Έφαγες κανέναν σήμερα; Μα γιατί όχι; Ο κοινωνικός κανιβαλισμός είναι της μοδός αγαπητέ\ή. Όλο και λιγότερο σοκάρεσαι, όλο και πιο ανέξοδα βγάζεις συμπεράσματα, καθώς το πληκτρολόγιο σου δίνει την δυνατότητα να κρυφτείς για να βγάλεις όλα σου τα απωθημένα.
Άνθρωποι μιλάνε εκ του ασφαλούς για θέματα που δεν τα κατέχουν, κάνοντας απλά ένα google search και βρίσκοντας σελίδες που κάνουν μασάζ στην άγνοιά τους. Χαιρέκακα επιτίθενται σε όσους δεν ανήκουν στην\στις ομάδα\ομάδες μέσα στις οποίες έχουν περιχαρακωθεί οι ίδιοι, μέσα στο ψηφιακό τους καταφύγιο. Κακίες, συμπλέγματα, λόγια που λέγονται εύκολα, λες και ο απέναντι δεν είναι άνθρωπος.
Η εποχή είναι ακραία κι ευνοεί την ανηθικότητα, την διαφθορά και την άγνοια, ωστόσο δημιουργεί και την ευκαιρία να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Την ευκαιρία για να καλλιεργήσεις την συνείδησή σου. Το παρόν blog απέχει από τεχνητές αντιπαραθέσεις και κινήσεις εντυπωσιασμού, από την πρώτη στιγμή που λειτούργησε. Μπορεί να είμαι ένας άνθρωπος που απλά διατηρώ μια σελίδα στο διαδίκτυο, ωστόσο ναι, πιστεύω πως είναι η σελίδα αυτή μια μορφή επανάστασης (όχι για να βλογάω τα γένια μου) ΑΝ δίνει τροφή για σκέψη, ΑΝ αφυπνίζει, ΑΝ δίνει μια άλλη οπτική και μπορεί να ευαισθητοποιεί. Εξ’ αρχής πίστευα και πιστεύω ακόμα ότι ο πόλεμος γίνεται στην Σκέψη. Αν πετύχει εκεί, μπορεί και να φτάσουμε στο επόμενο στάδιο εξέλιξης.
Το τελευταίο διάστημα σκεφτόμουν σοβαρά να βάλω επ’ αόριστον το blog “στον πάγο”, η κρίση βλέπετε επηρεάζει ποικιλοτρόπως ακόμα και ένα απλό χόμπι. Όμως η κατά καιρούς επικοινωνία μέσω emails από αναγνώστες και η διάθεση να μην κάνω κανενός το χατήρι κλείνοντας την σελίδα, με έκανε να το ξανασκεφτώ. Είναι πολύ σημαντικό τελικά να υπάρχει ένας τόπος -έστω και ψηφιακός- που θα βάζω νοητικά όρια, αποκλείοντας την ασχήμια και τους ελληναράδες, που δεν συναντάω τους πάσης φύσεως κανιβάλους και επικίνδυνους ηλίθιους.
Επίσης, να είναι ένας τόπος που σκεπτόμενοι άνθρωποι θα επισκέπτονται για να μαθαίνουν διάφορα πράγματα που τα καθεστωτικά media (κανάλια, εφημερίδες, sites) δεν προβάλουν. Ένας τόπος που μπορεί να δίνει κουράγιο με την προσέγγισή του, όπως παλιότερα έδωσαν και σε μένα κουράγιο άλλοι άνθρωποι χωρίς να το ξέρουν, με τα γραπτά τους αλλά και με τα όσα έλεγαν και έπρατταν.
Όσοι πεινάνε για φρέσκο, ανθρώπινο κρέας δεν θα τους το χαρίσω. Αυτό δεν με κάνει όμως και πασιφιστή. Με φασίστες, αίλοινες που συντηρούν την παρακμιακή εξουσία που προσβάλλει οτιδήποτε ανθρώπινο έχει απομείνει και “δημοκράτες” που σε ένδειξη πολιτισμού συνδιαλέγονται με λακέδες και ψυχοπαθή τέρατα, όχι μόνο δεν πρόκειται ν’ ανοίγω κουβέντα, αλλά δεν σέβομαι απ’ ουδενί την “άποψή τους”. Είμαι απέναντι.
No pasaran.
Non serviam.
Πηγή:
Strange JournalΆνθρωποι μιλάνε εκ του ασφαλούς για θέματα που δεν τα κατέχουν, κάνοντας απλά ένα google search και βρίσκοντας σελίδες που κάνουν μασάζ στην άγνοιά τους. Χαιρέκακα επιτίθενται σε όσους δεν ανήκουν στην\στις ομάδα\ομάδες μέσα στις οποίες έχουν περιχαρακωθεί οι ίδιοι, μέσα στο ψηφιακό τους καταφύγιο. Κακίες, συμπλέγματα, λόγια που λέγονται εύκολα, λες και ο απέναντι δεν είναι άνθρωπος.
Η εποχή είναι ακραία κι ευνοεί την ανηθικότητα, την διαφθορά και την άγνοια, ωστόσο δημιουργεί και την ευκαιρία να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Την ευκαιρία για να καλλιεργήσεις την συνείδησή σου. Το παρόν blog απέχει από τεχνητές αντιπαραθέσεις και κινήσεις εντυπωσιασμού, από την πρώτη στιγμή που λειτούργησε. Μπορεί να είμαι ένας άνθρωπος που απλά διατηρώ μια σελίδα στο διαδίκτυο, ωστόσο ναι, πιστεύω πως είναι η σελίδα αυτή μια μορφή επανάστασης (όχι για να βλογάω τα γένια μου) ΑΝ δίνει τροφή για σκέψη, ΑΝ αφυπνίζει, ΑΝ δίνει μια άλλη οπτική και μπορεί να ευαισθητοποιεί. Εξ’ αρχής πίστευα και πιστεύω ακόμα ότι ο πόλεμος γίνεται στην Σκέψη. Αν πετύχει εκεί, μπορεί και να φτάσουμε στο επόμενο στάδιο εξέλιξης.
Το τελευταίο διάστημα σκεφτόμουν σοβαρά να βάλω επ’ αόριστον το blog “στον πάγο”, η κρίση βλέπετε επηρεάζει ποικιλοτρόπως ακόμα και ένα απλό χόμπι. Όμως η κατά καιρούς επικοινωνία μέσω emails από αναγνώστες και η διάθεση να μην κάνω κανενός το χατήρι κλείνοντας την σελίδα, με έκανε να το ξανασκεφτώ. Είναι πολύ σημαντικό τελικά να υπάρχει ένας τόπος -έστω και ψηφιακός- που θα βάζω νοητικά όρια, αποκλείοντας την ασχήμια και τους ελληναράδες, που δεν συναντάω τους πάσης φύσεως κανιβάλους και επικίνδυνους ηλίθιους.
Επίσης, να είναι ένας τόπος που σκεπτόμενοι άνθρωποι θα επισκέπτονται για να μαθαίνουν διάφορα πράγματα που τα καθεστωτικά media (κανάλια, εφημερίδες, sites) δεν προβάλουν. Ένας τόπος που μπορεί να δίνει κουράγιο με την προσέγγισή του, όπως παλιότερα έδωσαν και σε μένα κουράγιο άλλοι άνθρωποι χωρίς να το ξέρουν, με τα γραπτά τους αλλά και με τα όσα έλεγαν και έπρατταν.
Όσοι πεινάνε για φρέσκο, ανθρώπινο κρέας δεν θα τους το χαρίσω. Αυτό δεν με κάνει όμως και πασιφιστή. Με φασίστες, αίλοινες που συντηρούν την παρακμιακή εξουσία που προσβάλλει οτιδήποτε ανθρώπινο έχει απομείνει και “δημοκράτες” που σε ένδειξη πολιτισμού συνδιαλέγονται με λακέδες και ψυχοπαθή τέρατα, όχι μόνο δεν πρόκειται ν’ ανοίγω κουβέντα, αλλά δεν σέβομαι απ’ ουδενί την “άποψή τους”. Είμαι απέναντι.
No pasaran.
Non serviam.
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου