Percy Bysshe Shelley
(1792- 8 Ιουλίου 1822)
Από τους σπουδαιότερους ρομαντικούς ποιητές και από τους κορυφαίους λυρικούς της Ευρώπης.
Όταν πέθανε, η γυναίκα του, Μαίρη Σέλεϊ,
η δημιουργός του Φρανγκεστάιν, παρέδωσε τη σορό του
στη φωτιά, αφού πρώτα άνοιξε το σώμα του και πήρε την καρδιά του.
Πέρσι Σέλλεϋ - Βικιπαίδεια
Η σκηνή της καύσης της σορού του ποιητή
σε πίνακα του Φουρνιέ.
*****************
"OZYMANDIAS" ,
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΣΟΝΕΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΕΪ
σε πίνακα του Φουρνιέ.
*****************
"OZYMANDIAS" ,
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΣΟΝΕΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΕΪ
I met a traveller from an antique land
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert ... Near them, on the sand,
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown,
And wrinkled lip, and sneer of cold command,
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them, and the heart that fed:
And on the pedestal these words appear:
"My name is Ozymandias, king of kings:
Look on my works ye mighty and despair!"
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert ... Near them, on the sand,
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown,
And wrinkled lip, and sneer of cold command,
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them, and the heart that fed:
And on the pedestal these words appear:
"My name is Ozymandias, king of kings:
Look on my works ye mighty and despair!"
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.
Διόδωρος ο Σικελιώτης
ΟΣΥΜΑΝΔΙΑΣ
Συνάντησα έναν ταξιδευτή από αρχαία χώρα.
Είπε: ' Πελώρια , δίχως κορμό, δυο πόδια από πέτρα
στέκονται μες στην έρημο. Κοντά τους, μέσα στην άμμο,
μισοχωμένο κείτεται και συντριμμένο ένα πρόσωπο σκυθρωπό,
με συσπασμένα χείλη, σ' ένα χαμόγελο σαρκαστικό ψυχρής κυριαρχίας,
λένε πως ο γλύπτης του ερμήνευσε σωστά αυτά τα πάθη,
που επιβίωσαν ως τα τώρα σαν στάμπες πάνω σ' ετούτα τ' άψυχα,
το χέρι που τα κορόιδεψε και την καρδιά που τους έδωσε τροφή.
Κι απάνω στο βάθρο ετούτες οι λέξεις ξεχωρίζουν χαραγμένες:
" Το όνομά μου είναι Οσυμανδίας, ο Βασιλεύς των Βασιλέων!
Τα έργα μου κοιτάξτε , ω δυνατοί, κι απελπιστείτε!".
Τίποτε άλλο δεν έχει απομείνει. Ολόγυρα απ' τη φθορά
του κολοσσιαίου ερειπίου, ατέλειωτη, γυμνή
η άμμος που απλώνεται ίσια ως τα πέρατα.'
[Απόδοση : Gerontakos]
*********************************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου