Της Μαίρης Σταμπουλοπούλου
Σίγουρα τους άντρες τους κάνουν οι πράξεις και όχι τα λόγια. Έτσι είχα μάθει τουλάχιστον, από το σπίτι μου, στην συνέχεια απλώς απογοητεύτηκα.
Τι σημαίνει άνδρας δηλαδή; Ο ορισμός δεν πρέπει να είναι συνώνυμος με αυτόν που βάζει την ουρά κάτω από τα σκέλια όταν καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις.
Άντρας είναι ο ρωμαλέος αυτός που «βιάζει» τα πάντα γύρω του για να σε κάνει ευτυχισμένη. Αλλά τελικά εν έτη 2012 οι άνδρες κοιτάνε τη βόλεψη τους και μόνο και στα δύσκολα οπισθοχωρούν.
Η εικόνα είναι σαν να είσαι σε σταθμό τρένου να κρατάς τις βαλίτσες σου στο χέρι και απλώς περιμένεις από τον καλό σου να επιβιβαστεί στο βαγόνι.
Μια ζωή να συζητάς μαζί του γι’ αυτό το ταξίδι, το ταξίδι της ζωής σας και τελικά το τρένο αρχίζει να σφυρίζει.
Όταν αυτός συνειδητοποιεί πως πρέπει να κάνει το πιο καθοριστικό βήμα της ζωής του αρχίζει να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εσύ περίλυπη και απογοητευμένη προσπαθείς να καταλάβεις τι έχει συμβεί.
Αλλά το τρένο αρχίζει και κινείται και σε λίγα λεπτά ο σταθμός χάνεται και μαζί με αυτόν χάνονται με μιας όνειρα, προσδοκίες, επιθυμίες…επειδή αυτός που μέχρι πριν λίγα λεπτά σου έταζε τον ουρανό με τα άστρα ξαφνικά παραδέχθηκε έμμεσα πως είναι λίγος για σένα. Και εσύ τώρα μόνη…σε ένα ταξίδι που δεν έχει επιστροφή.
Ο ελεγκτής σε βρίσκει θυμωμένη, χαμένη, μπερδεμένη και πολύ οργισμένη.
Τα συναισθήματα εναλλάσσονται μέσα σου με γοργούς ρυθμούς και τα δάκρυα που κατακλύζουν τα μάτια σου δεν ξέρεις αν είναι από νεύρα, από απογοήτευση ή από αντίδραση γιατί γκρεμίστηκαν μονομιάς οι εικόνες που έπλαθες χρόνια τώρα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα γυρίσεις ποτέ πίσω, σε αυτόν που δεν ανέβηκε ποτέ στο τρένο και σου τσαλάκωσε με τη δειλία του τη ψυχή σου. Του εύχεσαι καλή τύχη και καλή ζωή, αφού συνεχίζεις πλέον μόνη αναζητώντας το εαυτό σου…
pinakio
Σίγουρα τους άντρες τους κάνουν οι πράξεις και όχι τα λόγια. Έτσι είχα μάθει τουλάχιστον, από το σπίτι μου, στην συνέχεια απλώς απογοητεύτηκα.
Τι σημαίνει άνδρας δηλαδή; Ο ορισμός δεν πρέπει να είναι συνώνυμος με αυτόν που βάζει την ουρά κάτω από τα σκέλια όταν καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις.
Άντρας είναι ο ρωμαλέος αυτός που «βιάζει» τα πάντα γύρω του για να σε κάνει ευτυχισμένη. Αλλά τελικά εν έτη 2012 οι άνδρες κοιτάνε τη βόλεψη τους και μόνο και στα δύσκολα οπισθοχωρούν.
Η εικόνα είναι σαν να είσαι σε σταθμό τρένου να κρατάς τις βαλίτσες σου στο χέρι και απλώς περιμένεις από τον καλό σου να επιβιβαστεί στο βαγόνι.
Μια ζωή να συζητάς μαζί του γι’ αυτό το ταξίδι, το ταξίδι της ζωής σας και τελικά το τρένο αρχίζει να σφυρίζει.
Όταν αυτός συνειδητοποιεί πως πρέπει να κάνει το πιο καθοριστικό βήμα της ζωής του αρχίζει να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εσύ περίλυπη και απογοητευμένη προσπαθείς να καταλάβεις τι έχει συμβεί.
Αλλά το τρένο αρχίζει και κινείται και σε λίγα λεπτά ο σταθμός χάνεται και μαζί με αυτόν χάνονται με μιας όνειρα, προσδοκίες, επιθυμίες…επειδή αυτός που μέχρι πριν λίγα λεπτά σου έταζε τον ουρανό με τα άστρα ξαφνικά παραδέχθηκε έμμεσα πως είναι λίγος για σένα. Και εσύ τώρα μόνη…σε ένα ταξίδι που δεν έχει επιστροφή.
Ο ελεγκτής σε βρίσκει θυμωμένη, χαμένη, μπερδεμένη και πολύ οργισμένη.
Τα συναισθήματα εναλλάσσονται μέσα σου με γοργούς ρυθμούς και τα δάκρυα που κατακλύζουν τα μάτια σου δεν ξέρεις αν είναι από νεύρα, από απογοήτευση ή από αντίδραση γιατί γκρεμίστηκαν μονομιάς οι εικόνες που έπλαθες χρόνια τώρα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα γυρίσεις ποτέ πίσω, σε αυτόν που δεν ανέβηκε ποτέ στο τρένο και σου τσαλάκωσε με τη δειλία του τη ψυχή σου. Του εύχεσαι καλή τύχη και καλή ζωή, αφού συνεχίζεις πλέον μόνη αναζητώντας το εαυτό σου…
pinakio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου