Ξέρω οτι πολλοί απ'όσους αναζητούν εργασία έχουν χάσει το κουράγιο τους. Αυτό συμβαίνει, διότι κατά βάθος γνωρίζουν πως το περιβάλλον που ζουν τους απωθεί και τους προκαλεί διαρκώς προβλήματα.
Αυτοί που τους βρίζουμε, που τους καταλογίζουμε τα εγκλήματα που διεπράχθησαν στην χώρα μας, σε βάρους του έθνους μας και του λαού μας, ετοιμάζονται να μας πακετάρουν και να μας πετάξουν έξω από την πατρίδα μας, δίνοντας τάχα μου λύση με την μετανάστευση.
Μπορούμε να πούμε για τις άθλιες συνθήκες που θα βιώναμε, αν δεχόμασταν να φύγουμε από την Ελλάδα, το οτι θα είμαστε στην καλύτερη περίπτωση τρίτης κατηγορίας πολίτες, όπου κι αν πάμε και πως αυτά που λένε οτι χρειάζονται επιστήμονες στοεξωτερικό, αφορούν εκείνους οι οποίοι αρέσκονται στο να τρώνε κουτόχορτο.Τίποτα από αυτά δεν χρειάζεται να αναλύσουμε.
Μόνο να αναλογιστούμε, πως νέοι άνθρωποι, 20, 25, 35 χρονών, μείναμε και μένουμε μια ζωή στάσιμοι, παραπλανημένοι από το Υπουργείο Παιδείας που μας ώθησε να σπουδάζουμε για χρόνια, σπαταλώντας χρήμα και χρόνο, σε διεφθαρμένα ιδρύματα που μας έκαναν να δείχνουμε και 'μεις διεφθαρμένοι, ενώ δεν φταίξαμε σε τίποτα. Οτι μας ώθησαν εντέχνως στην ανεργία, λέγοντας ψέμματα πως πρέπει πρώτα να σπουδάσουμε και έδωσαν παρανόμως εργασία σε λαθρομετανάστες, που άγνωστοι σ'εμάς κύκλοι και μυστικές υπηρεσίες, φόρτωσαν στην χώρα μας. Σε λαθρομετανάστες, που παίρνουν χρήματα από την cia και την mit για να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Που εισπράττουν και τώρα ακόμη χρήματα από δημόσιους πόρους.
Αλήθεια πόσοι ξέρουν οτι αυτή την στιγμή, παιδιά λαθρομεταναστών, μαθαίνουν ελληνικά σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους και ταυτόχρονα εισπράττουν χρήματα από μέσω επιδοτήσεων, για να πληρώνουν το ενοίκιό τους και τους λογαριασμούς τους; Όλα αυτά που κάποτε έμοιαζαν συνομωσιολογικές φαντασιώσεις, σήμερα έχουν γίνει πραγματικότητα κι αυτά που θα πάθουμε θα μας βρουν απροετοίμαστους. Όσο εμείς υποτίθεται οτι χτίζαμε το μέλλον μας, οι κυβερνήσεις μας προετοίμαζαν για ...πέταμα! Η οργή μας θα έπρεπε κανονικά να τους είχε πετάξει ήδη εκτός συνόρων.
Αύξησαν τους φοιτητές ώστε να αυξηθεί ταυτόχρονα η ανεργία. Φτάνοντας στο 2009, χρέωναν την οικονομική κρίση σε εξωγενής παράγοντες και όχι στον υποχθόνιο σχεδιασμό της οικονομίας.
Παραπλανηθήκαμε από υπουργεία, ψευτοσυνδικαλιστές και από μία κατεστραμμένη αγορά εργασίας. Και μαζί με όλ' αυτά, επιτρέπουμε στα μισητά μέσα ενημέρωσης, να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, από τότε που μας έβριζαν αποκαλώντας μας σε καθημερινή βάση τεμπέληδες, μέχρι σήμερα που μας δείχνουν την έξοδο από τη χώρα, προπαγανδίζοντας τις ιδέες αυτές σε όλους τους Έλληνες.
Θυμάται κανείς πως είχαμε και όνειρα; Θυμάται κανείς τις φιλοδοξίες και την ελπίδα που είχε μέσα του για το μέλλον; Αυτή την ελπίδα δεν την κλωτσήσαμε εμείς μακρία, αλλά μας την πήραν με τη βία αφού για χρόνια ήμασταν και είμαστε στο μηδέν. Δεν μας έδωσαν την δυνατότητα να εργαζόμαστε και να ζούμε ελεύθεροι. Ονειρευόμασταν πως θα προσφέραμε έργο στην πατρίδα μας και τόσα χρόνια εισπράξαμε κοροϊδία και εκδούλευση. Η διαφθορά που κυριάρχησε παντού, δεν μας επέτρεψε παρά να μείνουμε σε όλη μας τη ζωή στάσιμοι. Άνεργοι, χωρίς περιουσία, χωρίς δυνατότητα να κάνουμε οικογένεια, κι όσοι έκαναν, να μην μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους σε σημείο να φτάσουν να τα δίνουν σε ιδρύματα.
Η αλήθεια είναι σκληρή. Δεν μπορούμε να βρούμε ηρεμία στη ζωή μας, όχι μόνο εξ αιτίας των οικονομικών δυσκολιών, αλλά γιατί δεν αντέχουμε να ζούμε σ'ένα περιβάλλον το οποίο μας φτύνει και επιδιώκει να μας αποβάλλει, παρά τις επίπονες προσπάθειές μας να ενταχθούμε σε αυτό. Ήμασταν και είμαστε τα απόβλητα του συστήματος διακυβέρνησης. Αυτό μας προορίζουν να γίνουμε, όπως παλαιότερα τους συνέφερε η συμμετοχή μας στον πόλεμο ή ο εμφύλιος ώστε να βγούμε χαμένοι και αποδυναμωμένοι, σήμερα επιδιώκουν να μας πιάσουν ξανά στον ύπνο.
Αυτή τη στιγμή, δεν θα ΄πρεπε να ψάχνουμε ούτε για δουλειά, ούτε για λεφτά. Θα 'πρεπε να ψάχνουμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια. Καμία δουλειά δεν θα προσφέρει τίποτα σε κανέναν, αν την παίρνουμε από τους νταβατζήδες τοκογλύφους του συστήματος διακυβέρνησης για να τους την δώσουμε πίσω, όταν θα βολεύει εκείνους. Τα χρήματα που ψάχνει η κυβέρνηση, είναι χρόνος για τους τοκογλύφους, που σχεδιάζουν το ξεπούλημα της χώρας.
Ποιος φανταζόταν οτι θα φτάναμε να μας ζητούν να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας, για να αφήσουμε πίσω λαθρομετανάστες και τρόικες που θα τη μετατρέψουν σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης;
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε άλλους να ορίζουν τις ζωές μας. Δεν υπάρχει κανένα βόλεμα για κανέναν, όταν εξαρτιόμαστε από την ελεημοσύνη του Πασοκ και της ΝΔ που δεκαετίες τώρα, μας απέκοψαν από τις ιδέες και τα ιδανικά της πατρίδας μας. Για να μας τρομοκρατήσουν, μας λένε οτι χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία. Μας λένε πως με τα μνημόνια υπογράφουμε την παράδοση της χώρας.
Αλήθεια πόσοι ξέρουν οτι αυτή την στιγμή, παιδιά λαθρομεταναστών, μαθαίνουν ελληνικά σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους και ταυτόχρονα εισπράττουν χρήματα από μέσω επιδοτήσεων, για να πληρώνουν το ενοίκιό τους και τους λογαριασμούς τους; Όλα αυτά που κάποτε έμοιαζαν συνομωσιολογικές φαντασιώσεις, σήμερα έχουν γίνει πραγματικότητα κι αυτά που θα πάθουμε θα μας βρουν απροετοίμαστους. Όσο εμείς υποτίθεται οτι χτίζαμε το μέλλον μας, οι κυβερνήσεις μας προετοίμαζαν για ...πέταμα! Η οργή μας θα έπρεπε κανονικά να τους είχε πετάξει ήδη εκτός συνόρων.
Αύξησαν τους φοιτητές ώστε να αυξηθεί ταυτόχρονα η ανεργία. Φτάνοντας στο 2009, χρέωναν την οικονομική κρίση σε εξωγενής παράγοντες και όχι στον υποχθόνιο σχεδιασμό της οικονομίας.
Παραπλανηθήκαμε από υπουργεία, ψευτοσυνδικαλιστές και από μία κατεστραμμένη αγορά εργασίας. Και μαζί με όλ' αυτά, επιτρέπουμε στα μισητά μέσα ενημέρωσης, να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, από τότε που μας έβριζαν αποκαλώντας μας σε καθημερινή βάση τεμπέληδες, μέχρι σήμερα που μας δείχνουν την έξοδο από τη χώρα, προπαγανδίζοντας τις ιδέες αυτές σε όλους τους Έλληνες.
Θυμάται κανείς πως είχαμε και όνειρα; Θυμάται κανείς τις φιλοδοξίες και την ελπίδα που είχε μέσα του για το μέλλον; Αυτή την ελπίδα δεν την κλωτσήσαμε εμείς μακρία, αλλά μας την πήραν με τη βία αφού για χρόνια ήμασταν και είμαστε στο μηδέν. Δεν μας έδωσαν την δυνατότητα να εργαζόμαστε και να ζούμε ελεύθεροι. Ονειρευόμασταν πως θα προσφέραμε έργο στην πατρίδα μας και τόσα χρόνια εισπράξαμε κοροϊδία και εκδούλευση. Η διαφθορά που κυριάρχησε παντού, δεν μας επέτρεψε παρά να μείνουμε σε όλη μας τη ζωή στάσιμοι. Άνεργοι, χωρίς περιουσία, χωρίς δυνατότητα να κάνουμε οικογένεια, κι όσοι έκαναν, να μην μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους σε σημείο να φτάσουν να τα δίνουν σε ιδρύματα.
Η αλήθεια είναι σκληρή. Δεν μπορούμε να βρούμε ηρεμία στη ζωή μας, όχι μόνο εξ αιτίας των οικονομικών δυσκολιών, αλλά γιατί δεν αντέχουμε να ζούμε σ'ένα περιβάλλον το οποίο μας φτύνει και επιδιώκει να μας αποβάλλει, παρά τις επίπονες προσπάθειές μας να ενταχθούμε σε αυτό. Ήμασταν και είμαστε τα απόβλητα του συστήματος διακυβέρνησης. Αυτό μας προορίζουν να γίνουμε, όπως παλαιότερα τους συνέφερε η συμμετοχή μας στον πόλεμο ή ο εμφύλιος ώστε να βγούμε χαμένοι και αποδυναμωμένοι, σήμερα επιδιώκουν να μας πιάσουν ξανά στον ύπνο.
Αυτή τη στιγμή, δεν θα ΄πρεπε να ψάχνουμε ούτε για δουλειά, ούτε για λεφτά. Θα 'πρεπε να ψάχνουμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια. Καμία δουλειά δεν θα προσφέρει τίποτα σε κανέναν, αν την παίρνουμε από τους νταβατζήδες τοκογλύφους του συστήματος διακυβέρνησης για να τους την δώσουμε πίσω, όταν θα βολεύει εκείνους. Τα χρήματα που ψάχνει η κυβέρνηση, είναι χρόνος για τους τοκογλύφους, που σχεδιάζουν το ξεπούλημα της χώρας.
