Το μήνυμα ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε ακρότητες και παράλογες απαιτήσεις (εργασιακά, ΦΠΑ) έστειλε ο πρωθυπουργός από το βήμα της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, διαμηνύοντας παράλληλα ότι ήρθε η ώρα να πληρώσουν οι ολιγάρχες.
Ο Αλέξης Τσίπρας απέρριψε τη χρήση της χρηματοδοτικής ασφυξίας ως μοχλό για την ανατροπή της απόφασης της 20ης Φεβρουαρίου και κάλεσε όσους θέλουν να συμβάλλουν για τη συμφωνία να το κάνουν αλλιώς να σιωπήσουν.
«Δεν ήταν εύκολη περίοδος για κανένα, δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε ότι η διαπραγμάτευση γίνεται σε περίοδο που δεν έχει αποκατασταθεί η κανονικότητα στην χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι επιλογή μας δεν συνάδει με τους κανόνες είναι απαράδεκτο ό,τι συμβαίνει» τόνισε ο πρωθυπουργός.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Βρισκόμαστε πλέον στην τελική ευθεία μιας επίπονης και σκληρής περιόδου, που χαρακτηρίστηκε κυρίως -αν όχι απoκλειστικά - από την διαπραγμάτευση της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους και τους θεσμούς.
Δεν ήταν μια εύκολη περίοδος για κανέναν. Ούτε για μας εδώ, ούτε για την κυβέρνηση, ούτε πολύ περισσότερο για τον ελληνικό λαό.
Δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε ότι αυτή η διαπραγμάτευση λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο κατά την οποία δεν έχει αποκατασταθεί η κανονικότητα στη χρηματοδότηση της οικονομίας. Και αυτό όχι μόνο δεν είναι επιλογή μας αλλά δεν συνάδει με τους κανόνες, δεν θα έπρεπε να συμβαίνει και είναι απαράδεκτο.
Ενδεχομένως κάποιοι να πιστεύουν ότι είναι μια αποτελεσματική διαπραγματευτική τακτική για να αναγκάσουν την ελληνική κυβέρνηση να υποχωρήσει από τις θέσεις της και να αποδεχθεί μια συμφωνία που θα επαναλαμβάνει τα λάθη του παρελθόντος.
Τους διαβεβαιώνουμε η τακτική τους δεν είναι διόλου αποτελεσματική. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού ζητάει λύση και όχι απλά συμφωνία. Ζητάει λύση βιώσιμη και μακράς πνοής. Για αυτό και παρά τις δυσκολίες και τις πιέσεις, παρά την ομοβροντία συστημηκών μέσων ενημέρωσης, που τις περισσότερες φορές αποτελούν τη φωνή των δανειστών στη χώρα, στηρίζει την σκληρή διαπραγμάτευση. Ο κόσμος μας εμπιστεύεται για την ειλικρίνειά μας αλλά και γιατί γνώριζε από πριν ότι ο δρόμος που έχουμε να βαδίσουμε δεν θα είναι εύκολος, αλλά ανηφορικός. Και στηρίζει γιατί αντιλαμβάνεται ότι για πρώτη φορά μια κυβέρνηση διαπραγματεύεται στο δικό του όνομα και για τα δικά του συμφέροντα.
Στηρίζει ο ελληνικός λαός τις προσπάθειες μας, γιατί αντιλαμβάνεται με σαφήνεια ότι πλέον στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης υπάρχουν δύο ομάδες. Όχι μία όπως συνέβαινε τα τελευταία πέντε χρόνια.
Από τη μια μεριά η ομάδα που στηρίζει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και από την άλλη η ομάδα που εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Που παλεύει για μια έξοδο από την κρίση με όρους αλληλεγγύης, ισότητας και κοινωνικής προστασίας. Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είναι σε όλους σας γνωστό ότι με μοχλό την χρηματοδοτική ασφυξία, κάποιοι από τους εκπροσώπους των δανειστών επιχειρούν να ανατρέψουν την απόφαση της 20ής Φεβρουαρίου, σύμφωνα με την οποία η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να παρουσιάσει ένα πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που θα αφήνει πίσω του το Μνημόνιο και την 5η αξιολόγηση. Εμείς ως ελληνική κυβέρνηση σεβαστήκαμε και συνεχίζουμε να σεβόμαστε την απόφαση της 20ης του Φλεβάρη.
Το ίδιο περιμένουμε, όμως, και από το σύνολο των θεσμών και των εκπροσώπων τους. Δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση να επαναλάβω ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε σε παράλογες απαιτήσεις. Στο θέμα του ΦΠΑ, του ασφαλιστικού συστήματος, της αγοράς εργασίας ή σε οποιοδήποτε άλλο τομέα οι αρχιτέκτονες του πιο αποτυχημένου προγράμματος στην ιστορία του ΔΝΤ, επιμένουν σε ακρότητες, προκειμένου να μη παραδεχθούν την αποτυχία τους.
Δε πρόκειται να δεχθούμε ακρότητες όχι απλώς γιατί δεν πιστεύουμε σε αυτές. Αλλά γιατί τις θεωρούμε και βαθιά αντιαναπτυξιακές. Η κοινωνική καταστροφή και ο οικονομικός παραλογισμός της πολιτικής του Μνημονίου τελείωσε μια και καλή στις 25 Γενάρη. Ο ελληνικός λαός έβγαλε εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Και εμείς δε πρόκειται να τον γυρίσουμε πίσω. Όλο αυτό το διάστημα έχουμε αποδείξει ότι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε υποχωρήσεις, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε σε μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία. Απαιτούμε και από τους εταίρους μας ανάλογο σεβασμό και ανάλογες υποχωρήσεις.
Εμείς έχουμε κάνει το χρέος μας, ήρθε η ώρα για την Ευρώπη να κάνει το δικό της. Δεν είναι δυνατόν και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό στους κόλπους της Ευρώπης να εξακολουθούν να υπάρχουν και να ασκούν επιρροή πρόσωπα που υπονομεύουν έμπρακτα και με σχέδιο το κοινό Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Την Ευρώπη της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Αυτή την Ευρώπη εμείς θα συνεχίζουμε να την υποστηρίζουμε και για αυτήν την Ευρώπη θα συνεχίζουμε να παλεύουμε κόντρα στους διάφορους μεγαλόσχημους που παραδίδουν μαθήματα ηθικής, όχι μόνο στον ελληνικό λαό αλλά σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Και θα ήθελα να γίνω σαφής :
Οι δηλώσεις και η στάση ορισμένων αξιωματούχων τον τελευταίο καιρό, στις πιο κρίσιμες στιγμές της διαπραγμάτευσης, δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην προσπάθεια για την εξεύρεση λύσης, δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην ίδια την Ευρώπη. Δεν βοηθούν στην οικοδόμηση του κλίματος εμπιστοσύνης που αυτή τη στιγμή είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Και υψώνουν διαχωριστικές γραμμές εκεί που χρειάζεται προσέγγιση και διάλογος. Προτείνουμε λοιπόν σε όλους αυτούς να συνταχθούν με τις δυνάμεις εκείνες που δουλεύουν ειλικρινά για εξεύρεση λύσης. Να καταλάβουν επιτέλους ότι αυτό που διακυβεύεται εδώ δεν είναι ένα παιχνίδι ισχύος και επιβεβαίωσης, αλλά το ίδιο το μέλλον της Ευρώπης, το ίδιο το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν πρόκειται λοιπόν να ανεχτούμε και να αφήσουμε στο απυρόβλητο όσους εξακολουθούν να παίζουν με τη φωτιά, όσους ποντάρουν στην αποτυχία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, όσους εξωθούν τα πράγματα σε ρήξη. Όσους κάθε φορά που γίνονται βήματα διακινούν σενάρια εξόδου ταπείνωσης της Ελλάδας και κρίσης.
Τα διακινούν κατ ίδιαν, δήθεν εμπιστευτικά, και αμέσως μετά δημοσίως. Θέλω να στείλω ένα καθαρό μήνυμα. Αυτές τις τελευταίες μέρες πριν την συμφωνία, όσοι μπορούν να συμβάλλουν ας το κάνουν. Όσοι δεν το επιθυμούν ας σιωπήσουν.
Σε κάθε περίπτωση εμείς παραμένουμε σαφείς, ειλικρινείς και καθαροί απέναντι στους εταίρους μας και απέναντι στον ελληνικό λαό. Κάναμε βήματα προσέγγισης ώστε να βρεθεί κοινό έδαφος για την συμφωνία, έχουμε όμως και κόκκινες γραμμές. Έχουμε και όρια, τα οποία η λαϊκή εντολή, η ανάγκη της χώρας να μπει στην ανάπτυξη και η κοινή λογική, μας υποχρεώνουν να μην τα υπερβούμε. Όχι για λόγους ιδεολογικής εμμονής, αλλά για λόγους επιβίωσης και προστασίας της κοινωνικής πλειοψηφίας που μας εμπιστεύεται και την οποία εκπροσωπούμε.
Και χάρη σε αυτές τις κόκκινες γραμμές, χάρη σε αυτή μας τη στάση έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε ήδη πολλά. Πρώτα και κύρια, έχουμε καταφέρει να αλλάξει ριζικά το βασικό σενάριο που είχε γίνει αποδεκτό από το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που ενέκρινε και ψήφισε στη Βουλή με διθυράμβους η κυβέρνηση Σαμαρά.
Σύμφωνα με το Πλαίσιο αυτό τα πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπονταν για το 2015 ,ήταν 3%, για το 2016 και το 2017, 4,5% και για το 2018, 4,2%. Τα πλεονάσματα αυτά δεν ήταν, όμως, τίποτα άλλο από την αριθμητική αποτύπωση της πολιτικής λιτότητας. Το άλλο της όνομα.
Σήμερα έχει γίνει απολύτως δεκτό ότι αυτά τα νούμερα είναι όχι μόνο άπιαστα για μια οικονομία που εξέρχεται από μια επταετή ύφεση, αλλά κυρίως ότι είναι καταστροφικά.
Σήμερα το βασικό σενάριο που αποτελεί τη βάση της συζήτησης, δέχεται χαμηλούς στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2015 και το 2016 και υψηλότερους αλλά λογικούς για τα επόμενα χρόνια, με τη προϋπόθεση ότι η ελληνική οικονομία θα έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν πρόκειται εδώ για μια μικρή παραχώρηση ή μια οριακή αλλαγή. Αθροιστικά η ελληνική οικονομία, με βάση τους αναθεωρημένους και χαμηλότερους στόχους, θα γλιτώσει πάνω από 10 δις ευρώ σε εισπρακτικά μέτρα, τα επόμενα χρόνια. Αφήνουμε, δηλαδή, πίσω μας την λογική της σκληρής λιτότητας, που διαπερνούσε από άκρη σε άκρη τη μνημονιακή πολιτική.
Ενώ ταυτόχρονα γίνεται εξ αντικειμένου και παραδοχή για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους, καθώς η ανάλυση της βιωσιμότητας του εξαρτάται άμεσα από το ύψος αυτών των πρωτογενών πλεονασμάτων. Τα πρακτικά δε αποτελέσματα αυτής της μεγάλης κατάκτησης, δεν θα αργήσουν να φανούν στην καθημερινότητα των πολιτών, στην ποιότητα των κοινωνικών υπηρεσιών, στην ανταποδοτικότητα του κράτους. Έχουμε επίσης καταφέρει μέσα από επίπονες διαπραγματεύσεις να ξεκαθαρίσουμε ότι πρώτον δεν συζητάμε, σε καμία περίπτωση, όχι μόνο την περαιτέρω απορύθμιση της αγοράς εργασίας, αλλά αντίθετα ότι είμαστε έτοιμοι να επαναφέρουμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και την διαιτησία που αποτελούν θεμέλιους λίθους του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Και εδώ πρόκειται για στροφή 180 μοιρών σε σχέση με την αντεργατική πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων. Επίσης έχουμε διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι δεν αποδεχόμαστε την περικοπή συντάξεων που αποτελούσαν μια από τις κεντρικές δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης στην τρόικα με το περίφημο mail Χαρδούβελη. Αυτό, βέβαια, για να συνεννοηθούμε, δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε από μόνοι υποχρεωμένοι, είτε έτσι είτε αλλιώς, να αντιμετωπίσουμε τα χρονίζοντα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος, το πρόβλημα της βιωσιμότητάς του. Αυτό όμως δεν θα γίνει με όρους εξαναγκασμού, ούτε με όρους περικοπών, αλλά μετά από νέες αναλογιστικές μελέτες που θα αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα του και μέσα από πολιτικές ενίσχυσης των ασφαλιστικών ταμείων αλλά και αναδιανομής από τα πλουσιότερα προς τα φτωχότερα στρώματα. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος εξαρτάται άμεσα και από την ενίσχυση της απασχόλησης αλλά και από την αμείλικτη καταπολέμηση της μαύρης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής που αποτελούν μόνιμες πληγές. Και μην ξεχνάμε επίσης ότι αυτοί που σήμερα μας κάνουν κριτική για το ασφαλιστικό και τις συντάξεις, είναι ακριβώς οι ίδιοι που το κατέστρεψαν, όχι μόνο γιατί ανέχθηκαν τις παραβατικές συμπεριφορές της εργοδοσίας, αλλά και διότι τίναξαν στον αέρα τα αποθεματικά των ταμείων με το καταστροφικό PSI. Δεν θα ακολουθήσουμε λοιπόν τη δική τους λογική, που φορτώνει τα αποτελέσματα των δικών τους σκόπιμων «λαθών» στις πλάτες των συνταξιούχων. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Να είστε βέβαιοι ότι σε αυτή τη διαπραγμάτευση δεν πρόκειται να αποδεχθούμε εξευτελιστικούς όρους, ούτε για τους εαυτούς μας, ούτε για την παράταξη, ούτε πολύ περισσότερο για τον ελληνικό λαό, που υπέμεινε τις συνέπειες της μνημονιακής καταστροφής για πάρα πολύ καιρό. Γιατί γνωρίζουμε καλά ότι η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν μπορεί να αντέξει νέα μέτρα αλλά πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αντέξει την έλλειψη κοινωνικής προοπτικής και προκοπής. Όπως γνωρίζουμε καλά και ότι το πρόγραμμα που υλοποιήθηκε στη χώρα και που κάποιοι από τους εταίρους εξακολουθούν, δυστυχώς, να υπερασπίζονται, δεν προβλεπόταν να αποτελέσει μια πρόσκαιρη παρένθεση. Αντίθετα είχε σκοπό να προκαλέσει ένα συνολικό μετασχηματισμό του κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου οργάνωσης της χώρας προς όφελος της ολιγαρχίας.
Στόχος του ήταν να τροποποιήσει ριζικά το συσχετισμό δύναμης, να δημιουργήσει μια κοινωνία της ασύδοτης κερδοσκοπίας σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Γιατί όπως πρόσφατα ξαναείπα το Μνημόνιο δεν ήταν ένα οικονομικό λάθος, ένα κακό πρόγραμμα, μια παραδρομή. Ήταν η συνειδητή επιλογή της εγχώριας ολιγαρχίας, με τις πλάτες των πιστωτών, να φορτωθούν τα βάρη της οικονομικής κρίσης στις πλάτες της μισθωτής εργασίας, των συνταξιούχων, της αυτοαπασχολούμενης μεσαίας τάξης και των μικρών επιχειρηματιών.
Στην πραγματικότητα το Μνημόνιο δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η προσπάθεια, να υπερβεί η χώρα την κρίση και το αδιέξοδο της, μέσω μιας πρωτοφανούς εκκαθάρισης δικαιωμάτων και επιχειρήσεων που θα έθεταν την βάση για μια νέα κεφαλαιακή συσσώρευση με πολύ χειρότερους όρους για την κοινωνική πλειοψηφία. Η ύφεση, δε, που επιδεινώθηκε από την πολιτική αυτή ήταν δεδομένη, υπολογισμένη και σε ένα βαθμό επιθυμητή από τους εμπνευστές του. Αυτή λοιπόν τη φορά των εξελίξεων προσπαθούμε να αντιστρέψουμε. Ώστε να εισέλθουμε επιτέλους σε μια περίοδο ανάπτυξης. Όχι όμως μιας οποιασδήποτε ανάπτυξης, αλλά μιας ανάπτυξης που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, δεν θα τα υπονομεύει, δεν θα τα υποτάσσει στα συμφέροντα της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Αυτό είναι το ιστορικό στοίχημα για τη πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Για τη μόνη αριστερή κυβέρνηση στην Ευρώπη. Και για να το καταφέρουμε αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας, η οποία θα αποτελεί προϊόν ενός αμοιβαίου συμβιβασμού με τους ευρωπαίους εταίρους. Εχώ πολλές φορές περιγράψει τα χαρακτηριστικά αυτής της συμφωνίας, επιτρέψτε μου να το κάνω άλλη μια φορά.
Η συμφωνία αυτή πρέπει να περιλαμβάνει:
Χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κυρίως τα πρώτα χρόνια, ώστε να διασπάσουμε το μηχανισμό αναπαραγωγής της λιτότητας και να ανακτήσουμε τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο.
Έσοδα από μεταφορά των βαρών στο πλούτο με αναδιανεμητικό προσανατολισμό, όχι δηλαδή μέτρα που θα εντείνουν την κοινωνική ανισότητα: καμία νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις.
Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους ώστε να μπει τέλος στο φαύλο κύκλο της τελευταίας πενταετίας, όπου η χώρα αναγκάζεται να παίρνει νέα δάνεια για να ξεπληρώνει τα παλιά
Ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο χρηματοδότησης επενδύσεων στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες. Μια τέτοια συμφωνία δεν θα απελευθερώσει απλώς το λιμνάζον δυναμικό της ελληνικής οικονομίας. Ταυτόχρονα θα αποτελέσει και το κλειδί, για να μπορέσουμε να εντείνουμε τον πραγματικό αγώνα. Τον αγώνα που πρέπει να δώσουμε μέσα στη χώρα, εναντίον της ολιγαρχίας και της παλιάς πολιτικής ελίτ, που κατέστρεψαν τα τελευταία χρόνια τόσο τη παραγωγική βάση όσο και τον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αντίπαλος δεν βρίσκεται μόνο στο Βερολίνο στις Βρυξέλες ή στην Ουάσιγκτον. Ο αντίπαλος, ίσως και ο πιο σκληρός, βρίσκεται και εντός των τειχών. Ότι εκτός από την Τρόικα των ξένων, υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια και το λόμπι των υποστηριχτών της Τρόικα των ξένων, που εκπροσωπούσε και συνεχίζει να εκπροσωπεί συγκεκριμένες οικονομικές δυνάμεις και συγκεκριμένα συμφέροντα. Πρόκειται για τις δυνάμεις και τα συμφέροντα που ευνοήθηκαν και ισχυροποιήθηκαν την τελευταία 25ετία και που είδαν την εξουσία τους να αυξάνεται κατακόρυφα με τις πολιτικές ακραίας λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της μνημονιακής πενταετίας. Άρα εκτός από τη διαπραγμάτευση με τους έξω, υπάρχει και ένας παράλληλος, ομόκεντρος αν θέλετε αγώνας.
Ένας αγώνας που ίσως αποδειχτεί πιο κρίσιμος από τον πρώτο. Γιατί εκεί τελικά θα κριθεί τόσο η νέα κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί θα κριθεί η επιτυχία ή αποτυχία της, πρώτης ιστορικά, αριστερής κυβέρνησης για χώρα του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτός ο αγώνας, ας είμαστε ειλικρινείς, έχει να κάνει με την προσπάθεια για την αντιστροφή της πορείας πολλών ετών. Έχει να κάνει με την προώθηση ενός ριζικά διαφορετικού κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου, που θα βασίζεται στην αναδιανομή του πλούτου, στην προώθηση της ισότητας, στην αλληλεγγύη, στο σεβασμό της δημόσιας περιουσίας, στην στήριξη των κοινών αγαθών, στην στήριξη της μισθωτής εργασίας, στο σεβασμό του περιβάλλοντος. Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Αυτός ο αγώνας έχει ήδη ξεκινήσει, για αυτό και βρίσκει λυσσαλέα αντίδραση στο εσωτερικό. Όχι τόσο από την αντιπολίτευση, που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε απόλυτη στρατηγική αμηχανία και σε αποδρομή. Αλλά από τις ίδιες τις κοινωνικές δυνάμεις που εκπροσωπεί η αντιπολίτευση. Τις δυνάμεις που άφησαν εδώ και καιρό τις μάσκες της αμεροληψίας να πέσουν και έχουν αναλάβει οι ίδιες την αντιπαράθεση με την νέα κυβέρνηση και με το ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς πολιτικούς διαμεσολαβητές και χωρίς προσχήματα. Οι κοινωνικές δυνάμεις αυτές, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν είναι άλλες από τους γνωστούς ολιγάρχες που λυμαίνονται τη χώρα μας και το λαό μας δεκαετίες ολόκληρες. Βλέπουν λοιπόν αυτοί τα συμφέροντα τους να απειλούνται και γι αυτό η στάση τους είναι λυσσαλέα και επιθετική απέναντι μας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν είναι καθόλου τυχαία η καθημερινή επίθεση που δεχόμαστε από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, έντυπα και ηλεκτρονικά.
Που τη μια βλέπουν χειρότερα μνημόνια να υπογράφονται και την άλλη μέρα βλέπουν τη χώρα να βαδίζει στα βράχια, στην καταστροφή, στην έξοδο από το Ευρώ. Αλλά η παράταξη μας, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν και αποδεικνύει και σήμερα εμπράκτως, ότι δεν λογαριάζει τη φαιά προπαγάνδα και τον εκφοβισμό. Ακριβώς γιατί έχει εμπιστοσύνη στη κρίση του ελληνικού λαού.
Οι ολιγάρχες, λοιπόν, ας το καταλάβουν :
Ήρθε η ώρα να βάλουν το χέρι στη τσέπη.
Ήρθε η ώρα να πληρώσουνε φόρους, να πληρώσουν τα δάνειά τους στις τράπεζες, να πληρώσουν τις τηλεοπτικές συχνότητες που χρησιμοποιούν τζάμπα, να πληρώσουν όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος και όπως πληρώνει από το υστέρημά του και ο τελευταίος έλληνας πολίτης. ¨Ηρθε η ώρα να πληρώσουν ότι δεν πλήρωσαν τόσα χρόνια.
Όση φαιά προπαγάνδα και αν εξαπολύσουν εναντίον μας, όσο και αν μας απειλήσουν, όσο και αν μας λοιδωρήσουν, δε θα αλλάξουμε στάση.
Γιατί έχουμε το λαό και την κοινωνία μαζί μας. Και γιατί εδώ ήρθαμε για να επιβάλουμε το δίκιο. Και το δίκιο θα το επιβάλουμε είτε έτσι είτε αλλιώς.
Ας το καταλάβουν καλά. Έχουμε μπροστά μας τέσσερα χρόνια παρά τέσσερις μήνες διακυβέρνησης, είτε έτσι είτε αλλιώς. Ο λαός μας στηρίζει, όσο δε στήριξε ποτέ καμιά άλλη κυβέρνηση.
Το δίκιο θα το επιβάλουμε στο τόπο, να είστε σίγουροι για αυτό. Σε κάθε περίπτωση. Ήδη στους τέσσερις μήνες, καταφέραμε το πρώτο μεγάλο πλήγμα στη διαπλοκή. Καταλογίσαμε το πρώτο κομμάτι από τα χρέη των τηλεοπτικών σταθμών που έμεναν για χρόνια κλειδωμένα στα συρτάρια των Υπουργείων.
Χρέη για τα οποία, κατά περίεργη σύμπτωση, οι άτεγκτοι τεχνοκράτες της Τρόικας δεν χτύπησαν ποτέ το χέρι στο τραπέζι. Γιατί διύλιζαν τον κώνωπα και κατάπιναν την κάμηλο της διαπλοκής και της διαφθοράς. Εμείς θα συνεχίσουμε. Θα συνεχίσουμε με την άμεση δημοσιοποίηση του σχεδίου νόμου για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες που θα θέσει ένα τέλος στο μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο της μεταπολιτευτικής ελληνικής δημοκρατίας. Θα συνεχίσουμε με τους ελέγχους και τη διασταύρωση όλων των λιστών και των λογαριασμών φοροδιαφυγής που έχουν οι υπηρεσίες στη κατοχή τους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται αυτοί που φοροδιαφεύγουν. Εμείς θα συνεχίσουμε. Θα προχωράμε και δεν θα ξεχνάμε. Προχωράμε με βάση τις δεσμεύσεις μας απέναντι στον ελληνικό λαό και στην παράταξη μας για να καθαρίσουμε τη χώρα από το καθεστώς μιας οικονομικής ολιγαρχίας που πλούτισε και έζησε για χρόνια στην πλάτη της εργασίας και συνέχισε στα χρόνια της κρίσης να φορτώνει τα βάρη στη πλάτη της μεσαίας τάξης και του εργαζόμενου λαού.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, παρά το ότι το βάρος πέφτει στη διαπραγμάτευση, έχουμε πετύχει ήδη πολλά. Θα αρκεστώ εδώ απλώς σε μια μικρή σταχυολόγηση, για όσους ακόμα συντηρούν το μύθο, 25 ότι έχουμε ξεχάσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ότι έχουμε παρεκκλίνει από τις προγραμματικές μας δηλώσεις. Μέσα στις 100 αυτές μέρες, σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας και υπό δραματικές πιέσεις έχουμε καταφέρει
Να κάνουμε το πρώτο βήμα για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης: Το πρόγραμμα υλοποιείται συνεχώς διευρυνόμενο στην διατροφή, στη στέγαση, στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Να πάρουμε άμεσα μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης: Οι εκατό δόσεις για την αποπληρωμή των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων των πολιτών είναι σε εξέλιξη και έχουν δώσει τη δυνατότητα 26 σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις να ρυθμίσουν τα χρέη τους παίρνοντας φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα και σε χιλιάδες νοικοκυριά να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό κλοιό της υπερχρέωσης.
Την ίδια στιγμή με το μέτρο αυτό τα δημόσια ταμεία δέχονται αναγκαίες ενέσεις ρευστότητας. Μέχρι τις 11 Μάη, δηλαδή μέσα σε είκοσι τέσσερις μέρες, είχαν αιτηθεί ρύθμιση από τις εφορίες της χώρας, περίπου, 380.000 οφειλέτες. Το συνολικό ποσό των ρυθμιζόμενων οφειλών ανέρχεται στα €2,8 δις. Παράλληλα, μέχρι τις 12 Μάη είχαν ρυθμίσει τις οφειλές τους στα ασφαλιστικά ταμεία, περίπου, 144.000 ασφαλισμένοι, με συνολικό ποσό ρυθμιζόμενων οφειλών, περίπου, €3,4 δις.
Αξίζει, πράγματι, να συγκρίνει κάποιος τα ποσά που έχουν ρυθμιστεί με το δικό μας νόμο, δηλαδή τη συμμετοχή των φορολογουμένων και των ασφαλισμένων, με τα αντίστοιχα ποσά και την περιορισμένη συμμετοχή των πολιτών στις ρυθμίσεις 27 Σαμαρά για να ξεχωρίσει την πραγματική ανάσα από την κρυμμένη παγίδα.
Να ψηφίσουμε διάταξη και να ξεκινήσουμε την υλοποίηση της για την καταπολέμηση των τριγωνικών συναλλαγών, ώστε να μπει τέλος σε μία από τις πλέον διαδεδομένες τεχνικές φοροδιαφυγής
Επιπλεόν πέρασαμε τον πρώτο νόμο για τον εκδημοκρατισμό της δημόσιας διοίκησης με τον οποίο μεταξύ άλλων αποκαθίστανται μερικές από τις κατάφωρες αδικίες της μνημονιακής περιόδου όπως η απόλυση των καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ, των σχολικών φυλάκων και άλλων δημοσίων υπαλλήλων
Καταργήσαμε το 5ευρω για εισαγωγή και εξέταση στα δημόσια νοσοκομεία και εξαγγείλαμε σχέδιο 4.500 προσλήψεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού μέσα στο 2015.
Ήδη προχωράμε το πρόγραμμα για την ανάκτηση της εργασίας και μέσω των χρημάτων που αποδεσμεύονται μέσα από το σχέδιο Γιούνκερ. Τα υπάρχοντα προγράμματα τροποποιούνται και ανασχεδιάζονται από το Υπουργείο Εργασίας, ώστε τα χρήματα να καταλήγουν πραγματικά στους ανέργους και όχι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις κατάρτισης.
Ξεκίνησε η διαδικασκία εκδημοκρατισμού της ενημέρωσης με πρώτο βήμα την επαναλειτουργία της ΕΡΤ που αποτελεί συμβολικό ορόσημο. Δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για μια νέα δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση απαλλαγμένη από τον κομματισμό, το ρουσφέτι και τη σπατάλη του παρελθόντος. Έναν δημόσιο φορέα ενημέρωσης που θα αντικατοπτρίζει το νέο δημόσιο ήθος για μια δημοκρατική, αντικειμενική, πλουραλιστική και έγκυρη ενημέρωση.
Εδώ όμως θα μου επιτρέψετε μια παρένθεση: Η ΕΡΤ έπρεπε ήδη να λειτουργεί.
Έχουμε καθυστερήσει πολύ. Έχουμε πολιτική υποχρέωση να δουλέψουμε όλοι αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την άμεση επαναλειτουργία της, χωρίς άλλη κωλυσιεργία.
Επιστρέφοντας τώρα στα πεπραγαμένα ολοκληρώνω θυμίζοντας ότι άρχισε το έργο της η εξεταστική επιτροπή για τα Μνημόνια, τέθηκε για πρώτη φορά επίσημα στο ανώτατο δυνατό επίπεδο η εθνική απαίτηση των γερμανικών επανορθώσεων, ενώ εξετάζονται από ειδικές ομάδες εργασίας αμαρτωλές δημόσιες συμβάσεις του παρελθόντος όπως η καταχρηστική σύμβαση εξωδικαστικού συμβιβασμού του ελληνικού δημοσίου με τη Siemens. Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την αποσυμφόρηση των φυλακών και ήδη βρίσκεται στη διαβούλευση το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια σε μετανάστες δεύτερης γενιάς.
Ενώ το νομοσχέδιο για την αποκατάσταση του ευρωπαϊκού κεκτημένου στις εργασιακές σχέσεις, την 30 επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, και τη σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 Ε, βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας και της διαβούλευσης τόσο με τους κοινωνικούς εταίρους όσο και με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Αυτά είναι τα πρώτα δείγματα γραφής της μεγάλης προσπάθειας που έχουμε ξεκινήσει. Έχουμε, όμως, ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας στον μεγάλο αγώνα που αρχίσαμε. Μετά την συμφωνία έχουμε να ανοίξουμε πολλά και μεγάλα μέτωπα: Πρώτο και κύριο, το μεγάλο μέτωπο της ανασυγκρότησης του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Γιατί το μνημόνιο σε συνδυασμό με τις πελατειακές πολιτικές της μεταπολίτευσης έχει αφήσει πίσω του συντρίμμια:
Σύστημα υγείας και εκπαίδευσης σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, διοικητικούς μηχανισμούς ασύνδετους και αναποτελεσματικούς, φορολογική διοίκηση που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο μεγάλο αγώνα κατά της φοροδιαφυγής, σύστημα δικαιοσύνης που έχει υποστεί τεράστια πλήγματα αξιοπιστίας την τελευταία πενταετία ειδικά. Όλα αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με προσεκτικό στρατηγικό σχεδιασμό και με σοβαρές πρωτοβουλίες. Διότι μια αποτελεσματική και ταυτόχρονα δημοκρατική δημόσια διοίκηση είναι η εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε και να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα αναδιανομής εισοδημάτων και ενίσχυσης της κοινωνικής πλειοψηφίας, που αποτελεί το DNA τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της νέας κυβέρνησης. Σύντροφοι και συντρόφισσες, Έχουμε πολλά να κάνουμε. Αυτό που απαιτείται από τη δική μας πλευρά είναι συνευθύνη, σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και πάνω από όλα εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Είμαι βαθειά πεπεισμένος ότι θα ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών και της κοινωνίας.
Να μην ξεχνάμε ότι ο λαός για πρώτη φορά εμπιστεύτηκε την Αριστερά και δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε.
Είναι το μεγάλο μας στοίχημα.
Το μεγάλο στοίχημα της παράταξης μας και του λαού μας, το μεγάλο στοίχημα της Ευρώπης. Έχουμε πολιτική και ηθική υποχρέωση να το κερδίσουμε. Και θα το κερδίσουμε.
Σας ευχαριστώ
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Ο Αλέξης Τσίπρας απέρριψε τη χρήση της χρηματοδοτικής ασφυξίας ως μοχλό για την ανατροπή της απόφασης της 20ης Φεβρουαρίου και κάλεσε όσους θέλουν να συμβάλλουν για τη συμφωνία να το κάνουν αλλιώς να σιωπήσουν.
«Δεν ήταν εύκολη περίοδος για κανένα, δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε ότι η διαπραγμάτευση γίνεται σε περίοδο που δεν έχει αποκατασταθεί η κανονικότητα στην χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι επιλογή μας δεν συνάδει με τους κανόνες είναι απαράδεκτο ό,τι συμβαίνει» τόνισε ο πρωθυπουργός.
Ομιλία με πολλά μηνύματα και αντίστοιχους αποδέκτες, μέσα και έξω από τη χώρα, εκφώνησε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μια ομιλία που έρχεται την επομένη της Συνόδου στη Ρίγα και, άρα, στο σταυροδρόμι της τελικής φάσης των διαπραγματεύσεων. Με την ομιλία αυτή εξάλλου άνοιξαν οι εργασίες της διήμερης Κεντρικής Επιτροπής, με τη συμμετοχή των βουλευτών και συντονιστών των Νομαρχιακών Επιτροπών.
Πυξίδα για όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να είναι η κατάληξη της ομιλίας, «να μην ξεχνάμε ότι ο λαός για πρώτη φορά εμπιστεύτηκε την Αριστερά και δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε».
Πυξίδα για όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να είναι η κατάληξη της ομιλίας, «να μην ξεχνάμε ότι ο λαός για πρώτη φορά εμπιστεύτηκε την Αριστερά και δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε».
Υπ' αυτό το πρίσμα, «πρέπει να περάσουμε τον κάβο για έναν αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό», ήταν μια φράση –κλειδί (εκτός κειμένου σημειωτέον), με τον πρωθυπουργό να εμφανίζεται αισιόδοξος όσο και αποφασιστικός για την έκβαση των διαπραγματεύσεων («είναι το τέλος της επίπονης περιόδου», εκτίμησε χαρακτηριστικά, αλλά και «κάναμε υποχωρήσεις, έχουμε όμως και κόκκινες γραμμές», ήταν μια άλλη αξιοσημείωτη αναφορά του).
Εξάλλου, η φράση του πρωθυπουργού, «έχουμε μπροστά μας τέσσερα χρόνια παρά ...
τέσσερις μήνες διακυβέρνησης», αποτυπώνει και τη στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου για το επόμενο διάστημα.
Καίρια, επίσης, η ανάδειξη του χρέους που έχουν ο ΣΥΡΙΖΑ στην επιθυμία του ελληνικού λαού για λύση -και μάλιστα μακράς πνοής- και όχι για συμφωνία, όπως υπογράμμισε ο Αλ. Τσίπρας, του λαού που στηρίζει την κυβέρνηση γιατί για πρώτη φορά βλέπει μια κυβέρνησή του να διαπραγματεύεται στο όνομά του. Άλλωστε, στις 25 Γενάρη ο λαός έβγαλε εισιτήριο χωρίς επιστροφή, ήταν μια άλλη χαρακτηριστική αναφορά.
Επί της ουσίας της διαπραγμάτευσης, ο Αλ. Τσίπρας κατέθεσε εκ νέου τις 4 βασικές προϋποθέσεις για έναν καλό συμβιβασμό: χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, όχι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αναδιάρθρωση του χρέους και γενναίο επενδυτικό πακέτο.
Μήνυμα προς τους εταίρους
Επί της ουσίας της διαπραγμάτευσης, ο Αλ. Τσίπρας κατέθεσε εκ νέου τις 4 βασικές προϋποθέσεις για έναν καλό συμβιβασμό: χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, όχι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αναδιάρθρωση του χρέους και γενναίο επενδυτικό πακέτο.
Μήνυμα προς τους εταίρους
Αυστηρός προς την πλευρά των δανειστών, προειδοποίησε ότι το μέσο ασφυξίας δεν θα αποδειχθεί αποτελεσματικό εν τέλει, ενώ κάλεσε όλους εκείνους που υπονομεύουν τη διαπραγμάτευση είτε με δηλώσεις είτε με διαρροές –αναφορά που από κάποιους στην αίθουσα θεωρήθηκε ως φωτογραφική για τον Β. Σόιμπλε- να τραβηχτούν στην άκρη και να πάψουν να επηρεάζουν αρνητικά τις διαπραγματεύσεις.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανεχθεί αυτούς που παίζουν με τη φωτιά, διεμήνυσε ο πρωθυπουργός, διευκρινίζοντας ότι εδώ συν τοις άλλοις διακυβεύεται το μέλλον της Ευρώπης. Και σε άλλο σημείο άφησε αιχμές προς την πλευρά του ΔΝΤ, κάνοντας λόγο για το πιο αποτυχημένο πρόγραμμα στην ιστορία του διεθνούς αυτού οργανισμού.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανεχθεί αυτούς που παίζουν με τη φωτιά, διεμήνυσε ο πρωθυπουργός, διευκρινίζοντας ότι εδώ συν τοις άλλοις διακυβεύεται το μέλλον της Ευρώπης. Και σε άλλο σημείο άφησε αιχμές προς την πλευρά του ΔΝΤ, κάνοντας λόγο για το πιο αποτυχημένο πρόγραμμα στην ιστορία του διεθνούς αυτού οργανισμού.
Η φαιά προπαγάνδα
Ταυτόχρονα, όμως, ο πιο σκληρός αντίπαλος βρίσκεται εντός των τειχών, υπογράμμισε ανοίγοντας το κεφάλαιο της ομιλίας του που αφορούσε στον πόλεμο κατά της διαπλοκής, η μάχη με την οποία, προέβλεψε, ίσως αποδειχθεί ο κρισιμότερος αγώνας.
Αλλά η κυβέρνηση δεν θα λογαριάσει τη φαιά προπαγάνδα, «ήλθε η ώρα να πληρώσουν», και μάλιστα για όσα δεν πλήρωναν τόσα χρόνια. Ενώ χαρακτήρισε το θέμα των ραδιοτηλεοπτικών αδειών ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.
Αλλά η κυβέρνηση δεν θα λογαριάσει τη φαιά προπαγάνδα, «ήλθε η ώρα να πληρώσουν», και μάλιστα για όσα δεν πλήρωναν τόσα χρόνια. Ενώ χαρακτήρισε το θέμα των ραδιοτηλεοπτικών αδειών ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.
Ανάσα για τους πολίτες
Μεγάλο μέρος της ομιλίας Τσίπρα ήταν αφιερωμένο στα σημαντικά αποτελέσματα της ως τώρα διακυβέρνησης, παρά τις δυσχέρειες με τη διαπραγμάτευση: ίσως, για παράδειγμα, δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό ότι η επιτυχία της κυβέρνησης και της διαπραγματευτικής ομάδας για χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, συνεπάγεται ότι οι πολίτες γλιτώνουν από 10 δις εισπρακτικά μέτρα. Κατά συνέπεια, επέμεινε ο πρωθυπουργός, η χώρα αφήνει πίσω της τη λιτότητα. Ενώ ταυτόχρονα με τη μείωση των πλεονασμάτων, τίθεται και ο δίδυμος στόχος της αναδιάρθρωσης χρέους.
Όμως, ο εκτενής απολογισμός των 100 πρώτων ημερών της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ έγινε, από τον πρωθυπουργό, και για έναν ακόμη λόγο: ως απάντηση σε όλους εκείνους που ανησυχούν και μιλούν για εγκατάλειψη του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Επίσης ευρεία ήταν η αναφορά στα θέματα του Υπουργείου Εργασίας, με τον ομιλητή να διαβεβαιώνει ότι δεν συζητείται περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Το αντίθετο.
Αντίπαλο δέος, η ΕΡΤ
Μεταξύ όμως των άλλων επιτυχιών της συγκυβέρνησης είναι αυτό της επαναλειτουργίας της ΕΡΤ, όπου ο Αλ. Τσίπρας αναγνώρισε καθυστερήσεις, γι' αυτό και ζήτησε από όλους να συμβάλουν στα πρώτα βήματα της δημόσιας τηλεόρασης, ζητώντας χαρακτηριστικά να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Στο σημείο αυτό διεκόπη από μεμονωμένο συνδικαλιστή της ΠΟΣΠΕΡΤ που βρισκόταν στην αίθουσα και ο οποίος ισχυρίσθηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο (!), με τον πρωθυπουργό να απαντά αυστηρά ότι η ΕΡΤ δεν άνοιξε για να βρουν κάποιοι τη δουλειά τους, αλλά για να έχουν οι πολίτες πλουραλιστική ενημέρωση (χαρακτήρισε δε, την ΕΡΤ ως εν δυνάμει αντίπαλον δέος στα κανάλια της διαπλοκής)
Ταυτόχρονα όμως πήρε θέση και για τον τρόπο στελέχωσης της νέας ΕΡΤ, σημειώνοντας με έμφαση πως θα είναι απαλλαγμένη από το ρουσφέτι και τον κομματισμό.
Όμως, ο εκτενής απολογισμός των 100 πρώτων ημερών της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ έγινε, από τον πρωθυπουργό, και για έναν ακόμη λόγο: ως απάντηση σε όλους εκείνους που ανησυχούν και μιλούν για εγκατάλειψη του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Επίσης ευρεία ήταν η αναφορά στα θέματα του Υπουργείου Εργασίας, με τον ομιλητή να διαβεβαιώνει ότι δεν συζητείται περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Το αντίθετο.
Αντίπαλο δέος, η ΕΡΤ
Μεταξύ όμως των άλλων επιτυχιών της συγκυβέρνησης είναι αυτό της επαναλειτουργίας της ΕΡΤ, όπου ο Αλ. Τσίπρας αναγνώρισε καθυστερήσεις, γι' αυτό και ζήτησε από όλους να συμβάλουν στα πρώτα βήματα της δημόσιας τηλεόρασης, ζητώντας χαρακτηριστικά να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Στο σημείο αυτό διεκόπη από μεμονωμένο συνδικαλιστή της ΠΟΣΠΕΡΤ που βρισκόταν στην αίθουσα και ο οποίος ισχυρίσθηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο (!), με τον πρωθυπουργό να απαντά αυστηρά ότι η ΕΡΤ δεν άνοιξε για να βρουν κάποιοι τη δουλειά τους, αλλά για να έχουν οι πολίτες πλουραλιστική ενημέρωση (χαρακτήρισε δε, την ΕΡΤ ως εν δυνάμει αντίπαλον δέος στα κανάλια της διαπλοκής)
Ταυτόχρονα όμως πήρε θέση και για τον τρόπο στελέχωσης της νέας ΕΡΤ, σημειώνοντας με έμφαση πως θα είναι απαλλαγμένη από το ρουσφέτι και τον κομματισμό.
Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Βρισκόμαστε πλέον στην τελική ευθεία μιας επίπονης και σκληρής περιόδου, που χαρακτηρίστηκε κυρίως -αν όχι απoκλειστικά - από την διαπραγμάτευση της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους και τους θεσμούς.
Δεν ήταν μια εύκολη περίοδος για κανέναν. Ούτε για μας εδώ, ούτε για την κυβέρνηση, ούτε πολύ περισσότερο για τον ελληνικό λαό.
Δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε ότι αυτή η διαπραγμάτευση λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο κατά την οποία δεν έχει αποκατασταθεί η κανονικότητα στη χρηματοδότηση της οικονομίας. Και αυτό όχι μόνο δεν είναι επιλογή μας αλλά δεν συνάδει με τους κανόνες, δεν θα έπρεπε να συμβαίνει και είναι απαράδεκτο.
Ενδεχομένως κάποιοι να πιστεύουν ότι είναι μια αποτελεσματική διαπραγματευτική τακτική για να αναγκάσουν την ελληνική κυβέρνηση να υποχωρήσει από τις θέσεις της και να αποδεχθεί μια συμφωνία που θα επαναλαμβάνει τα λάθη του παρελθόντος.
Τους διαβεβαιώνουμε η τακτική τους δεν είναι διόλου αποτελεσματική. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού ζητάει λύση και όχι απλά συμφωνία. Ζητάει λύση βιώσιμη και μακράς πνοής. Για αυτό και παρά τις δυσκολίες και τις πιέσεις, παρά την ομοβροντία συστημηκών μέσων ενημέρωσης, που τις περισσότερες φορές αποτελούν τη φωνή των δανειστών στη χώρα, στηρίζει την σκληρή διαπραγμάτευση. Ο κόσμος μας εμπιστεύεται για την ειλικρίνειά μας αλλά και γιατί γνώριζε από πριν ότι ο δρόμος που έχουμε να βαδίσουμε δεν θα είναι εύκολος, αλλά ανηφορικός. Και στηρίζει γιατί αντιλαμβάνεται ότι για πρώτη φορά μια κυβέρνηση διαπραγματεύεται στο δικό του όνομα και για τα δικά του συμφέροντα.
Στηρίζει ο ελληνικός λαός τις προσπάθειες μας, γιατί αντιλαμβάνεται με σαφήνεια ότι πλέον στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης υπάρχουν δύο ομάδες. Όχι μία όπως συνέβαινε τα τελευταία πέντε χρόνια.
Από τη μια μεριά η ομάδα που στηρίζει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και από την άλλη η ομάδα που εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Που παλεύει για μια έξοδο από την κρίση με όρους αλληλεγγύης, ισότητας και κοινωνικής προστασίας. Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είναι σε όλους σας γνωστό ότι με μοχλό την χρηματοδοτική ασφυξία, κάποιοι από τους εκπροσώπους των δανειστών επιχειρούν να ανατρέψουν την απόφαση της 20ής Φεβρουαρίου, σύμφωνα με την οποία η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να παρουσιάσει ένα πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που θα αφήνει πίσω του το Μνημόνιο και την 5η αξιολόγηση. Εμείς ως ελληνική κυβέρνηση σεβαστήκαμε και συνεχίζουμε να σεβόμαστε την απόφαση της 20ης του Φλεβάρη.
Το ίδιο περιμένουμε, όμως, και από το σύνολο των θεσμών και των εκπροσώπων τους. Δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση να επαναλάβω ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε σε παράλογες απαιτήσεις. Στο θέμα του ΦΠΑ, του ασφαλιστικού συστήματος, της αγοράς εργασίας ή σε οποιοδήποτε άλλο τομέα οι αρχιτέκτονες του πιο αποτυχημένου προγράμματος στην ιστορία του ΔΝΤ, επιμένουν σε ακρότητες, προκειμένου να μη παραδεχθούν την αποτυχία τους.
Δε πρόκειται να δεχθούμε ακρότητες όχι απλώς γιατί δεν πιστεύουμε σε αυτές. Αλλά γιατί τις θεωρούμε και βαθιά αντιαναπτυξιακές. Η κοινωνική καταστροφή και ο οικονομικός παραλογισμός της πολιτικής του Μνημονίου τελείωσε μια και καλή στις 25 Γενάρη. Ο ελληνικός λαός έβγαλε εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Και εμείς δε πρόκειται να τον γυρίσουμε πίσω. Όλο αυτό το διάστημα έχουμε αποδείξει ότι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε υποχωρήσεις, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε σε μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία. Απαιτούμε και από τους εταίρους μας ανάλογο σεβασμό και ανάλογες υποχωρήσεις.
Εμείς έχουμε κάνει το χρέος μας, ήρθε η ώρα για την Ευρώπη να κάνει το δικό της. Δεν είναι δυνατόν και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό στους κόλπους της Ευρώπης να εξακολουθούν να υπάρχουν και να ασκούν επιρροή πρόσωπα που υπονομεύουν έμπρακτα και με σχέδιο το κοινό Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Την Ευρώπη της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Αυτή την Ευρώπη εμείς θα συνεχίζουμε να την υποστηρίζουμε και για αυτήν την Ευρώπη θα συνεχίζουμε να παλεύουμε κόντρα στους διάφορους μεγαλόσχημους που παραδίδουν μαθήματα ηθικής, όχι μόνο στον ελληνικό λαό αλλά σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Και θα ήθελα να γίνω σαφής :
Οι δηλώσεις και η στάση ορισμένων αξιωματούχων τον τελευταίο καιρό, στις πιο κρίσιμες στιγμές της διαπραγμάτευσης, δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην προσπάθεια για την εξεύρεση λύσης, δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην ίδια την Ευρώπη. Δεν βοηθούν στην οικοδόμηση του κλίματος εμπιστοσύνης που αυτή τη στιγμή είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Και υψώνουν διαχωριστικές γραμμές εκεί που χρειάζεται προσέγγιση και διάλογος. Προτείνουμε λοιπόν σε όλους αυτούς να συνταχθούν με τις δυνάμεις εκείνες που δουλεύουν ειλικρινά για εξεύρεση λύσης. Να καταλάβουν επιτέλους ότι αυτό που διακυβεύεται εδώ δεν είναι ένα παιχνίδι ισχύος και επιβεβαίωσης, αλλά το ίδιο το μέλλον της Ευρώπης, το ίδιο το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν πρόκειται λοιπόν να ανεχτούμε και να αφήσουμε στο απυρόβλητο όσους εξακολουθούν να παίζουν με τη φωτιά, όσους ποντάρουν στην αποτυχία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, όσους εξωθούν τα πράγματα σε ρήξη. Όσους κάθε φορά που γίνονται βήματα διακινούν σενάρια εξόδου ταπείνωσης της Ελλάδας και κρίσης.
Τα διακινούν κατ ίδιαν, δήθεν εμπιστευτικά, και αμέσως μετά δημοσίως. Θέλω να στείλω ένα καθαρό μήνυμα. Αυτές τις τελευταίες μέρες πριν την συμφωνία, όσοι μπορούν να συμβάλλουν ας το κάνουν. Όσοι δεν το επιθυμούν ας σιωπήσουν.
Σε κάθε περίπτωση εμείς παραμένουμε σαφείς, ειλικρινείς και καθαροί απέναντι στους εταίρους μας και απέναντι στον ελληνικό λαό. Κάναμε βήματα προσέγγισης ώστε να βρεθεί κοινό έδαφος για την συμφωνία, έχουμε όμως και κόκκινες γραμμές. Έχουμε και όρια, τα οποία η λαϊκή εντολή, η ανάγκη της χώρας να μπει στην ανάπτυξη και η κοινή λογική, μας υποχρεώνουν να μην τα υπερβούμε. Όχι για λόγους ιδεολογικής εμμονής, αλλά για λόγους επιβίωσης και προστασίας της κοινωνικής πλειοψηφίας που μας εμπιστεύεται και την οποία εκπροσωπούμε.
Και χάρη σε αυτές τις κόκκινες γραμμές, χάρη σε αυτή μας τη στάση έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε ήδη πολλά. Πρώτα και κύρια, έχουμε καταφέρει να αλλάξει ριζικά το βασικό σενάριο που είχε γίνει αποδεκτό από το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που ενέκρινε και ψήφισε στη Βουλή με διθυράμβους η κυβέρνηση Σαμαρά.
Σύμφωνα με το Πλαίσιο αυτό τα πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπονταν για το 2015 ,ήταν 3%, για το 2016 και το 2017, 4,5% και για το 2018, 4,2%. Τα πλεονάσματα αυτά δεν ήταν, όμως, τίποτα άλλο από την αριθμητική αποτύπωση της πολιτικής λιτότητας. Το άλλο της όνομα.
Σήμερα έχει γίνει απολύτως δεκτό ότι αυτά τα νούμερα είναι όχι μόνο άπιαστα για μια οικονομία που εξέρχεται από μια επταετή ύφεση, αλλά κυρίως ότι είναι καταστροφικά.
Σήμερα το βασικό σενάριο που αποτελεί τη βάση της συζήτησης, δέχεται χαμηλούς στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2015 και το 2016 και υψηλότερους αλλά λογικούς για τα επόμενα χρόνια, με τη προϋπόθεση ότι η ελληνική οικονομία θα έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν πρόκειται εδώ για μια μικρή παραχώρηση ή μια οριακή αλλαγή. Αθροιστικά η ελληνική οικονομία, με βάση τους αναθεωρημένους και χαμηλότερους στόχους, θα γλιτώσει πάνω από 10 δις ευρώ σε εισπρακτικά μέτρα, τα επόμενα χρόνια. Αφήνουμε, δηλαδή, πίσω μας την λογική της σκληρής λιτότητας, που διαπερνούσε από άκρη σε άκρη τη μνημονιακή πολιτική.
Ενώ ταυτόχρονα γίνεται εξ αντικειμένου και παραδοχή για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους, καθώς η ανάλυση της βιωσιμότητας του εξαρτάται άμεσα από το ύψος αυτών των πρωτογενών πλεονασμάτων. Τα πρακτικά δε αποτελέσματα αυτής της μεγάλης κατάκτησης, δεν θα αργήσουν να φανούν στην καθημερινότητα των πολιτών, στην ποιότητα των κοινωνικών υπηρεσιών, στην ανταποδοτικότητα του κράτους. Έχουμε επίσης καταφέρει μέσα από επίπονες διαπραγματεύσεις να ξεκαθαρίσουμε ότι πρώτον δεν συζητάμε, σε καμία περίπτωση, όχι μόνο την περαιτέρω απορύθμιση της αγοράς εργασίας, αλλά αντίθετα ότι είμαστε έτοιμοι να επαναφέρουμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και την διαιτησία που αποτελούν θεμέλιους λίθους του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Και εδώ πρόκειται για στροφή 180 μοιρών σε σχέση με την αντεργατική πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων. Επίσης έχουμε διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι δεν αποδεχόμαστε την περικοπή συντάξεων που αποτελούσαν μια από τις κεντρικές δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης στην τρόικα με το περίφημο mail Χαρδούβελη. Αυτό, βέβαια, για να συνεννοηθούμε, δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε από μόνοι υποχρεωμένοι, είτε έτσι είτε αλλιώς, να αντιμετωπίσουμε τα χρονίζοντα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος, το πρόβλημα της βιωσιμότητάς του. Αυτό όμως δεν θα γίνει με όρους εξαναγκασμού, ούτε με όρους περικοπών, αλλά μετά από νέες αναλογιστικές μελέτες που θα αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα του και μέσα από πολιτικές ενίσχυσης των ασφαλιστικών ταμείων αλλά και αναδιανομής από τα πλουσιότερα προς τα φτωχότερα στρώματα. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος εξαρτάται άμεσα και από την ενίσχυση της απασχόλησης αλλά και από την αμείλικτη καταπολέμηση της μαύρης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής που αποτελούν μόνιμες πληγές. Και μην ξεχνάμε επίσης ότι αυτοί που σήμερα μας κάνουν κριτική για το ασφαλιστικό και τις συντάξεις, είναι ακριβώς οι ίδιοι που το κατέστρεψαν, όχι μόνο γιατί ανέχθηκαν τις παραβατικές συμπεριφορές της εργοδοσίας, αλλά και διότι τίναξαν στον αέρα τα αποθεματικά των ταμείων με το καταστροφικό PSI. Δεν θα ακολουθήσουμε λοιπόν τη δική τους λογική, που φορτώνει τα αποτελέσματα των δικών τους σκόπιμων «λαθών» στις πλάτες των συνταξιούχων. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Να είστε βέβαιοι ότι σε αυτή τη διαπραγμάτευση δεν πρόκειται να αποδεχθούμε εξευτελιστικούς όρους, ούτε για τους εαυτούς μας, ούτε για την παράταξη, ούτε πολύ περισσότερο για τον ελληνικό λαό, που υπέμεινε τις συνέπειες της μνημονιακής καταστροφής για πάρα πολύ καιρό. Γιατί γνωρίζουμε καλά ότι η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν μπορεί να αντέξει νέα μέτρα αλλά πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αντέξει την έλλειψη κοινωνικής προοπτικής και προκοπής. Όπως γνωρίζουμε καλά και ότι το πρόγραμμα που υλοποιήθηκε στη χώρα και που κάποιοι από τους εταίρους εξακολουθούν, δυστυχώς, να υπερασπίζονται, δεν προβλεπόταν να αποτελέσει μια πρόσκαιρη παρένθεση. Αντίθετα είχε σκοπό να προκαλέσει ένα συνολικό μετασχηματισμό του κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου οργάνωσης της χώρας προς όφελος της ολιγαρχίας.
Στόχος του ήταν να τροποποιήσει ριζικά το συσχετισμό δύναμης, να δημιουργήσει μια κοινωνία της ασύδοτης κερδοσκοπίας σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Γιατί όπως πρόσφατα ξαναείπα το Μνημόνιο δεν ήταν ένα οικονομικό λάθος, ένα κακό πρόγραμμα, μια παραδρομή. Ήταν η συνειδητή επιλογή της εγχώριας ολιγαρχίας, με τις πλάτες των πιστωτών, να φορτωθούν τα βάρη της οικονομικής κρίσης στις πλάτες της μισθωτής εργασίας, των συνταξιούχων, της αυτοαπασχολούμενης μεσαίας τάξης και των μικρών επιχειρηματιών.
Στην πραγματικότητα το Μνημόνιο δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η προσπάθεια, να υπερβεί η χώρα την κρίση και το αδιέξοδο της, μέσω μιας πρωτοφανούς εκκαθάρισης δικαιωμάτων και επιχειρήσεων που θα έθεταν την βάση για μια νέα κεφαλαιακή συσσώρευση με πολύ χειρότερους όρους για την κοινωνική πλειοψηφία. Η ύφεση, δε, που επιδεινώθηκε από την πολιτική αυτή ήταν δεδομένη, υπολογισμένη και σε ένα βαθμό επιθυμητή από τους εμπνευστές του. Αυτή λοιπόν τη φορά των εξελίξεων προσπαθούμε να αντιστρέψουμε. Ώστε να εισέλθουμε επιτέλους σε μια περίοδο ανάπτυξης. Όχι όμως μιας οποιασδήποτε ανάπτυξης, αλλά μιας ανάπτυξης που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, δεν θα τα υπονομεύει, δεν θα τα υποτάσσει στα συμφέροντα της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Αυτό είναι το ιστορικό στοίχημα για τη πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Για τη μόνη αριστερή κυβέρνηση στην Ευρώπη. Και για να το καταφέρουμε αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας, η οποία θα αποτελεί προϊόν ενός αμοιβαίου συμβιβασμού με τους ευρωπαίους εταίρους. Εχώ πολλές φορές περιγράψει τα χαρακτηριστικά αυτής της συμφωνίας, επιτρέψτε μου να το κάνω άλλη μια φορά.
Η συμφωνία αυτή πρέπει να περιλαμβάνει:
Χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κυρίως τα πρώτα χρόνια, ώστε να διασπάσουμε το μηχανισμό αναπαραγωγής της λιτότητας και να ανακτήσουμε τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο.
Έσοδα από μεταφορά των βαρών στο πλούτο με αναδιανεμητικό προσανατολισμό, όχι δηλαδή μέτρα που θα εντείνουν την κοινωνική ανισότητα: καμία νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις.
Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους ώστε να μπει τέλος στο φαύλο κύκλο της τελευταίας πενταετίας, όπου η χώρα αναγκάζεται να παίρνει νέα δάνεια για να ξεπληρώνει τα παλιά
Ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο χρηματοδότησης επενδύσεων στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες. Μια τέτοια συμφωνία δεν θα απελευθερώσει απλώς το λιμνάζον δυναμικό της ελληνικής οικονομίας. Ταυτόχρονα θα αποτελέσει και το κλειδί, για να μπορέσουμε να εντείνουμε τον πραγματικό αγώνα. Τον αγώνα που πρέπει να δώσουμε μέσα στη χώρα, εναντίον της ολιγαρχίας και της παλιάς πολιτικής ελίτ, που κατέστρεψαν τα τελευταία χρόνια τόσο τη παραγωγική βάση όσο και τον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αντίπαλος δεν βρίσκεται μόνο στο Βερολίνο στις Βρυξέλες ή στην Ουάσιγκτον. Ο αντίπαλος, ίσως και ο πιο σκληρός, βρίσκεται και εντός των τειχών. Ότι εκτός από την Τρόικα των ξένων, υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια και το λόμπι των υποστηριχτών της Τρόικα των ξένων, που εκπροσωπούσε και συνεχίζει να εκπροσωπεί συγκεκριμένες οικονομικές δυνάμεις και συγκεκριμένα συμφέροντα. Πρόκειται για τις δυνάμεις και τα συμφέροντα που ευνοήθηκαν και ισχυροποιήθηκαν την τελευταία 25ετία και που είδαν την εξουσία τους να αυξάνεται κατακόρυφα με τις πολιτικές ακραίας λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της μνημονιακής πενταετίας. Άρα εκτός από τη διαπραγμάτευση με τους έξω, υπάρχει και ένας παράλληλος, ομόκεντρος αν θέλετε αγώνας.
Ένας αγώνας που ίσως αποδειχτεί πιο κρίσιμος από τον πρώτο. Γιατί εκεί τελικά θα κριθεί τόσο η νέα κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί θα κριθεί η επιτυχία ή αποτυχία της, πρώτης ιστορικά, αριστερής κυβέρνησης για χώρα του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτός ο αγώνας, ας είμαστε ειλικρινείς, έχει να κάνει με την προσπάθεια για την αντιστροφή της πορείας πολλών ετών. Έχει να κάνει με την προώθηση ενός ριζικά διαφορετικού κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου, που θα βασίζεται στην αναδιανομή του πλούτου, στην προώθηση της ισότητας, στην αλληλεγγύη, στο σεβασμό της δημόσιας περιουσίας, στην στήριξη των κοινών αγαθών, στην στήριξη της μισθωτής εργασίας, στο σεβασμό του περιβάλλοντος. Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Αυτός ο αγώνας έχει ήδη ξεκινήσει, για αυτό και βρίσκει λυσσαλέα αντίδραση στο εσωτερικό. Όχι τόσο από την αντιπολίτευση, που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε απόλυτη στρατηγική αμηχανία και σε αποδρομή. Αλλά από τις ίδιες τις κοινωνικές δυνάμεις που εκπροσωπεί η αντιπολίτευση. Τις δυνάμεις που άφησαν εδώ και καιρό τις μάσκες της αμεροληψίας να πέσουν και έχουν αναλάβει οι ίδιες την αντιπαράθεση με την νέα κυβέρνηση και με το ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς πολιτικούς διαμεσολαβητές και χωρίς προσχήματα. Οι κοινωνικές δυνάμεις αυτές, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν είναι άλλες από τους γνωστούς ολιγάρχες που λυμαίνονται τη χώρα μας και το λαό μας δεκαετίες ολόκληρες. Βλέπουν λοιπόν αυτοί τα συμφέροντα τους να απειλούνται και γι αυτό η στάση τους είναι λυσσαλέα και επιθετική απέναντι μας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν είναι καθόλου τυχαία η καθημερινή επίθεση που δεχόμαστε από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, έντυπα και ηλεκτρονικά.
Που τη μια βλέπουν χειρότερα μνημόνια να υπογράφονται και την άλλη μέρα βλέπουν τη χώρα να βαδίζει στα βράχια, στην καταστροφή, στην έξοδο από το Ευρώ. Αλλά η παράταξη μας, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν και αποδεικνύει και σήμερα εμπράκτως, ότι δεν λογαριάζει τη φαιά προπαγάνδα και τον εκφοβισμό. Ακριβώς γιατί έχει εμπιστοσύνη στη κρίση του ελληνικού λαού.
Οι ολιγάρχες, λοιπόν, ας το καταλάβουν :
Ήρθε η ώρα να βάλουν το χέρι στη τσέπη.
Ήρθε η ώρα να πληρώσουνε φόρους, να πληρώσουν τα δάνειά τους στις τράπεζες, να πληρώσουν τις τηλεοπτικές συχνότητες που χρησιμοποιούν τζάμπα, να πληρώσουν όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος και όπως πληρώνει από το υστέρημά του και ο τελευταίος έλληνας πολίτης. ¨Ηρθε η ώρα να πληρώσουν ότι δεν πλήρωσαν τόσα χρόνια.
Όση φαιά προπαγάνδα και αν εξαπολύσουν εναντίον μας, όσο και αν μας απειλήσουν, όσο και αν μας λοιδωρήσουν, δε θα αλλάξουμε στάση.
Γιατί έχουμε το λαό και την κοινωνία μαζί μας. Και γιατί εδώ ήρθαμε για να επιβάλουμε το δίκιο. Και το δίκιο θα το επιβάλουμε είτε έτσι είτε αλλιώς.
Ας το καταλάβουν καλά. Έχουμε μπροστά μας τέσσερα χρόνια παρά τέσσερις μήνες διακυβέρνησης, είτε έτσι είτε αλλιώς. Ο λαός μας στηρίζει, όσο δε στήριξε ποτέ καμιά άλλη κυβέρνηση.
Το δίκιο θα το επιβάλουμε στο τόπο, να είστε σίγουροι για αυτό. Σε κάθε περίπτωση. Ήδη στους τέσσερις μήνες, καταφέραμε το πρώτο μεγάλο πλήγμα στη διαπλοκή. Καταλογίσαμε το πρώτο κομμάτι από τα χρέη των τηλεοπτικών σταθμών που έμεναν για χρόνια κλειδωμένα στα συρτάρια των Υπουργείων.
Χρέη για τα οποία, κατά περίεργη σύμπτωση, οι άτεγκτοι τεχνοκράτες της Τρόικας δεν χτύπησαν ποτέ το χέρι στο τραπέζι. Γιατί διύλιζαν τον κώνωπα και κατάπιναν την κάμηλο της διαπλοκής και της διαφθοράς. Εμείς θα συνεχίσουμε. Θα συνεχίσουμε με την άμεση δημοσιοποίηση του σχεδίου νόμου για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες που θα θέσει ένα τέλος στο μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο της μεταπολιτευτικής ελληνικής δημοκρατίας. Θα συνεχίσουμε με τους ελέγχους και τη διασταύρωση όλων των λιστών και των λογαριασμών φοροδιαφυγής που έχουν οι υπηρεσίες στη κατοχή τους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται αυτοί που φοροδιαφεύγουν. Εμείς θα συνεχίσουμε. Θα προχωράμε και δεν θα ξεχνάμε. Προχωράμε με βάση τις δεσμεύσεις μας απέναντι στον ελληνικό λαό και στην παράταξη μας για να καθαρίσουμε τη χώρα από το καθεστώς μιας οικονομικής ολιγαρχίας που πλούτισε και έζησε για χρόνια στην πλάτη της εργασίας και συνέχισε στα χρόνια της κρίσης να φορτώνει τα βάρη στη πλάτη της μεσαίας τάξης και του εργαζόμενου λαού.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, παρά το ότι το βάρος πέφτει στη διαπραγμάτευση, έχουμε πετύχει ήδη πολλά. Θα αρκεστώ εδώ απλώς σε μια μικρή σταχυολόγηση, για όσους ακόμα συντηρούν το μύθο, 25 ότι έχουμε ξεχάσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ότι έχουμε παρεκκλίνει από τις προγραμματικές μας δηλώσεις. Μέσα στις 100 αυτές μέρες, σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας και υπό δραματικές πιέσεις έχουμε καταφέρει
Να κάνουμε το πρώτο βήμα για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης: Το πρόγραμμα υλοποιείται συνεχώς διευρυνόμενο στην διατροφή, στη στέγαση, στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Να πάρουμε άμεσα μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης: Οι εκατό δόσεις για την αποπληρωμή των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων των πολιτών είναι σε εξέλιξη και έχουν δώσει τη δυνατότητα 26 σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις να ρυθμίσουν τα χρέη τους παίρνοντας φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα και σε χιλιάδες νοικοκυριά να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό κλοιό της υπερχρέωσης.
Την ίδια στιγμή με το μέτρο αυτό τα δημόσια ταμεία δέχονται αναγκαίες ενέσεις ρευστότητας. Μέχρι τις 11 Μάη, δηλαδή μέσα σε είκοσι τέσσερις μέρες, είχαν αιτηθεί ρύθμιση από τις εφορίες της χώρας, περίπου, 380.000 οφειλέτες. Το συνολικό ποσό των ρυθμιζόμενων οφειλών ανέρχεται στα €2,8 δις. Παράλληλα, μέχρι τις 12 Μάη είχαν ρυθμίσει τις οφειλές τους στα ασφαλιστικά ταμεία, περίπου, 144.000 ασφαλισμένοι, με συνολικό ποσό ρυθμιζόμενων οφειλών, περίπου, €3,4 δις.
Αξίζει, πράγματι, να συγκρίνει κάποιος τα ποσά που έχουν ρυθμιστεί με το δικό μας νόμο, δηλαδή τη συμμετοχή των φορολογουμένων και των ασφαλισμένων, με τα αντίστοιχα ποσά και την περιορισμένη συμμετοχή των πολιτών στις ρυθμίσεις 27 Σαμαρά για να ξεχωρίσει την πραγματική ανάσα από την κρυμμένη παγίδα.
Να ψηφίσουμε διάταξη και να ξεκινήσουμε την υλοποίηση της για την καταπολέμηση των τριγωνικών συναλλαγών, ώστε να μπει τέλος σε μία από τις πλέον διαδεδομένες τεχνικές φοροδιαφυγής
Επιπλεόν πέρασαμε τον πρώτο νόμο για τον εκδημοκρατισμό της δημόσιας διοίκησης με τον οποίο μεταξύ άλλων αποκαθίστανται μερικές από τις κατάφωρες αδικίες της μνημονιακής περιόδου όπως η απόλυση των καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ, των σχολικών φυλάκων και άλλων δημοσίων υπαλλήλων
Καταργήσαμε το 5ευρω για εισαγωγή και εξέταση στα δημόσια νοσοκομεία και εξαγγείλαμε σχέδιο 4.500 προσλήψεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού μέσα στο 2015.
Ήδη προχωράμε το πρόγραμμα για την ανάκτηση της εργασίας και μέσω των χρημάτων που αποδεσμεύονται μέσα από το σχέδιο Γιούνκερ. Τα υπάρχοντα προγράμματα τροποποιούνται και ανασχεδιάζονται από το Υπουργείο Εργασίας, ώστε τα χρήματα να καταλήγουν πραγματικά στους ανέργους και όχι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις κατάρτισης.
Ξεκίνησε η διαδικασκία εκδημοκρατισμού της ενημέρωσης με πρώτο βήμα την επαναλειτουργία της ΕΡΤ που αποτελεί συμβολικό ορόσημο. Δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για μια νέα δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση απαλλαγμένη από τον κομματισμό, το ρουσφέτι και τη σπατάλη του παρελθόντος. Έναν δημόσιο φορέα ενημέρωσης που θα αντικατοπτρίζει το νέο δημόσιο ήθος για μια δημοκρατική, αντικειμενική, πλουραλιστική και έγκυρη ενημέρωση.
Εδώ όμως θα μου επιτρέψετε μια παρένθεση: Η ΕΡΤ έπρεπε ήδη να λειτουργεί.
Έχουμε καθυστερήσει πολύ. Έχουμε πολιτική υποχρέωση να δουλέψουμε όλοι αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την άμεση επαναλειτουργία της, χωρίς άλλη κωλυσιεργία.
Επιστρέφοντας τώρα στα πεπραγαμένα ολοκληρώνω θυμίζοντας ότι άρχισε το έργο της η εξεταστική επιτροπή για τα Μνημόνια, τέθηκε για πρώτη φορά επίσημα στο ανώτατο δυνατό επίπεδο η εθνική απαίτηση των γερμανικών επανορθώσεων, ενώ εξετάζονται από ειδικές ομάδες εργασίας αμαρτωλές δημόσιες συμβάσεις του παρελθόντος όπως η καταχρηστική σύμβαση εξωδικαστικού συμβιβασμού του ελληνικού δημοσίου με τη Siemens. Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την αποσυμφόρηση των φυλακών και ήδη βρίσκεται στη διαβούλευση το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια σε μετανάστες δεύτερης γενιάς.
Ενώ το νομοσχέδιο για την αποκατάσταση του ευρωπαϊκού κεκτημένου στις εργασιακές σχέσεις, την 30 επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, και τη σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 Ε, βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας και της διαβούλευσης τόσο με τους κοινωνικούς εταίρους όσο και με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Αυτά είναι τα πρώτα δείγματα γραφής της μεγάλης προσπάθειας που έχουμε ξεκινήσει. Έχουμε, όμως, ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας στον μεγάλο αγώνα που αρχίσαμε. Μετά την συμφωνία έχουμε να ανοίξουμε πολλά και μεγάλα μέτωπα: Πρώτο και κύριο, το μεγάλο μέτωπο της ανασυγκρότησης του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Γιατί το μνημόνιο σε συνδυασμό με τις πελατειακές πολιτικές της μεταπολίτευσης έχει αφήσει πίσω του συντρίμμια:
Σύστημα υγείας και εκπαίδευσης σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, διοικητικούς μηχανισμούς ασύνδετους και αναποτελεσματικούς, φορολογική διοίκηση που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο μεγάλο αγώνα κατά της φοροδιαφυγής, σύστημα δικαιοσύνης που έχει υποστεί τεράστια πλήγματα αξιοπιστίας την τελευταία πενταετία ειδικά. Όλα αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με προσεκτικό στρατηγικό σχεδιασμό και με σοβαρές πρωτοβουλίες. Διότι μια αποτελεσματική και ταυτόχρονα δημοκρατική δημόσια διοίκηση είναι η εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε και να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα αναδιανομής εισοδημάτων και ενίσχυσης της κοινωνικής πλειοψηφίας, που αποτελεί το DNA τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της νέας κυβέρνησης. Σύντροφοι και συντρόφισσες, Έχουμε πολλά να κάνουμε. Αυτό που απαιτείται από τη δική μας πλευρά είναι συνευθύνη, σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και πάνω από όλα εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Είμαι βαθειά πεπεισμένος ότι θα ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών και της κοινωνίας.
Να μην ξεχνάμε ότι ο λαός για πρώτη φορά εμπιστεύτηκε την Αριστερά και δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε.
Είναι το μεγάλο μας στοίχημα.
Το μεγάλο στοίχημα της παράταξης μας και του λαού μας, το μεγάλο στοίχημα της Ευρώπης. Έχουμε πολιτική και ηθική υποχρέωση να το κερδίσουμε. Και θα το κερδίσουμε.
Σας ευχαριστώ
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου