Μη βλέπετε το δέντρο… Δείτε το δάσος!

ἀπὸ τὸν/τὴν antinemecis

Ζούμε μία από τις δυσκολότερες και πιο αποφασιστικές στιγμές στην ιστορία της Ελλάδας, ίσως την κρισιμότερη και ειλικρινά, βλέποντας γύρω μου και ακούγοντας… διαβάζοντας στο διαδίκτυο ή παρακολουθώντας συζητήσεις (εντός και εκτός διαδικτύου)… δε μπορώ να καταλάβω αν η πλειοψηφία του κόσμου έχει καταλάβει τι συμβαίνει και πού βρισκόμαστε.
Ο Ελληνικός λαός συμπεριφέρεται σα ζαλισμένο κοτόπουλο ή σα νήπιο που μπορούν με τρικ να του αποσπούν την προσοχή από την ουσία και το στόχο που έπρεπε να έχει…
Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να ξυπνάς ξαφνικά μετά από πολυετή λήθαργο και να ανακαλύπτεις ότι ζεις έναν εφιάλτη και μάλιστα ότι είσαι ο πρωταγωνιστής του, ούτε ότι είναι εύκολο να αναθεωρήσεις πολλά που λανθασμένα θεωρούσες δεδομένα μέσα στο λήθαργό σου αλλά…
Επιτέλους μεγαλώστε! Δεν ξέρετε ότι οι καταστάσεις σε ενηλικιώνουν απότομα καμιά φορά…;
Και όσο πιο βεβιασμένες είναι τόσο πιο γρήγορα αναγκάζεσαι να μεγαλώσεις…;
Επί σειρά ετών ο Ελληνικός λαός σαν κακομαθημένο και μωρό παιδάκι είχε αφεθεί στον “πατερούλη” (κομματάρχη ή άλλον χειραγωγό) να τον πείθει να αφήσει τα πράγματα που δε γνωρίζει και να παραμυθιάζεται ότι όλα είναι “υπό τον έλεγχο αυτών που ξέρουν”…! Άλλωστε είναι σαφές ότι η ανεμελιά είναι προτιμότερη από την υπεύθυνη στάση…
Ο “πατερούλης” λοιπόν του έλεγε ότι όλα πάνε καλά… και το μέλλον του σίγουρο είναι… και η περιουσία που του είχαν αφήσει οι παππούδες του σε σίγουρα χέρια… και, τέλος πάντων, όλα είναι εξασφαλισμένα αρκεί να αφήσει τον “πατερούλη” που ξέρει και τα έχει αναλάβει και να βολεύεται με κανένα χαρτζιλικάκι (όταν παραγκρίνιαζε…) και να μην ενοχλεί!
Ξέρετε τι συμβαίνει σε αυτά τα παιδιά… δε μεγαλώνουν ποτέ! Μένουν ανέμελα και ανώριμα και μόνο ένα μεγάλο πατατράκ μπορεί να τα ταρακουνήσει, αν τα ταρακουνήσει…
Κάποια μέρα λοιπόν εκεί που το χαζόπαιδο τα είχε όλα σίγουρα και ζούσε στην ανεμελιά του με βασικά προβλήματα τις γκόμενες, το φραπέ, τη φιγούρα που θα έκανε στον κολλητό και τη μάρκα αμάξι θα έπαιρνε διότι άμα έχεις λεφτά…, χτύπησε το κουδούνι και εμφανίστηκαν μπροστά του κάτι τύποι με κουστούμια και του είπαν: “Χρωστάς πολλά και θα πληρώσεις!”
“Μα πώς χρωστάω και σε ποιον;” ρώτησε…
“Σε εμάς!” απάντησαν οι τύποι…
-Ποιοι είστε εσείς και από πού σας χρωστάω;… Εγώ ούτε σας ξέρω ούτε δανείστηκα ποτέ τίποτα από εσάς! Άσε που έχω και την περιουσία των παππούδων μου…
-Δεν ξέρω τι λες αλλά ο “πατερούλης” σου έπαιρνε δάνεια στο όνομά σου και τώρα εσύ πρέπει να τα πληρώσεις!
- Γιατί να τα πληρώσω; Να τα ζητήσετε από αυτόν!
- Εμείς ήρθαμε να τα πάρουμε από εσένα γιατί έτσι μας είπε!… Άσε που δεν έχει φράγκο ενώ εσύ έχεις και τα κτήματα των παππούδων σου που έχουν και αξία και μπορούμε να τα πάρουμε…
- Τι δουλειά έχετε με τα κτήματα των παππούδων μου;
- Εμείς δε δανείζουμε έτσι… Δεν είμαστε ηλίθιοι! Αν δεν είχαμε εκ των προτέρων υπολογίσει ότι υπάρχει από πίσω καβάτζα θα δίναμε αφειδώς στον “πατερούλη” σου λεφτά…; Θα κάναμε μπίζνες μαζί του…; Μας περνάς για αφελείς…;
- Mα ο “πατερούλης” δεν έχει καμία δικαιοδοσία να διαπραγματευτεί τα κτήματά μου… Είναι δικά μου! Δε μπορείτε να μου τα πάρετε… Το απαγορεύει ο νόμος!
- Ποιος νόμος και σαχλαμάρες; Ξέρεις ποιοι είμαστε εμείς…; Eμείς κανονίζουμε το νόμο σύμφωνα με τα συμφέροντά μας! Άσε που ο “πατερούλης” συμφώνησε για τα κτήματα και θα έρθει και μάρτυράς μας στο δικαστήριο με ένα μικρό αντάλλαγμα… Τα κτήματά σου να τα ξεχάσεις!
Εδώ είναι το σημείο που έρχεται ή η απόλυτη υπακοή λόγω φόβου ή… η ενηλικίωση και η σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος που ξαφνικά εμφανίστηκε!
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει; Να τα παραδώσει όλα και να παραδοθεί στο φόβο του απέναντι στους κουστουμάτους ή να παλέψει για να κρατήσει την περιουσία που δικαιωματικά του ανήκει και να στείλει στο διάολο τους κουστουμάτους και τον “πατερούλη” (που θα πάρει και προμήθεια από τα κτήματα) ορθώνοντας παράστημα και δείχνοντας ποιος είναι το αφεντικό…;
Να σκύψει το κεφάλι από φόβο και πανικό χωρίς ούτε καν να σκεφτεί πού είναι η αλήθεια και αν όντως είναι “ισχυροί” ή να τους δείξει ότι κουμάντο στα κτήματα του παππού του κάνει αυτός και μόνον αυτός…;

Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του νεαρού και αντιδράστε ανάλογα…
Σε όποια απόφαση και αν πάρετε, μην αφήσετε το φόβο να σας οδηγήσει…
Αποβάλλετε τα “σκουπίδια” που σας πετάνε για να σας ζαλίζουν και σκεφτείτε λογικά…
Μην κοιτάτε το δέντρο που σας δείχνουν κάθε φορά…
Δείτε το δάσος και το πρόβλημα στο σύνολό του!
Μόνο έτσι θα μπορέσετε να καταλάβετε όλο το σχέδιο και να πάρετε σωστές αποφάσεις…Να ξέρετε όμως ότι αυτή τη φορά η απόφασή σας θα είναι οριστική και καταλυτική για το μέλλον!

blogging vs manipulation