Ποιος φανταζόταν οτι θα φτάναμε να μας ζητούν να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας, για να αφήσουμε πίσω λαθρομετανάστες και τρόικες που θα τη μετατρέψουν σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης;
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε άλλους να ορίζουν τις ζωές μας. Δεν υπάρχει κανένα βόλεμα για κανέναν, όταν εξαρτιόμαστε από την ελεημοσύνη του Πασοκ και της ΝΔ που δεκαετίες τώρα, μας απέκοψαν από τις ιδέες και τα ιδανικά της πατρίδας μας. Για να μας τρομοκρατήσουν, μας λένε οτι χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία. Μας λένε πως με τα μνημόνια υπογράφουμε την παράδοση της χώρας.
Η εθνική κυριαρχία δεν χάνεται με υπογραφές. Η εθνική κυριαρχία χάνεται στο μυαλό μας. Μόνο αν δεχθούμε να την παραδώσουμε ως έθνος, τότε μόνο θα την χάσουμε. Αυτό κάνουν, μας πιέζουν ψυχολογικά για να μας καταβάλλουν.
Με σοβαρότητα, με ψυχραιμία, σύνεση και διαύγεια, ας προχωρήσουμε σε ότι είναι δυνατό να γίνει ώστε να σώσουμε την πατρίδα μας και την αξιπρέπειά μας. Να δώσουμε σε καινούργιους πολιτικούς την δυνατότητα να ηγηθούν, χωρίς συμβιβασμούς με εχθρούς της πατρίδας, χωρίς ξεπουλήματα, αλλά και χωρίς μηδενισμούς και υστερικές αντιευρωπαϊκές κραυγές. Αρκεί να το απαιτήσουμε. Αρκεί να τους αναγκάσουμε.
Πρόσφατα νέοι πολιτικοί βγήκαν ακόμη και μέσα στο κοινοβούλιο και τάχθηκαν κατά του ξεπουλήματος και των συμφωνιών που ετοιμάζεται να κάνει η παράνομη κυβέρνηση έκτρωμα Πασοκ-Παπαδήμου. Είναι η ευκαιρία για κάποιους ν' αναδειχθούν σε ηγέτες. Είναι η ευκαιρία τους, τώρα που η μεταπολίτευση καταρρέει, να δείξουν οτι αξίζουν να κυβερνήσουν. Οι καταστάσεις το απαιτούν.
Οι σημερινοί υποτιθέμενοι κυβερνώντες, παραιτούνται όλοι από την κυβέρνηση, όντες δειλοί, για να επωμιστεί το πολιτικό κόστος ο Παπαδήμος, ο οποίος ούτε καν είναι πολιτικός, και μαζί με τους άλλους θα κοιτάξει να κάνει τη δουλειά του και να σώσει το κεφάλι του, σε μία χώρα που καταστρέφεται. Αυτοί θα το καταφέρουν, εμείς, πως θα το καταφέρουμε;
Πάσχουμε από έλλειψη εμπιστοσύνης στον πολιτικό κόσμο. Αυτό είναι δικαιολογημένο, αλλά πρέπει υποχρεωτικά να το ξεπεράσουμε. Η νοοτροπία του τύπου "θ'αλλάξουμε το πολίτευμα" ή "να φύγουν όλοι", μόνο σε καταστάσεις ακυβερνησίας και χάους θα μας έφερνε. Ο θυμός της μάζας είναι κακός οδηγός.
Δεν θα πάψει η πολιτική να υπάρχει. Να εξυγιανθεί ναι, το θέλουμε αλλά να την αντικαταστήσουμε με κάτι άλλο, όχι. Πρέπει να ξεφύγουμε από το σύνδρομο μίσους κατά της πολιτικής.
Υπάρχουν νέοι άνθρωποι, πολιτικοί, που ξεχώρησαν με την στάση τους τον τελευταίο καιρό. Ας το δούμε όλοι μας με την πρέπουσα σοβαρότητα κι ας γίνουν αυτοί οι προβληματισμοί αντικείμενο συζήτησης. Αν δεν δώσουμε ευκαιρίες σε νέα πρόσωπα της πολιτικής τότε θα μείνουμε μία ζωή στον καναπέ μας και στα πληκτρολόγια μέχρι να τα χάσουμε κι αυτά.
Παναγιώτης Ζ.
Παναγιώτης Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου