Ο Γελωτοποιός είχε γράψει στο τελευταίο του βιβλίο « Η Λεγεώνα των Ψυχών», «Άλλο η επανάσταση και άλλο η μαγκιά».
Σοφή κουβέντα…
Η επανάσταση γίνεται πρώτα στις ψυχές. Γίνεται όταν τα όνειρα ζητούν την πραγμάτωση τους. Γίνεται όταν η ανάγκη για καλό είναι παντοδύναμη και σίγουρα πολύ πιο δυνατή από την ανάγκη για καταστροφή.
Αυτό έχουν μπερδέψει πολλοί από τους σημερινούς νεοέλληνες τσιφτετελάδες. Αυτοί που μέχρι πριν από τρία χρόνια έριχναν τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τα χέρια και τα πόδια στο εκλογικό παραβάν. Αυτοί που έπαιρναν τα σημαιάκια και γυρνούσαν με τα αυτοκίνητα κρεμασμένοι από τα παράθυρα. Αυτοί που έδιναν 90% στα δύο αυτά κόμματα και το υπόλοιπο 10% στο ΚΚΕ, στο ΛΑΟΣ και το ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτοί λοιπόν οι ψευτόμαγκες που ήταν βολεμένοι όσο η κατάσταση ζούσε τις οικογένειες τους και τους εξασφάλιζε τα σφηνάκια στα κανγκουρόμπαρα, μάλωναν στα καφενεία για το ποιο κόμμα είναι καλύτερο. Και ήταν περήφανοι αλλά προπαντός σίγουροι ότι δεν έκαναν λάθος.
Τελικά έκαναν. Τα κόμματα τους κατέστρεψαν τη ζωή. Όχι όλων. Πολλών σίγουρα όμως. Τώρα που τους τσούζει δεν κάθονται να σκεφτούν αν οι επιλογές τους ήταν λάθος αλλά ψάχνουν να βρουν άλλο μαντρί συνηθισμένοι στο λουρί και το κουδουνάκι στο λαιμό τους.
Κάποιοι από αυτούς πήγαν στους ΑΝΕΛ. Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι στη ΔΗΜΑΡ. Και κάποιοι στη Χρυσή Αυγή. Οι τελευταίοι κυρίως ψήφισαν αγανακτισμένοι αυτό το κόμμα με τη λογική να μπούνε στη βουλή και να τους δείρουν.
Ποιοι;;; Οι τσιφτετελοέλληνες!! Αυτοί που έριχναν το ψηφαλάκι «δαγκωτό» μέχρι το 2010. Αυτοί που δεν έχουν την ψυχική δύναμη να παραιτηθούν από την επανάληψη του λάθους τους ούτε καν για το ένα λεπτό που ψηφίζουν στο παραβάν!!!
Και μετά θέλουν επανάσταση…
Αυτοί που αν καταφέρουν να κρύψουν από τη φορολογική τους δήλωση έστω και ένα ευρώ νομίζουν ότι κονταροχτυπήθηκαν με το σύστημα και βγήκαν νικητές.
«Άλλο η επανάσταση και άλλο η μαγκιά»…
Επαναστάτης είναι αυτός που πρώτα από όλα η ψυχή του δεν «σηκώνει» την αδικία στο συνολό της. Όχι όταν δεν συμφέρει τις κομματικές του παρωπίδες. Τότε δεν είναι επαναστάτης αλλά λυσσασμένο κομματόσκυλο.
Επαναστάτης είναι αυτός που αντιδρά όχι επειδή έχασε τα προνόμια του αλλά επειδή θεωρεί ότι αξίζει να ζει σε μια καλύτερη κοινωνία.
Επαναστάτης είναι αυτός που αποζητά το καλό ακόμα και όταν το νευρικό του σύστημα έχει γίνει κουρέλια από το κακό.
Επαναστάτης είναι αυτός που δεν σκέφτεται πρώτα την τσέπη του αλλά τους συνανθρώπους του γύρω του που έχουν ανάγκη. Τους γέροντες, τους ανάπηρους, τους ασθενείς, τους άπορους, τα παιδιά…
Επαναστάτης είναι αυτός που όχι μόνο ξέρει τι θέλει αλλά έχει ονειρευτεί και το μετά. Όχι ο κουραδόμαγκας που θα τα σπάσει όλα ή ζητά να ρίξει κυβερνήσεις από τα νεύρα του για να του φύγει το άχτι επειδή είναι τίποτα και νομίζει ότι μπορεί ή αξίζει να γίνει κάτι. Και μάλιστα την ίδια στιγμή που έχει ψηφίσει τα κόμματα που είναι συστημικά. Και είναι όλα…
Επαναστάτης είναι αυτός που θέλει το καλό όλων. Και είναι ενάντια σε αυτούς που θέλουν όχι μόνο το κακό όλων αλλά κι αυτών που θέλουν το καλό των λίγων.
Επαναστάτης είναι αυτός που θέλει να αλλάξει συνειδήσεις προς το καλύτερο. Αυτός που θέλει να βγαίνει στο δρόμο και να βλέπει τα πρόσωπα των ανθρώπων ευτυχισμένα και χαμογελαστά. Αυτός που δίνει ελπίδα και θάρρος στον λυπημένο. Αυτός που ζει από το γέλιο των παιδιών.
Επαναστάτης δεν είναι ο τρομολάγνος και ο καταστροφολόγος. Δεν είναι αυτός που επιζητά την καταστροφή για να δικαιωθεί στις προβλέψεις του. Αυτός είναι ψυχοπαθής και ανίκανος ψυχιατρικής αντιμετώπισης.
Επαναστάτης είναι αυτός που ξέρει ότι η ζωή είναι ευλογία. Που έχει συνειδητοποιήσει πως η ανθρώπινη αξία είναι υπεράνω όλων.
Κυρίως όμως ο επαναστάτης είναι ένας απλός άνθρωπος που αγαπά τη ζωή.
Την ίδια ζωή που αυτοί που τη στερούν ή θέλουν να τη βάλουν σε καλούπια δεν έχουν καταλάβει στο παραμικρό την αξία της. Αυτό που ο ίδιος ο Χριστός είπε πως « τίποτα δεν έχει περισσότερη αξία από μια ψυχή».
Αυτό που ο μεγαλύτερος Επαναστάτης ενάντια στο κακό μας είχε τονίσει… αλλά φροντίζουμε να το ξεχνάμε λες και ξέρουμε καλύτερα από Αυτόν.
Ξυπνάτε…
Η καταστροφή είναι στο μυαλό των ανθρώπων επειδή οι ίδιοι τη φέρνουν βόλτα στις σκέψεις τους. Αποτέλεσμα της μισαλλοδοξίας τους είναι.
Όταν θα αρχίσουν να σκέφτονται πως θέλουν να ζουν αλλά όχι πως θα καταστρέψουν, τότε θα καταλάβουν αυτό που είναι παντελώς ανάξιοι να συνειδητοποιήσουν σήμερα.
Πως επανάσταση δεν είναι η μαγκιά. Επανάσταση είναι η διόρθωση του αντικειμενικού ατομικού λάθους. Είναι η δικαιοσύνη που πρέπει πρώτα από όλα να αντιμετωπίζουμε πρωτίστως τον εαυτό μας. Γιατί από τον εαυτό μας ξεκινούν όλα.
Επανάσταση… είναι η ίδια η ζωή. Και όσο κάποιος δεν ζει αφήνοντας τη ζωή να τον προσπερνά μη παίρνοντας τις ευθύνες που του αναλογούν , δεν είναι επαναστάτης.
Ίσως να μην είναι ούτε καν κουραδόμαγκας.
Όπως κι αυτές οι λέξεις στην οθόνη…
Απλά υπάρχει…
ΙΩΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου