Άντε να ισορροπήσει κανείς ανάμεσα στη συνολική παράνοια. Στην ανθρώπινη κοινωνία, το μεγάλο εκτροφείο ψυχαναγκασμών, όπου θύτες και θύματα είναι το ίδιο τραγικά καταδικασμένα σε ένα συνεχές μαρτύριο. Άνθρωποι που σκάνε από το φαΐ, άνθρωποι που σιχαίνονται το φαΐ, άνθρωποι που φοβούνται το φαΐ κι εκατομμύρια που πεθαίνουν πεινασμένοι. Υπάρχει κάτι περισσότερο για να κατανοήσει κάποιος πως αυτό που συμβαίνει γύρω μας είναι ένα αποτυχημένο πείραμα?
Βουλιμικοί που δεν ξέρουν πως να σταματήσουν να πληγώνουν τον εαυτό τους με σαβούρες. Ανορεκτικοί με αλλοιωμένη την αίσθηση της εικόνας τους. Ορθορεξικοί που ψαχουλεύουν τις ετικέτες μη τυχόν και μολυνθούν από κάτι σ΄ενα κόσμο μολυσμένο από κύτταρο. Κι οι πεινασμένοι που αυξάνονται ικευτεύοντας για ότι νάναι, αρκεί να ζήσουν.
Και πάνω από όλους αυτούς οι βοσκοί. Οι βοσκοί κάθε μορφής που σπρώχνουν με τη μαγκούρα τους τα κοπάδια στις στάνες. Προσφέροντας κονσέρβες σκέψης, σε συσκευασίες οικονομικές κι εύκολες για θρέψη κάθε παράνοιας που βασανίζει το ανθρώπινο μυαλουδάκι.
Το σούπερ μάρκετ είναι η εικόνα του πολιτισμού μας. Με τα ραφάκια γεμάτα από πολύχρωμα αντικείμενα, βαλμένα μ΄εξυπνο τρόπο για να προσελκύουν τα μυρμήγκια που έχουν κάνει το καρότσι ιδεολογία ζωής. Το καλάθι της νοικοκυράς. Το σημείο αναφοράς της ευμάρειας. Γεμάτο καρότσι όλα πάνε καλά. Στο ταμείο δίνουν μάχη τα μετρητά με τις πιστωτικές. Μπροστά από τα μάτια της κοπέλας που δουλεύει σαν σκλαβάκι στο ναό της θρέψης, περνάνε οι συσκευασίες τρία σε ένα και στοιβάζονται στις πλαστικές σακούλες. Η μόλις αφυπνισμένη φιλανθρωπία αφήνει και μια σακούλα δώρο στο δοχείο για τους απόβλητους της κοινωνίας. Ένα πάκο μακαρόνια και γάλατα για τους δύστυχους που περιμένουν πεινασμένοι έξω στο κρύο.
Ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας δεν φαίνεται ποτέ. Είναι σε κάποια αίθουσα συσκέψεων. Κανονίζει το επόμενο τρυκ για την αύξηση της κατανάλωσης. Σχεδιάζει μαζί με τους προμηθευτές τα επόμενα σποτάκια της αποβλάκωσης, την επόμενη προώθηση σκουπιδιών προς κατανάλωση.
Οι διαιτολόγοι κλείνουν ραντεβού για τους χοντρούς που στενάζει το ζωνάρι προσπαθώντας να συμμαζέψει τα περιττά τους κιλά. Οι γιατροί δεν προλαβαίνουν να συμμαζέψουν τους εν δυνάμει ασθενείς από τη κούνια τους. Οι ψυχίατροι δίνουν μάχες με τα κοριτσάκια που λιμοκτονούν για να ταιριάξουν την εικόνα τους με τις κρεμάστρες της πασαρέλας. Και το νέο φρούτο των τρελλαμένων ορθορεξικών που ΔΕΝ πίνουν ΔΕΝ καπνίζουν, ΔΕΝ τρώνε λιπαρά, ΔΕΝ αγοράζουν συντηρητικά, ΔΕΝ πίνουν νερό από τη βρύση, που συνωστίζονται στα θαυματουργά μαγαζιά των βιολογικών, που κάνουν τσεκ απ κάθε χρόνο μη τυχόν κι έχει εμφανιστεί κάποιο κακό σπυρί στο κώλο τους και δεν προλάβουν να το βγάλουν….
Και δίπλα σ΄αυτούς η πείνα. Ο κόσμος των συνεχώς αυξανόμενων πεινασμένων που δεν έχουν τη πολυτέλεια ούτε να παχύνουν, ούτε να τους ξινίσει το φαΐ, ούτε να επιλέξουν το βιολογικό αντί για το βρώμικο, γιατί κάποιοι τρώνε με δέκα μασέλες και ξεζούμισαν τις δυνατότητες από εκατομμύρια πλάσματα να έχουν έστω κι ένα πιάτο φαΐ “ότι νάναι” Ενας πολιτισμός που εξελίχτηκε σ΄ενα τέρας που δεν μπορεί καν να διακρίνει τι χρειάζεται τελικά για να ζήσει και με ποιους τρόπους να το αποκτήσει. Κάτι που ακόμα και το πιο μικρό ζωάκι γνωρίζει και καταφέρνει να το πετύχει….
Τι να διαλέξει κανείς από όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι? Πως να πολεμήσει κανείς τις κομψές, αδίστακτες συμμορίες των διαμορφωτών συνειδήσεων, όταν είναι ανίκανος να συνειδητοποιήσει….
vasiliskos2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου