Ζήτημα έχει ανακύψει με την απραγία, και την απάθεια των πολιτών σχετικά με τα ενδεχόμενα των κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων.Όχι δεν συζητάμε για τις πολιτικές εξελίξεις. Αυτές έχουν σταματήσει προ πολλού. Οι μόνες πολιτικές κινήσεις που εξακολουθούν να λαμβάνουν χώραν (και δεν σταματούν με τίποτε) είναι η ετήσια χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων. Την πετσοκόβουνε βέβαια για όσους ενοχλούν, αλλά οι υπόλοιποι «διαμερίζονται τα ιμάτιά μας εαυτοίς» για «επιμορφωτικούς σκοπούς» (!!!) και αυτό το λένε σχετικά δημοσιεύματα.
Μας επιμορφώνουν διαρκώς. Οι «δεν πληρώνω» λένε τώρα «να πληρώνετε», και «ορκίζονται» ότι οι απολυμένοι θα επαναπροσληφθούν, αλλά (αποσιωπούν ότι) οι άνεργοι θα εξακολουθήσουν να είναι άνεργοι, και (ότι) οι φτωχοί θα εξακολουθήσουν να φτωχαίνουν.
Οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της κατάντιας μας, που είναι τώρα στην ασφαλή θέση της αντιπολίτευσης, λένε ότι αυτοί, οι καινούργιοι, που βρίσκονται τώρα στο τιμόνι, για όλα τα κακά, αυτοί φταίνε. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Γιατί αυτοί που τώρα έχουν την ευθύνη, τα βρήκανε εδώ, όλα τα κακά.
Μόνο για ένα μπορούμε να τους κατηγορήσουμε: Για το ότι σαν αντιπολίτευση δεν ζητούσαν περισσότερη δουλειά, αλλά περισσότερο ραχάτι! Ελευθερίες, ασυδοσίες, ανυπακοές, μη πληρωμές, προσλήψεις, και προπηλακισμούς της αντίθετης άποψης. Ανιστόρητες και μωροφιλόδοξες νεωτεριστικές απόψεις.
Αυτά ετοίμασαν για τους εαυτούς τους. Πέτυχαν το μπάχαλο που με την «δημιουργική» τους -σαφώς αριστερή- αντιπολιτευτική πολιτική, επεδίωξαν. Και οι κυβερνώντες συνασπισμένοι αδέξιοι δεξιοί με τους εκσυγχρονισμένους λαϊκίζοντες της αλλαγής, υποχωρώντας στις πιέσεις αυτές (προκειμένου να αξακολουθήσουν να κατέχουν την εξουσία) τα άλλαξαν όλα!
- Και τον προσανατολισμό μας ως ανθρώπων (πλέον δεν θέλουμε να ζήσουμε, θέλουμε να διοριστούμε), ως Ελλήνων (τί θα πεί Έλληνες και αηδίες, ας μην είμαστε ρατσιστές!), ως λαού (και τι μας πειράζουν τώρα μερικοί άνθρωποι που έρχονται εδώ περιδεείς, να μην τους περιθάλψουμε;;;;), ως πολιτών (εγώ είμαι συνδικαλιστής και έχω περισσότερα δικαιώματα και προνόμια λόγω θέσεως κλπ), ως Πολιτείας (τί είναι η Ελλάδα για να προβάλλει αξιώσεις και να έχει λόγο, μια μικρή χώρα είναι που χρειάζεται τους μεγάλους!!!), ως Χώρας (με ανεκμετάλλευτο πλούτο, που ξεπουλήσανε μάλιστα κάθε πόρο που θα μπορούσε να αποφέρει κάποιο σταθερό έσοδο!).
- Ανέτρεψαν και τις πατροπαράδοτες αξίες. Δεν θέλουμε πια ήρωες, ούτε αφοσιωμένους στην πατρίδα, δεν θέλουμε Δασκάλους, θέλουμε ευέλικτους υπαλλήλους. Και έμπιστους συνεργάτες, κονκλάβια ειδικών, κάστες διαχειριστών κλπ. παρόμοια.
- Κατάργησαν και τον πατροπαράδοτο λόγο παιδείας των νέων. Τώρα δεν θέλουμε καλλιέργεια και καλλιέπεια λόγου και φρονήματος. Δεν θέλουμε να ανοίξει τα μάτια του και να γίνει άνθρωπος ο νέος μας! (τέτοιες παλιο-ιδιοτροπίες είχε παλαιόθεν ο Κοραής! Ακόμα τα ίδια θα λέμε;) Τώρα θέλουμε εξειδίκευση. Και τίτλους σπουδών.
- Κατάργησαν και την εθνική μας ταυτότητα, γιατί είναι ρατσισμός να είσαι Έλληνας και να θέλεις να το λές, όπως και οι άλλοι λένε ότι έχουν την δική τους εθνική ταυτότητα. (Είναι ψέμμα και μύθοι η Ιστορία για την πάλη και την επιβίωση του Έθνους. Είναι ψέμμα οι διωγμοί και οι σφαγές στη Μικρασία. Δε σφάξανε τους ρωμιούς οι τούρκοι κατακτητές σαν μπήκανε στην Πόλη, αλλά έκαναν τουρισμό για να δουν τα αξιοθέατα και σεβάστηκαν την πόλη που τη θαύμαζαν!!! τί άλλο θ' ακούσω η γυναίκα).
- Μεθοδεύουν και την κατάργηση της εθνικής μας προοπτικής. (Εκχωρώντας τη χώρα, για δάνεια, προς εξόφληση των δανείων της καλοπέρασης και της πελατείας. Και οι ξεδιάντροποι φίλοι, φίδια, κρατάνε το μαχαίρι στο λαιμό της Πολιτείας).
Αυτά διαχειρίζεται τώρα η κυβέρνηση. Ακόμη δεν γνωρίζουμε τί πράγματι θέλει, έξω από το να υλοποιήσει το προεκλογικό της σύνθημα: -όχι άλλες περικοπές και ναι στην επαναπρόσληψη των απολυμένων. Όμως οι μισθοί (όσων παίρνουν) και οι θέσεις εργασίας (όσων ξαναπήραν αυτές που έχασαν) δεν αρκούν για να θεωρήσουμε ότι η χελωνοδρομία των διαπραγματεύσεων θα οδηγήσει κάπου αλλού, από το γνωστό κατάντημα του εξανδραποδισμού μας.
Όχι δεν είμαστε cool. Είμαστε μάλλον λοβοτομημένοι.
Δεν μπορεί να μας κάνουν τόοοοσα, κι εμείς να εξακολουθούμε να παραμένουμε ατάραχοι, υπομένοντας το μαρτύριο της σταγόνας του δηλητηρίου να ποτίζει τους ιστούς και τα όργανά μας και (να καλωσορίζουμε) εκουσίως, ξανά, τους βαρβάρους, τους (παλαιούς και αείποτε σφαγείς και) κατακτητές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου