Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης
Plaudite, amici, comedia finita est
Έκπληκτος ο ελληνικός λαός βλέπει για πρώτη φορά μία κυβέρνηση η οποία λέει και πράττει αυτά που έλεγε και προεκλογικά. Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις ενέργειες της νέας κυβέρνησης σίγουρα δεν μπορεί να την κατηγορήσει για ασυνέπεια, αφού εφαρμόζει το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχθηκε.
Από την άλλη πλευρά έκπληκτοι είναι και οι Ευρωπαίοι αφού βλέπουν ότι πλέον υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Και μόνο ότι υπάρχει ελληνική κυβέρνηση αποτελεί έκπληξη για τους «εταίρους» - δανειστές μας, αφού ουσιαστικά είχαν εγκαθιδρύσει ένα εντολοδοχικό σχήμα το οποίο μόνο ως δομή έμοιαζε με κυβέρνηση. Σχήμα το οποίο δεχόταν εντολές με email, ψήφιζε όποιον νόμο του επέβαλαν, εκχωρούσε όποιο κομμάτι δημόσιας περιουσίας ενδιέφερε τους εντολοδότες, αγνοούσε τα συμφέροντα του λαού μετατρέποντας τα δημόσια αγαθά σε προϊόντα πολυτελείας, δεχόταν υπαγόρευση ακόμα και για τις ώρες που θα ανοίγουν και θα κλείνουν τα φαρμακεία.
Φυσικά το σχήμα είχε τόσο μεγάλη λαϊκή απήχηση που δεν ήταν δυνατόν να επιβιώσει χωρίς την ...αστυνομική καταστολή κάθε διαμαρτυρίας, την επιστράτευση όποιων απεργούσαν, τη συκοφάντηση όσων τολμούσαν να έχουν αντίθετες απόψεις, τα κάγκελα στη Βουλή, τις πολεμικές επιχειρήσεις σε Κερατέα και Σκουριές, τον προπαγανδιστικό ρόλο των ΜΜΕ.
Pacta sunt servanda
«Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται», επανέλαβε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, που προειδοποιεί πως είναι δύσκολο να εκβιαστεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δανειστές δεν θέλουν να αγγίξουν την ουσία των μέτρων που μας έχουν επιβάλει, ούτε καν την αυταπόδεικτη άλωση της εθνικής κυριαρχίας ενός ευρωπαϊκού κράτους, αλλά επιμένουν στην τήρηση των συμφωνιών. Δηλαδή αφού δεν έχουν να προβάλουν σημάδια βελτίωσης αλλά επιδείνωσης, μας επιδεικνύουν τις υπογραφές των «κυβερνήσεων» «μας» (και οι δύο λέξεις σε εισαγωγικά).
Κυβερνήσεις της Ελλάδας οι οποίες δέχθηκαν να υπογράψουν οτιδήποτε τους επέβαλαν, δηλαδή τα πάντα. Μάλιστα αφού ως αντιπολίτευση είχαν χαρακτηρίσει το μνημόνιο «συνταγή οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής», ως κυβέρνηση έβαζαν την υπογραφή τους κάτω από την καταστροφική συνταγή. Ποτέ ο λαός δεν έμαθε τι μεσολάβησε και είδε τέτοιες τερατώδεις μεταλλάξεις.
Causa latet, vis est notissima
«Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται», επανέλαβε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, που προειδοποιεί πως είναι δύσκολο να εκβιαστεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δανειστές δεν θέλουν να αγγίξουν την ουσία των μέτρων που μας έχουν επιβάλει, ούτε καν την αυταπόδεικτη άλωση της εθνικής κυριαρχίας ενός ευρωπαϊκού κράτους, αλλά επιμένουν στην τήρηση των συμφωνιών. Δηλαδή αφού δεν έχουν να προβάλουν σημάδια βελτίωσης αλλά επιδείνωσης, μας επιδεικνύουν τις υπογραφές των «κυβερνήσεων» «μας» (και οι δύο λέξεις σε εισαγωγικά).
Κυβερνήσεις της Ελλάδας οι οποίες δέχθηκαν να υπογράψουν οτιδήποτε τους επέβαλαν, δηλαδή τα πάντα. Μάλιστα αφού ως αντιπολίτευση είχαν χαρακτηρίσει το μνημόνιο «συνταγή οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής», ως κυβέρνηση έβαζαν την υπογραφή τους κάτω από την καταστροφική συνταγή. Ποτέ ο λαός δεν έμαθε τι μεσολάβησε και είδε τέτοιες τερατώδεις μεταλλάξεις.
