνοιξη, πλήθη ισλαμιστών εξαπέλυσαν επιθέσεις σε σπίτια, εκκλησίες και μαγαζιά κοπτών χριστιανών, σημειώθηκαν διώξεις, απαγωγές και δολοφονίες. Όλο αυτό το κλίμα εξώθησε τουλάχιστον 100.000 κόπτες να εγκαταλείψουν την Αίγυπτο.
Μετά την προεδρία Αλ Σίσι το 2014 η κατάσταση για τους χριστιανούς έδειξε σημάδια ομαλοποίησης, έως τον Φεβρουάριο, οπότε στοχοποιήθηκαν ξανά, αυτήν τη φορά από το ΙΚ, με τους on camera αποκεφαλισμούς 21 Αιγυπτίων κοπτών. Στο βίντεο οι τζιχαντιστές φρόντισαν να εξαπολύσουν ξεκάθαρη απειλή και προς τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία διατυμπανίζοντας ότι πρόκειται «να κατακτήσουν τη Ρώμη με τη βοήθεια του Αλλάχ».
Ως απάντηση στους αποκεφαλισμούς η κυβέρνηση της Αιγύπτου κήρυξε πένθος μιας εβδομάδας και εξαπέλυσε αεροπορικές επιδρομές εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Λιβύη, ενώ η Κοπτική Εκκλησία αναγνώρισε επίσημα τα 21 θύματα ως μάρτυρες και τους συμπεριέλαβε στο εορτολόγιό της.
Τέλος στον συμβιβασμό
Η Αραβική Άνοιξη αποδείχθηκε προβληματική για τους χριστιανούς της Μ. Ανατολής, και όχι μόνο, επειδή «έστειλε» ισλαμιστές στην εξουσία, όπως στην Αίγυπτο. Οι εξεγέρσεις έφεραν στην επιφάνεια έναν παράδοξο συμβιβασμό που είχαν κάνει πολλές χριστιανικές ομάδες: τη σιωπηρή υποστήριξη προς δικτάτορες με αντάλλαγμα προστασία.
Στη Συρία οι χριστιανοί ιστορικά υπέμεναν διώξεις, αλλά υπό το καθεστώς του Μπασάρ Άσαντ, όπως και του πατέρα του Χάφεζ, διασφάλισαν μια σχετική προστασία. Εν μέρει αυτό αποδίδεται και στο ότι το κόμμα Μπάαθ του Άσαντ είχε ιδρυτή τον Σύριο χριστιανό ορθόδοξο Μισέλ Αφλάκ, ενώ δίνει μεγαλύτερη έμφαση στον εθνικισμό παρά στη θρησκεία.
Κι ενώ οι περισσότεροι χριστιανοί κράτησαν ουδέτερη στάση τον Μάρτιο του 2011 απέναντι στις διαδηλώσεις κατά του Άσαντ, έκτοτε αντιμετωπίζονται με καχυποψία και μνησικακία. Ακόμη και πριν από την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους, χριστιανοί και αλαουίτες αποτελούσαν στόχο των ανταρτών της Συρίας.
Οι Σύριοι χριστιανοί, λοιπόν, απειλούνται πλέον από όλες τις πλευρές: από το ΙΚ, από το καθεστώς Άσαντ, αλλά και από τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις. Αν συνυπολογίσουμε την ολική κατάρρευση της οικονομίας, το κραχ της κοινωνίας και την έλλειψη ακόμη και βασικών αγαθών, όπως σχολείων και ηλεκτρικού ρεύματος, εύκολα εξηγείται το γιατί ελάχιστοι απομένουν πλέον στη χώρα.
Αναμένοντας τη σφαγή
Όχι μόνο στη Συρία, αλλά σε ολόκληρη τη Μ. Ανατολή, οι χριστιανικοί πληθυσμοί ζούσαν πάντοτε με την ιδέα ότι αργά ή γρήγορα θα υποστούν διώξεις. Το ΙΚ αποτελεί την πιο αιματηρή επιβεβαίωση.
Σύμφωνα με την άποψη αρκετών πολιτικών αναλυτών, πολλά από τα δεινά που υπομένουν οι χριστιανοί οφείλονται και στο γεγονός ότι κατοικούν σε περιοχές υψηλής στρατηγικής σημασίας, κάτι που τους καθιστά ακόμη πιο ευάλωτους. Στη Συρία, για παράδειγμα, η πλειονότητά τους ζει σε Δαμασκό, Χαλέπι, Χομς, εκεί δηλαδή όπου μαίνονται οι σκληρότερες μάχες. Ενδεικτικά, μόνο από το Χαλέπι 30.000 χριστιανοί τράπηκαν σε φυγή.
Υπάρχουν, όμως, χριστιανοί αποφασισμένοι ακόμα και για ένοπλο αγώνα. Το 2013 δημιουργήθηκε το λεγόμενο Συριακό Στρατιωτικό Συμβούλιο, μια αμυντική πολιτοφυλακή, συγκροτούμενη από διάφορες χριστιανικές ομάδες, ορθόδοξους, καθολικούς, μαρωνίτες και χαλδαίους. Το Συμβούλιο έδωσε μάχες κατά του Ισλαμικού Κράτους μαζί με τους Κούρδους τον Φεβρουάριο.
Στο Βόρειο Ιράκ οι επιθέσεις του ΙΚ είναι εξίσου άγριες. Εκτός από τον μαζικό αιματηρό διωγμό των κατοίκων από οικισμούς χιλιάδων ετών, οι τζιχαντιστές κατέστρεψαν εκκλησίες, βιβλιοθήκες και αρχαία μνημεία με σκοπό να εξαφανίσουν οποιοδήποτε χριστιανικό ίχνος.
