Στεριά και γύρω γύρω θάλασσα. Τα νησιά έχουν κάτι μαγικό. Κάτι που σου αποκαλύπτεται αργά τη νύχτα. Τότε που τα φώτα σβήνουν και εσύ αρνείσαι να κοιμηθείς, δεν θέλεις άλλη διασκέδαση, ούτε άλλα λόγια και το μόνο που θέλεις να κάνεις είναι να κοιτάς μια τον ουρανό και μια τη θάλασσα. Εκείνη την ώρα που όλα είναι ήσυχα και αρμονικά, ακούς ψιθύρους. Στο αφτί σου ο αγέρας, χαρακτηριστικό των περισσότερων νησιών, και ο παφλασμός της θάλασσας σου στέλνουν το μυστικό του κόσμου αυτού, στη γλώσσα τη δική τους. Τα μάτια σου λαμβάνουν σχήματα από τον ουρανό, που δίχως τα μεγάλα κτίρια και τα φώτα της πόλης, δείχνει το μεγαλείο του σύμπαντος που μέσα του ζεις κι εσύ.
Ξέρεις ότι είσαι κυκλωμένος από θάλασσα και σκεπασμένος από ουρανό. Θάλασσα και ουρανός ενώνονται και στην μέση εσύ. Η ψυχή σου, μεταφραστής των ήχων και των εικόνων, σου λέει πως αυτά που ακούς μέσα σου βαθιά τα ξέρεις ήδη. Μια βοήθεια σου δίνουν μόνο για να τα ανασύρεις, μια υπενθύμιση του νοήματος της ύπαρξης τους, που ίσως μόλις φύγεις να ξεχαστεί γρήγορα. Σου λένε, πως μέσα σ' αυτή τη σκοτεινή ομορφιά είσαι ένα τίποτα, είσαι μικρός. Και πως μέσα σ' αυτήν την απεραντοσύνη είσαι ανήμπορος και μόνος, αβοήθητος. Σου προκαλεί δέος, ίσως και φόβο αυτή η εικόνα. Σου λένε επίσης, ότι και εσύ είσαι μέρος τους και πως αφού έχεις τη δυνατότητα να απολαύσεις αυτό το θαύμα, σου αξίζει. Ο ουρανός και η θάλασσα σου θυμίζουν ότι αυτό το μεγαλείο που βλέπεις υπάρχει μέσα σου και πως το μόνο που κάνουν ουσιαστικά, είναι να καθρεφτίζονται στην ψυχή σου. Νομίζεις πως το νησί ταξιδεύει στο απέραντο και νιώθεις ότι δεν έχεις εσύ στα χέρια σου το τιμόνι. Νιώθεις...αλλά στ' αλήθεια δεν το έχεις; Πως μπορεί, αλήθεια, μια κουκίδα σαν εσένα, να έχει καταφέρει τόσα πολλά όμορφα αλλά και τόσα πολλά άσχημα; Είσαι ένας άνθρωπος μικρός μέσα σε κάτι μεγάλο, που όμως έχεις τη δύναμη να το ομορφύνεις ή να το καταστρέψεις. Όπως ακριβώς και τον εαυτό σου. Δική σου η επιλογή. Αν πας λοιπόν διακοπές σε κάποιο νησί, μη ξεχάσεις να αφιερώσεις μία σου νύχτα για να καθρεφτίσεις την ψυχή σου στη θάλασσα και στον ουρανό, μέχρι το ξημέρωμα. Και όταν επιστρέψεις, ψάξε μέσα σου και θα δεις ξανά τον ίδιο ουρανό, την ίδια θάλασσα. Και αν κάποιο βράδυ έχει ησυχία, ίσως ακούσεις να σου μιλάνε πάλι.
Angie Insomniac - Ramnousia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου