Ο «ΙΕΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ.

Ο Πρωθυπουργός καταγίνεται με τις «ιστορικές» συμφωνίες που τόσο καιρό εξέλειπαν και τώρα θα αναπληρώσουν το «ιστορικό κενό» που υπήρχε αφού αναρωτιόμαστε όλοι, γιατί ο μέχρι σήμερα «πολιτικός κόσμος» αδρανούσε...
Μια λοιπόν με τα Σκόπια, μια με την Εκκλησία, αυτά τα «προικοσύμφωνα» δεν είναι προεκλογικά πυροτεχνήματα και μόνο, όπως πολλοί υποστηρίζουν...
Σκοπός της «νέας αριστεράς» χωρίς σύνορα και με έναν ιδιότυπο «διεθνισμό», είναι να λειτουργούν  τα πάντα σαν ΜΚΟ... 
Σαν ΜΚΟ και η Εκκλησία, με παγιδευμένη την εκκλησιαστική περιουσία της στα ταμεία των δανειστών… 
Αλλά και το Κράτος, σχεδιάζεται να λειτουργεί σαν ΜΚΟ, αφού οι «έχοντες ανάγκη» αλλά και όλος ο υπερφορολογούμενος λαός να χρηματοδοτούνται  από τις εν λόγω «φιλανθρωπικές οργανώσεις», υπό γενικό τον έλεγχο των χρηματοδοτικών κέντρων... Στα χνάρια της «Ελληνικής Νομαρχίας» που δεν ξέχασαν ποτέ, οι «μεταγραφέντες» στον Συ.ριζ.α αγνωστικιστές Πασόκοι, αυτοί που αποτελούσαν την inteligentia του, έχουν μελετήσει άριστα «την ελληνική νομαρχία ανωνύμου του Έλληνος» και την εφαρμόζουν κατ' επιταγήν, όλοι αυτοί που εντεταλμένοι κάνουν την βρώμικη δουλειά... Εδώ λοιπόν εστιάζεται η «θρησκευτική ουδετερότητα» του κράτους, στα βήματα και άλλων δυτικοευρωπαϊκών κρατικών «θρησκευτικών ουδετεροτήτων». Η επιδιωκόμενη «θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους» μας - και των ευρωπαϊκών κρατών - είναι στην ουσία η εν κατακλείδι «ρήτρα» ώστε να υποκατασταθεί άνευ οικονομικού και κοινωνικού «κόστους», η «θανάσιμη υπογεννητικότητα» στη χώρα μας, με τις προσφυγικές ροές φτηνού εργατικού δυναμικού και όχι μόνο… 
Η επιδίωξη εγκαθίδρυσης πολυεθνικών, πολυπολιτισμικών και πολυθρησκευτικών  κοινωνιών είναι το βούτυρο στο ψωμί του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου.
Ήδη ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος ανακυκλώνει ειδήσεις στη κατεύθυνση του διαχωρισμού φιλοκυβερνητικών και αντικυβερνητικών ομάδων των επισκόπων της Ιεραρχίας ώστε το θέμα να λάβει χροιά πολιτικής αντιπαράθεσης και να αποκοπεί από τα βαθύτερα αίτιά του… Ιδού η «κεντρική ιδέα»: «Σε σκλήρυνση της στάσης, μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό από την ανακοίνωση της ομόφωνης απόφασης της Ιεράς Συνόδου, πέρασε το Μαξίμου, αναλαμβάνοντας να καταθέσει νομοθετική πρωτοβουλία που θα προχωρά στην έξοδο 10.000 κληρικών από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών του δημοσίου». 
Βέβαια ο τύπος προβάλλει το οικονομικό παζάρι στο οποίο φαίνεται να επιμένουν «οι Δεσποτάδες», τόσο περί της εκκλησιαστικής περιουσίας όσο και στα περί μισθοδοσίας των κληρικών, προσπαθώντας να αποκρύβει τη συσχέτιση του «προσύμφωνου» με την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση. Επομένως παρουσιάζονται ως εχθροί του λαού του Κυρίου – αμέσως ή εμμέσως – όσοι μητροπολίτες «νέων και παλαιών χωρών» επιμένουν στο θέμα της μισθοδοσίας του κατώτερου κλήρου από το κράτος, με το υφιστάμενο καθεστώς Σαμαρά, γιατί κατ’ αυτό τον τρόπο δεν θα πραγματοποιηθούν οι ήδη εξαγγελθείσες από τον Πρωθυπουργό 10.000 προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων. 