Ακριβώς αυτό συνέβη και στην κατάληψη της Μοσούλης από το ΙΚ τον Ιούνιο του 2014, καταφύγιο δεκάδων χιλιάδων χριστιανών από την εποχή του Σαντάμ. Οι μαχητές του ΙΚ έδωσαν στους χριστιανούς τελεσίγραφο: είτε να ασπαστούν το Ισλάμ, να πληρώσουν έναν τσουχτερό φόρο και να παραμείνουν σκλάβοι μεν, αλλά ζωντανοί, είτε να θανατωθούν άμεσα. Υπολογίζεται ότι από τη Μοσούλη και τη Νινευή τουλάχιστον 125.000 χριστιανοί εκδιώχθηκαν. Στην ευρύτερη περιοχή άλλες εννέα ιστορικές χριστιανικές πόλεις έχουν πια ερημώσει.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στους χριστιανούς των συγκεκριμένων περιοχών θεωρείται ενδεικτικό για τη μορφή της κοινωνίας που θα αναδυθεί απ’ όλο αυτό το χάος. Μιας κοινωνίας διόλου ανεκτικής, με μηδενική δυνατότητα διασύνδεσης με τον υπόλοιπο κόσμο και πλήρως απομονωμένης.
Υπάρχει ήδη, άλλωστε, το ζωντανό παράδειγμα του τι συμβαίνει σε μια κοινωνία που αδυνατεί να επιλύσει τέτοιες ή παρόμοιες διαφορές. Οι Άγιοι Τόποι παραμένουν σχετικά ασφαλείς για τους χριστιανούς, όμως στην πράξη η αιώνια διαμάχη μεταξύ Ισραηλινών – Παλαιστινίων κάνει εξαιρετικά δύσκολη τη ζωή όσων χριστιανών έχουν απομείνει εκεί.
Στην ευρύτερη περιοχή της Ιερουσαλήμ, της ιερότερης πόλης του χριστιανισμού, δεν ζουν πλέον πάνω από 32.000 χριστιανοί. Με δεδομένες τις συνθήκες πολιτικής – κοινωνικής – οικονομικής αστάθειας, δεν είναι μακριά η στιγμή που στους Αγίους Τόπους δεν θα υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι αυτής της θρησκείας. Στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα, εξάλλου, από τους 4 εκατομμύρια κατοίκους μόνο το 2,5% είναι χριστιανοί.
Η Μ. Ανατολή υπήρξε λίκνο και πηγή ζωής του χριστιανισμού εδώ και 2.000 χρόνια. Τώρα το αιμοσταγές Ισλαμικό Κράτος μετατρέπει όλη την περιοχή σε νεκροταφείο ανθρώπινων ψυχών και κατεστραμμένων μνημείων, ακόμα και προχριστιανικής εποχής, με τεράστια πανανθρώπινη πολιτισμική αξία…
Οι χριστιανικοί πληθυσμοί ανά χώρα
ΣΥΡΙΑ
Χριστιανικός πληθυσμός 1,1 εκατομμύρια: Οι περισσότεροι Σύριοι χριστιανοί ανήκουν στις ανατολικές εκκλησίες. Η πλειονότητα είναι ορθόδοξοι, υπό το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας και Πάσης Ανατολής στη Δαμασκό. Η αρχαία συριακή Αντιόχεια ήταν το μέρος που για πρώτη φορά οι ακόλουθοι του Χριστού υιοθέτησαν τον τίτλο «χριστιανοί», μετά τα κηρύγματα του Αποστόλου Παύλου στην περιοχή.
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Χριστιανικός πληθυσμός 100.000: Στην πλειονότητά τους ανήκουν στο ελληνορθόδοξο δόγμα και συγκεντρώνονται στη Δυτική Όχθη της Ιερουσαλήμ, τη Ραμάλα, τη Ναμπλούς και τη Βηθλεέμ. Οι χριστιανοί αντιμετωπίζουν μειωμένες ελευθερίες και εξαναγκαστικό προσηλυτισμό.
ΛΙΒΑΝΟΣ
Χριστιανικός πληθυσμός 1,6 εκατομμύρια: Ο Λίβανος διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό χριστιανών (38%) στον πληθυσμό της χώρας σε ολόκληρη τη Μ. Ανατολή. Στην πλειονότητά τους είναι μαρωνίτες καθολικοί. Επίσημα στη χώρα αναγνωρίζονται άλλα 11 χριστιανικά δόγματα, μεταξύ των οποίων και το ελληνορθόδοξο – η δεύτερη μεγαλύτερη χριστιανική ομάδα στον Λίβανο.
ΙΡΑΚ
Χριστιανικός πληθυσμός 270.000: Οι χριστιανοί αποτελούσαν λιγότερο από το 1% του ιρακινού πληθυσμού ακόμη και πριν από την πρόσφατη μεγάλη μετανάστευση. Τα δύο τρίτα είναι χαλδαίοι, καθολικό δόγμα του ανατολικού τυπικού. Η θρησκεία πρωτοέφτασε στο Ιράκ τον 1ο μ.Χ. αιώνα μέσω του Αποστόλου Θωμά που ίδρυσε την Ασσυριακή Εκκλησία της Ανατολής. Σήμερα οι Ασσύριοι αποτελούν το ένα πέμπτο των χριστιανών του Ιράκ.
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Χριστιανικός πληθυσμός 4,3 εκατομμύρια: Οι περισσότεροι είναι κόπτες. Οι ρίζες τους ανάγονται στον 1ο μ.Χ. αιώνα, όταν ο Απόστολος Μάρκος ίδρυσε την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας. Στην Αίγυπτο υπάρχουν επίσης 250.000 προτεστάντες και 140.000 καθολικοί.
Διαβάστε ακόμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου