Οι λόγοι ύπαρξης ενός κράτους, εκτός από τις ιστορικές του καταβολές, εσωκλείονται στην παροχή και κάλυψη κάποιων βασικών αναγκών των πολιτών του. Αυτή είναι και η βασική διαφορά που έχει το κράτος με μία εταιρεία.
Την εταιρεία, μαζεύτηκαν και την έστησαν μερικοί επενδυτές που θεώρησαν πως η αγορά τους προσέφερε ένα κενό που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν και να καλύψουν. Το κράτος δεν συστήθηκε από κανέναν επενδυτή.
Το αν η ΔΕΗ ή η ΕΥΔΑΠ θα είναι κερδοφόρες, είναι κάτι που είναι επιθυμητό για την εύρυθμη λειτουργία της εταιρείας, που συστήθηκε για να καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων σε νερό και ενέργεια.
Το αν η διοίκηση που διαχειρίζεται τις εταιρείες κάνει κακή διαχείριση και τις ρίχνει έξω, είναι κάτι που πρέπει να ελέγχεται συνεχώς, και οι κινήσεις που γίνονται πρέπει να έχουν κατεύθυνση την διόρθωση της κατάστασης.
Όταν όμως αποφασίζεις να πουλήσεις της εταιρεία που καλύπτει κάποια από τις βασικές ανάγκες των πολιτών του κράτους, ώστε πλέον να παρέχονται από κάποια ιδιωτική εταιρεία, αποφασίζεις πως οι λόγοι ύπαρξης του κράτους, δεν είναι και τόσο σημαντικοί. Και στην προκειμένη περίπτωση είναι η παροχή ενέργειας στους πολίτες.
Μία κρατική ΔΕΗ, την ώρα που στη χώρα υπάρχουν δύο εκατομμύρια άνεργοι και περιθωριοποιημένοι, μπορεί να υποκύψει στην παροχή των βασικών αναγκών, χωρίς κατ’ ανάγκη να άγεται και να φέρεται με βάση την κερδοφορία.
Όπως και για την πρόσβαση στις παραλίες, τους αιγιαλούς, τις πλατείες και όλους τους ελεύθερους χώρους, το κριτήριο δεν μπορεί να είναι η κερδοφορία.
Μπορεί κάτι τέτοιο να αντιβαίνει τους κανόνες της αγοράς, αλλά ποιος είπε πως μια εταιρεία που υπάρχει για να παρέχει ενέργεια στους πολίτες, οφείλει να ακολουθεί αυτούς τους κανόνες;
Το ίδιο ισχύει και για το νερό, όπως το ίδιο κατά την άποψή μου θα έπρεπε να ισχύει και για το φαγητό, τη στέγη, τους ελεύθερους χώρους, τις παραλίες, και οτιδήποτε άλλο είναι στη σημερινή εποχή αναγκαίο για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Αν όλα τα παραπάνω είναι διαθέσιμα μόνο για όσους έχουν την οικονομική επιφάνεια και δυνατότητα να τα εξασφαλίσουν, το ζήτημα είναι ταξικό και μας αφορά όλους.
Στη βουλή είναι ήδη κατατεθειμένο ένα νομοσχέδιο που συστήνει μία νέα εταιρεία ηλεκτρισμού. Τη λεγομένη “μικρή ΔΕΗ”.
Αυτή θα έχει στην κατοχή της περίπου το 30% του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, και η ιδιωτικοποίησή της θα σημαίνει πως εγκαταστάσεις που υπάρχουν για να παρέχουν ενέργεια στους πολίτες αυτού του κράτους, θα περάσουν στην κυριότητα ιδιωτών.
Από τη στιγμή που θα ψηφιστεί το παραπάνω νομοσχέδιο, θα σταματήσουν να ανήκουν στην δημόσια επιχείρηση τα εξής:
Λιγνίτης: ΑΗΣ Αμύνταιο Ι και ΙΙ, ισχύος 600 MW, ΑΗΣ Μελίτη Ι, ισχύoς 330 MW και η άδεια ηλεκτροπαραγωγής για τον σταθμό παραγωγής Μελίτη ΙΙ, ισχύος 450 MW. Επίσης τα δικαιώματα της ΔΕΗ στα λιγνιτωρυχεία που απαιτούνται για τη λειτουργία τους (Αμυνταίου, Κλειδιού, Λόφων Μελίτης, Κομνηνών Ι και ΙΙ, Βεύης).
Υδροηλεκτρικά: Πλατανόβρυση, ισχύος 116 MW, Θησαυρού, ισχύος 384 MW, Άγρας, ισχύος 50 MW, Εδεσσαίος, ισχύος 19 MW, Πουρνάρι Ι και ΙΙ, συνολικής ισχύος 334 MW.
Φυσικό αέριο: ΑΗΣ Κομοτηνής, ισχύος 485 MW.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν περιουσιακά στοιχεία της ΔΕΗ. Της εταιρείας που έχει συστηθεί για να παρέχει ενέργεια.
Η διοίκηση του Σωματείου “Σπάρτακος” της ΔΕΗ (Δυτική Μακεδονία), με τη στήριξη της Ένωση Διοικητικού και Οικονομικού Προσωπικού (ΕΔΟΠ-ΔΕΗ), αποφάσισε 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, με την έναρξη της συζήτησης του Σχεδίου Νόμου.
Όσο και αν πρόκειται τις επόμενες ημέρες να έχει καύσωνα και ζέστη και να εκνευριστείς που θα διακόπτεται το ρεύμα, και όσο και να μην μπορείς να χωνέψεις την έννοια του συνδικαλισμού, που έχει διαστρεβλωθεί τις τελευταίες δεκαετίες από τους Πρωτόπαπες και τους Πολυζωγόπουλους, έχε υπόψη σου αυτό, κοινωνικέ μου αυτοματισμέ.
Είσαι η ελπίδα, και πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, το όπλο στα χέρια των ανθρώπων που εξυπηρετούν όσους λιγουρεύονται τα κομμάτια της πίτας που ακόμα έχουν μείνει στη χώρα.
Σήμερα είναι η ενέργειά σου που χρειάζεται τη στήριξή σου. Αύριο οι παραλίες σου, το νερό σου και όσα άλλα αγαθά μπορείς να διεκδικήσεις.
Σταμάτα να είσαι το όπλο που πυροβολεί τα πόδια σου, γιατί όταν συνειδητοποιήσεις πόσο βαθιά είναι τα τραύματα, θα είναι τόσο αργά, που δεν θα μπορείς να σταθείς όρθιος.
Γι’ αυτό στάσου όρθιος, τώρα που ακόμα μπορείς. Και στάσου στο πλευρό σου.
Πηγή:
Rebeliskos
Rebeliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου