Οι ημέρες μετράνε αντίστροφα για το μεγάλο χαμό που θα γίνει στη χώρα. Δεν ξέρω τι λένε στις Βρυξέλλες και στα άλλα ανακτοβούλια της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, στα χρηματιστήρια και στις «Αγορές», ξέρω πολύ καλά τι συζητάνε στα καφενεία, στις πλατείες, στις παρέες και στις συναντήσεις σε όλη την Ελλάδα.
Όπου κι αν βρεθώ αντικρίζω ανθρώπους με αγριεμένα μάτια, ανθρώπους αποφασισμένους να σταθούν όρθιοι στο τέλος της υπομονής, ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν!
Ας μιλήσουμε με νούμερα: 23,6% η ανεργία, νέα μέτρα 11,5 δισ. ευρώ, ύφεση στο 6,3% και το πετρέλαιο θέρμανσης στο 1,40 ευρώ το λίτρο. Μια μετάφραση υπάρχει σε αυτούς τους αριθμούς: Άνθρωποι θα πεθάνουν από την πείνα και το κρύο! Υπάρχει καμιά αμφιβολία;
Πέρα όμως από εκείνους που θα επιλέξουν να πεθάνουν, ακολουθώντας την οδό της αυτοκτονίας ή της μιζέριας, υπάρχουν και πολλοί άλλοι που έχουν αποφασίσει να ζήσουν. Είναι οι άνθρωποι με τα αγριεμένα μάτια που με κοιτάνε κατάματα όπου βρεθώ κι αν σταθώ. Άνθρωποι που σφίγγουν γροθιές και καρτερούν το σημάδι του μεγάλου ξεσηκωμού, γιατί πολύ απλά δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν.
Αυτούς τους αποφασισμένους ανθρώπους ούτε η Χρυσή Αυγή θα καταφέρει να αναχαιτίσει με τα τάγματα – κλανιές εφόδου της, ούτε η Αριστερά θα καταφέρει να χειραγωγήσει χαμένη στην «αξιωματική» κοινοβουλευτική της αφασία! Γιατί αυτοί οι άνθρωποι ήδη συνωμοτούν και σχεδιάζουν την ανατροπή του σάπιου κόσμου σας. Και δεν είναι από εκείνες τις συνομωσίες που μπορείτε να εντοπίσετε, να συλλάβετε, να δικάσετε… Δεν είναι οργανωμένη, είναι παντού! Είναι ολόκληρο το έθνος, είναι σε κάθε σοκάκι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πανεπιστήμιο, σε κάθε συσσίτιο, σε κάθε ουρά ανέργων, σε κάθε έρωτα που γεννιέται και πεθαίνει στην κρίση σας…
Μέσα από τις οδύνες του πιο επώδυνου τοκετού γεννιέται η νέα δημοκρατική παράταξη, ο νέος πατριωτισμός, σηκώνεται ρακένδυτος αλλά υπερήφανος ο Ελληνισμός που θα συνθλίψει προδότες και τυράννους, μισάνθρωπους γραφειοκράτες, που θα διεκδικήσει μέσα από την ήττα και το τέλος του φόβου το μεγαλείο μιας Ελλάδας του Πολιτισμού, της Πολιτικής Αρετής και της Πραγματικής Δημοκρατίας.
Οι ημέρες μετράνε αντίστροφα, τους ανθρώπους με τα αγριεμένα μάτια να φοβάστε… Και μην πείτε ποτέ ότι δεν σας προειδοποίησα…
Όπου κι αν βρεθώ αντικρίζω ανθρώπους με αγριεμένα μάτια, ανθρώπους αποφασισμένους να σταθούν όρθιοι στο τέλος της υπομονής, ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν!
Ας μιλήσουμε με νούμερα: 23,6% η ανεργία, νέα μέτρα 11,5 δισ. ευρώ, ύφεση στο 6,3% και το πετρέλαιο θέρμανσης στο 1,40 ευρώ το λίτρο. Μια μετάφραση υπάρχει σε αυτούς τους αριθμούς: Άνθρωποι θα πεθάνουν από την πείνα και το κρύο! Υπάρχει καμιά αμφιβολία;
Πέρα όμως από εκείνους που θα επιλέξουν να πεθάνουν, ακολουθώντας την οδό της αυτοκτονίας ή της μιζέριας, υπάρχουν και πολλοί άλλοι που έχουν αποφασίσει να ζήσουν. Είναι οι άνθρωποι με τα αγριεμένα μάτια που με κοιτάνε κατάματα όπου βρεθώ κι αν σταθώ. Άνθρωποι που σφίγγουν γροθιές και καρτερούν το σημάδι του μεγάλου ξεσηκωμού, γιατί πολύ απλά δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν.
Αυτούς τους αποφασισμένους ανθρώπους ούτε η Χρυσή Αυγή θα καταφέρει να αναχαιτίσει με τα τάγματα – κλανιές εφόδου της, ούτε η Αριστερά θα καταφέρει να χειραγωγήσει χαμένη στην «αξιωματική» κοινοβουλευτική της αφασία! Γιατί αυτοί οι άνθρωποι ήδη συνωμοτούν και σχεδιάζουν την ανατροπή του σάπιου κόσμου σας. Και δεν είναι από εκείνες τις συνομωσίες που μπορείτε να εντοπίσετε, να συλλάβετε, να δικάσετε… Δεν είναι οργανωμένη, είναι παντού! Είναι ολόκληρο το έθνος, είναι σε κάθε σοκάκι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πανεπιστήμιο, σε κάθε συσσίτιο, σε κάθε ουρά ανέργων, σε κάθε έρωτα που γεννιέται και πεθαίνει στην κρίση σας…
Μέσα από τις οδύνες του πιο επώδυνου τοκετού γεννιέται η νέα δημοκρατική παράταξη, ο νέος πατριωτισμός, σηκώνεται ρακένδυτος αλλά υπερήφανος ο Ελληνισμός που θα συνθλίψει προδότες και τυράννους, μισάνθρωπους γραφειοκράτες, που θα διεκδικήσει μέσα από την ήττα και το τέλος του φόβου το μεγαλείο μιας Ελλάδας του Πολιτισμού, της Πολιτικής Αρετής και της Πραγματικής Δημοκρατίας.
Οι ημέρες μετράνε αντίστροφα, τους ανθρώπους με τα αγριεμένα μάτια να φοβάστε… Και μην πείτε ποτέ ότι δεν σας προειδοποίησα…
Στέφανος Μυτιληναίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου