Ο Πλάτων στους «Νόμους» (643e-644a) μας λέγει ότι «παιδεία είναι αυτό το είδος ανατροφής, που από την παιδική ηλικία οδηγεί τον άνθρωπο στην αρετή και του προκαλεί ισχυρή επιθυμία να γίνει ένας τέλειος πολίτης που ξέρει να κυβερνά ή να κυβερνιέται σύμφωνα με το δίκαιο. Αντίθετα, η παιδεία που αποβλέπει στην απόκτηση χρημάτων ή δύναμης ή σοφίας, χωρίς λογική και δικαιοσύνη πρέπει να την θεωρούμε ανελεύθερη και βάναυση - κάτι δηλαδή που δεν αξίζει να ονομάζουμε Παιδεία».
Ερωτώ, λοιπόν, ρητορικώς: Έχουμε παιδεία ως Έλληνες; Έχουν παιδεία οι Ευρωπαίοι εταίροι μας; Έχουν παιδεία αυτοί που κινούν τα νήματα της παγκόσμιας κοινότητας; Εξ απαλών ονύχων, χαλκευόμαστε εντός ενός εκπαιδευτικού συστήματος που έχει άλλους προσανατολισμούς, θα έλεγα ακριβώς αντίθετους από τον Πλατωνικό ορισμό της Παιδείας. Το σύστημα παράγει μαζικώς φελλούς, ανθρώπους κενούς, και αυτό αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία για να μη θεωρηθώ στρεβλώς μηδενιστής.
Και ερχόμαστε στην επικαιρότητα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Κάποιοι μας λέγουν «η ελπίδα έρχεται», και διαλέγω επί σκοπού το πιο διαφημισμένο σύνθημα των ημερών από το κόμμα που φαίνεται να προηγείται. Από το σύνθημα και μόνον αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για μια γενικότητα που παράγει η αμερικανική σχολή (ρητά!) πολιτικού μάρκετινγκ. Αποσαφηνίζοντας, η «ελπίδα» ερμηνεύεται από τον καθένα σύμφωνα με τα δικά του μέτρα και σταθμά. Άλλος ελπίζει στην οικονομική ανάκαμψη, άλλος σε μια καλύτερη περίθαλψη, άλλος σε εργασία, άλλος σε σταθερότητα. Όλοι ελπίζουν σε κάτι από τους υποψήφιους άρχοντες, με αποτέλεσμα το σύνθημα να ισχύει συναισθηματικά για όλους! Έξυπνο, αφού απευθύνεται σε ανίδεους.
Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ γνωρίζετε αγαπητοί συμπολίτες τι σύνθημα είχε ο Ομπάμα; «Change we can believe in», δηλαδή «Αλλαγή στην οποία πιστεύουμε». Ο καθένας ερμηνεύει την «αλλαγή» κατά το δικό του «πιστεύω», όπως και την «ελπίδα». Η φρασεολογία είναι στημένη έτσι, ώστε να ανταποκρίνεται στην ψυχολογία της μάζας. Από το απλό αυτό παράδειγμα πρέπει ο λαός να αντιληφθεί ότι χειραγωγείται. Ο ένας κινεί τα αόρατα νήματα της ελπίδας, ο άλλος του φόβου και ο λαός στη μέση να παίζει σαν τη μαριονέτα με θεατές τη διεθνή κοινότητα και σκηνοθέτες το διευθυντήριο των ΗΠΑ, της ΕΕ και των κάθε φυλής πιστωτών.
«Μάλλον γαρ πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας ή τας των εναντίων διανοίας» (Περισσότερο φοβάμαι τα δικά μας σφάλματα, από ότι τα σχέδια των αντιπάλων μας), Περικλής (απόδ. Θουκιδίδης).
Εάν το σύστημα σεβόταν τον εαυτό του θα είχε ποινικοποιήσει τις βασικές προεκλογικές εξαγγελίες. Δεν μπορεί να υπόσχεται ο καθείς ο,τι θέλει στο λαό, χωρίς συνέπειες, και μετά να σου λέει «έχω λαϊκή εντολή». Εντολή ναι, λευκή επιταγή όχι! Από το «έξω οι βάσεις» του ‘81 και την «κάθαρση» του ‘91, στο «λεφτά υπάρχουν» και τα «18 σημεία του Σαμαρά», όλα ήταν ένα ψέμα υφαρπαγής της ψήφου του απαίδευτου έλληνα πολίτη. Σήμερα έρχεται η «Ελπίδα»…
Βάσει προϊστορίας δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε το θετικό στην καθημερινότητα του μέσου Έλληνα από οποιαδήποτε κυβέρνηση ανακύψει. Δεν πρόκειται να μας χαρίσουν ποτέ οι ξένοι την ανάσα που όλοι περιμένουμε, γιατί πολύ απλά δεν ήθελαν ποτέ ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος και το έχουν καταφέρει εν έτει 2015! Ελπίδες μπορούν να μας πουλήσουν πολλές, φρούδες.
Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και είναι αλήθεια ότι έχουμε μηδενική διαπραγματευτική ισχύ στο εξωτερικό. Από τις χειραψίες και μόνον καταλαβαίνεις ποιος έχει το «πάνω χέρι». Ιστορικά θα έπρεπε να γνωρίζουμε τι εστί «Γερμανός». Δε θα διστάσει δευτερόλεπτο να μας τιμωρήσει ως γνήσιος προτεστάντης, εάν αμφισβητήσουμε την επικυριαρχία και τις εντολές του. Δέκα γερμανούς στρατιώτες σκοτώναμε εμείς, ένα χωριό ξεριζώνανε αυτοί. Οι Γερμανοί δεν ξεχνούν, και μάρτυρας είναι η ίδια η ιστορία. Στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο οι Γερμανοί υποχρέωσαν τους Γάλλους να υπογράψουν ατιμωτική συνθήκη άνευ όρων παράδοσης στο ίδιο βαγόνι τραίνου που είχαν υπογράψει παράδοση οι Γερμανοί στους Γάλλους στον Α’ παγκόσμιο! Μετά την εκδίκηση αυτή, το κάψανε! Όταν μπήκαν στο Παρίσι τα γερμανικά στρατεύματα πραγματοποίησαν την ίδια ακριβώς πορεία νικητήριας παρέλασης που έκανε ο Γαλλικός στρατός όταν ταπείνωσε τους Γερμανούς στο Α’ Παγκόσμιο. Γι’ αυτό λένε ότι οι Γερμανοί δεν ξεχνούν. Και φυσικά δεν ξεχνούν πως από τους Έλληνες χάσανε το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο!
Συνοψίζοντας, εμείς οι Έλληνες δεν μπορούμε και ούτε πρέπει να περιμένουμε θαύματα από την όποια κυβέρνηση προκύψει στο μέλλον. Δεν έχουμε μέλλον, γιατί αγνοήσαμε το πλούσιο και βαρύ παρελθόν μας. ΠΑΙΔΕΙΑ έπρεπε να απαιτήσει ο Έλληνας, ώστε μέσα σε 25 χρόνια να ξεφυτρώσει μια νέα γενιά ελληνόπουλων με ηθικό και δίκαιο τρόπο σκέψης και δράσης. Αυτοί θα ήταν η πραγματική «Ελπίδα που έρχεται» και τέτοια ελπίδα αρμόζει στους Έλληνες. Ελπίδα πνευματική. Ουδέποτε η Ελλάς μεγαλούργησε με το χρήμα! Χειρότερη έγινε, καλύτερη ποτέ! Δε χρειαζόμαστε ούτε δάνεια, ούτε επιτόκια, ούτε μηχανισμούς στήριξης και τράπεζες. ‘Μεις δανειζόμαστε το αίμα του Χριστού από την Αγία Τράπεζα, σωζόμαστε δωρεάν και άτοκα. Ανθρώπους με αρετές χρειάζεται ο τόπος και όλη η ανθρωπότητα. Ανθρώπους που μόνον η Ελλάδα μπορεί να δώσει ως χώρος πνεύματος, γιατί έχει τη μητέρα των γλωσσών, τη γνώση των φιλοσόφων και την Αλήθεια του Χριστού.
Αδυνατούμε, όμως, να κατανοήσουμε ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα για να απαιτήσουμε λύσεις. Πώς να δεις την ομορφιά της φύσης και να την εκτιμήσεις, όταν ζεις στο τρίτο υπόγειο; Η προσήλωση στο χρήμα, την ευμάρεια και την ατομική μας ασφάλεια μάς καθιστούν έρμαια στη φθηνή προπαγάνδα της εξουσίας και πάμε όπου μας πάει το κύμα. Μας λένε πολύ εύκολα αυτό που θέλουμε να ακούσουμε και εμείς ελπίζουμε ότι δε θα μας γελάσουν αυτή τη φορά. Αγαπητοί Ελληνάρες «JE SUIS ΦΕΛΛΟΙ!». «Είμαστε όλοι φελλοί»! Αρχίζοντας από αυτή την παραδοχή ίσως επιπλεύσουμε στον Αρμαγεδδώνα που ούτως ή άλλως έρχεται, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος…
Του Ηλία Σχορετσανίτη,
Δημοτικού Συμβούλου Καρδίτσας
Οικονομολόγου, MSc,
Επικεφαλής Ν.Ε.Σ.ΤΩΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου