Για να μην πάει άδικα ο Παύλος...

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα σηματοδοτεί την επισημοποίηση του εμφυλίου πολέμου που έχουν κηρύξει τα Ναζιστικά τάγματα θανάτου της Χούντας που υπηρετεί την προδοτική άρχουσα τάξη της χώρας. 

Στον δολοφονικό στρατό συμπεριλαμβάνονται και οι πάσης φύσης και απόχρωσης συνεργοί της Χούντας, από πολιτικοί μέχρι δημοσιογράφοι, δικαστικοί, τηλεθεατές, ψύχραιμοι και ορθολογικοί ψηφοφόροι, ή ακόμα και δήθεν αποστασιοποιημένοι πλην σιωπηλά συναινούντες χιψτεροναζιστές, κλαρινοφασιστάκια, χαφιεδοπουτάνες και δεν συμμαζεύεται.

Το όριο που ξεπεράστηκε είναι εκείνο της στοχοποίησης μειονοτήτων. 

Ο Ναζισμός δεν δολοφονεί πια μόνο κάτι ξυπόλητους κακομοίρηδες με ακαταλαβίστικα ονόματα από μακρινές χώρες. Ούτε κυνηγάει οροθετικές πουτάνες, κουνηστούς, άστεγους και λοιπά μιάσματα που χαλάνε τη μόστρα του success story. 

Όχι - ο Ναζισμός πλέον δολοφονεί ηγετικές φιγούρες. Μαχαιρώνει, μπροστά σε δεκάδες μάρτυρες, καλλιτέχνες καθ' όλα αποδεκτούς και δημοφιλείς από τον πολύ κόσμο, και ειδικότερα εκείνους που έχουν αντιφασιστική δράση με ανταπόκριση στο πιο συνειδητό και μάχιμο τμήμα της νεολαίας. 

Έξω από τα τηλεσκυλάδικα και τις παρακμιακές αρπαχτές στη Μύκονο, έξω από τις αίθουσες συνεδρίασης των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε., έξω από τα τηλεπαράθυρα και τα βραβεία MAD, ζουν και δημιουργούν και διαφωτίζουν και αφυπνίζουν τον κόσμο κάποιες δυναμικές, έντονες, τολμηρές φιγούρες. 

Ο Παύλος Φύσσας ήταν - είναι και θα είναι - ένας από αυτούς - ένας αληθινός Έλληνας διανοητής, ικανός να ξεσηκώσει μια ολόκληρη γενιά. Και το κατάφερε. Πλήρωσε με την ίδια του την ζωή το τίμημα του αντιφασιστικού του αγώνα μέσω της τέχνης. Η ιστορία του ανήκει. Στην πινακοθήκη των ηρώων της ελευθερίας κατέκτησε μια μόνιμη θέση. 

Και ήταν ένας απόλυτα καθαρόαιμος Έλληνας, που θα μπορούσε άνετα να είχε διαλέξει τον άλλο δρόμο. Της μόστρας, του βολέματος, της διαπραγμάτευσης. Και όμως, παρέμεινε μέχρι τέλους, ένας από τους ελάχιστους που δεν μάσησαν αντιμετωπίζοντας στον Ναζισμό, ενώ σίγουρα ήξερε ότι ο ίδιος δεν θα την βγάλει καθαρή έτσι όπως τα'λεγε - δηλαδή όπως είναι. 

Ας μην περιφρονήσουμε όλα όσα εκείνα μας έλεγε όσο ζούσε με την δουλειά του. Ας τον ακούσουμε τώρα, έστω και αν έπρεπε να πεθάνει για χάρη μας πριν αναγκαστούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι φασίστες μας έχουν πάρει στο κατόπι.

Όλους εμάς που δεν το βουλώνουμε.

Από σχόλιο του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook