Η μεγαλύτερη αποτυχία του πολιτικού συστήματος ήταν ότι δεν μπόρεσε να αναδείξει στην διάρκεια της κρίσης νέα πρόσωπα και νέες ιδέες. Τίποτα φρέσκο, τίποτα πρωτοποριακό. Κι έπειτα λένε ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε ευρηματικοί.
Ήρθε ο άλλος στον μεσοπόλεμο και έκοψε το νόμισμα στη μέση. Δεν ήταν για βραβείο Νόμπελ, αλλά έβαλε το μυαλό του να δουλέψει. Υπήρξε έπειτα ένας Μαρκεζίνης που άλλαξε την Ελλάδα! Τι θα συζητούν οι συνέλληνες στο μέλλον για το 2014; Την αύξηση του ΕΣΠΑ;
Να είναι άραγε μόνο η αδυναμία του παρόντος πολιτικού συστήματος να αναπαράγει κάτι περισσότερο από το χρεοκοπημένο του εγώ; Το περίεργο είναι ότι δεν στερούμαστε προτάσεων στην αρχιτεκτονική, στις επιστήμες. Τα παιδιά μας κερδίζουν σε διεθνείς διαγωνισμούς διακρίσεις, παρά τα χάλια της Παιδείας μας. Και το παρελθόν μας αποδεικνύει ότι δεν στερηθήκαμε καινοτόμων ιδεών. Διαφορετικά θα είχαμε εξαφανιστεί!
Θα περιμέναμε ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός θα είχε γύρω του ένα επιτελείο από νέους ανθρώπους. Νέους επιστήμονες, με γνώσεις, εμπειρία, θετική ενέργεια και διάθεση για εργασία και προσφορά. Αντί γι΄ αυτό βλέπουμε κομματικά στελέχη παλαιάς κοπής σε όλα τα μήκη και πλάτη της κρατικής μηχανής που προσπαθούν να μην χάσουν την καλή δουλειά που τους έτυχε. Διότι τους περισσότερους από δαύτους δεν θα τους εμπιστευόσασταν ούτε για διαχειριστές της πολυκατοικίας σας.
Γιατί να εμπιστευτεί κανείς έναν τριαντάχρονο που έχει δουλέψει στο Λονδίνο; Διότι αυτός έχει σίγουρα δουλέψει στην ζωή του, ξέρει πως ακριβώς βγαίνει ένα ευρώ και έχει καθίσει δίπλα από άλλους νέους από όλες τις φυλές του πλανήτη. Ξέρει πως να τους μιλήσει, ξέρει τι περιμένουν από εκείνον και τι μπορεί αυτός να περιμένει από αυτούς.
Μία νέα ιδέα! Ναι! Αυτό είναι το ζητούμενο. Πόσες φορές δεν έχει αλλάξει η πορεία των πραγμάτων επειδή ξεφύτρωσε μια νέα ιδέα; Στην πολεμική τέχνη, στην Οικονομία. Χιλιάδες είναι τα παραδείγματα. Κι η ελληνική κρίση θα περίμενε κανείς ότι θα αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για όσους θα ήθελαν να αποδείξουν ότι μπορούν να παρουσιάσουν κάτι φρέσκο και έξυπνο. Κάτι διαφορετικό από τις μονότονες συνταγές για λιτότητα. Ας πούμε να ακούσουμε κάτι για την δημιουργία τουριστικών χωριών στα νησιά του Αιγαίου και με σκοπό την προσέλκυση των συνταξιούχων της Ευρώπης. Ή για την έκδοση κάποιου νέου τύπου ομολόγων. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να είναι αυτό. Μπορεί να είναι μία πρόταση μακριά και πέρα από ό,τι μπορούμε να υποψιαστούμε.
Η πολιτική είναι τέχνη. Κι η δουλειά των πολιτικών είναι να βρίσκουν λύσεις, να κάνουν καλύτερη την ζωή των πολιτών. Δεν ξέρουμε αν θα έχουμε εκλογές, αλλά ξέρουμε ότι έχουμε ανάγκη να δούμε νέα πρόσωπα στην πολιτική μας σκηνή. Αυτά τα πρόσωπα που προκρίνουν την καινοτομία, την δημιουργικότητα. Δεν θέλουμε άλλους διαχειριστές της μιζέριας μας. Χρειαζόμαστε επειγόντως περισσότερο οξυγόνο!
Θανάσης Μαυρίδης
Να είναι άραγε μόνο η αδυναμία του παρόντος πολιτικού συστήματος να αναπαράγει κάτι περισσότερο από το χρεοκοπημένο του εγώ; Το περίεργο είναι ότι δεν στερούμαστε προτάσεων στην αρχιτεκτονική, στις επιστήμες. Τα παιδιά μας κερδίζουν σε διεθνείς διαγωνισμούς διακρίσεις, παρά τα χάλια της Παιδείας μας. Και το παρελθόν μας αποδεικνύει ότι δεν στερηθήκαμε καινοτόμων ιδεών. Διαφορετικά θα είχαμε εξαφανιστεί!
Θα περιμέναμε ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός θα είχε γύρω του ένα επιτελείο από νέους ανθρώπους. Νέους επιστήμονες, με γνώσεις, εμπειρία, θετική ενέργεια και διάθεση για εργασία και προσφορά. Αντί γι΄ αυτό βλέπουμε κομματικά στελέχη παλαιάς κοπής σε όλα τα μήκη και πλάτη της κρατικής μηχανής που προσπαθούν να μην χάσουν την καλή δουλειά που τους έτυχε. Διότι τους περισσότερους από δαύτους δεν θα τους εμπιστευόσασταν ούτε για διαχειριστές της πολυκατοικίας σας.
Γιατί να εμπιστευτεί κανείς έναν τριαντάχρονο που έχει δουλέψει στο Λονδίνο; Διότι αυτός έχει σίγουρα δουλέψει στην ζωή του, ξέρει πως ακριβώς βγαίνει ένα ευρώ και έχει καθίσει δίπλα από άλλους νέους από όλες τις φυλές του πλανήτη. Ξέρει πως να τους μιλήσει, ξέρει τι περιμένουν από εκείνον και τι μπορεί αυτός να περιμένει από αυτούς.
Μία νέα ιδέα! Ναι! Αυτό είναι το ζητούμενο. Πόσες φορές δεν έχει αλλάξει η πορεία των πραγμάτων επειδή ξεφύτρωσε μια νέα ιδέα; Στην πολεμική τέχνη, στην Οικονομία. Χιλιάδες είναι τα παραδείγματα. Κι η ελληνική κρίση θα περίμενε κανείς ότι θα αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για όσους θα ήθελαν να αποδείξουν ότι μπορούν να παρουσιάσουν κάτι φρέσκο και έξυπνο. Κάτι διαφορετικό από τις μονότονες συνταγές για λιτότητα. Ας πούμε να ακούσουμε κάτι για την δημιουργία τουριστικών χωριών στα νησιά του Αιγαίου και με σκοπό την προσέλκυση των συνταξιούχων της Ευρώπης. Ή για την έκδοση κάποιου νέου τύπου ομολόγων. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να είναι αυτό. Μπορεί να είναι μία πρόταση μακριά και πέρα από ό,τι μπορούμε να υποψιαστούμε.
Η πολιτική είναι τέχνη. Κι η δουλειά των πολιτικών είναι να βρίσκουν λύσεις, να κάνουν καλύτερη την ζωή των πολιτών. Δεν ξέρουμε αν θα έχουμε εκλογές, αλλά ξέρουμε ότι έχουμε ανάγκη να δούμε νέα πρόσωπα στην πολιτική μας σκηνή. Αυτά τα πρόσωπα που προκρίνουν την καινοτομία, την δημιουργικότητα. Δεν θέλουμε άλλους διαχειριστές της μιζέριας μας. Χρειαζόμαστε επειγόντως περισσότερο οξυγόνο!
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου