Πάλι σε κρίση η Θεολογική Σχολή Βοστώνης. Μόνη επιλογή το λουκέτο ;

Η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη, το εκπαιδευτήριο που από το 1937 προετοιμάζει τους μέλλοντες κληρικούς της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, συνεχίζει την σταθερά κατηφορική της πορεία, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα του ομογενειακού Τύπου στις ΗΠΑ.

Τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα που εμφανίστηκαν στη συνέχεια και στο διαδίκτυο, προκάλεσαν ἑντονη ανησυχία σε ενδιαφερόμενους κύκλους της Ομογένειας. Επανάφεραν ταυτόχρονα στο προσκήνιο δικαιολογημένες απορίες σχετικά με την οικονομική διαχείρηση της Σχολής,  καθώς, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, οι αδιάκοπες τονωτικές οικονομικές ενέσεις εκ μέρους της Ομογένειας, της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και της Ελληνικής Πολιτείας δεν απέφεραν κανένα απτό αποτέλεσμα.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που η μακρόχρονη παρακμιακή κατάσταση της Σχολής προκαλεί το ενδιαφέρον και πολλές φορές την αυστηρή κριτική του Τύπου. Ήδη από τη δεκαετία του 90' διαφαινόταν πως η "στρατηγική επιλογή" των αρμόδιων αρχὠν για μιά ολοκληρωτική αμερικανοποίηση του ελληνικού αυτού ιδρύματος,  θα οδηγούσε σε ανώμαλες εξελίξεις. Πράγματι, μέσα σε λίγα χρόνια, η "εκσυγχρονιστική" αυτή τάση κατέστησε προβληματική την βασική αποστολή της Σχολἠς που, σύμφωνα με τα σχέδια των ιδρυτών της, ήταν, αποκλειστικά και μόνο,  η ελληνορθόδοξη εκπαίδευση ομογενών κληρικών για τις ανάγκες της Αρχιεπισκοπής.

Η Σχολή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν παράγοντες εξοικειωμένοι με την κατάσταση, μοιάζει σήμερα με εκτροχιασμένο τραίνο που ξέφυγε ανεπιστρεπτί από τους  αρχικούς σκοπούς της. Ακαδημαϊκοί, κληρικοί και ομογενειακοί παράγοντες με δυσκολία αποκρύπτουν πως το ίδρυμα απέτυχε στο έργο του παρουσιάζοντας σήμερα εικόνα αποσύνθεσης μη αναστρέψιμης.

Για την Αρχιεπισκοπή και κατ' επέκταση για το το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο η υπόθεση της Σχολής παραμένει μια ανοιχτή πληγή. Ωστόσο, διαπιστώνεται  μια εντυπωσιακή αδράνεια και απραξία σχετικά. Είναι ολοφάνερη η έλλειψη κάθε πολιτικής βούλησης προκειμένου να ληφθούν, έστω και στο παρά πέντε, κάποια απαραίτητα διορθωτικά μέτρα. Οι σχετικές προσπάθειες της Εκκλησίας εξαντλούνται στην προσπάθεια περιορισμού του σκανδάλου και στην συγκάλυψη του κραυγαλέου αδιέξοδου στο οποία έχει περιέλθει το εκκλησιαστικό εκπαιδευτήριο.

 Ο Τύπος για τα αίτια της παρακμής

Είναι αναρίθμητα τα δημοσιεύματα και τα σχόλια του ελληνόφωνου ομογενειακού Τύπου (κυρίως του "Εθνικού Κήρυκα" και παλαιότερα της "Πρωϊνής") που αναφέρονται στις προβληματικές πλευρές λειτουργίας της Σχολής. Αμφότερες οι εφημερίδες έκρουσαν επανειλημμένα, με τρόπο ασυνήθιστα εκκωφαντικό, τον κώδωνα του κινδύνου απεικονίζοντας την όλη κατάσταση σαν "βόμβα βραδυφλεγή".

Πρώτος που κατήγγειλε επίσημα την επικίνδυνα ανώμαλη πορεία που ακολουθούσε η Σχολή, ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων. Σε επίσημη έκθεσή στο Πατριαρχείο το 1998 συνόψισε επιγραμματικά τα "Χαρακτηριστικά προβλήματα" της Σχολής, τα οποία ήταν: "α) ο παραγκωνισμός της ελληνικής γλώσσης· β) η απομόνωσις της Σχολής από της λοιπής εν τω κόσμω ορθοδόξου θεολογικής πραγματικότητος· γ) η αυτόνομος λειτουργία της Σχολής άνευ εκκλησιαστικής εποπτείας· δ) αι εισαχθείσαι εις το παρεκκλήσιον της Σχολής λειτουργικαί καινοτομίαι· ε) η καλλιέργεια της από του παλαιού κόσμου ανεξαρτητοποιήσεως της Εκκλησίας της Αμερικής (ήτοι της από του Πατριαρχείου αυτονομήσεως) και της αμερικανοποιήσεως της ενταύθα Εκκλησίας· ς) ο διδασκαλικός και διοικητικός νεποτισμός· ζ) ο εκ προτεσταντικής επιρροής θεολογικός φιλελευθερισμός· η) ο συστηματικός αποκλεισμός των εξ Ελλάδος υποψηφίων φοιτητών".

["Έκθεση Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνος προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τα εκκλησιαστικά πράγματα της Αμερικής", http://www.archbishopspyridon.gr/spyridon_1998/asp_ptr-ekthesi_27aug98-p.html, 27 Αυγούστου 1998]

Ήδη τον Αύγουστο του 1999 αναγνώστες του "Εθνικού Κήρυκα" παρατηρούσαν: 

" ... εδώ εμείς οι Ελληνοαμερικανοί, έχουμε αναπτύξει ένα αμερικάνικο σωβινισμό, όσον αφορά τα εκκλησιαστικά μας... Θέλουμε τα δικά μας ιδρύματα, τις δικές μας εκκλησίες, τους δικούς μας δασκάλους, τους δικούς μας παπάδες... Αποτέλεσμα αυτού του σωβινισμού είναι η ίδρυση της Θεολογικής Σχολής που αποτελεί μαύρη τρύπα στα οικονομικά της εκκλησίας, που ματαίως οι ιθύνοντες της εκκλησίας και πολλοί από την «Εlite» της ελληνικής παροικίας προσπαθούν να δώσουν ρόδινο χρώμα...

-- Είναι θλιβερό και αξιοκατάκριτο το γεγονός ότι για να γεμίσουμε μερικά, όχι όλα, από τα έδρανα στις αίθουσες της Σχολής, μαζεύουμε «κάθε καρυδιάς καρύδι, για να μπορέσουν έτσι οι ιθύνοντες να δικαιολογήσουν την ύπαρξη της Σχολής και των θέσεών των με προϋπολογισμό εκατομμυρίων δολαρίων... Αν δεν κλείσει η Θεολογική Σχολή και οι απόφοιτοι της δεν πάψουν να στελεχώνουν την εκκλησία μας, μέσα σε μια γενεά, ο αφανισμός της ελληνικής γλώσσας μέσα στην εκκλησία μας, πρέπει να θεωρείται δεδομένος".

["Σκέψεις αναγνωστών για τη Θεολογική Σχολή", Εθνικός Κήρυξ, 24 Αυγούστου 1999 - σ. 4]

Τον Δεκέμβρη του 1999 ο σχολιαστής της "Πρωϊνής" Αποστόλης Ζουπανιώτης έγραφε: "Αναζητείται πρόεδρος της Θεολογικής Σχολής του Μπρούκλαϊν. Κι ενώ το καταστατικό της Σχολής ορίζει πως την ευθύνη έχει η σχολική εφορία (Board of trustees), ο Αρχιεπίσκοπος [σσ. Δημήτριος] όρισε άλλη επιτροπή, στην οποία - μεταξύ άλλων συμμετέχουν, ο π. Στυλιανόπουλος κι ο καθηγητής Γυφτόπουλος. Τώρα, αν οι παραβιάσεις του καταστατικού επηρεάζουν το ακαδημαϊκό καθεστώς της σχολής (παρά τις σαφείς οδηγίες των αρμοδίων ακαδημαϊκών επιτροπών), αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο".

["Το διευθυντήριο", Πρωϊνὴ, 10 Δεκεμβρίου 1999, σ. 8]

Το Μάρτη του 2000 ο "Εθνικός Κήρυξ", σε κύριο άθρο του, σημείωνε: "Δυστυχώς, η Θεολογική Σχολή του Μπρούκλαϊν δεν παράγει κατά γενική πια ομολογία,το καταλληλότερο ποιοτικά χριστιανικό έργο, ούτε εμφυσεί τους αποφοίτους της με την αρμόζουσα ελληνομάθεια και ελληνοπρέπεια, τις τόσο αναγκαίες, τις τόσο απαραίτητες για την επιβίωση της ομογένειας σ' αυτή την ξελογιάστρα χώρα.

-- Αυτή η δυσάρεστη αλλά δυστυχώς αληθινή διαπίστωση ισχύει τη στιγμή που η ομογένεια έχει δαπανήσει και εξακολουθεί να δαπανά - και σωστά πράττει - πολλά χρήματα και κόπο για τη στήριξη της Θεολογικής Σχολής. Οι ομογενείς νιώθουν την ανάγκη του έργου που η Θεολογική Σχολή μπορεί και πρέπει να παράγει. Το ερώτημα παραμένει αν η Θεολογική Σχολή αντιλαμβάνεται σωστά τις ανάγκες της ομογένειας και της Εκκλησίας μας στην Αμερική.

-- Είναι αποκαρδιωτικό για την ομογένεια το γεγονός ότι διακεκριμένος ιερέας και λόγιος, ο οποίος είναι υποψήφιος για τη θέση του προέδρου του ιδρύματος, φαίνεται να απορρίπτεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Εθνικού Κήρυκα, διότι «είναι πολύ Έλληνας». Με τέτοια κριτήρια επιλογής, η ομογένεια δεν μπορεί να ελπίζει σε πολλά από τη Σχολή στο μέλλον.

-- Ο «Εθνικός Κήρυξ» πιστεύει ότι η Σχολή πρέπει να τύχει σοβαρής αναβάθμισης και αναπροσανατολισμού, διότι η μέχρι τώρα πορεία δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική και η συνέχισή της ίδιας πολιτικής θα βλάψει περισσότερο το ήδη τραυματισμένο ίδρυμα και την ομογένεια."

["Προς μια επανεξέταση της αποστολής της Θεολογικής Σχολής", Εθνικός Κήρυξ, 20 Μαρτίου 2000]

Το ίδιο διάστημα η ιστοσελίδα "Ομογενειακά" σχολίαζε: "Γίνεται αρκετός λόγος τώρα τελευταία για τη Θεολογική Σχολή της Βοστώνης, που εκπαιδεύει τους μελλοντικούς ιερείς της Αμερικής. Τα άθλια οικονομικά της, λέγουν όλοι, είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ζητώντας περισσότερες πληροφορίες, μαθαίνω πως η σχολή αντιμετωπίζει ολόκληρη σωρεία σοβαρών προβλημάτων. Το κύριο πρόβλημά της φαίνεται να είναι, ότι έχει καθηγητές με τάσεις και ιδέες για εξαμερικανισμό της Ορθοδοξίας, επομένως και με αμφισβητήσιμη ορθόδοξη συνείδηση. Επιπλέον η σχολή αυτή φέρεται στους ευρύτερους κύκλους και ως η σημαντικότερη ανθελληνική εστία στην Αμερική. Όπως μαθαίνω, το πρόβλημα απασχόλησε παλαιότερα και τις ελληνικές αρχές και ιδιαίτερα τη Θεολογική Σχολή Αθηνών που αναγνωρίζει τη σχολή της Βοστώνης όχι επιστημονικο-θεολογικά, όχι για τη θεολογική της επιστημοσύνη, αλλά για εθνικούς λόγους! Αναγνώριση ανθελλήνων για ... εθνικούς λόγους! Αυτό κι αν είναι μεγαλοψυχία!".

["Για ... εθνικούς λόγους", Ομογενειακά, www.omogeneiaka.net/Para-Omog.htm,  24 Μαρτίου 2000]

Λίγες μέρες κατόπιν η ίδια ιστοσελίδα σημείωνε: "Γίνεται πάλι πολύς λόγος για τη Θεολογική Σχολή της Βοστόνης, που με την έντονα ανθελληνική γραμμή που ακολουθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει δημιουργήσει πολλά και σοβαρά προβλήματα στο χώρο της ελληνικής Ορθοδοξίας στην Αμερική. Πολλοί επιμένουν και δημοσίως ακόμη να κλείσει η σχολή που δεν έχει άλλωστε παρά ελάχιστους φοιτητές και τόσους καθηγητές που σε λίγο θα υπερβαίνουν τον αριθμό των φοιτητών. Υποστηρίζουν πως πρέπει να στέλλονται οι σημερινοί φοιτητές και μελλοντικοί ιερείς της Αμερικής στην Ελλάδα προκειμένου να μάθουν καμιά ελληνική λέξη και να μη μπολιασθούν με το παραδοσιακό ανθελληνισμό της σχολής. Οι γενίτσαροι, έτσι πιστεύουν, δεν ευδοκίμησαν μόνο επί τουρκοκρατείας ...".

["Παραδοσιακός ανθελληνισμός",  Ομογενειακά, www.omogeneiaka.net/Para-Omog.htm,  3 Απριλίου 2000]

Δυο μήνες αργότερα ο "Εθνικός Κήρυξ" έγραφε: "Για μερικά χρόνια τώρα, η Σχολή διέρχεται μια περίοδο πολυσχιδούς κρίσεως και χρειάζεται επειγόντως εσωτερική ειρήνη και φωτισμένη ηγεσία για να επιβιώσει. Χρειάζεται επίσης την ανάπτυξη ενός νέου, θετικού οράματος για το μέλλον της με το οποίο συνδέεται άμεσα και το μέλλον της Εκκλησίας μας στην Αμερική".

["Εκ νέου αβεβαιότητα για τη Θεολογική Σχολή", Εθνικός Κήρυξ, 27 Μαΐου 2000]

Το 2014 ο εκκλησιαστικός ανταποκριτής του "Εθνικού Κήρυκα", Θεόδωρος Καλμούκος, τόνιζε τα ακόλουθα: "Ο «Εθνικός Κήρυξ» έχει αναφερθεί πολλές φορές στο απώτερο και πρόσφατο παρελθόν στη μεγάλη, τρομακτική θα έλεγα, έλλειψη της μαθητείας της Ελληνικής Γλώσσας, και καλλιέργεια της Ελληνικότητας γενικότερα στη Θεολογική Σχολή, πράγμα το οποίο αντανακλά βοερώς την ένδεια, η οποία στη συνέχεια μεταποιείται σε γοερή έλλειψη στις κοινότητες, στις οποίες απροσχημάτιστα πλέον και χωρίς καμία αναστολή οι παπάδες απόφοιτοι της Σχολής απεργάζονται την αλλοτρίωση της ελληνικής τους ταυτότητας.

--  Υπάρχουν ιερείς απόφοιτοι της Σχολής που έχουν διοριστεί σε μεγάλες κοινότητες της Νέας Αγγλίας και αλλού, οι οποίοι δεν είναι σε θέση ούτε καν να συνεννοηθούν στοιχειωδώς με ενορίτες, ούτε καν μέρη της Λειτουργίας να πουν σωστά, ούτε καν ένα Νεκρώσιμο Τρισάγιο να ψάλουν στην Ελληνική. Βρέθηκαν σ’ αυτές τις κοινότητες με υψηλούς μισθούς λόγω της παρεϊστικης νοοτροπίας που επικρατεί για τους διορισμούς, διότι σε διαφορετική περίπτωση ούτε καντηλανάφτες θα μπορούσαν να γίνουν.

--  Και δεν είναι μόνο το θέμα της ελληνικής γλώσσας, είναι η όλη τους λειψότητα."

["Ιερή Επαρχιακή Σύνοδος και Θεολογική Σχολή", Εθνικός Κήρυξ - 21 Οκτωβρίου, 2014 - σ. 2]

Το Δεκέμβρη του 2017 ο "Εθνικός Κήρυξ" δημοσίευε άρθρο με τίτλο "Kινδυνεύουν το Κολέγιο και η Θεολογική Σχολή Βοστώνης" όπου προειδοποιούσε ότι "Το Ελληνικό Κολέγιο και η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, έχουν περιέλθει σε τραγική κατάσταση, με κίνδυνο ακόμα και να κλείσουν, λόγω μη προσέλευσης φοιτητών αλλά και οικονομικών ελλειμμάτων....

[Εθνικός Κήρυξ, 11 Δεκεμβρίου 2017, σσ. 1 και 5 ]

Το επόμενο έτος, 2018, σε άρθρο με τίτλο "Το δράμα της Θεολογικής Σχολής", ο "Εθνικός Κήρυξ" σημείωνε: "Επειδή γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις εν τη Σχολή, να πούμε ότι δεν χρειάζονται όλοι αυτοί οι καθηγητές και ερευνητές και βοηθοί ολικής και μερικής απασχόλησης. Ούτε όλοι εκείνοι και εκείνες των διαφόρων τομέων και γραμματείς, οι οποίοι όμως κοστίζουν ακριβά σε μισθούς και ευεργετήματα.

--  Να ανανεωθεί ο σύλλογος των καθηγητών με ικανούς και ελληνοπρεπείς καθηγητές, με ικανό και ελληνοπρεπή αντιπρόεδρο στην Εφορεία, καθώς και μέλη της αποπέμποντας τους σημερινούς εφόρους εκτός λίγων εξαιρέσεων.

--  Να ληφθεί η γενναία απόφαση για το Ελληνικό Κολέγιο για το οποίο νομίζω πως υπάρχουν δύο επιλογές, οι εξής: Είτε να αναδειχθεί το καλύτερο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε να κλείσει. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή του ημιθανής κατάσταση του επιθανάτιου ρόγχου, διότι αφ’ ενός μεν κοστίζει πολλά χρήματα, αφ’ ετέρου αποτελεί όνειδος. Η Θεολογική Σχολή να επανεύρει τον βηματισμό της μόρφωσης και μορφοποίησης Ελληνορθόδοξων κληρικών με ήθος, αφοσίωση και θυσιαστικό πνεύμα κι όχι στυγνούς επαγγελματίες....

--  Θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία της Σχολής και να πλησιάσει την Ομογένεια, από την οποία να αντλεί όχι μόνο οικονομική ενίσχυση, αλλά και ελληνόπουλα με χαρακτήρα και να μην μαζεύει κάθε καρυδιάς καρύδι για να δείχνει αριθμούς. Πρέπει να γίνει μια καινούργια αρχή, στη Σχολή ..., αλλιώς η σημερινή τελμάτωση οδηγεί στην ακηδία και η ακηδία στον θάνατο."

["Το δράμα της Θεολογικής Σχολής", Εθνικός Κήρυξ - 14 Μαΐου 2018 - σ. 2]

Ένα μήνα αργότερα ο "Εθνικός Κήρυξ" δημοσίευσε αποσπάσματα από απόρρητη έκθεση της Εφορείας του Ελληνικού Κολεγίου και της Θεολογικής Σχολής. Η εφορεία προειδοποιούσε με τον πιο "επίσημο και τελεσίδικο" τρόπο, ότι "το μεν Ελληνικό Κολέγιο απειλείται με κατάργηση, η δε Θεολογική Σχολή κινδυνεύει να χάσει την ακαδημαϊκή της αναγνώριση, ενώ το μέλλον της τίθεται εν αμφιβόλω".

-- Στη έκθεση τονιζόταν εμφαντικά ότι «υπάρχουν υπεράριθμοι καθηγητές από ό,τι χρειάζονται και συγκεκριμένα 22 ολικής απασχόλησης για μόνο 164 φοιτητές».

-- Οι έφοροι υπογράμμιζαν πως «με δεδομένη την προχωρημένη κρίση εντός της οποίας βρίσκονται το Ελληνικό Κολέγιο και η Θεολογική Σχολή..., ο θάνατος του Ελληνικού Κολεγίου είναι πιο πιθανός από την ανασυγκρότησή του, και η Θεολογική Σχολή είναι σε μεγάλη διακινδύνευση να χάσει την ακαδημαϊκή της αναγνώριση».

["Στο χείλος του γκρεμού Θεολογική Σχολή-Κολέγιο", Εθνικός Κήρυξ, 4 Ιουνίου 2018, σσ. 1 και 5]

Πριν μια πενταετία, το 2019, το ιστολόγιο "Ανάλεκτα Ψυχής-Dal Fondo Dell'Anima" σημείωνε σχετικά πως "το Ελληνικό Κολέγιο και η Θεολογική Σχολή κατά γενική ομολογία υπολειτουργούν έχοντας περιπέσει σε πλήρη μαρασμό λόγω πρωτοφανούς κακοδιαχείρισης αφενός και αφετέρου λόγω των πολλαπλών σημείων φθοράς (όπως ο έντονος φατριασμός, νεποτισμός και ανθελληνισμός) που δια γυμνού οφθαλμού παρατηρούνται στο χώρο του διοικητικού προσωπικού και στο εξαιρετικά χαμηλού επίπεδου σώμα των καθηγητών,  άγνωστων -κυριολεκτικά- όχι μόνο στον ξένο θεολογικό κόσμο αλλά και στον ορθόδοξο ακόμη".

["Aρχιεπίσκοπος με χειροπέδες", Ανάλεκτα Ψυχής-Dal Fondo Dell'Anima, 23 Σεπτεμβρίου 2019]

Αλλά και το πολυσύχναστο ΚΑΛΑΜΙ (το πρώτο, μεγαλύτερο, παλαιότερο ηλεκτρονικό μέσο εκτός Ελλάδας) κατέγραφε πριν λίγα χρόνια ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος είχε "προσεταιριστεί το αμερικανόφρον κατεστημένο της Σχολής, διοικητικό και καθηγητικό", πράγμα που τελικά οδήγησε "στην απόλυση και του τελευταίου 'Ελληνα καθηγητή τη στιγμή ακριβώς που, με πιστότητα στο δόγμα του υδροκεφαλισμού, δημιουργούνταν νέες θέσεις, προσλαμβάνονταν νέοι υπάλληλοι και εγκαθιδρύονταν και άλλοι ακόμη προτεσταντομορφωμένοι γενίτσαροι ΄καθηγητές΄".

["Συγκρούσεων συνέχεια...", ΚΑΛΑΜΙ, 2 Ιανουαρίου 2023]

Τέσσερις μέρες αργότερα το ΚΑΛΑΜΙ αναρτούσε άρθρο με τίτλο "H θεολογική ανθελληνική Σχολή Βοστώνης και ο ΄εμφύλιος΄", αναφέροντας ότι "το κατεστημένο της Σχολής συνεχίζει να κάνει προσλήψεις πρόσθετου βοηθητικού προσωπικού, πρόσθετων διοικητικών υπάλληλων και πρόσθετων "καθηγητών" είτε χρειάζονται είτε όχι, παρά τον εντυπωσιακά μικρό αριθμό σπουδαστών, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία του μεγαλύτερου ίσως υδροκεφαλικού εκπαιδευτικού ιδρύματος στη Μασαχουσέτη".

["H θεολογική ανθελληνική Σχολή Βοστώνης και ο ΄εμφύλιος΄" - ΚΑΛΑΜΙ - 6 Ιανουαρίου 2023]

Μόλις πρόσφατα το ΚΑΛΑΜΙ, αντιδρώντας στην αποκαλυπτική αλλά ταυτόχρονα προβληματικότατη συνέντευξη του προέδρου της Σχολής Δημήτριου Κατού στον "Εθνικό Κήρυκα",  ζητούσε "Να κλείσει η Θεολογική Σχολή (Βοστώνη)... Μεγάλα ποσά γιά την συντήρησή της, αποφοιτούν λίγοι παπάδες, ΜΗ ομιλούντες την ελληνική γλώσσα. Αν θέλει να υπάρχει η εμπορική επιχείρηση ''Αρχιεπισκοπή Αμερικής'' ως ελληνική, να στέλνει τους υποψήφιους γιά παπάδες σε σχολές και πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Αλλά μιά τέτοια αυτονόητη πράξη θα ενοχλούσε την... Τουρκία, τα συμφέροντα της οποίας προωθούν Βαρθολομαίος, Ελπιδοφόρος και λοιποί, με τον συνειδητό αφελληνισμό Ομογένειας και Εκκλησίας".

[Σχόλια-Παραλειπόμενα (Καλαμο-Ραπίσματα), https://kalami.us/sxolia/kalamo-rapismata.html, Δεκέμβριος 2024]

Η εφικτή λύση

Τα προβλήματα της Θεολογικής Σχολής που διαχρονικά είναι πάντα τα ίδια,  φαίνεται να έχουν οξυνθεί ακόμη περισσότερο κατά τα τελευταία πέντε χρόνια με την πρόσθεση νέων δυσκολιών προερχόμενων από την υιοθέτηση των αρχών της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ για λόγους "εκσυγχρονισμού και κοινωνικής σύμπλευσης".   Παρ' όλα αυτά δεν διαφαίνεται ούτε στον μακρινό ορίζοντα κάποια σοβαρή διορθωτική πρωτοβουλία, ούτε εκ μέρους της υπεύθυνης διεύθυνσης ούτε εκ μέρους της Αρχιεπισκοπής, η οποία εποπτεύει μεν το ίδρυμα αλλά, ως φαίνεται, είναι ανίκανη να επιβληθεί στο εκτός ελέγχου κατεστημένο της Σχολής, ιδίως σε περιπτώσεις που αυτό έχει διαφορετική άποψη και δεν είναι σύμφωνο με τις κατευθυντήριες γραμμές της εκκλησιαστικής αρχής.

Φυσικό είναι επομένως να καλλιεργούνται και να κυκλοφορούν διάφορα εξωπραγματικά ή όχι σενάρια σχετικά με το μέλλον της Σχολής, τα οποία βρίσκοντας απήχηση στην Ομογένεια προκαλούν δικαιολογημένη ανησυχία, ακόμη περισσότερο όταν δεν παρατηρούνται κινήσεις, επίσημες ή ανεπίσημες, που να επιτρέπουν κάποια δόση αισιοδοξίας για έστω και μερική ανάκαμψη.

Έτσι, σε εκκλησιαστικούς κύκλους συζητιέται πλέον, ως πιθανό σενάριο, η πλήρης διακοπή της λειτουργίας της Σχολής λόγω ακριβώς της μακροχρόνιας ακαδημαϊκής και οικονομικής κρίσης που επί δεκαετίες αποδεικνύεται αξεπέραστη.

Επίσης, όλο και πιο έντονες ακούγονται οι φήμες για μεταφορά του ιδρύματος στην Καλιφόρνια, με σκοπό τη συγχώνευση του με το Αθηναγόριο Iνστιτούτο που εδρεύει στο Berkeley και προωθεί τη μελέτη ορθόδοξων θεμάτων, παρέχοντας και αναγνωρισμένο πτυχίο σπουδών.

Άλλο πολυσυζητούμενο σενάριο, το και πιθανότερο,  είναι η συγχώνευση της Σχολής με το ρωσσορθόδοξο σεμινάριο του Αγίου Βλαδίμηρου -ένας στόχος που από χρόνια επιδιώκει το κατεστημένο της Σχολής και που θα συνέβαλε αποφασιστικά στην επιτάχυνση του πλήρους εξαμερικανισμού των ορθόδοξων πραγμάτων στις ΗΠΑ.

Όπως και νάναι, βέβαιο είναι ότι η κατάσταση στο ίδρυμα Ελληνικού Κολέγιου-Θεολογικἠς Σχολής είναι ανώμαλη, αν όχι δραματική, χωρίς προοπτική βελτίωσης, οπότε και αναμένεται να συνεχισθεί για αρκετό ακόμη καιρό η επίμονη καλλιέργεια και διάδοση φημών και σεναρίων σχετικών με το μέλλον του "άτυχου" αυτού υδροκεφαλικού εκπαιδευτήριου μέχρις ότου ευαισθητοποιηθούν κάποτε οι αρμόδιες εκκλησιαστικές αρχές ή το απροχώρητο των πραγμάτων επιβάλλει τη δική του λύση.....

Αλέξανδρος Ρεμούνδος