Είναι λοιπόν ευρύτερες και  προσχεδιασμένες για να εφαρμοστούν οι πολιτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης, από έναν απλό «διαχωρισμό» Εκκλησίας και Κράτους…
Είναι απολύτως προσχηματικό το «προσύμφωνο» της 6^ης Νοεμβρίου 2018, ώστε να προχωρήσουν οι ειλημμένοι πολιτικοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση θα προχωρήσει νομοθετώντας και από μόνη της θα εφαρμόσει ούτως ή άλλως τα προαποφασισμένα, διασύροντας Αρχιεπίσκοπο – που φαίνεται να αβαντζάρει τις Πρωθυπουργικές κινήσεις και επιδιώξεις – Ιεραρχία, κλήρο και εν γένει την σε πολλά από γενέσεως του Ελληνικού κράτους  «πταίουσα» Εκκλησία… 
Αρκετοί από τους Ιεράρχες βρίσκουν και την κατάλληλη ευκαιρία να προβληθούν ως διάδοχοι ενός «παραπαίοντας» Αρχιεπισκόπου, ενώ οι λεγόμενοι  «σκληροί» και «οργανωσιακοί» επιδιώκουν να επιβάλλουν ακόμη και την καθαίρεση του «προδότη» Ιερώνυμου... 
Με αυτό τον τρόπο, ωθούνται οι ακραίοι εκκλησιαστικοί κύκλοι να παρουσιάζουν σχίσμα στην Ελλαδική Εκκλησία και αυτό να τους χρεώνεται από το πολιτικό αλλά και «δημοσιογραφικό κατεστημένο»… 
Στο παιχνίδι και Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος που χαιρέτισε την ανακοίνωση του Μαξίμου. Στην ανακοίνωσή του το Μαξίμου, ανέφερε επί λέξει: «Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος κατέληξε ομοφώνως στην απόφαση να συνεχιστεί ο διάλογος Πολιτείας – Εκκλησίας στα θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Ως εκ τούτου, η Ελληνική Κυβέρνηση θα προχωρήσει άμεσα στην εκπόνηση Σχεδίου Νόμου, στο πλαίσιο του Κοινού Ανακοινωθέντος της 6ης Νοεμβρίου, που αποτελεί ένα ιστορικό βήμα για τον εξορθολογισμό των σχέσεων Εκκλησίας και Κράτους. Το Σχέδιο Νόμου θα τεθεί σε γνώση της Ειδικής Επιτροπής της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, πριν κατατεθεί στη Βουλή. Το δε καθεστώς της μισθοδοσίας των εκκλησιαστικών λειτουργών, αποτελεί – σε κάθε περίπτωση - ευθύνη και απόφαση της Πολιτείας». 

Ένα ακόμη παιχνίδι Δεξιο -  Αριστερής  «διεύρυνσης», με απώτερο σκοπό την «αναίμακτη» και επί το δυνατό χωρίς ισχυρούς κραδασμούς αλλαγή του κοινωνικού σκηνικού, ώστε να αναπαραχθεί το πολιτικό σύστημα σε εντατικότερους και νέους σχεδιασμούς. Και οι «εντεταλμένοι» είναι μαζί και χώρια, ώστε να είναι ικανή μια «μετεκλογική κυβερνησιμότητα» ικανή να προσαρμοστεί στο «δυτικό δόγμα» και στων υπερεθνικών κέντρων υπακοή και άνευ όρων εξυπηρέτηση των επιταγών τους. Αυτή η κυβερνησιμότητα θα εντάσσεται σε ένα «εθνικό αφήγημα μιας ιστορικής αναγκαιότητας», ώστε να γίνει κατανοητό από την κοινωνία, ότι αυτή επιβάλλεται για το κοινό συμφέρον...