Causa latet, vis est notissima
Τυχαία βέβαια τις υπογραφές έβαλαν αυτοί που κυβέρνησαν τα τελευταία σαράντα χρόνια τη χώρα μας. Τυχαία οι υπογραφές προέρχονται από δύο κόμματα που κυβέρνησαν σε μία εποχή που η διαφθορά είχε υπερβεί κάθε φαντασία. Τυχαία οι διαφθορείς δεν δημοσιοποίησαν ποτέ κανένα στοιχείο για τους διεφθαρμένους. Τυχαία όλοι διέφυγαν από τη χώρα. Εντελώς τυχαία κάνουν βόλτες στις χώρες των εταίρων μας, οι οποίοι τώρα μας ζητούν αυστηρά να σεβαστούμε τις υπογραφές μας.
Σήμερα λοιπόν, όταν χρέος, φτώχεια, ανεργία, κόκκινα δάνεια, λουκέτα και άστεγοι έχουν εκτοξευθεί, δύσκολα μπορούν οι εταίροι μας να μπουν στην ουσία της συμφωνίας. Επίσης όταν έχουν να αντιμετωπίσουν κυβερνώντες που τα ονόματά τους δεν υπάρχουν σε κάποιες λαδωμένες ατζέντες, δύσκολα μπορούν να εμφανίσουν την καταστροφή για σωτηρία.
Έτσι λοιπόν στο μόνο που μπορεί να επιμείνει ο γερμανός υπουργός οικονομικών είναι στην αρχή ότι: «οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται». Εδώ ταιριάζει το ρηθέν του Αϊνστάιν: «Αν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με τη θεωρία, τότε αλίμονο στα γεγονότα».
Σήμερα λοιπόν, όταν χρέος, φτώχεια, ανεργία, κόκκινα δάνεια, λουκέτα και άστεγοι έχουν εκτοξευθεί, δύσκολα μπορούν οι εταίροι μας να μπουν στην ουσία της συμφωνίας. Επίσης όταν έχουν να αντιμετωπίσουν κυβερνώντες που τα ονόματά τους δεν υπάρχουν σε κάποιες λαδωμένες ατζέντες, δύσκολα μπορούν να εμφανίσουν την καταστροφή για σωτηρία.
Έτσι λοιπόν στο μόνο που μπορεί να επιμείνει ο γερμανός υπουργός οικονομικών είναι στην αρχή ότι: «οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται». Εδώ ταιριάζει το ρηθέν του Αϊνστάιν: «Αν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με τη θεωρία, τότε αλίμονο στα γεγονότα».
Audaces fortuna iuvat
Βλέπουμε λοιπόν μία διπλή προσπάθεια της νέας κυβέρνησης. Ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και αντιστροφή της πορείας εξαθλίωσης. Δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα της προσπάθειας. Σίγουρα όμως δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Ιδίως όταν καταλύεται η εθνική κυριαρχία ενός λαού, ποτέ δεν είναι εύκολη η επανάκτησή της.
Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η κυβέρνηση έχει αντιληφτεί τι πρόκειται να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Μπορεί λοιπόν ο ελληνικός λαός να είναι ο πρώτος στην Ευρώπη ο οποίος τόλμησε να ξεπεράσει φόβους και απειλές για να αμφισβητήσει την αποικιοποίηση της χώρας του, μπορεί ως πολίτες να έχουμε μια ευκαιρία για να ανακτήσουμε την κυριότητα της πατρίδας μας, όμως το ίδιο το έχουμε ξαναζήσει ως λαός και άλλες φορές. Στις προηγούμενες ευκαιρίες που μας δόθηκαν, δυστυχώς ό,τι κέρδιζε ο λαός με το αίμα των αγωνιστών του, το έχανε στα γραφεία των διασκέψεων με το μελάνι.
Βλέπουμε λοιπόν μία διπλή προσπάθεια της νέας κυβέρνησης. Ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και αντιστροφή της πορείας εξαθλίωσης. Δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα της προσπάθειας. Σίγουρα όμως δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Ιδίως όταν καταλύεται η εθνική κυριαρχία ενός λαού, ποτέ δεν είναι εύκολη η επανάκτησή της.
Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η κυβέρνηση έχει αντιληφτεί τι πρόκειται να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Μπορεί λοιπόν ο ελληνικός λαός να είναι ο πρώτος στην Ευρώπη ο οποίος τόλμησε να ξεπεράσει φόβους και απειλές για να αμφισβητήσει την αποικιοποίηση της χώρας του, μπορεί ως πολίτες να έχουμε μια ευκαιρία για να ανακτήσουμε την κυριότητα της πατρίδας μας, όμως το ίδιο το έχουμε ξαναζήσει ως λαός και άλλες φορές. Στις προηγούμενες ευκαιρίες που μας δόθηκαν, δυστυχώς ό,τι κέρδιζε ο λαός με το αίμα των αγωνιστών του, το έχανε στα γραφεία των διασκέψεων με το μελάνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου