Έψαχνα κάτι να γράψω για να αποχαιρετήσω μαζί σας τον γερο χρόνο που φεύγει σήμερα και το μόνο που μου έβγαινε ήταν να βρίσω αυτούς που τον κάνανε να είναι ένας χρόνος γεμάτος μιζέρια, γεμάτος αίμα, γεμάτος ανεργία, γεμάτος με ψέμα, γεμάτος με όλα τα αρνητικά που γνωρίζω.
Τελικά με την βοήθεια της μουσικής δεν θα βρίσω κανέναν, δεν θα χρεώσω κανέναν, δεν θα καταραστω κανέναν και δεν θα χωρέσω σήμερα την τρέλα αυτού του κόσμου μέσα στο κεφάλι μου. Η δικιά μου μου φτάνει και περισσεύει …….
Δεν την έχω ανάγκη την παρουσία της και ούτε θα της δώσω δύναμη για να μου κλέψει ότι πιο πολύτιμο έχω μέσα στην μέρα μου.
Έτσι και αλλιώς τίποτα δεν πήρα σοβαρά στην ζωή μου και ούτε με πήρε η ζωή στα σοβαρά.
Όσο και αν πόνεσα, όσο και αν προσπάθησα με τα ναρκωτικά να σκοτώσω την ζωή μου, αυτή πάντα μου χαμογελούσε, πάντα με περίμενε στην γωνιά για να μου θυμίσει τα δικά της θέλω, να μου δείξει τις δικές της ομορφιές, ομορφιές που δεν μπορούσα να τις δω με τα μάτια της θλίψης, με τα μάτια της άρνησης.
Όσο και αν θέλω να τα δω όλα μαύρα, σχεδόν πάντα ακούω την φωνή της να μου ψιθυρίζει στην ψυχή μου με κάτι λογάκια σαν και αυτά : γέλα ρε γαμώτο !!!!!!!!
Ναι ρε γαμώτο θα γελάσω και θα ευχηθώ να ξαναβρούμε το γέλιο μας.
Τι άλλο μπορεί να είναι η ζωή εκτός από μια τρέλα;
Ευχαριστώ τους κατσιμιχεους για το τραγουδάκι που μου θυμίζει ότι η ζωή είναι μια τρέλα !!!!
Άκης κουστουλιδης
http://upogia-taxi.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου